[VIDEO] Μονο στο Απεργιακό Πρόγραμμα της ΕΡΤ ακούγονται αυτά ! Ετσι Καλύπτουν τους Μεγάλους Φοροφυγάδες !

 

Από όλους τους μεγαλο-φοροφυγάδες που έβγαλαν τα δισεκατομμύριά τους στο εξωτερικό, έχουν ψάξει μόνο 178!ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ !

Ο εκδότης της εφημερίδας Το ΧΩΝΙ Γιώργος Χριστοφορίδης, προσκεκλημένος στην πρωινή εκπομπή του απεργιακού προγράμματος της ΕΡΤ, αποδεικνύει με έγγραφο-ντοκουμέντο του υπουργείου Οικονομικών ότι μέχρι σήμερα…

… Από όλους τους μεγαλο-φοροφυγάδες που έβγαλαν τα δισεκατομμύριά τους στο εξωτερικό, έχουν ψάξει μόνο 178!Από όλα τα δισεκατομμύρια που ταξίδεψαν και έφυγαν από την Ελλάδα (μόνο την περίοδο 2003-2011 βγήκαν 207 «βρώμικα» δισ.), μέχρι σήμερα έχουν εισπράξει ΜΟΝΟ 150.000 ευρώ.Η πάταξη της φοροδιαφυγής είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Αρκεί να συγκεκριμενοποιήσουμε για ποια φοροδιαφυγή μιλάμε. «Φοροφυγάς» θεωρείται και ο μικροεπιχειρηματίας που δεν κόβει αποδείξεις για να επιβιώσει και τον ξεσκίζουν με όλη την υπόλοιπη φορολογία.
«Φοροφυγάς» είναι και ο μεγαλο-επιχειρηματίας που έβγαλε τα χρήματά του στο εξωτερικό και απολαμβάνει της πλήρους ασυλίας της κυβέρνησης.
Το έγγραφο που κρατά στα χέρια του ο Γιώργος Χριστοφορίδης δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες….

netakias.com

Σε ασκήσεις απόλυτης υποταγής υποβάλλει η τρόικα την κυβέρνηση!! Σαμαράς – Βενιζέλος εκτελούν κατά γράμμα το «πρόγραμμα θανάτου».

 

 Του Δημήτρη Υφαντή

Από τον αργό θάνατο της κοινωνίας στο καθοδικό σπιράλ της ύφεσης, εδώ και μία τριετία, τώρα οι «προαπαιτούμενες δράσεις» ψηφίζονται και επιβάλλουν τους ξαφνικούς θανάτους στο όνομα των πολυπόθητων δόσεων αίματος στη μηχανή απομύζησης που εκτινάσσει το χρέος σε επίπεδα πάνω από 160%. Και μετά τα προαπαιτούμενα, ακολουθούν τα… προβλεπόμενα, δηλαδή η περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η σύνθλιψη του κατώτατου μισθού και η κατεδάφιση του εναπομείναντος ασφαλιστικού συστήματος.
Η έκθεση του ΔΝΤ και οι δηλώσεις του Γ. Βρούτση ομολογούν τα πάντα, κατά γράμμα. Πλέον γνωρίζουμε πολύ καλά πως μετά τον κλονισμό της κυβερνητικής σταθερότητας από τη λαϊκή αντίδραση στο κλείσιμο της ΕΡΤ, δεν υπήρχε κανένα περιθώριο «ανακωχής», ενόψει της εκκρεμότητας των γερμανικών εκλογών.

Τα σοκ των εξευτελισμών
Η τρόικα όρισε με το σύνηθες ύφος και τη δοκιμασμένη μέθοδο των τελεσιγράφων τον «οδικό χάρτη» της κατεδάφισης του Δημοσίου και της αρπαγής των λαϊκών εισοδημάτων και περιουσιών (ό,τι ελάχιστο έχει απομείνει δηλαδή). Όμως δεν της άρκεσαν αυτά. Έσφιξε κι άλλο τον κλοιό της επιτήρησης και των εκβιασμών. Η κατάτμηση των δόσεων αποδεικνύεται, σήμερα, ως η ωμή επιβολή μιας εξευτελιστικής άσκησης υποταγής για την κυβέρνηση Σαμαρά. Μέχρι ποιο βαθμό; Δεν υπάρχει τέλος, ούτε έλεος!
Ο Σόιμπλε ήρθε εδώ χωρίς επί της ουσίας να πει τίποτε καινούργιο, παρά μόνο επιβεβαιώνοντας την απόλυτη επικυριαρχία της χώρας του. Κι από το Βερολίνο απείλησε με στέρηση της δόσης της… δόσης, γιατί η κυβέρνηση υπολείπεται στη συμμόρφωση με τις περίφημες προαπαιτούμενες δράσεις.
Η αλαζονεία και η ωμότητα, αναμφισβήτητα, χαρακτηριστικά της ηγεμονικής πολιτικής της γερμανικής ολιγαρχίας, δεν ερμηνεύονται βέβαια παραμένοντας στην ψυχολογική σφαίρα μιας Μέρκελ και ενός Σόιμπλε. Η πηγή δεν είναι άλλη από την εμμένουσα ασφυξία της κρίσης χρέους στην Ε.Ε. Η αστάθεια επιτείνεται στον ευρωπαϊκό Νότο, κι η προαναγγελία «ανάπτυξης» κατά 0,1% στην Ευρωζώνη αποτιμήθηκε ως αισιόδοξη είδηση! Αν, επίσης, η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση θεωρείται ως κορυφαία επιτυχία του προγράμματος, τότε δεν απαιτούνται άλλα επιχειρήματα για να στοιχειοθετήσουν πως μαζί με το succes story έχει τελειώσει και το παραμύθι του «μετά» τις γερμανικές εκλογές. Συνεπώς, ποια άλλη επιλογή είχε η τρόικα παρά την επιτάχυνση του καταιγιστικού «σοκ και δέος» που υφίσταται η χώρα και μάλιστα υπό τους όρους του κυνικού εξευτελισμού αυτών των ημερών;
Στην πολιτική αποτίμηση της πρώτης φάσης, μετά τον εξαναγκαστικό «ανασχηματισμό» για την επιβίωση μιας κυβέρνησης-βιτρίνας της τρόικας και σωσιβίου της διαπλοκής, θα πρέπει να τονιστεί ένα ακόμη, όχι δευτερεύον στοιχείο. Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου βρίσκεται εκτεθειμένη και εγκλωβισμένη στη διελκυστίνδα των ανταγωνισμών και των γεωπολιτικών επιδιώξεων μεταξύ Γερμανίας και ΗΠΑ. Τον Σόιμπλε ακολούθησε ο αμερικανός υπ. Οικονομικών, ενόψει της επίσκεψης Σαμαρά στις ΗΠΑ. Αυτό το «ράλι» επαφών δεν μπορεί να αποδοθεί απλώς στο διπλωματικό πρωτόκολλο των διεθνών σχέσεων της χώρας, καθώς εκτός της περιπλοκής των ενεργειακών δρόμων και των κοιτασμάτων, στο σύνολο των ανοιχτών εθνικών ζητημάτων από το Αιγαίο ώς τα Σκόπια και την Κύπρο, οι εντάσεις αναβαθμίζονται.

Τα σοκ των «εκτελέσεων»
Από την εκπλήρωση του συμβολαίου εκτέλεσης και μόνο εξαρτά την επιβίωσή της η κυβέρνηση, λαβωμένη ήδη από τις πρώτες δοκιμασίες της.
Ο υφ. Παιδείας, Σ. Κεδίκογλου, ομολόγησε εντός της Βουλής πως νομοθετεί κατά γράμμα όσα υπαγορεύουν οι δανειστές. Όχι, αυτά δεν θεωρήθηκαν κατάντια, ούτε ευτελισμός του κοινοβουλευτισμού. Ποιο μέλλον όμως μπορεί να έχει μια οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία νομοθετώντας με αλλεπάλληλα σοκ; Όσο σκληραίνει η επιβολή του ειδικού καθεστώτος των Μνημονίων και εξαλείφονται ολοσχερώς τα περιθώρια επιλογών για την κυβέρνηση, τόσο το επιτελείο του πρωθυπουργού σφ�
�γγει τα λουριά με φτηνούς εκβιασμούς απέναντι στην ίδια την κοινοβουλευτική του ομάδα.
Παρά τις απειλές περί άμεσης προκήρυξης εκλογών ανά πάσα στιγμή, αν καταψηφιστεί «κρίσιμο» νομοσχέδιο, δύο βουλευτές της Ν.Δ. δήλωσαν «παρών» στην τροπολογία για τους εκπαιδευτικούς. Αντιμετώπισαν επίπληξη και λεονταρισμούς περί διαγραφών, «αν επαναληφθεί». Ο εσωκομματικός κλεφτοπόλεμος δεν είναι η μόνη διάσταση εδώ. Τα αδιέξοδα του καταδικαστικού προγράμματος θα αντανακλώνται όλο και πιο εμφατικά εντός της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας κλυδωνίζοντας τη φαινομενική κυβερνητική σταθερότητα.
Οι Σαμαράς και Βενιζέλος νιώθουν πολύ καλά την απειλή και γι’ αυτό το λόγο εκτός από το να σφίγγουν τα λουριά στους «δικούς του» ο καθένας, ετούτοι σφίγγονται και μεταξύ τους.
Είναι εντυπωσιακός ο ξαφνικός ενδοκυβερνητικός έρωτάς τους, ακόμη και με δημόσιες δηλώσεις. Άραγε, έπρεπε να μείνουν οι… δυο τους για να το αντιληφθούν;

Πηγή: Εφημερίδα «Δρόμος» της Αριστεράς

Πηγή: Εφημερίδα «Δρόμος» της Αριστερά

Κυβέρνηση υποτέλειας σε φόντο εθνικού διχασμού

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Τα μνημόνια και οι πρωτοφανείς «συμβάσεις», που δεσμεύουν την χώρα από την άνοιξη του 2010, είναι ο απόλυτος οδικός χάρτης της νεοφιλελεύθερης τυραννίας, του Δόγματος του Σοκ, που οδηγούν τελικά στην αντιδημοκρατική εκτροπή. Το πρώτο σχετικό πείραμα έγινε την δεκαετία του ’70 στην Χιλή με την χούντα του Πινοσέτ για να λεηλατηθεί ο ορυκτός πλούτος της χώρας, τον οποίο εποφθαλμιούσαν τα αρπακτικά των πολυεθνικών.

Σήμερα, η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, με την βαριά φορολογία, τα χαράτσια, τις απολύσεις, το γενικό ξεπούλημα και τις αυταρχικές συμπεριφορές, που κορυφώθηκαν με το «μαύρο» στην ΕΡΤ, επιχειρεί να βαδίσει στην ίδια αντιλαϊκή και αντεθνική ατραπό, έχοντας ζηλώσει την «δόξα» του αιμοσταγούς δικτάτορα της Χιλής.

Η κυβέρνηση αυτή είναι επικίνδυνη όπως διαχειρίζεται την εξουσία, όχι μόνο γιατί είναι πλήρως υποταγμένη στις επιταγές των τοκογλύφων, όχι μόνο για τον πρωτοφανή αντιλαϊκό και ξενόδουλο χαρακτήρα της, αλλά και γιατί επιδεικνύει έναν διχαστικό ρεβανσισμό απέναντι στην κοινωνία.

Η αναζωπύρωση του διχαστικού, ρεβανσιστικού λόγου με πρωταγωνιστές ακόμα και υπουργούς της σημερινής συγκυβέρνησης, έρχεται την ώρα ακριβώς που οι λαϊκές αντιδράσεις πολλαπλασιάζονται και πλησιάζει η ώρα του ξεσπάσματος. Παληά μου τέχνη κόσκινο το «διαίρει και βασίλευε» για τους υπηρέτες των ξένων συμφερόντων στον τόπο μας.

Είναι η πρώτη φορά μετά το τέλος του εμφυλίου που μια ακροδεξιά αντίληψη, μέσα κι έξω από το Μαξίμου, προσπαθεί να υφαρπάξει τα ηνία της χώρας (οι γέφυρες προς την Χ.Α. δεν έγιναν τυχαία) ξεθάβοντας από τα σεντούκια της νεώτερης ιστορίας μας τον εμφυλιοπολεμικό λόγο, κάτι που η μεταπολιτευτική συντηρητική παράταξη, την οποία χρησιμοποιούν ως όχημα, δεν το τόλμησε ούτε το επιδίωξε ποτέ.

Το σκεπτικό της γερμανόφιλης νομενκλατούρας, που θεωρεί τον εαυτό της «αναμορφωτή» του τόπου, είναι να επιβάλει τις ούλτρα νεοφιλελεύθερες «μεταρρυθμίσεις» και την προτεσταντική εργασιακή ηθική στην ελληνική κοινωνία, να τιμωρήσει τους ατίθασους, «τεμπέληδες», Έλληνες εργαζόμενους για τα «προνόμια» που τους εξασφάλιζαν μια αξιοπρεπή ζωή και να τους παραδώσει στον εξαθλιωμένο «παράδεισο» των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ) της γερμανικής επικυριαρχίας.

Στα πλαίσια αυτά, διαφαίνονται βλέψεις για την ανασυγκρότηση μιας «εθνικόφρονης» παράταξης που θα ενσωματώνει στελέχη από τις παρυφές της Χρυσής Αυγής μέχρι το βενιζελικό ΠΑΣΟΚ και θα θυμίζει έναν δεξιό «Συναγερμό» της μετεμφυλιακής δεκαετίας του ‘50 με ακραίο νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό και χωρίς τον εθνικό έλεγχο της οικονομίας.

Δεν είναι τυχαίο που, από την είσοδο του Αντώνη Σαμαρά στου Μαξίμου, αναζωπυρώθηκαν οι εμφυλιοπολεμικές αναφορές, ο ακροδεξιός ρεβανσιστικός λόγος απέναντι στην αριστερά, η στοχοποίηση της αντιχουντικής γενιάς, οι πατριδοκάπηλες κορώνες για την σημαία και την πατρίδα που, κάτω από τις σημερινές συνθήκες, δεν έχουν καμμία σχέση με το πατριωτικό προφίλ της «αδικοχαμένης» Πολ.Αν., αλλά θυμίζουν π
ερισσότερο τον ιδεολογικό ξιπασμό και ξεπεσμό των δωσιλογικών ταγμάτων της ναζιστικής κατοχής.

Η κυβέρνηση Σαμαρά χαρακτηρίζεται ως «το σκυλάκι της Μέρκελ» στην Ε.Ε., την ώρα που ο ρόλος της Γερμανίδας πρωθυπουργού στην καταστροφή της Ευρώπης καυτηριάζεται έντονα και μέσα στην ίδια την χώρα της. Το νεύμα της φράου Μέρκελ στον Έλληνα πρωθυπουργό, κατά την τελευταία συνάντηση των Ευρωπαίων στο Βερολίνο, για να σταθεί πίσω της έγινε αντικείμενο πολλών σατιρικών σχολίων.

Η οποιαδήποτε «πατριωτική» αξιοπιστία του κ. Σαμαρά και του επιτελείου του έχει χαθεί από την κρύα εκείνη νύχτα του Νοέμβρη του 2010, όταν αποφάσισαν να προστεθούν στο ρόστερ των «δαρμένων σκυλιών» της φράου Μέρκελ και του τραπεζικού 4^ου Ράϊχ που δυναστεύουν την πατρίδα μας.

Δυστυχώς γι’ αυτούς, υπολογίζουν χωρίς τον «ξενοδόχο» και δεν πρόκειται να σωθούν ούτε με τους ανόητους αυτοσχεδιασμούς τους, ούτε με τις τρομολαγνικές φανφάρες, γιατί οι αντιδράσεις που ξεσηκώνονται ήδη είναι τεράστιες και μετά το φθινόπωρο ο λαός, σαν αφηνιασμένος χείμαρρος, θα παρασύρει τα πάντα.

ΕΡΤ: το κυβερνητικό πραξικόπημα καμπή για το λαϊκό κίνημα

Το κυβερνητικό πραξικόπημα της ΕΡΤ ήταν η πρώτη προσπάθεια της ομάδας των «προεδρικών» της ΝΔ να ελέγξουν τις εξελίξεις, εκβιάζοντας ακόμα και πρόωρες εκλογές μέσα στον Ιούλιο. Η εκτίμηση αυτή ενισχύεται και από τις αποκαλύψεις που έγιναν στην συνέχεια. Σε δύο τουλάχιστον συνεντεύξεις του, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης, αναφερόμενος στην κρίση του Ιουνίου, ισχυρίστηκε ότι ο Αντ. Σαμαράς εκείνες τις ημέρες είχε επιλέξει «να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές»! Το newsbomb.gr, στις 11/07, δημοσίευσε τις γνώμες δύο πολύ στενών συνεργατών του Σαμαρά, που επιβεβαίωσαν τους ισχυρισμούς του προέδρου της ΔΗΜΑΡ.

Πείθοντας τον πρωθυπουργό ότι οι δημοσκοπήσεις είναι ευοίωνες, οι στενοί συνεργάτες του σχεδίαζαν να απευθυνθούν ξανά στα φοβικά σύνδρομα εκείνου του κομματιού της μεσαίας τάξης –μεσαία και ανώτερα εισοδηματικά στρώματα- που παραλύουν μπροστά στον κίνδυνο της ακυβερνησίας και τον φόβο της εγκατάλειψης από τους Ευρωπαίους «εταίρους».

Όσο κι αν φαίνεται εξωφρενικό, για την πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών, που έχουν υποστεί τις δεινές συνέπειες των μνημονίων και τελεσίδικα τα θεωρούν αδιέξοδα, υπάρχει ακόμα ένα υπολογίσιμο κοινωνικό στρώμα που είναι δυσαρεστημένο μεν, αλλά παραμένει αθεράπευτα εξαρτημένο από συντηρητικά και «ευρωλιγούρικα» αντανακλαστικά. Αυτούς τους βολεμένους και φοβισμένους πολίτες επιχείρησε να συσπειρώσει ο Σαμαράς με τον «τσαμπουκά» της ΕΡΤ και την θεωρία των «δύο άκρων», την οποία έχει αναγάγει σε πιλότο της κυβερνητικής προπαγάνδας.

Με αυτή την κοντόθωρη λογική, οι υπεύθυνοι του πολιτικού σχεδιασμού στο Μαξίμου έριξαν την «ζαριά» της ΕΡΤ στοχεύοντας την καρδιά του κρατικού λεβιάθαν, τους δημοσιογράφους και τους υπάλληλους της δημόσιας τηλεόρασης, που είναι καλά συνδικαλισμένοι αλλά έχουν και καλύτερη πρόσβαση στην κοινή γνώμη σε σχέση με τους υπόλοιπους υποψήφιους προς απόλυση (ΠΟΕ-ΟΤΕ, ΕΑΒ, κλπ).

Αν η κίνηση πετύχαινε, τότε θα σήμαινε ότι έχουν «ρίξει στο καναβάτσο» τον ελληνικό λαό, όπως διατείνονταν σύμβουλοι του πρωθυπουργού, και τότε ο δρόμος για τις γενικευμένες απολύσεις, για να ταϊστεί με άφθονο αίμα Ελλήνων εργαζομένων ο μνημονιακός μινώταυρος θα ήταν ανοικτός. Αν συναντούσαν αντιδράσεις, όπως και έγινε, το επικοινωνιακό επιτελείο της ΝΔ θα επέλεγε την στρατηγική της έντασης εκ
βιάζοντας τους κυβερνητικούς εταίρους με το φάσμα μιας οδυνηρής ήττας σε πρόωρες εκλογές και τους συντηρητικούς εκλογείς με την εικόνα μιας αποφασιστικής κυβέρνησης που είναι έτοιμη να τα βάλει με την …ανεύθυνη αριστερά και το συνδικαλιστικό κατεστημένο.

Στα πλαίσια αυτού του σεναρίου, οι εντεταλμένοι «μεταρρυθμιστές» της Συγγρού διαβεβαίωναν τον Αντ. Σαμαρά ότι η ΝΔ θα ερχόταν πρώτη στις εκλογές, κινούμενη σε ποσοστά άνω του 30%, τα οποία θα μπορούσαν να αυξηθούν αισθητά σε μια δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, δίνοντας ακόμα και αυτοδυναμία.

Η κίνηση αιφνιδιασμού της κυβέρνησης απέτυχε, αφ’ ενός με διότι δεν υπολόγισαν σωστά την μαζική αντίδραση του ελληνικού λαού που έχει φτάσει στα όριά του, και αφ’ ετέρου διότι είχαν υπερεκτιμήσει την προσωρινή «νίκη» τους επί των καθηγητών και της ΟΛΜΕ τον Μάϊο λόγω της αναδίπλωσης των κομμάτων της αριστεράς.

Αυτή την φορά, όμως, όχι μόνο δεν υποχώρησαν τα αριστερά κόμματα και οργανώσεις, αλλά, αντίθετα, από την πρώτη στιγμή έτρεξαν όλοι, μαζί με τα διάφορα κινήματα, στο ραδιομέγαρο στην Αγία Παρασκευή, δίπλα στους εργαζόμενους της ΕΡΤ που προχώρησαν στην αυτοδιαχείριση της δημόσιας τηλεόρασης.

Παράλληλα, το τελικό χτύπημα στους σχεδιασμούς του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος δόθηκε από ισχυρά ντόπια και ξένα κέντρα αποφάσεων, που έχουν άλλα πλάνα και χρονοδιαγράμματα από τους αλαζονικούς και πολωτικούς χειρισμούς της κυβέρνησης.

Η αντίσταση των εργαζομένων στην ΕΡΤ στα σχέδια της διάλυσης του δημόσιου τομέα, το βήμα της λειτουργικής αυτοδιαχείρισης που έκαναν και η λαϊκή συμπαράσταση επί τόσες εβδομάδες αποτέλεσαν αναμφισβήτητα ένα σημείο καμπής στην ανάπτυξη του αντιμνημονιακού-αντικατοχικού κινήματος από εδώ και πέρα.

Πρώτον, λειτούργησε αφυπνιστικά και συσπειρωτικά για τις οργανωμένες δυνάμεις του κινήματος που, μετά τις τελευταίες συγκρούσεις του περσινού Νοέμβρη, έδειχναν ναρκωμένες. Είδαμε, έτσι, την θετική εικόνα στο προαύλιο της ΕΡΤ να συμμετέχουν από κοινού οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝ.ΕΛ., μαζί με τα κινήματα της πλατείας, ΕΠΑΜ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες οργανώσεις. Δεύτερον, ένοιωσαν πλέον και άλλα πληττόμενα μεσαία κοινωνικά στρώματα, που μέχρι τώρα είχαν κάποια σχετική ασφάλεια, το μέγεθος της επίθεσης που δέχεται η κοινωνία και μπήκαν στον κοινό αγώνα. Τρίτον, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού συνειδητοποίησε ότι η υποταγή στην τρόϊκα και η εφαρμογή των μνημονίων σημαίνει το σταδιακό τέλος της δημοκρατίας.

Η ΕΡΤ ήταν η αρχή του νέου κύκλου της κοινωνικής καταστροφής που, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς των τοκογλύφων και της παρασιτικής ελίτ, περιλαμβάνουν το κλείσιμο νοσοκομείων και σχολείων και άλλων οργανισμών σε όλη την χώρα. Κλάδος με τον κλάδο, εργαζόμενος με τον εργαζόμενο στοχοποιούνται ένας-ένας κι εξοντώνονται, γι’ αυτό καταλαβαίνουν πλέον ότι πρέπει να γίνουν αγωνιστές, συμμαχητές στον αγώνα για την δημοκρατία, την σωτηρία και αναγέννηση της χώρας.

Η υπό λειτουργική κατάληψη ΕΡΤ έδωσε, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, την δυνατότητα στο λαϊκό κίνημα να αναμετρηθεί με το καθεστώς από θέση ευνοϊκή. Το ραδιομέγαρο της Αγ. Παρασκευής κατέστη από τις πρώτες ημέρες ένα σύμβολο αντίστασης του ελληνικού λαού παγκόσμιας εμβέλειας, κι έτσι πρέπει να συνεχίσει.

