Γράφει η Καλομοίρα Κοτσαλά*
Το ζήτημα αφορά μερικούς φορολογικούς ελέγχους μόνο ή σε συνδυασμό με τακτικούς φορολογικούς ελέγχους για τα οικονομικά έτη 2001 έως 2013. Οι φορολογούμενοι αρμοδιότητας του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. είναι εκείνοι στους τραπεζικούς λογαριασμούς των οποίων περιλαμβάνονται μεμονωμένες κινήσεις ποσών μεγαλύτερων των εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000€) ή συνολικές κινήσεις σε ετήσια βάση μεγαλύτερες των τριακοσίων χιλιάδων ευρώ (300.000€).
Οι εν λόγω έλεγχοι ανατίθενται στις φορολογικές αρχές με εισαγγελική παραγγελία και ύστερα από αξιολόγηση των κινήσεωντων τραπεζικών λογαριασμών από τον Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος. Σε περίπτωση που προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις φοροδιαφυγής κατόπιν της ……….
Και πάνω που, λόγω αποχής, κοντεύω να ξεχάσω τα λίγα νομικά που ξέρω, μου τέθηκε από έναν πολύ καλό μου φίλο το εξής ερώτημα:
Με τον Νόμο 4354/2015 (ΦΕΚ Α/176/16-12-2015) επετράπη η πώληση των λεγόμενων «κόκκινων δανείων». Με τον εν λόγω Νόμο φέρεται να δημιουργήθηκε το θεσμικό πλαίσιο, δηλαδή, δημιουργήθηκε η χρηματοπιστωτική αγορά, στην οποία μπορούν τα δάνεια να αποτελέσουν αυτοτελές προϊόν και αντικείμενο συναλλαγής.
Σύμφωνα με τον παραπάνω νόμο, η αγορά των «κόκκινων δανείων» μπορεί να γίνει από ανώνυμες εταιρείες, οι οποίες πρέπει να έχουν κεφάλαιο τουλάχιστον 100.000€ και οι οποίες ………….
Το http://www.nextdeal.gr, πρώτο ασφαλιστικό site στην ασφαλιστική αγορά, έγκαιρα παρουσιάζει μια πρώτη προσέγγιση σε αποκλειστικότητα με τις τροποποιήσεις που επέφερε ο Ν4334/2015 στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και ιδίως θέματα που απασχολούν τις ασφαλιστικές εταιρίες, όπως αγωγές ασφαλισμένων σε Γενικούς κλάδους και κλάδο Ζωής, αγωγές κλάδου αυτοκινήτων, εργατικά ατυχήματα, απαιτήσεις κατά τρίτων-οφειλετών κλπ.
Η συνοπτική παρουσίαση που γίνεται με την επιστημονική επίβλεψη του κ. Γιάννη Παντελίδη, πολύπειρου νομικού του ασφαλιστικού χώρου, θα βοηθήσει σημαντικά εκτός των άλλων…………..
Από την άφιξη του πρώτου μνημονίου το 2010 ιδίως και μετά παρατηρείται το φαινόμενο της ψήφισης νόμων που στόχο έχουν την μείωση της χρήσης μετρητών και την αύξηση της χρήσης ηλεκτρονικών μέσων για τις συναλλαγές μέσω τραπεζών. Συνήθεις αιτιολογίες είναι η πάταξη φοροδιαφυγής, η άμεση απόδοση του ΦΠΑ, η διευκόλυνση των συναλλαγών, η διασταύρωση των στοιχείων των συναλλασσομένων κτλ. Το ζήτημα είναι τεράστιας σημασίας και με πολλές πτυχές που …..
Ο Συνταγματολόγος Ηλίας Νικολόπουλος, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΔΗΚΚΙ, θεωρεί ότι η απόφαση στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου με τα γνωστά 22 σημεία , είναι απολύτως δεσμευτική για όλα τα κρατικά όργανα συμπεριλαμβανομένης της Βουλής.
Αναθεωρημένο και συμπληρωμένο άρθρο μετά από την απόφαση 2307/2014 ΣτΕ. (Αντιγράφεται και για αγωγή) .
Η αγωγή απορρίφθηκε λόγω έλλειψης έννομου συμφέροντος από το Πρωτοδικείο και ασκήθηκε έφεσημε το παρακάτω περιεχόμενο.
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ- ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Το άρθρο 22 παρ. 2 του Συντάγματος κατοχυρώνει…… Read the rest of this entry
Η παράβαση καθήκοντος είναι πλημμέλημα, που εντάσσεται στο κεφάλαιο του Ποινικού Κώδικα, με τίτλο «Εγκλήματα σχετικά με την υπηρεσία» και ο ορισμός της, έχει ως εξής :
«Υπάλληλος που με πρόθεση παραβαίνει τα καθήκοντα της υπηρεσίας του με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό ή σε άλλον παράνομο περιουσιακό όφελος ή για να βλάψει το Κράτος ή κάποιον άλλον, τιμωρείται με φυλάκιση έως 2 έτη, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται με άλλη ποινική διάταξη«.
Από τον ορισμό αυτό, προκύπτει ότι για να καταδικαστεί κάποιος για παράβαση καθήκοντος θα πρέπει : 1. να έχει την ιδιότητα του υπαλλήλου, όπως αυτή καθορίζεται από τον ίδιο τον ποινικό κώδικα σε άλλη διάταξη 2. να έχει παραβεί το υπηρεσιακό του καθήκον, όπως αυτό καθορίζεται στο Νόμο ή σε διοικητική πράξη ή σε εντολές προϊσταμένου ή όπως προκύπτει από τη φύση της υπηρεσίας 3. η παράβαση να έχει γίνει με πρόθεση, δηλαδή δόλο και 4. να έχει σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο περιουσιακό (ή και ηθικό) όφελος ή να βλάψει το Κράτος ή τρίτο, χωρίς να απαιτείται και να συνέβη κάτι τέτοιο, αρκεί δηλαδή η πρόθεση.
Μεταξύ της παράβασης καθήκοντος και του παράνομου οφέλους ή βλάβης θα πρέπει να υφίσταται αιτιώδης σχέση, ήτοι το παράνομο αποτέλεσμα να μην μπορεί να επέλθει άλλως πως, ειμή με την παράβαση του υπηρεσιακού καθήκοντος, ως αποκλειστικό ή έστω πρόσφορο μέσο.
Η διάταξη, όπως είδαμε, έχει επικουρικό χαρακτήρα, ήτοι εφαρμόζεται όταν η συγκεκριμένη συμπεριφορά δεν συνιστά κάποιο άλλο έγκλημα, το οποίο και τιμωρείται αλλιώς (βαρύτερα).
Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ενδεικτικά παραδείγματαπεριπτώσεων, που έχουν κριθεί ως παραβάσεις καθήκοντος από τα Δικαστήριά μας :
1. Παράβαση καθήκοντος διαπράττει ο υπάλληλος, που είναι αρμόδιος για προσλήψεις, όταν προσλαμβάνει άτομα, χωρίς τα απαιτούμενα εκ του Νόμου, προσόντα και παραλείπει να προσλάβει εκείνους, που τα διαθέτουν.
2. Επίσης, ο διευθυντής (δημόσιου) Νοσοκομείου, που στέλνει πολίτη σε (συγκεκριμένη) ιδιωτική κλινική, προφασιζόμενος αδυναμία εξυπηρέτησης, ενώ θα μπορούσε να γίνει η περίθαλψη στο Νοσοκομείο του.
3. Ο υπάλληλος της Πολεοδομίας, που εκδίδει οικοδομική άδεια, χωρίς να είναι πλήρης ο φάκελος (π.χ βεβαίωση αρχαιολογικής υπηρεσίας) ή που δεν βεβαιώνει πολεοδομικές παραβάσεις.
4. Ο υπάλληλος της Εφορίας, που σβήνει πρόστιμο φορολογουμένου, με την αιτιολογία ότι εξοφλήθηκε, ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
5. Ο υπάλληλος (Δήμαρχος, Νομάρχης κλπ), που δεν εκδίδει άδεια λειτουργία επιχείρησης, ενώ έχουν προσκομιστεί όλα τα αναγκαία δικαιολογητικά ή αντίστροφα, εκείνος που δεν «σφραγίζει» κατάστημα, ενώ έχουν διαπιστωθεί παραβάσεις, πο
επιβάλλουν τη σφράγιση.
6. Τέλος, ο υπάλληλος τράπεζας, που εκδίδει δάνειο στο όνομα άλλου, εν αγνοία του και το εισπράττει ο ίδιος !
Η διάταξη αποσκοπεί στην εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών, προς το συμφέρον των πολιτών και της κοινωνίας και όχι για την εξυπηρέτηση ορισμένων («φίλων» κλπ).
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο υπάλληλος έχει διακριτική ευχέρεια, ως προς τον τρόπο δράσης και εκεί το νόμιμο ή όχι της συμπεριφοράς είναι πιο δύσκολο να διαγνωστεί.
Σε κάθε περίπτωση, να επαναλάβουμε, ότι απαιτείται αφενός πρόθεση (δόλος) του δράστη και όχι αμέλεια, ανεπάρκεια και αφετέρου σκοπός απόκτησης οφέλους ή βλάβης τρίτου, αλλιώς δεν υπάρχει παράβαση καθήκοντος !
πηγη
Η δικαστική απόφαση που θα κρίνει οριστικά εάν είναι αντισυνταγματικό ή όχι το πρώτο χαράτσι που εισπράχθηκε μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ έχει μεγάλη ακόμη διαδρομή.
Ωστόσο..μέχρι να φτάσει αυτή η στιγμή, οι πολίτες οφείλουν να πληρώνουν κανονικά το χαράτσι που επιβάλλεται και πληρώνεται μαζί με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.
Με άλλα λόγια, σ το Δ΄ Τμήμα του Αρείου Πάγου έκρινε αντισυνταγματικό και αντίθετο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το πρώτο χαράτσι (έκτακτο ειδικό τέλους ηλεκτροδοτημένων δομημένων επιφανειών) που είχε επιβληθεί.
Η απόφαση του Δ΄ Τμήματος ελήφθη με πλειοψηφία 3 υπέρ και 2 και λόγω της διαφοράς μίας ψήφου αναγκαστικά παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια για νέα κρίση.
Ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου Μιχ. Θεοχαρίδης πρέπει μέσα στο επόμενο διάστημα να ορίσει την ημέρα που θα συζητηθεί (δικάσιμος) η επίμαχη υπόθεση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Αφού συζητηθεί η υπόθεση μετά θα εκδοθεί η σχετική απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου.
Η απόφαση αυτή της Ολομέλειας δύο πράγματα μπορεί να πει:
Πρώτον, ότι το χαράτσι είναι συνταγματικό. Στην περίπτωση αυτή δεν αλλάζει τίποτα και καλώς όλοι οι πολίτες πλήρωσαν το χαράτσι.
Δεύτερον, ότι το χαράτσι είναι αντισυνταγματικό. Στην δεύτερη αυτή περίπτωση αυτή η υπόθεση θα οδηγηθεί στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (ΑΕΔ). Και θα οδηγηθεί στο ΑΕΔ, καθώς η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έχει κρίνει ότι το χαράτσι είναι συνταγματικό, αλλά δεν μπορεί να κόβεται το ηλεκτρικό ρεύμα σε περίπτωση που δεν πληρώνεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
Το ΑΕΔ στη δεύτερη αυτή περίπτωση, επιλαμβάνεται καθώς το Σύνταγμα αναφέρει ότι εάν υπάρξουν αντίθετες αποφάσεις για το ίδιο θέμα μεταξύ των τριών μεγάλων δικαστηρίων της χώρας (Συμβούλιο της Επικρταείας, Άρειος Πάγος και Ελεγκτικό Συνέδριο), τότε την τελική και οριστική απόφαση θα την έχει αυτό (ΑΕΔ).
Όλες αυτές οι δικαστικές διαδικασίες μέχρι να υπάρξει οριστική απόφαση απαιτούν -περίπου- χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο ετών.
Αναγκαίο είναι εξάλλου να αναφερθεί ότι η απόφαση του Αρείου Πάγου αφορά το πρώτο χαράτσι. Δηλαδή αυτό που ήδη έχει εισπραχθεί. Άρα δεν τίθεται καν θέμα πληρωμής ή όχι. Σήμερα, οι πολίτες πληρώνουν χαράτσι που έχει επιβληθεί με νεότερο νομοθετικό καθεστώς για το οποίο δεν έχουν επιληφθεί ακόμα τα δικαστήρια.
Θεσμοί υπεράνω κάθε αντιμνημονιακής υποψίας, όπως το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ, αλλά και το καθ” ημάς Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή βεβαιώνουν το αυτονόητο: ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, χωρίς γενναίο κούρεμα, δηλαδή διαγραφή του μεγαλύτερου τμήματός του.
Προφανώς ο προτιμότερος τρόπος για κάτι τέτοιο είναι, όπως σε όλα τα πράγματα, ο συναινετικός: να αποφασιστεί από μια Διεθνή Διάσκεψη με συμμετοχή της Ελλάδας και των δανειστών, όμοια με αυτή του Λονδίνου που απομείωσε το 1953 το χρέος της Γερμανίας.
Γιατί να δεχθούν όμως -διαμαρτύρονται τα παπαγαλάκια- παρόμοια προοπτική οι δανειστές; Μα, για να μη χάσουν όλα τα χρήματά τους, όπως θα συμβεί αν επιλέξουν το δρόμο συνέχισης των μνημονιακών εκβιασμών ή άλλων μονομερών ενεργειών. Και τούτο γιατί κράτη που έχουν την πολιτική βούληση, έχουν και νομικά όπλα να αντιτάξουν στους δανειστές τους.
Οι δύο βασικές κατασκευές για αυτό είναι η «κατάσταση ανάγκης» και η θεωρία του «επονείδιστου» ή «απεχθούς» χρέους («odious debt»). Στην τελευταία η άρνηση πληρωμής δεν ανάγεται σε αδυναμία αποπληρωμής, αλλά στην επίκληση του αντιδημοκρατικού ή καταχρηστικού χαρακτήρα του χρέους. Ετσι έγινε -με πρωτοβουλία των ΗΠΑ- η διαγραφή τού επί Χουσεΐν χρέους του Ιράκ, αλλά και η κατά τα τρία τέταρτα απομείωση του χρέους του Ισημερινού, βάσει των πορισμάτων Διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου. (Ιστορικά, το επιχείρημα προβλήθηκε για πρώτη φορά από τις ΗΠΑ ήδη το 1898, μετά τη λήξη του…
ισπανοαμερικανικού πολέμου, για να μην εξοφληθεί το χρέος της Κούβας στην Ισπανία).
Είναι σκόπιμο να διερευνηθεί ποιο τμήμα του ελληνικού δημόσιου χρέους είναι «επονείδιστο», ώστε να μάθουμε πώς διογκώθηκε και ποιοι, μιζαδόροι και διαπλεκόμενοι, επωφελήθηκαν από αυτό. Αλλά το δικαίωμα διαγραφής «επονείδιστου» χρέους δεν έχει μέχρι σήμερα αναγνωρισθεί ως εθιμικός κανόνας από διεθνή δικαστήρια. Παραμένει κυρίως μία κυριαρχική απόφαση που επιβάλλεται πολιτικά. Αντιθέτως, η «κατάσταση ανάγκης» ως λόγος αναστολής ή διαγραφής τμήματος του χρέους αποτελεί κανόνα του διεθνούς δικαίου, τον οποίο μάλιστα η Ελλάδα είχε επικαλεστεί στο πλαίσιο της χρεοκοπίας του 1932, στην υπόθεση Socobelge.
Σύμφωνα με το σχέδιο σύμβασης για την «Ευθύνη των Κρατών από Παράνομες Πράξεις», που έγινε δεκτό από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 12 Δεκεμβρίου του 2001, τα κράτη μπορούν να επικαλεστούν κατάσταση ανάγκης ως λόγο μη συμμόρφωσης σε διεθνή τους υποχρέωση, εφ’όσον αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλισθεί ζωτικό τους συμφέρον έναντι άμεσου και επικείμενου κινδύνου.
Με άλλα λόγια, εάν ένα κράτος δεν μπορεί να εκπληρώσει ταυτόχρονα τις βασικές κοινωνικές του λειτουργίες και τις υποχρεώσεις του έναντι των δανειστών του, οφείλει να δώσει προτεραιότητα στις πρώτες. Την αρχή αυτή συνοψίζει η δήλωση της προμετωπίδας, στην οποία και αναφέρθηκε η Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ για να στοιχειοθετήσει τη θέση ότι αποτελεί εθιμικό διεθνές δίκαιο η επίκληση κατάστασης ανάγκης από ένα κράτος έναντι των δανειστών του.
Μάλιστα, ακόμη και το Διεθνές Κέντρο για τη Διευθέτηση Επενδυτικών Διαφορών (International Centre for Settlement of Investment Disputes – ICSID), το οποίο αποτελεί διαιτητικό/δικαιοδοτικό όργανο της Παγκόσμιας Τράπεζας, του δίδυμου οργανισμού του ΔΝΤ, σε αποφάσεις του σχετικές με τη στάση πληρωμής της Αργεντινής δέχθηκε την ύπαρξη παρόμοιου εθιμι
ού διεθνούς κανόνα. Τον κανόνα έχουν επιβεβαιώσει τα περισσότερα συνταγματικά δικαστήρια των ευρωπαϊκών χωρών, αλλά και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κρίνοντας ότι αποτελεί προστατευόμενο από την ΕΣΔΑ σκοπό δημοσίου συμφέροντος η ικανοποίηση των βασικών κοινωνικών αναγκών έναντι των οικονομικών απαιτήσεων των δανειστών (Malysh v. Russia, σκέψη 80).
Για το λόγο αυτό, αν οι δανειστές δεν επιλέξουν τη φωνή της λογικής και της συναινετικής λύσης, η χώρα μπορεί να επικαλεστεί κατάσταση ανάγκης. Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι η Ελλάδα των χιλιάδων αυτοκτονιών, των δεκάδων χιλιάδων πεινασμένων μαθητών, των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων και των εκατομμυρίων νεοπτώχων αντιμετωπίζει πράγματι παρόμοια κατάσταση;
Συνεπώς, δεν μας λείπουν τα νομικά επιχειρήματα. Η δημοκρατική και πατριωτική κυβέρνηση που θα τα προβάλει λείπει. Οχι για πολύ.
από Στοχασμο Πολιτικη
Αλκαιος Ιωαννης Σύμφωνα με τον δικηγόρο Θανάση Αλαμπάση με τον οποίον επικοινώνησα, η βεβαίωση των τελών μέσω TAXISNET δεν είναι νόμιμη. Παραθέτω αυτούσια την απάντησή του:
Thanasis Alampasis
Η προθεσμία δεν άρχεται αν δεν αποσταλεί η διοικητική πράξη του καταλογισμού των τελών! Η δημοσίευση στο ίντερνετ είναι παράνομη κ σε καμία περίπτωση δεν συνιστά νόμιμη κοινοποίηση. Συνεπώς για όσο διαρκεί η προθεσμία άσκησης προσφυγής κατά της καταλογιστικης πράξεως των τελών (που όπως προείπα δεν έχει στην προκειμένη περίπτωση ξεκινήσει) , ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΓΊΝΕΙ ΤΑΜΕΙΑΚΉ ΒΕΒΑΊΩΣΗ ΟΎΤΕ ΤΩΝ ΤΕΛΏΝ ΟΎΤΕ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΊΜΩΝ!
Το νομικό σκεπτικό το δημοσιεύω αυτούσιο στο ιστολόγιο μου. Η προσφυγή πρέπει να στραφεί κατά της παράλειψης της διοίκησης να σου κοινοποιήσει νόμιμη πράξη καταλογισμού. Με το σκεπτικό αυτό θα ζητηθεί η ακύρωση τυχόν καταλογισμού τελών κ ΠΡΟΣΤΊΜΩΝ.
Να μη ξεχάσω και το τελευταίο… Ότι κυκλοφορεί σε διάφορες βερσιόν στο ιντερνετ, δημοσίευμα που στη Google δίνει 48.600 αποτελέσματα, με τίτλους πηχυαίους, όπως «Κατάσχεση ΙΧ και παρακράτηση μισθού για όσους «ξέχασαν» τα τέλη κυκλοφορίας», «Δυσάρεστες εκπλή
ξεις για όσους δεν πλήρωσαν τα τέλη κυκλοφορίας», «ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ ΙΧ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΤΑ ΤΕΛΗ!!!» που πάνω κάτω μου θυμίζουν ετούτο…
Σακκάς Ιωάννης, Πρώην Εισαγγελέας, νομικός και πολιτικός επιστήμονας. (18-12-2013)
http://sakkas-ioan.eu http://sakkasioannis.blogspot.com
Email: sakkasioannis@gmail.com
Ι. Η κατοικία ως χώρος επαρκούς στέγασης (ατομικά ή της οικογένειας) αποτελεί συνταγματικό δικαίωμα και προστατεύεται ως αντικείμενο Ειδικής Φροντίδας από το Κράτος κατ΄άρθρο 21 παρ 4 Συντάγματος. Υπό την έννοια αυτή κάθε ενέργεια, κρατική ή ιδιωτική που κινείται προς την κατεύθυνση απώλειας της πρώτης κατοικίας ως επαρκούς χώρου στέγασης ατομικά ή της οικογένειας αποτελεί άμεση προσβολή του πυρήνα του συνταγματικού δικαιώματος προστασίας της πρώτης κατοικίας ως χώρου επαρκούς στέγασης και συμπεριφορά εκτός συνταγματικού περιβάλλοντος-τόξου.
ΙΙ. Σημειωτέον η απόκτηση και η διατήρηση πρώτης κατοικίας ως επαρκούς χώρου στέγασης αποτελεί στοιχείο της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και η προσβολή της με οιοδήποτε τρόπο, όπως ο αναγκαστικός πλειστηριασμός και η αναγκαστική έξωση του ιδιοκτήτη 1ης κατοικίας ως οφειλέτη, επιπλέον συνιστά συμπεριφορά εκτός συνταγματικού περιβάλλοντος-τόξου και άμεση προσβολή του πυρήνα του συνταγματικού δικαιώματος της αξιοπρέπειας του ανθρώπου κατά παράβαση του άρθρου 2 παρ 1 Συντ.
Μπροστά στα δύο αυτά συνταγματικά υπέρτερα απόλυτα δικαιώματα δεν μπορούν να υπερισχύουν οι ενοχικές χρηματικές απαιτήσεις του δανειστή (κράτους ή ΝΠΔΔ ή ιδιώτη-τράπεζας κλπ).
Για την αποτελεσματική νομική αντιμετώπιση της Αντίστασης και Άμυνας κατά πλειστηριασμού 1ης κατοικίας, σε νομικό περιβάλλον, θα πρέπει να εντοπιστούν οι αιτίες προέλευσης- δημιουργίας χρέους από τον οφειλέτη-ιδιοκτήτη 1ης κατοικίας.
Εντός του Ελληνικού νομικού πλαισίου, η διαδικασία πλειστηριασμού ως αναγκαστική εκτέλεση διακρίνεται ανάλογα με την μορφή του χρέους του οφειλέτη σε χρέος α) προς το Δημόσιο, β) προς ΝΠΔΔ-Κρατικό Ασφαλιστικό Φορέα και γ) προς ιδιώτη πχ τράπεζα ως πιστωτικό ίδρυμα.
Στις δύο περιπτώσεις α και β εφαρμόζεται αναγκαστική εκτέλεση και διαδικασία πλειστηριασμού σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚΕΔΕ και Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, παρεκτός και η φύση της απαιτήσεως του χρέους είναι ιδιωτικού χαρακτήρα οπότε αρμόδια είναι τα Αστικά-Πολιτικά Δικαστήρια και στην γ περίπτωση αρμόδια είναι τα Αστικά-Πολιτικά Δικαστήρια με τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠολΔ άρθρα 904 επ.)
Α) ΓΙΑ ΧΡΕΗ –ΟΦΕΙΛΕΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ-ΝΠΔΔ
1) Το καταλληλότερο χρονικό σημείο αντιμετώπισης και άμυνας κατά επερχόμενου πλειστηριασμού της 1ης κατοικίας είναι στο στάδιο δημιουργίας διοικητικής διαφοράς και άσκησης προσφυγής με το άρθρο 63 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ΚΔΔ) με προσοχή στην τήρηση των προθεσμιών των 60 ή 30 ημερών (άρθρο 66 ΚΔΔ) όπου ως οφειλέτης αμφισβητείς το κατ΄ουσίαν βάσιμο της απαίτησης του Δημοσίου ή ΝΠΔΔ.
2) Διαφορετικά το επόμενο σημείο αντίστασης και άμυνας στην Βεβαιωμένη Οφειλή (Ταμειακή Βεβαίωση) είναι στο στάδιο ΑΝΑΚΟΠΗΣ κατά Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ) με τις διατάξεις του άρθρου 73 παρ 1 του ΚΕΔΕ κατά εκδοθείσας ατομικής ειδοποίησης και του νομίμου τίτλου (βεβαίωσης οφειλής), ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου της Διοικητικής Αρχής που τα εξέδωσε και ΑΝΑΚΟΠΗ άρθρου 217 παρ 1 περιπ α ΚΔΔ κατά της πράξης της ταμειακής βεβαίωσης οφειλής ως εσόδου (με προβολή λόγων –αντιρρήσεων ουσιαστικού ή δικονομικού δικαίου βλ για το ΚΕΑΟ άρθρο 101 Ν 4172/23-7-2013 και διαδικασία είσπραξης με ηλεκτρονική ειδοποίηση ΥΑ ΦΕΚ Β 2699/23-10-2013).
3) Άλλως προχωράς σε άμυνα με ΑΝΑΚΟΠΗ κατά της αρξάμενης αναγκαστικής εκτέλεσης με πρώτη πράξη την Κατασχετήρια Έκθεση σε βάρος της 1ης κατοικίαςμε τις διατάξεις του άρθρου 73 παρ 2 ΚΕΔΕ (προβάλλοντας τους λόγους α-ζ) 
; ή με ΑΝΑΚΟΠΗ κατ άρθρο 217 παρ 1 περ β –ε ΚΔΔενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου του Τόπου Εκτέλεσης για ποσά μέχρι 60.000 ευρώ, ενώ άνω αυτού του Ποσού στο Μονομελές Εφετείο (βλ άρθρο 218 ΚΔΔ αρμόδιο Δικαστήριο).
Προσοχή η Ανακοπή δεν αναστέλλει την εκτέλεση. Γι΄αυτό με Αίτηση Αναστολής Εκτέλεσης ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου (Διοικητικού ή Πολιτικού αν το είδος της απαίτησης είναι δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου) του τόπου εκτέλεσης της κατάσχεσης-πλειστηριασμού με τη διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων, ζητούμε την αναστολή της εκτελέσεως (από τον δικαστή ερευνάται η πιθανότητα ευδοκίμησης της ανακοπής ανάλογα-προσοχή-με τους λόγους που προβάλλεις γι΄αυτό ειδικά προσέχουμε τους λόγους της ανακοπής να είναι σαφείς και ειδικοί και να επικαλούμαστε τα αποδεικτικά μέσα). Με προφορική αίτηση στον πληρεξούσιο του ανακόπτοντος δύναται να χορηγηθεί από τον δικαστή σημείωμα προσωρινής αναστολής μέχρι την έκδοση απόφασης για την αίτηση αναστολής. Καλύτερα είναι να διατυπωθεί στο δικαστή γραπτό αίτημα για χορήγηση σημειώματος προσωρινής αναστολής.
Οι αυστηροί λόγοι ΑΝΑΚΟΠΗΣ αναφέρονται ρητά στο άρθρο 73 του ΚΕΔΕ. Η προσωρινή παροχή έννομης προστασίας προβλέπεται και στο Σύνταγμα στο άρθρο 20 του Συντάγματος μέσα στο πλέγμα της ολοκληρωμένης παροχής έννομης προστασίας (άρθρα 6 και 13 ΕΣΔΑ).
Ι ) ΕΣΤΙΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ επιπλέον λόγων ανακοπής στη νομολογία.
Πέραν των περιοριστικών λόγων της ΑΝΑΚΟΠΗΣ του άρθρο 73 παρ 2 ΚΕΔΕ, ως ΛΟΓΟΙ ΑΝΑΚΟΠΗΣ ΚΑΤΑ ΑΡΞΑΜΕΝΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ (πχ έκθεσης κατάσχεσης), Η ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΧΕΙ ΔΕΧΤΕΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΛΟΓΟΥΣ ΑΝΑΚΟΠΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ:
Έλλειψη αιτιολογίας, μη προηγουμένη ακρόαση και ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ-Δικαιώματος .
Εφόσον δεν αμφισβήτησες ως οφειλέτης το κατ΄ουσίαν βάσιμο της απαίτησης του Δημοσίου με προσφυγή του άρθρου 63 ΚΔΔ και έχεις φτάσει στο στάδιο ΑΝΑΚΟΠΗΣ κατά ΑΡΞΑΜΕΝΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΜΕ ΚΑΤΑΣΧΕΤΗΡΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ 1ης κατοικίας μπορούμε να προβάλουμε σύμφωνα με την νομολογία.
Ότι η εκτέλεση προχώρησε με βάση άκυρο τίτλο (ή χωρίς τίτλο). Η νομολογία (βλ αποφάσεις 4351/2011 ΕφΑθ Δ/ΝΗ 2012 σελ 203, ΝΟΜΟΣ ΤΝΠ, ΑΠ 1267/1985 ΝοΒ 34 σελ 861) δέχτηκε ότι στον λόγο αυτόν υπάγεται και η περίπτωση κατά την οποία αμφισβητείται η νομιμότητα και το δικαίωμα βεβαίωσης του εσόδου, δηλαδή προβαίνεις σε αμφισβήτηση της ύπαρξης της οφειλής Ότι έγινε συμψηφισμός (άρθρο 83 ΚΕΔΕ ) ή διαγραφή μέρους χρέους (άρθρο 82 ΚΕΔΕ) κλπ κλπ
– Ισχυρίζεσαι και αποδεικνύεις πχ ότι με εξώδικο ζήτησες να γίνει συμψηφισμός για επιστροφή φόρων από τη ΔΟΥ και αυτή αρνήθηκε και δεν σου κατέβαλε τα οφειλόμενά της πχ ΦΠΑ, ΦΜΥ κλπ με αποτέλεσμα υπαιτίως το Κράτος να σε μετατρέψει με δικό του δόλο σε οφειλέτη κατά παράβαση του άρθρο 41 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 28 παρ 1 Συντ. και της γενικής αρχής αμεροληψίας των διοικητικών οργάνων (άρθρο 7 παρ 1 Ν 2690/1999 ΦΕΚ 45 Α-Κύρωση Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας).
ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΛΟΓΟΙ ΑΝΑΚΟΠΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ
-Η έλλειψη ακροάσεως του καθού η εκτέλεση, παρεκτός και σου επεδόθη η ατομική ειδοποίηση.
– Η έλλειψη αιτιολογίας υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 75 ΚΕΔΕ-παραλείψεις και ακυρότητες πράξεων εκτελέσεως –Πρέπει να τις προτείνετε με την ανακοπή, δεν ερευνώνται αυτεπαγγέλτως.
– Η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ- ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (Θεμελιώνεται στο Σύνταγμα άρθρο 25 παρ 1 και 3 , ΑΚ 281)
Σύμφωνα με το άρθρο 25 του Συντ. , ορίζονται τα εξής
«1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους.
Ολα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστηκαι αποτελεσματική άσκησή τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν (Αρχή της τριτενέργειας των συνταγματικών δικαιωμάτων-Είναι αποτέλεσμα Γερμανικής Συνταγματικής Θεωρίας). Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας. 2….. 3. Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται….»
Ε
ΕΙΔΗ τα δικαιώματα επαρκούς στέγασης (άρθρο 21 παρ 4) και της αξιοπρέπειας (άρθρο 2 παρ 1 του Συντάγματος), δεν τελούν υπό περιορισμούς του ίδιου του Συντάγματος ή νόμου προβλεπομένου υπό του Συντάγματος.
Κατά Συνέπεια η προσβολή τους με την κατάσχεση και τον αναγκαστικό πλειστηριασμό είτε από το Κράτος ή ΝΠΔΔ ή από ιδιώτη, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις ανωτέρω συνταγματικές διατάξεις και ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΑ τυγχάνουν άκυρες όλες οι πράξεις ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΩΣ ΧΩΡΟΥ ΕΠΑΡΚΟΥΣ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΟΥΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, καθόσον προσβάλλουν τον πυρήνα αυτών των συνταγματικών δικαιωμάτων.
ΙΙ) ΕΣΤΙΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ επιπλέον λόγων ανακοπής σε διατάξεις διεθνών συμβάσεων δυνάμει του άρθρου 28 παρ 1 Συντ.
Στην Ανακοπή προβαίνεις σε επίκληση διατάξεων διεθνών συμβάσεων κυρωμένων από το Ελληνικό Κράτος για την προστασία του δικαιώματος των πολιτών στην επαρκή στέγασή τους και ειδικά όταν είναι πρόσωπα χωρίς επαρκείς πόρους.
– Πέραν των ανωτέρω λόγων Ανακοπής, δια μέσου του άρθρου 28 παρ 1 Συντάγματος έχουν αποκτήσει υπερνομοθετική ισχύ διατάξεις διεθνών συμβάσεων που υποχρεώνουν το Συμβαλλόμενο Κράτος και τους Κρατικούς Υπαλλήλους να σέβονται το δικαίωμα των πολιτών στην επαρκή στέγασή τους και ειδικά όταν είναι πρόσωπα χωρίς επαρκείς πόρους, και για το λόγο αυτό είναι άκυρη ως παράνομη (αντιβαίνουσα τις διεθνείς διατάξεις βλ παρακάτω) η κατάσχεση 1ης κατοικίας ως επαρκής χώρος στέγασης ατομικά ή οικογενειακά από σένα ως πρόσωπο χωρίς επαρκείς πόρους διαβίωσης. Ειδικά:
α) Ο κατ΄άρθρο 28 παρ 1 του Συντάγματος υπερνομοθετικής ισχύος νόμος 1426 /1984 ΦΕΚ Α 32/21-3-1984), κύρωσε τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, όπου καθορίζει ευθέως υποχρεώσεις του Συμβαλλομένου Κράτους, όπως του Ελληνικού Κράτους στο άρθρο 16 που ορίζει :
`Αρθρο 16 Δικαίωμα της οικογένειας για κοινωνική, νομική και οικονομική προστασία
Για πραγματοποίηση των απαραίτητων συνθηκών διαβίωσης που απαιτούνται για την πλήρη ανάπτυξη της οικογένειας που είναι βασικό κύτταρο της κοινωνίας, τα Συμβαλλόμενα Μέρηαναλαμβάνουν την υποχρέωση να προωθούν την οικονομική, νομική και κοινωνική προστασία της οικογενειακής ζωής, ιδίως με κοινωνικές και οικογενειακές παροχές, με φορολογικές διατάξεις, με ενθάρρυνση για την κατασκευή κατοικιών που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της οικογένειας, με την ενίσχυση των νέων εστιών ή με κάθε άλλο κατάλληλο μέτρο.
Συνακόλουθα, θα επικαλείσαι ότι: Εκ της ερμηνείας αυτής της διάταξης δεν νοείται ως κατάλληλο μέτρο προς εκτέλεση της ως άνω κρατικής υποχρέωσης η κατάσχεση και η αναγκαστική αφαίρεση της 1ης κατοικίας ως επαρκής χώρος στέγασης στην περίπτωσή μου.
β) Κατ΄άρθρο 6 παρ 1 της ΣΕΕ ορίζεται ότι « Η Ερωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τις αρχές που περιέχονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως προσαρμόστηκαν στις 12-12-2007 στο Στρασβούργο, ο οποίος έχει το ίδιο νομικό κύρος με τις Συνθήκες της ΕΕ» και συνεπώς εξ αυτής αναγκαστικά δεσμεύεται το Ελληνικό Κράτος και οι κρατικοί υπάλληλοι (υπουργοί, δικαστές, βουλευτές, όργανα κατάσχεσης κλπ).
Στον ανωτέρω Χάρτη στο άρθρο 34 παρ 3 ρητά ορίζεται ότι η Ένωση προκειμένου να καταπολεμηθεί ο κοινωνικός αποκλεισμός και η φτώχεια αναγνωρίζει και σέβεται το δικαίωμα της στεγαστικής βοήθειας προς εξασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης για όσους δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους. Περαιτέρω στο άρθρο 17 του ιδίου Χάρτη ότι κανείς δεν μπορεί να στερηθεί την ιδιοκτησία του παρά μόνο για λόγους δημόσιας ωφέλειας και έναντι δίκαιης και έγκαιρης αποζημίωσης για την απώλειά της.
Συνεπώς και με τη διάταξη αυτή που υπερισχύει στο Ελληνικό Δίκαιο αποκλείεται η αφαίρεση της 1ης κατοικίας ως χώρου αξιοπρεπούς στεγαστικής διαβίωσης με την κατάσχεση και αναγκαστικό της πλειστηριασμό.
Από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι ο καθού η κατάσχεση -οφειλέτης μπορεί να προβάλλει λόγο ανακοπής κατά της κατάσχεσης και πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας του ως μη έχων άλλο χώρο επαρκούς και αξιοπρεπούς στέγασης αυτού και της οικογενείας του και ως μη έχων επαρ
κείς πόρους και να ζητήσει να ακυρωθεί η κατ’ αυτού έκθεση κατάσχεσης και κάθε περαιτέρω ενέργεια αναγκαστικής εκτέλεσης ως αντίθετη στο αληθές νόημα των ανωτέρω διεθνών διατάξεων και κατά συνέπεια ως παράνομη πράξη.
Β) ΓΙΑ ΧΡΕΗ –ΟΦΕΙΛΕΣ ΕΝΑΝΤΙ ΙΔΙΩΤΩΝ –ΤΡΑΠΕΖΩΝ
Για αποφυγή πράξης κατάσχεσης 1ης κατοικίας
1) Σε περίπτωση εξώδικης όχλησης από τράπεζα για εξόφληση υπολοίπου από Δανειακή Σύμβαση πάσης μορφής, ο δανειολήπτης πρέπει να αρνηθεί με ΕΞΩΔΙΚΟ το αιτούμενο υπόλοιπο ως μη βέβαιο και μη εκκαθαρισμένο για να μη νομιμοποιείται η τράπεζα να ζητήσει έκδοση Διαταγής Πληρωμής (εκτελεστό τίτλο) για κατάσχεση και αναγκαστικό πλειστηριασμό (πχ 1ης κατοικίας). Η άρνηση πρέπει να είναι σαφής και ειδικά να αναφέρονται οι Γενικοί Όροι Συναλλαγών (ΓΟΣ) που με βάσει τη Νομολογία ΑΠ 430/2005, ΟλΣτΕ 1210/2010 και άλλες αποφάσεις έχουν κριθεί παράνομοι και καταχρηστικοί. Θα πρέπει ο φερόμενος οφειλέτης στο ΕΞΩΔΙΚΟ να αναγράφει ότι στην υπάρχουσα σύμβαση δανείου που προσχώρησε χωρίς να μπορεί να διαπραγματευτεί του όρους, περιλαμβάνονται οι εξής καταχρηστικοί και παράνομοι όροι συναλλαγών σε βάρος του εν γνώσει της Τράπεζας που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένα ποσά, όπως προερχόμενα από προσδιορισμό τόκου επί τη βάσει έτους 360 ημερών αντί 365 ημερών (προϊόν Απάτης 386 ΠΚ τρίτης μορφής –αθέμιτης παρασιώπησης αληθινών γεγονότων εν όψει της γνώσης της τράπεζας και της απόφασης 430/2005 του Αρείου Πάγου).
Πέραν δε αυτών να επικαλεστούν και να προσδιορίζουν ποσά τόκων δικαιοπρακτικούς ή και υπερημερίας που υπερβαίνουν τα ανώτερα ποσοστά από αυτά που ορίζονται στον ΠΙΝΑΚΑ ΕΞΩΤΡΑΠΕΖΙΚΏΝ ΤΟΚΩΝ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΜΕΡΙΑΣ (βλ τον πίνακα στο dsa.gr) ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΠΟΣΑ ΕΊΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΩΣ ΟΣΑ ΕΙΣΠΡΑΧΘΗΣΑΝ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΠΕΡΙ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΥ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΥ (ΑΡΘΡΟ 904 ΑΚ) επί 20 έτη η τράπεζα ενέχεται να τα επιστρέψει (βλ Νομολογία ΑΠ 1291/2001 Εφ Πειρ 469/2009, Ειρην Αθηνών 178/2009 και άρθρο 281 ΑΚ καταχρηστικότητα) καθώς και ότι τα ποσά που εισπράχθηκαν πέραν των ανωτέρων εξωτραπεζικών επιτοκίων αποτελούν τοκογλυφία (βλ περιπτώσεις άρθρου 404 ΠΚ πλημμελήματα -κακουργήματα) και να διατυπώνεται ένσταση αδικαιολογήτου πλουτισμού της τράπεζας εάν ο δανειολήπτης έχει καταβάλει αχρεωστήτως και αίτημα συμψηφισμού για το νόμιμο υπόλοιπο που τυχόν οφείλεται.
2) Εάν εκδόθηκε Διαταγή Πληρωμής
Τότε από την επίδοση Διαταγής Πληρωμής και εντός 3 ημερών ο δανειολήπτης ασκεί την ΑΝΑΚΟΠΗ κατ’ αυτής–Αίτηση Ασφασλιτικών Μέτρων και αιτείται Προσωρινή Διαταγή.
Ο Δανειολήπτης προβάλλει όλους τους παραπάνω λόγους με τα παράνομα ποσά που συμπεριελήφθησαν στο ποσό της Διαταγής και ζητά την ακύρωση του Εκτελεστού Τίτλου ήτοι της Διαταγής Πληρωμής (άρθρα 682 επομ ΚΠολΔ)
3)Εάν ο δανειολήπτης δεν πέτυχε να έχει επιδόσει Προσωρινή Διαταγή στην Τράπεζακαι αυτή την 4ή ημέρα από την επίδοση της Διαταγής Πληρώμής (άρθρο 926 ΚΠολΔ) προβεί σε πράξη εκτέλεσης ήτοι σε ΕΚΘΕΣΗ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ της ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ……….ΤΟΤΕ
Ο Δανειολήπτης ασκεί την ΑΝΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 933-934 και Αίτηση Ασφαλιστικών Μέτρων Άρθρου 938-939 ΚΠολΔ με αίτημα στο Δικαστή για έκδοση σημειώματος αναστολής εκτέλεσης ώσπου να εκδοθεί η απόφαση για την αίτηση αναστολής.
Στα δικόγραφα αυτά μεταξύ άλλων λόγων (βλ άρθρο 933 ΚΠολΔ) επειδή ελέγχεται η πιθανολόγηση ευδοκίμησης της ανακοπής, πρέπει να προβάλλεται επιπλέον ότι:
– ο τίτλος ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ πάσχει ως προς την εγκυρότητά του ως προϊόν ΑΠΑΤΗΣ ΕΝΏΠΙΟΝ ΔΙΚΑΣΤΟΥ καθόσον με απατηλή ενέργεια της Τράπεζας παραπλανήθηκε ο Δικαστής και συμπεριέλαβε στο ποσόν της απαίτησης ποσά που ήσαν παράνομα (βλέπε παραπάνω πως προκύπτει και να προσδιόρίζονται σαφώς τα ποσά).
– Να επικαλεσθεί ο δανειολήπτης τα ανωτέρω συνταγματικά δικαιώματα για την προστασία της επαρκούς στέγασης αυτού και της οικογενείας του καθόσον τα δικαιώματα αυτά προστατεύονται και μεταξύ ιδιωτών καθώς και τα απόλυτα συνταγματικά δικαιώματά του από τις ανωτέρω διεθνείς συμβάσεις (κατ΄ άρθρα 28 παρ 1 και 25 παρ 1 Συντ) και να ζητά την ακύρωση της έκθεσης κατάσχεσης της 1ης κα
τοικίας του ως πράξη αντίθετη σ’ αυτές τις διεθνείς διατάξεις.
Θέμα Νομικής Βοήθειας
Σύμφωνα με το άρθρο 95 παρ 1 Ν 4194/27-9-2013 Νέος Κώδικας Δικηγόρων, το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου έχει αρμοδιότητα να αναθέσει σε δικηγόρο την παροχή δωρεάν δικηγορικών υπηρεσιών σε όσους στερούνται οικονομικής δυνατότητας να υπερασπισθούν τον εαυτό τους ενώπιον Δικαστηρίων ή οποιασδήποτε Αρχής. Επίσης ο δικαιούχος νομικής βοήθειας ορίζεται σύμφωνα με τον Ν 3226/2004 (ΦΕΚ Α 24) και για τα ευεργετήματα πενίας βλέπετε τα άρθρα 194 έως 204 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και 276 (τέλος δικαστικού ενσήμου) Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.
Αθήνα 18-12-2013
Σακκάς Ιωάννης, Πρώην Εισαγγελέας, νομικός και πολιτικός επιστήμονας.
http://sakkas-ioan.eu http://sakkasioannis.blogspot.com
Εmail sakkasioannis@gmail.com SMS μήνυμα6985-753543, 6942-235211
Το ζήτημα των πλειστηριασμών είναι κυρίαρχο στην ατζέντα των ημερών. Το sknews.gr σε συνεργασία με τον κ. Μάρκο Παπακωνσταντή, δικηγόρο και διδάκτωρ Νομικής, αναδεικνύει τα αγκάθια και σκιαγραφεί την νομοθετική ρύθμιση. Ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας έριξε το μπαλάκι στον υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος μετά από διαβούλευση με την Ένωση Τραπεζών θα παρουσιάσει το σχέδιο που θα κατατεθεί με νομοθετική πρόταση στη Βουλή.
Πώς τοποθετούνται οι ίδιες οι τράπεζες απέναντι στο ενδεχόμενο άρσης των πλειστηριασμών , επιθυμούν την απελευθέρωση τους ;
«Eίναι προφανές ότι οι τράπεζες δεν επιθυμούν την άρση των πλειστηριασμών. Και αυτό για πολλούς λόγους. Πρώτον, οι αξίες των ακινήτων έχουν μειωθεί σε ποσοστό 30% σε σχέση με αυτές που ίσχυαν προ κρίσης. Εάν απελευθερωθούν οι πλειστηριασμοί, ειδικοί του χώρου της κτηματαγοράς προβλέπουν και περαιτέρω μείωση στην αξία τους που μπορεί να αγγίξει το 20% λόγω της υπερπληθώρας των ακινήτων και της μηδενικής ζήτησης. Θα πάει, λοιπόν, η τράπεζα να βγάλει στον πλειστηριασμό ένα ακίνητο. Ποιος θα το αγοράσει; Για να είναι ελκυστικό θα αναγκαστεί να ρίξει υπερβολικά την τιμή του. Συνεπώς, δεν πρόκειται να αποπληρωθεί η υπολειπόμενη οφειλή του δανειολήπτη.
Δεύτερον, οι αξίες των ακινήτων που διαθέτουν οι τράπεζες στο ενεργητικό τους και έχουν τιτλοποιήσει υπολογίζονται κάθε χρόνο και εγγράφονται στο ενεργητικό της. Σε περίπτωση περαιτέρω μείωσης της αξίας των ακινήτων η εγγραφή αυτή θα αφορά μικρότερες αξίες ενώ δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και το κόστος συντήρησης ώστε να μην απαξιωθούν τελείως.
Τρίτον, η εγγύηση αποπληρωμής και των εξυπηρετούμενων δανείων θα τεθεί εν αμφιβόλω, διότι όταν μία τράπεζα δίνει ενυπόθηκο δάνειο εγγράφει μία αξία για την εγγύηση, την αξία του ακινήτου εν προκειμένου. Αν αυτή η αξία μειωθεί, τότε το ο κίνδυνος της τράπεζας μεγαλώνει. Συνεπώς, θα βρεθεί χαμένη και από όσους αποπληρώνουν σήμερα και στο μέλλον ίσως βρεθούν σε αδυναμία και εκείνη θα χρειαστεί να βγάλει σε πλειστηριασμό το ακίνητο, γιατί τότε θα εισπράξει μικρότερες αξίες.
Τέταρτον, η αναπροσαρμογή των τιμών προς τα κάτω θα υποχρεώσει τις τράπεζες να ξεπουλήσουν τα «κόκκινα» δάνεια με καταστροφικές συνέπειες όχι μόνο για τους δανειολήπτες, αλλά και για τις ίδιες.
Οι τράπεζες θα αναγκαστούν να αναζητήσουν άμεσα κεφάλαια για να καλύψουν τις μαύρες τρύπες στα χαρτοφυλάκιά τους με πιθανότητα να υπάρξει και κίνδυνος χρεοκοπίας. Να μη ξεχνούμε, βέβαια, ότι η όλη διαδικασία πλειστηριασμού είναι χρονοβόρα και κοστοβόρα. Δεν εξυπηρετεί την εκάστοτε τράπεζα να μπαίνει σε μια τέτοια διαδικασία. Δυστυχώς, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης υιοθετήθηκαν στη χώρα μας μια σειρά από μέτρα που στην κυριολεξία κατέστρεψαν την ιδιωτική ακίνητη περιουσία. Δεκαπλασιάστηκαν οι φόροι, ποινικοποιήθηκε η αδυναμία εξόφλησης των τελευταίων χωρίς να ερευνώνται οι λόγοι που οδήγησαν εκεί. Όλο και περισσότεροι Έλληνες πέφτουν πλέον στην παγίδα του χρέους λόγω της υπέρμετρης φορολόγησης.
Έτσι ο χθεσινός νοικοκύρης έγινε οφειλέτης έχοντας για χρέη προς το δημόσιο πάνω από το κεφάλι του τη δαμόκλειο σπάθη της φυλάκισης. Πως θα δώσει προτεραιότητα στην αποπληρωμή των δανείων του όταν τον περιμένει η εφορία στη γωνία; Όλα αυτά τα γνωρίζουν οι τράπεζες και αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για αδιέξοδες «λύσεις». Για το λόγο αυτό πρόκειται να βγάλουν σύντομα στην αγορά φιλικά τραπεζικά προϊόντα που θα βοηθούν το δανειολήπτη. Αναμφίβολα, όμως, η συντήρηση επί μακρόν της όλης κουβέντας και η λήψη πιθανώς ενός τέτοιου μέτρου σίγουρα θα βοηθήσει στην άσκηση ψυχολογικής πίεσης σε όσους θα μπορούσαν να βρουν χρήματα προκειμένου να αποπληρώσουν μέρος των οφειλών τους και δεν το πράττουν » .
