Κυβερνώντες και κυβερνώμενοι “νοῦν μόνον κτήσαι”

 

                                                                                                                     Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Υποβληθήκαμε σε εθελούσια μνημονιακή δουλεία. Παραμένουμε αιχμάλωτοί της.

Ικανοποιήσαμε όλες τις απαιτήσεις των αχόρταγων δανειστών: Κατεβάσαμε το δημόσιο έλλειμμα από το 14,5% στο 3 % του ΑΕΠ. Μειώσαμε το μοναδιαίο κόστος εργασίας κατά 22%. Και έχουμε ήδη πλεόνασμα ισοζυγίου πληρωμών.

Άλλοι χωρίς να καταφέρουν τα ίδια (Ιρλανδοί, Πορτογάλοι) είναι στο απυρόβλητο των βαρώνων της ……….

Ε.Ε.

Τα διεθνή αρπακτικά κουρσεύουν τον δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο των Ελλήνων. Ανενόχλητοι και με επίσημη ελληνική βούλα. Ιδιοποιούνται τις ελληνικές τράπεζες- τις πέρασαν στην ιδιοκτησία της ΕΚΤ και των ξένων μετόχων. Διορίζουν και παύουν τις διοικήσεις τους. Μας κατάντησαν χώρα ανάπηρης κυριαρχίας την οποία πειθαναγκάζουν να υπακούει τυφλά στις εντολές τους.

Τα κοράκια είναι από τη φύση τους αρπακτικά, αλλά άμυαλα. Στον γνωστό αισώπειο μύθο «κόραξ και αλώπηξ» ο κόραξ άρπαξε ένα κομμάτι κρέας, το ανέβασε σε ένα δέντρο και ετοιμάστηκε να το καταβροχθίσει. Η αλεπού που τον εντόπισε μηχανεύτηκε να του το πάρει. Στάθηκε απέναντι και άρχισε να τον εγκωμιάζει αραδιάζοντάς του ύμνους και διθυράμβους:   «είσαι μεγάλος και ωραίος αξίζεις  να γίνεις βασιλιάς των πουλιών…».Με την επισήμανση «τοῦτο πάντως αν γένοιτο, εἰ φωνὴν εἶχεν ο κόραξ» και αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν είχε και φωνή! Το αρπακτικό θέλοντας να δείξει ότι έχει και φωνή άφησε να πέσει το κρέας και έκραξε δυνατά. Τότε η αλεπού το άρπαξε λέγοντας: Κόρακα έχεις τα πάντα, μόνο μυαλό να αποκτήσεις.«Νοῦν μόνον κτήσαι».

Τα κοράκια όμως της παγκοσμιοκρατίας χρειάζονται εκτός από μυαλό και καρδιά για να σέβονται το ανθρώπινο πρόσωπο.

Αυτά έβαλαν στο μάτι τα ελληνικά κόκκινα δάνεια των 150 δισ €. Εποφθαλμιούν να τα «τσεπώσουν» σε τιμές σκοτωμού των 10-20% της αξίας τους . Μετά θα τα μοσχοπουλήσουν εις πενταπλούν. Θα κλάψουν μάνες κι ορφανά, θα ξεσπιτωθεί κοσμάκης. Θρήνος και οδυρμός.

Βεβαίως το τοπίο προσφέρεται για βρώμικες δοσοληψίες με μεγάλους θαλασσοδανειολήπτες που θα μπορούν να εξοφλήσουν με ασήμαντο κλάσμα την οφειλή.

Καθημερινά ακούγονται κραυγές αγωνίας για την ακατάπαυστη σφαγιαστική φοροκαταιγίδα η οποία συλλαμβάνει τους φτωχούς όπως ο ιστός της αράχνης τα μικρά ζωύφια καθώς τα μεγάλα τον διαρρηγνύουν. Υπάρχει ωστόσο δίκαιο σύστημα, η φορολόγηση του παραγόμενου πλούτου (εύστοχες επισημάνσεις Μ. Κουρής, ΠΑΡΟΝ 3/7/16). Και δίκαιος τρόπος, η σύνδεση των ταμειακών μηχανών όλων των επιχειρήσεων με το taxis.