Απέναντι σε ένα καταρρέον καθεστώς που πανικόβλητο αυτογελοιοποιείται, όπως συνέβη με την απερίγραπτη ΝΕΡΙΤ ή ΕΔΤ ή ΔΤ, οι εργαζόμενοι πρέπει να ξεπεράσουν τα συντεχνιακά τους αιτήματα, να πολιτικοποιήσουν ξεκάθαρα τον αγώνα τους για να ανατραπεί μια ώρα αρχύτερα η κατοχική συγκυβέρνηση Σαμαρά και η πολιτική των μνημονίων.

Η ΕΡΤ πρέπει να τεθεί υπό κατάληψη από τους ίδιους τους πολίτες και τα αντιμνημονιακά κινήματα που, μαζί με τους εργαζόμενους δημοσιογράφους, μουσικούς και τεχνικούς, θα καλέσουν όλους τους αγωνιζόμενους κλάδους, τους ανέργους και τους απολυμένους, τα εργατικά σωματεία και τους επαγγελματικούς συλλόγους να συγκροτήσουν το στρατηγείο της αντίστασης. Να γίνει ένα νέο «Πολυτεχνείο» που, υπό πολύ καλύτερους όρους πρόσβασης στην ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη, θα μπορέσει να ανατρέψει το σημερινό αντιδημοκρατικό καθεστώς και να αποτρέψει τα επερχόμενα δεινά πριν είναι αργά, αλλιώς η μελλοντική καταστροφή θα είναι χειρότερη του ’74.

Όλα αυτά είναι ανοικτά την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, συζητιούνται καθημερινά στην ΕΡΤ ανάμεσα στους συγκεντρωμένους και από την έκβαση της κατάληψης θα εξαρτηθεί εν πολλοίς η πορεία των γεγονότων μετά τον Σεπτέμβρη.

Το success story … της παράδοσης της χώρας

Η κοινωνική ταπείνωση της χώρας, χάρη στο …success story της κυβέρνησης Σαμαρά, ολοκληρώνεται και με την εθνική ταπείνωση καθώς γύρω μας εξελίσσεται πυρετωδώς ένα μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι που οξύνεται λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά η παρούσα κυβέρνηση δεν έχει καμμία κατανόηση αυτού του παιχνιδιού.

Θριαμβολογούν οι υπουργοί τους για την επιλογή του αγωγού ΤΑΡ, που μας συνδέει με το αζέρικο αέριο δια μέσου Τουρκίας, την οποία οι δύο «πρωθυπουργεύοντες» πολιτικοί, Αντώνιος και Ευάγγελος, ανήγγειλαν ως τεράστια εθνική επιτυχία, συνεχίζοντας το παραμύθι του «success story».

Εκ πρώτης όψεως, μπορεί να φαίνεται καλή η συγκεκριμένη ενεργειακή συμφωνία που μας βάζει στον ενεργειακό χάρτη, αλλά στον ενεργειακό χάρτη παίζει ρόλο από ποια θέση εντάσσεσαι.

Και εδώ, απ’ ό,τι φαίνεται, βρισκόμαστε πίσω από την Τουρκία και την Αλβανία, ιδίως μετά την εκλογή του Έντυ Ράμα ως νέου ηγέτη της τελευταίας, ο οποίος ζήτησε η προηγούμενη συμφωνία για το Ιόνιο να ενταχθεί σε ένα πλαίσιο περιφερειακής συμφωνίας, βάζοντας στο ενεργειακό παιχνίδι του Ιονίου και την Τουρκία.

Με την επιλογή του ΤΑΡ, η Ελλάδα μπαίνει σε μια περιοχή ελέγχου από την Τουρκία, την ώρα μάλιστα που χάνεται η σχέση με το ρωσσικό φυσικό αέριο και ο αγωγός δεν θα πληρώνει στο ελληνικό κράτος τέλη διέλευσης.

Υποβαθμίζει επίσης γεωπολιτικά την χώρα γιατί θα υπονομεύσει την σχέση της Ελλάδας με το κυπριακό και ισραηλινό πετρέλαιο εάν οι αντίστοιχοι αγωγοί θα συνδεθούν με τον ΤΑΡ. Ο ΤΑΡ, με απλά λόγια, αναβαθμίζει κυρίως τον ρόλο της Τουρκίας στον εφοδιασμό της Γηραιάς Ηπείρου με φυσικό αέριο από τις περιοχές Κασπίας και της Μέσης Ανατολής και μειώνει την εξάρτησή της από το ρωσσικό φυσικό αέριο.

Άλλα σκοτεινά σημεία γύρω από τον αγωγό ΤΑΡ είναι κατά πόσον θα υπάρξει δέσμευση στην συμφωνία για να προσληφθούν από την κο
ινοπραξία του αγωγού Έλληνες εργάτες. Βέβαια, το μείζον ζήτημα είναι κατά πόσον η Ελλάδα θα είναι σε θέση αύριο να εκπονήσει ένα δικό της σχέδιο οικονομικής σωτηρίας και εθνικής στρατηγικής μέσα από την ανατροπή της σημερινής κατοχής, αλλιώς η Τουρκία θα «κλείνει» όποτε θέλει την κάνουλα, καθιστώντας μας δέσμιους των νεοοθωμανικών της βλέψεων.

Στην Ελλάδα σήμερα, η κοινωνική καταστροφή και η συρρίκνωση της ανεξαρτησίας μας, που έχει συντελεσθεί και πρόκειται να επιταχυνθεί, με εντολές Βερολίνου και νομοθετικά πραξικοπήματα των εδώ Κουΐσλινγκ, πλησιάζει σε ένα οριακό σημείο.

Οι ανησυχητικές εξελίξεις στον περίγυρο της Μεσογείου, σε συνδυασμό με τους διεθνείς γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς, είναι πολύ πιθανόν πλέον να δρομολογήσουν συνθήκες έντασης στο Αιγαίο.

Η σημερινή κυβέρνηση-μπούφα θυμίζει την τελευταία κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου της χούντας, που παρέδωσε την Κύπρο στον όλεθρο. Ένας ακόμη λόγος που χρειάζεται να επαγρυπνούμε τους επόμενους μήνες είναι οι πιθανές εμπλοκές στα εθνικά θέματα και δη στο Αιγαίο, όπου οι δωσιλογικές κυβερνήσεις έχουν ουσιαστικά παραχωρήσει τον ενεργειακό του πλούτο με τις μνημονιακές συμβάσεις και απομένει η «σκηνοθεσία» της παράδοσης, όπως στην Κύπρο.

Η μόνιμη εγκατάσταση του ιδρύματος Soros στην Ελλάδα, ανάμεσα στο επιτελείο του οποίου φημολογείται ότι θα υπάρχουν και άνθρωποι του Wikileaks, δημιουργεί εύλογες υπόνοιες για ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και για τις «αποκαλύψεις» ή προβοκάτσιες που θα τις προκαλέσουν.

Αν συμβούν τέτοια ακραία γεγονότα, τότε, με δεδομένη την οικονομική κατάρρευση στη Νότια Ευρώπη και τον επερχόμενο λαϊκό ξεσηκωμό στην Ελλάδα, μπορεί να υπάρξει ένα ντόμινο πολιτικών εξελίξεων, ανάλογο αυτών της μεταπολίτευσης. Ο δωσιλογισμός κατακρημνίζεται αργά ή γρήγορα, το μέγεθος της εθνικής καταστροφής και οι συνθήκες κοινωνικής ανισότητας που διαμορφώνονται στην πατρίδα μας θυμίζουν εποχές …Λουδοβίκων. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το εύρος των αντιδράσεων και την οργή του λαού, όταν αποφασίσει να κινηθεί. 

 Leonidas C. Aposkitis

Βαρύς ο πέλεκυς του ενιαίου φόρου ακινήτων για το 2014

 
Φόροι ύψους 4,15 δισ. ευρώ θα καταλογιστούν σε 5,6 εκατ. ιδιοκτήτες ακινήτων το 2014, οι οποίοι θα πρέπει μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου να υποβάλουν και το νέο έντυπο Ε9.

Ο ενιαίος φόρος ακινήτων που θα επιβληθεί το επόμενο έτος (εφόσον επέλθει συμφωνία με την τρόικα) θα επιβαρύνει το σύνολο των ιδιοκτητών ακινήτων, οι περισσότεροι εκ των οποίων θα πληρώσουν στην εφορία υψηλότερους φόρους για τα ακίνητα που κατέχουν σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη χρονιά.

 Σύμφωνα με τον σχεδιασμό των τεχνικών κλιμακίων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στους ιδιοκτήτες ακινήτων θα καταλογιστούν φόροι ύψους 4,15 δισ. ευρώ. Ωστόσο, εκτιμούν ότι από το ποσό αυτό θα εισπραχθεί το 70%, δηλαδή 2,9 δισ. ευρώ. Τα υπόλοιπα 1,25 δισ. ευρώ θα καταστούν ληξιπρόθεσμα σύμφωνα με τις προβλέψεις των πιστωτών μας, τα οποία η φορολογική διοίκηση θα κληθεί να τα εισπράξει πιέζοντας τους υπόχρεους ακόμα και με κατασχέσεις ακινήτων. Ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε τη βεβαίωση φόρων ύψους 3,27 δισ. ευρώ για να εισπραχθούν έσοδα 2,7 δισ. ευρώ. Η αμφιβολία όμως που εκφράζεται τόσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο από το ΔΝΤ οδήγησαν την κυβέρνηση στην αύξηση των 33 συντελεστών που θα συνοδεύουν τον ενιαίο φόρο ακινήτων.
Σημειώνεται ότι το ΔΝΤ με την έκθεση που δημοσιοποίησε εκφράζει αμφιβολίες για τον ενιαίο φόρο ακινήτων που θα εφαρμοσθεί το 2014 και ζητά από την κυβέρνηση να ξανασκεφθεί τη διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος, δηλαδή του ειδικού τέλους ακινήτων που πληρώνεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Βέβαια, εφόσον αποφασισθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να λυθούν τα θέματα αντισυνταγματικότητας του ειδικού τέλους ακινήτων που λήγει σύμφωνα με τον νόμο στο τέλος του 2013.

Οι φόβοι της Ε.Ε. και του ΔΝΤ ότι δεν θα καταφέρει η κυβέρνηση να εισπράξει τον ενιαίο φόρο ακινήτων το 2014 ανάγκασε το οικονομικό επιτελείο να αυξήσει τους συντελεστές με τους οποίους θα φορολογηθούν τα ακίνητα το επόμενο έτος. Αυτό σημαίνει ότι οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα πληρώσουν περισσότερους φόρους σε σχέση με κάθε άλλη χρονιά. Η εξέλιξη αυτή θα δοκιμάσει τους βουλευτές της συγκυβέρνησης, οι οποίοι θα κληθούν τον προσεχή Σεπτέμβριο να ψηφίσουν το σχετικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στη Βουλή. Βέβαια, δεν αποκλείεται να τεθεί το δίλημμα στους ιδιοκτήτες ακινήτων: θέλετε τον ενιαίο φόρο ακινήτων που θα σας κοστίσει 4,15 δισ. ευρώ ή το Εκτακτο Ειδικό Τέλος Ακίνητων και να συνεχίσετε να το πληρώνεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ που κοστίζει 2,25 δισ. ευρώ;

Οι φόροι ύψους 4,15 δισ. ευρώ θα προέλθουν:

• Αστικά ακίνητα (διαμερίσματα, μονοκατοικίες κ.λπ.) 2,27 δισ. ευρώ.

• Οικόπεδα φυσικών προσώπων 786,1 εκατ. ευρώ.

• Εμπορικά ακίνητα (νομικών προσώπων) 272,9 εκατ. ευρώ.

• Επαγγελματικά ακίνητα μικρομεσαίων επιχειρήσεων 505,6 εκατ. ευρώ.

• Οικόπεδα νομικών προσώπων 81,2 εκατ. ευρώ.

• Ακίνητα Νομικών Προσώπων 68,5 εκατ. ευρώ. • Αγροτεμάχια 158,8 εκατ. ευρώ. Το νέο φορολογικό πλαίσιο για τον ενιαίο φόρο ακινήτων προβλέπει ότι:

• Θα ακολουθηθεί παρόμοια μεθοδολογία με το ειδικό τέλος ακινήτων που πληρώνεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, χρησιμοποιώντας την τιμή ζώνης του ακινήτου, το μέγεθος του κτιρίου, καθώς και ενός συντελεστή ηλικίας.

• Αύξηση του αριθμού των ζωνών και αύξηση των συντελεστών από 9 σε 33 σε σύγκριση με το υφιστάμενο καθεστώς.

• Προοδευτική κλίμακα για τον υπολογισμό του ενιαίου φόρου ακινήτων. Οσο αυξάνεται η τιμή ζώνης τόσο θα αυξάνεται και ο συντελεστής. Φοροελαφρύνσεις για τους οικονομικά ασθενέστερους.

• Επέκταση της φορολογικής βάσης σε εμπορικά, βιομηχανικά και γεωργικά ακίνητα που θα συμμετάσχουν στη φορολογική επιβάρυνση με 25-30%. Τα στελέχη του ΔΝΤ θεωρούν ότι ο νέος ενιαίος φόρος «κουβαλά» σημαντικούς περιορισμούς που μεταφέρθηκαν από τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας. Αναφέρουν ότι ο νέος φόρος θα πρέπει να θεωρηθεί ως μεταβατικός και υποστηρίζουν ότι σε 2-3 χρόνια θα αναθεωρηθεί. Τα μειονεκτήματα που εντοπίζουν περιλαμβάνουν:

• Ο φόρος βασίζεται στα δικαιώματα ιδιοκτησίας και όχι στο σύνολο της περιουσίας (π.χ., εάν δύο άτομα κατέχουν από κοινού ένα ακίνητο, κάθε άτομο αξιολογείται βάσει του μεριδίου ιδιοκτησίας της).

• Η διαχείριση του φόρου εξαρτάται από την αυτο-αξιολόγηση, δεδομένης της έλλειψης Κτηματολογίου

• Η μέθοδος για το
ν υπολογισμό του φόρου δεν συσχετίζεται με την αγοραία αξία του ακινήτου. Δηλαδή δεν έχει γίνει η αναγκαία εξίσωση των αντικειμενικών αξιών με τις εμπορικές αξίες.

• Το 40% των εσόδων από τον νέο φόρο προέρχεται από τους ιδιοκτήτες που φορολογούνται με τους τρεις κατώτερους συντελεστές.

 

 

skai.