H πρώτη κατοικία του φτωχού και μεσαίου νοικοκυριού, αυτού που έχει βρεθεί σε αντικειμενική αδυναμία λόγω της κρίσης, πρέπει είναι απολύτως προστατευμένη . ισχύει όμως κάτι τέτοιο ; Υπάρχουν επιτήδειοι, που χωρίς να έχουν πραγματική αδυναμία, κρύβονται πίσω από αυτούς που έχουν ανάγκη προστασίας .
Τελικά τι θα γίνει ; Για μια συγκεκριμένη μερίδα θα » πληρώσουν » άνθρωποι που πραγματικά αδυνατούν ;
» Διάβαζα πρόσφατα ότι η απαγόρευση πλειστηριασμών εξυπηρετεί 20 χιλι
άδες «εύρωστους» δανειολήπτες που μπορούν και δεν πληρώνουν. Θα συμφωνήσω με τα στοιχεία αυτά. Έχουμε, όμως, στον αντίποδα σκεφτεί πόσες χιλιάδες είναι αυτοί που πράγματι αδυνατούν να έχουν ένα στοιχειώδες αξιοπρεπή επίπεδο διαβίωσης, που έπεσαν θύματα παραπληροφόρησης περί ενός επιτυχημένου μοντέλου διακυβέρνησης της χώρας, περί μιας χώρας που ευημερεί, που καταξιώθηκε και καταξιώνεται συνεχώς στη συνείδηση του διεθνούς πολιτικού και οικονομικού παράγοντα και προέβησαν στην αγορά ενός ακινήτου;
Αυτοί που μας κυβερνούν δεν είναι που αποσιωπούσαν την αλήθεια από το λαό, που ωραιοποιούσε μια «φθαρμένη» εικόνα, που έστησαν τη φούσκα του χρηματιστηρίου; Όλοι αυτοί, λοιπόν, θα πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες τους, να κάνουν την αυτοκριτική τους. Στην παρούσα περίοδο τα φώτα δεν πρέπει να είναι στραμμένα σε όσους αδυνατούν να αποπληρώσουν και να «βαπτίζονται» ως συνυπαίτιοι της κρίσης, αλλά σε αυτούς που μας οδήγησαν εδώ και που αδυνατούν να δώσουν μια αχτίδα ελπίδας για τη χώρα. Δεν θέλω να αναφερθώ στις ευθύνες των τραπεζών.
Οι Έλληνες με επίσημα στοιχεία της Eurostat καταγράφονται ως ο πλέον απαισιόδοξος λαός στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα φαινόμενα κατάθλιψης. Ειλικρινά, δεν με απασχολεί καθόλου, προκειμένου να χαμογελάσει και ένας έστω συμπατριώτης μου από τα εκατομμύρια που δυστυχούν να βρίσκονται στο απυρόβλητο 20 χιλιάδες εύρωστοι δανειολήπτες. Αν λειτουργούσαμε στοιχειωδώς ως κράτος δεν θα είχαμε ούτε αυτούς τους 20 χιλιάδες συμπολίτες μας ούτε όλες αυτές τις σκιές σκυθρωπών ανθρώπων που βλέπουμε στο δρόμο » .
Σε περίπτωση που τελικά «ξεπαγώσουν» οι πλειστηριασμοί ποιες εκτιμάται ότι θα είναι οι συνέπειες τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο ;
Προφανώς και δεν έχει υπολογιστεί το οικονομικό και κοινωνικό κόστος αυτού του μέτρου. Και με εκπλήσσει πως και δεν έχει σταθμιστεί και το πολιτικό κόστος! Τα «κόκκινα» δάνεια αφορούν αυτή τη στιγμή σε περίπου 170-180 χιλιάδες ακίνητα. Αντιλαμβάνεσθε συνεπώς για το μεγάλο αριθμό των ανθρώπων οι οποίοι βιώνουν το αδιέξοδο και οι οποίοι κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο, να δουν να καταρρέουν οι κόποι και τα όνειρα μιας ζωής.
Η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει αναταράξεις σαν αυτές που θα προκαλούσε η απώλεια του μοναδικού περιουσιακού στοιχείου εκατοντάδων χιλιάδων ελληνικών οικογενειών. Χιλιάδες υπερχρεωμένες οικογένειες, αλλά και μικροεπιχειρηματίες, θα βρεθούν κυριολεκτικά στο δρόμο και οι τιμές όλων των ακινήτων θα καταρρεύσουν αφού η αγορά θα πλημμυρίσει από αδιάθετα σπίτια. Όλες οι ακίνητες περιουσίες θα απαξιωθούν και το έργο της κυβέρνησης να φορολογήσει ανύπαρκτες πλέον αξίες θα καταστεί ακόμα δυσκολότερο.
Αυτό, λοιπόν, που θα πρέπει να προκριθεί ως λύση είναι η δυνατότητα ευνοϊκών-φιλικών ρυθμίσεων μεταξύ της πιστώτριας τράπεζας και του δανειολήπτη και η επιβράβευση του συνεπή οφειλέτη. Κοινωνική ανάπτυξη δίχως τη στήριξη από την πλευρά των τραπεζών δεν μπορεί να επέλθει. Και στην περίπτωση αυτή οι πλέον κερδισμένοι θα είναι οι τραπεζίτες .
Ο κ. Μάρκος Παπακωνσταντής απαντά στον εάν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο άρσης των πλειστηριασμών σε κάποια άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ;
Ας μην πάμε πολύ μακριά μας. Το ίδιο ακριβώς πρόβλημα βίωσε τα τρία τελευταία χρόνια και βιώνει η Ισπανία. Πρόσφατο άρθρο της αυστριακής εφημερίδας Wiener Zeitung ανέφερε ότι η χώρα μας βρίσκεται ενώπιον ενός κύματος αναγκαστικών πλειστηριασμών ακινήτων, το οποίο μπορεί να είναι χειρότερο από εκείνο της Ισπανίας. Τι ακριβώς συνέβη εκεί; Η Ισπανία, μια χώρα με την ιδιοκατοίκηση να αγγίζει το ποσοστό του 80%, βρέθηκε μπροστά στο φαινόμενο των μαζικών πλειστηριασμών με την ενεργοποίηση ενός νόμου επί Φράνκο. Τον πρώτο καιρό σημειώθηκε μεγάλος αριθμός αυτοκτονιών πολιτών που οδηγούνταν σε έξω από τα σπίτια τους. Πολλοί ζούσαν στις εισόδους πολυκατοικιών, κάποιοι σε οικοδομές, κάτω από γέφυρες. Κατ’εκτίμηση 250 χιλιάδες ακίνητα κατασχέθηκαν σε μια τριετία στην Ισπανία.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 3,5 εκατομμύρια άδεια σπίτια που ανήκουν στην πλειοψηφία τους σε τράπεζες. Η συνήθη τιμή εκκίνησης του πλειστηριασμού είναι κατά μέσο όρο 71% κάτω της πραγματικής με τις επιπτώσεις που αντιλαμβάνεσθε ότι έχει αυτό το γεγονός στο οικονομικό και κοινωνικό ιστό της χώρας. Ενώπιον των καυτών κοινωνικών προβλημάτων, η κυβέρνηση Ραχόι αποφάσισε στα τέλη της χρονιάς να επιβάλει μια διετή αναστολή των πλειστηριασμών ακινήτων πρώτης κατοικίας. Τα μέτρα που πάρθηκαν λίγ
ο πολύ προσδιορίζουν αυτό που θα γίνει και στην Ελλάδα.
Δηλαδή οι αποφάσεις εξαίρεσης από τους πλειστηριασμούς στην Ισπανία αφορούσαν οικογένειες με ετήσιο εισόδημα που δεν ξεπερνά τα 19.200 ευρώ, που είχαν τρία παιδιά, ή ένα παιδί κάτω των 3 ετών, ή που φιλοξενούσαν εξαρτώμενα άτομα. Επίσης μέριμνα υπήρξε για μονογονεϊκές οικογένειες, ή για τους ανέργους.
Και το «έργο» αυτό όποτε παίζεται πάντοτε έχει τους ίδιους πρωταγωνιστές και το ίδιο τέλος (βλ. Πορτογαλία, Ισλανδία, ΗΠΑ κλπ). Συνεπώς, έχοντας πρόσφατα και ζωντανά τα παραδείγματα δίπλα μας θα πρέπει να προβληματιστούμε έντονα για τις επιλογές μας. Η πολυπόθητη ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί απούσης της κοινωνίας. Ας ελπίσουμε ότι το 2014 θα σηματοδοτήσει την αρχή της οικονομικής ανάκακαμψης και όχι το οριστικό τέλος της ελληνικής κοινωνίας.
Πηγή: sknews.gr
Αλαμπάσης Δικηγόρος 
Ν. 4161/2013, οι απαιτήσεις από καταθέσεις σε πιστωτικά ιδρύματα είναι ακατάσχετες μέχρι του ποσού των 1.500 ευρώ και των 2.000 ευρώ σε περίπτωση κοινού λογαριασμού…… τι δεν καταλαβαίνουν οι εφορίες και οι τράπεζες;
του Κώστα Βουκελάτου
Τις τελευταίες δυο ημέρες ακούσαμε και δεν πιστεύαμε στα αυτιά μας οτι γίνονται κατασχέσεις (υπεξαιρέσεις) μισθών και επιδομάτων απο τραπεζικούς λογαριασμούς.
Αυτο ανάγκασε τον Βουλευτή της ΝΔ Λευτέρη Αυγενακη να κανει ερώτηση στον κ. Σκορδά για να ξεκαθαρίσει το θέμα των παράνομων υπεξαιρεσεων απο τις τράπεζες και το δημόσιο.
Η απάντηση που έλαβε ειναι η παρακάτω:
Αθήνα,17-10-2013
«Συμψηφισμός καταθέσεων με ληξιπρόθεσμα χρέη από τις τράπεζες: ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ και ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟΣ»
Απάντηση Σκορδά στον Λευτέρη Αυγενάκη
«Η νομοθεσία δεν επιτρέπει -ούτε με συμφωνία- τον συμψηφισμό ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων με ακατάσχετες απαιτήσεις», τονίζει ο Υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Αθανάσιος Σκορδάς, σε έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη Βουλή μετά από ερώτηση του Βουλευτή Ηρακλείου της ΝΔ κ. Λευτέρη Αυγενάκη για τον «συμψηφισμό διαμαρτυρημένων δανείων με καταθέσεις χωρίς τη συναίνεση του δανειολήπτη» με το οποίο υπενθυμίζει ότι «η νομοθεσία ορίζει ως ακατάσχετο και προστατεύει το ποσόν του μισθού ή της σύνταξης που κατατίθεται σε λογαριασμό μισθοδοσίας μέχρι το ύψος του ενός μισθού ή σύνταξης».
Όπως τονίζει ο Υφυπουργός Ανάπτυξης, «οι όροι που προβλέπουν τον συμψηφισμό των απαιτήσεων των τραπεζών με το ποσόν του τελευταίου μισθού ή σύνταξης που κατατέθηκε στον τραπεζικό λογαριασμό είναι παράνομοι και καταχρηστικοί και οι τράπεζες που έκαναν χρήση αυτών ζημίωσαν παρανόμως τους καταναλωτές. Για τους ίδιους λόγους απαγορεύεται και η ανέκκλητη εξουσιοδότηση για την ανάληψη από τον λογαριασμό μισθοδοσίας (όλου ή μέρους) του τελευταίου μισθού ή σύνταξης για την εξόφληση δόσεων δανείου προς τα πιστωτικά ιδρύματα. Η εξαίρεση ισχύει μόνο στην έκταση που ο λογαριασμός παρουσιάζει υπόλοιπο που δεν υπερβαίνει, κατά το χρονικό διάστημα από την επιβολή της κατάσχεσης έως την επόμενη μέρα της καταβολής, το ποσόν της εξαιρούμενης από την κατάσχεση απαίτησης».
Ο υφυπουργός Ανάπτυξης τονίζει ότι το άρθρο 451 του Αστικού Κώδικα δεν επιτρέπει γενικώς τον συμψηφισμό κατά ακατάσχετης απαίτησης και ότι με το άρθρο 464 ΑΚ «απαιτήσεις ακατάσχετες είναι ανεκχώρητες». Η προστασία αυτή ισχύει και για τους κοινούς λογαριασμούς, οι οποίοι προστατεύονται στο μέτρο που λειτουργούν ως λογαριασμοί μισθοδοσίας και μέχρι το ύψος ενός μισθού ή μιας σύνταξης. Ο υφυπουργός θυμίζει ότι σύμφωνα με το Ν. 4161/2013, οι απαιτήσεις από καταθέσεις σε πιστωτικά ιδρύματα είναι ακατάσχετες μέχρι του ποσού των 1.500 ευρώ και των 2.000 ευρώ σε περίπτωση κοινού λογαριασμού.
Με δήλωση του καταθέτη προς ένα εκ των πιστωτικών ιδρυμάτων προσδιορίζεται ο λογαριασμός για τον οποίο θα ισχύει το ακατάσχετο. Ο κ. Αθ. Σκορδάς ενημερώνει τέλος τον βουλευτή ότι η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή επέβαλε το 2011 πρόστιμα σε τρεις τράπεζες ύψους 100.000 ευρώ και 60.000 ευρώ, επειδή οι τράπεζες αυτές προέβαιναν στη μονομερή ανάληψη (μέρους ή όλου) του μισθού ή της σύνταξης για τον συμψηφισμό απαιτήσεων τους που διατηρούσαν προς κατόχους των λογαριασμών με βάση σχετικούς γενικούς όρους (ψιλά γράμματα) που εμπεριέχονταν στις δανειακές συμβάσεις.
Αυτή ειναι η αυθαιρεσία των τραπεζών μαζι με την αναλγησία του κράτους και την αδιαφορία του να προστατεύσει τον πολίτη κάποιος ομως βάση του νομού και μετα τα χθεσινά συμβάντα που δεν ειναι και τα μοναδικά θα πρεπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά.
ΘΕΜΑ: EΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑΣ ΕΦΕΤΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ κ. Π. ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΕΦΕΤΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 29 παρ.1,2 Κ.Π.Δ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΙΤΗΣΗ …..
Περίεργα και οι δύο πλευρές, οι ξενόδουλοι μνημονιακοί αλλά και οι αντι-μνημονιακοί, χρησιμοποιούν το ευαίσθητο αυτό θέμα με απαράδεκτο εκφοβιστικό τρόπο εναντίον του λαού, οι πρώτοι για να αναγκάσουν τον κόσμο να πληρώσουν τα δάνειά των στους κατακτητές τραπεζίτες, οι δεύτεροι, με έναν αχαλίνωτο λαϊκισμό, για να εκμεταλλευτούν ψηφοθηρικά την συγκυρία. Και οι δύο όμως συγκλίνουν στον Εκφοβισμό ενός Βασανισμένου Λαού…και αυτό είναι ανήθικο κι απαράδεκτο. Ιδού λοιπόν η «γυμνή» αλήθεια:
Οι ξένες τράπεζες θα «αγοράσουν» τα ομόλογα αυτά (στεγαστικά δάνεια) με έκπτωση π.χ. 60%, δηλ. για κάθε 100 ευρώ ονομαστικής αξία των ομολόγων, οι ξένες τράπεζες δίνουν δανειακό ρευστό στις ελληνικές 40 ευρώ με ένα επιτόκιο α%. Οι ελληνικές τράπεζες όμως διατηρούν το δικαίωμα να «επαναγοράσουν» τα ομόλογα αυτά από τις ξένες τράπεζες μέσα σε ένα συμφωνημένο χρονικό διάστημα π.χ. 5 χρόνια. Στο διάστημα αυτό, οι ελληνικές τράπεζες διαχειρίζονται αυτές αποκλειστικά τα στεγαστικά δάνεια, ενώ οι ξένες τράπεζες δεν μπορούν να κάνουν τίποτα (δηλ. δεν μπορούν να κάνουν κατασχέσεις ακινήτων κλπ). Εάν μετά την παρέλευση των 5 ετών, οι ελληνικές τράπεζες δεν επαναγοράσουν τα ομόλογα αυτά από τις ξένες τράπεζες, τότε τα ομόλογα αυτά περιέρχονται στην πλήρη κυριότητα των ξένων τραπεζών (δηλ. ολοκληρώνεται η εκχώρηση, ΑΚ 455) κι αυτές μπορούν πλέον να ζητάνε την εξόφλησή των απ` ευθείας από τους δανειολήπτες, να προβαίνουν σε εκτέλεση ήτοι, σε κατασχέσεις, πλειστηριασμούς κλπ. κλπ. εναντίον των δανειοληπτών ή των εγγυητών (ΑΚ 458), πάντα σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο (τα λεγόμενα περί δήθεν εφαρμογής «Αγγλικού Δικαίου» κατά την εκτέλεση από τις ξένες τράπεζες, είναι ανάξια σχολιασμού, διότι είναι έκφραση ανατριχιαστικής άγνοιας με πολύ δόση λαικισμού. Αυτά δεν είναι νομικά, αλλά μπακαλικά).
Δημ. Αντωνίου, τηλ. 22210-62743
ΚΑΦΕΝΕΙΟ… Ο Χαχανούλης PRESS-GR Η δύναμη στην ενημέρωση