Η χώρα παραμένει στην εντατική. Η φούσκα Μαρινόπουλος δείχνει την πολλαπλή παθογένεια της οικονομίας μας, με κλειστές 244.000 επιχειρήσεις, άλλες λόγω των συνθηκών, πολλές εξαιτίας υπερδανεισμού και μετατροπής δανείων σε ατομικό πλουτισμό, ή ποικίλες καταδολιεύσεις. Ενώ αφανίστηκαν  843.000 θέσεις εργασίας και χάθηκαν 30δισ. εισοδήματα.

Το πολιτικό προσωπικό «μεριμνά και τυρβάζεται» περί άλλα, στα οποία όμως δεν περιλαμβάνεται η έξοδος από την κρίση.

Στο μεταξύ ο εξ ανατολών τα βρίσκει, τα βρήκε με όλους που τα είχε σπάσει. Αυτό αλλάζει το γεωπολιτικό τοπίο του ζωτικού μας χώρου. Τα νέα δεδομένα μας προλαβαίνουν ανυποψίαστους. Η ελληνική διπλωματία είχε επαφεθεί στις ρήξεις και συγκρούσεις του Ερντογάν με τους πάντες και την αφελή αυτοκαθησυχαστική σκέψη ότι στα 12 χρόνια της εξουσίας του δεν δημιούργησε θερμό επεισόδιο. Τις συστηματικές και επίμονες, κρύες μεν, αλλά ωμές έργω προσβολές των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων η πολιτική μας τάξη τις αντιπαρέρχεται.

Το ψυχογράφημα του σουλτάνου δείχνει άτομο άφιλο, αφιλότιμο, βίαιο και ωμό. Εξαφάνισε τους στενότερους συνεργάτες του. Τον πνευματικό του καθοδηγητή Φετουλάχ Γκιουλέν δεν πρόλαβε να τον «τακτοποιήσει» διότι πρόλαβε εκείνος να διαφύγει.

Τώρα την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος γλείφει εκεί που έφτυνε. Εξαναγκάζεται σε παραχωρήσεις προς Πούτιν. Τα βρίσκει με Νετανιάχου χάρις στο ισχυρό τουρκοεβραϊκό κεφάλαιο και την αμερικανική πίεση. Το παλεύει με Σίσι. Πονοκέφαλός του η αναπυροδότηση του κουρδικού (μέτωπο Συρίας, εσωτερικό με PKK).

Οι αδιστάκτως φιλότουρκοι Ατλαντικοί, πασχίζουν να καταστήσουν την Τουρκία συγκύριο στην ΑΟΖ Ελλάδος – Κύπρου. Υπήρξε επίσημη ισραηλινή δέσμευση ότι η εξαγωγή του φυσικού τους αερίου θα έχει την διαδρομή Κύπρος-Κρήτη-Ευρώπη.   Όμως η Κυπριακή ηγεσία τους μπέρδεψε με τη λεγόμενη “λύση”. Ο Θεός να την κάνει τέτοια! Το εθνικό μας κέντρο αγρόν αγοράζει.

Τα νέα δεδομένα απελευθερώνουν την επιθετικότητα του νεοοθωμανού ο οποίος θα ψάξει σίγουρα ευκολότερους στόχους(Ελλάδα-Κύπρος). Στο μεταξύ συνεχίζει να βεβηλώνει την Αγία Σοφία. Χλιαρή έως ανύπαρκτη η ελλαδική αντίδραση.

Εμείς θα βλέπαμε κλειδί εδώ τον Βλαδίμηρο Πούτιν θυμίζοντάς του ότι ο συνονόματός του που εκχριστιάνισε το γένος των Ρώσων το έπραξε όταν οι απεσταλμένοι του τον πληροφόρησαν ότι θαμπώθηκαν από την Θεία Λειτουργία που παρακολούθησαν στην Αγιά Σοφιά: «Δεν ξέραμε αν βρισκόμασταν στην γη, ή στον ουρανό. Δεν ξέρουμε πώς να το περιγράψουμε με λόγια».(Ρωσικό Χρονικό Νέστορος – The Russian Primary Chronicle, Cambridge, MA 1953, σ. 111).

                                                                               *Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης