Συγκλονίζει ο θρύλος για την Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας
Τρία καράβια ενετικά λοιπόν ξεκίνησαν από την πόλη γεμάτα με όλα αυτά τα κειμήλια, όπως λέει και ο θρύλος, αλλά το τρίτο από αυτά που μετέφερε την αγία τράπεζα βυθίστηκε στα νερά του Βοσπόρου στην περιοχή του Μαρμαρά.
Από τότε μέχρι σήμερα στο σημείο εκείνο που είναι βυθισμένη η Αγία Τράπεζα τα νερά της θάλασσας είναι πάντοτε ήρεμα και γαλήνια, ασχέτως με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην γύρω περιοχή. Το φαινόμενο μαρτυρούν και σύγχρονοι Τούρκοι επιστήμονες, που έχουν κάνει κατά καιρούς απόπειρες να ανακαλύψουν που οφείλεται ……….
αυτό το περίεργο φαινόμενο, αλλά λόγω της λασπώδους σύστασης του βυθού, απέβησαν άκαρπες.
Στο βιβλίο του Δωροθέου Μονεμβασίας με τίτλο “Βίβλος Χρονική ” (1781) διαβάζουμε: ”Οι Ενετοί την υπερθαύμαστον και εξάκουστον Αγίαν Τράπεζαν της Αγίας Σοφίας, την πολύτιμον και ωραιότατην, έβγαλαν από τον Ναό και έβαλαν εις το καράβι, και καθώς έκαναν άρμενα και επήγαιναν προς Βενετία, ω, του θαύματος! Πλησίον της νήσου του Μαρμαρά άνοιξε το καράβι και έπεσεν εις την θάλασσαν η Αγία Τράπεζα και εβούλησε και είναι εκεί ως σήμερον, και τούτο είναι φανερόν και το μαρτυρούν οι πάντες, διότι όλον το μέρος εκείνο, όταν κάμνει φουρτούνα, η θάλασσα όλη κάμνει κύματα φοβερά, εις δε τον τόπο όπου είναι η Αγία Τράπεζα είναι γαλήνη και δεν ταράσσεται η θάλασσα. Και υπαγαίνουν τινές εκεί με περάματα, και λαμβάνουν από την θάλασσαν εκείνην, όπου είναι η Αγία Τράπεζα, και μυρίζει θαυμασιώματα μυρωδίαν, από το άγιον μύρον όπου έχει και των άλλων αρωμάτων“.
Ο πατέρας της Ελληνικής λαογραφίας, Νικόλαος Πολίτης, γράφει για το περιστατικό: “Την ημέρα που πάρθηκεν η Πόλη έβαλαν σ’ ένα καράβι την Αγία Τράπεζα, να την πάνε στην Φραγκιά, για να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων. Εκεί όμως στην θάλασσα του Μαρμαρά, άνοιξε το καράβι και η Αγία Τράπεζα εβούλιαξε στον πάτο. Στο μέρος εκείνο η θάλασσα είναι λάδι, όση θαλασσοταραχή και αν είναι γύρω. Και το γνωρίζουν το μέρος αυτό από τη γαλήνη που είναι πάντα εκεί και από την ευωδία που βγαίνει. Πολλοί μάλιστα αξιώθηκαν να την ιδούν στα βάθη της θάλασσας.”
Θα μπορούσε να είναι άλλος ένας μύθος που κατάφερε να επιβιώσει τόσους αιώνες μέσα στις καρδιές των Ελλήνων. Όμως σύμφωνα με ντόπιους Τούρκους της Κωνσταντινούπολης, το σημείο αυτό είναι υπαρκτό.
crashonline
Στο βιβλίο του Δωροθέου Μονεμβασίας με τίτλο “Βίβλος Χρονική ” (1781) διαβάζουμε: ”Οι Ενετοί την υπερθαύμαστον και εξάκουστον Αγίαν Τράπεζαν της Αγίας Σοφίας, την πολύτιμον και ωραιότατην, έβγαλαν από τον Ναό και έβαλαν εις το καράβι, και καθώς έκαναν άρμενα και επήγαιναν προς Βενετία, ω, του θαύματος! Πλησίον της νήσου του Μαρμαρά άνοιξε το καράβι και έπεσεν εις την θάλασσαν η Αγία Τράπεζα και εβούλησε και είναι εκεί ως σήμερον, και τούτο είναι φανερόν και το μαρτυρούν οι πάντες, διότι όλον το μέρος εκείνο, όταν κάμνει φουρτούνα, η θάλασσα όλη κάμνει κύματα φοβερά, εις δε τον τόπο όπου είναι η Αγία Τράπεζα είναι γαλήνη και δεν ταράσσεται η θάλασσα. Και υπαγαίνουν τινές εκεί με περάματα, και λαμβάνουν από την θάλασσαν εκείνην, όπου είναι η Αγία Τράπεζα, και μυρίζει θαυμασιώματα μυρωδίαν, από το άγιον μύρον όπου έχει και των άλλων αρωμάτων“.
Ο πατέρας της Ελληνικής λαογραφίας, Νικόλαος Πολίτης, γράφει για το περιστατικό: “Την ημέρα που πάρθηκεν η Πόλη έβαλαν σ’ ένα καράβι την Αγία Τράπεζα, να την πάνε στην Φραγκιά, για να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων. Εκεί όμως στην θάλασσα του Μαρμαρά, άνοιξε το καράβι και η Αγία Τράπεζα εβούλιαξε στον πάτο. Στο μέρος εκείνο η θάλασσα είναι λάδι, όση θαλασσοταραχή και αν είναι γύρω. Και το γνωρίζουν το μέρος αυτό από τη γαλήνη που είναι πάντα εκεί και από την ευωδία που βγαίνει. Πολλοί μάλιστα αξιώθηκαν να την ιδούν στα βάθη της θάλασσας.”
Θα μπορούσε να είναι άλλος ένας μύθος που κατάφερε να επιβιώσει τόσους αιώνες μέσα στις καρδιές των Ελλήνων. Όμως σύμφωνα με ντόπιους Τούρκους της Κωνσταντινούπολης, το σημείο αυτό είναι υπαρκτό.
crashonline
Posted on 4 Μαΐου 2016, in ΙΣΤΟΡΙΑ, Uncategorized. Bookmark the permalink. 3 Σχόλια.
ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ 
Ο ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ
Αυτός που πολεμάει διαβόλια, μαύρες μαγείες και αόρατα φαντάσματα …
είναι εργάτης του σατανά. Και όχι ορθόδοξος της αγίας του Θεού Σοφίας.
Διότι γνωρίζουν οι Ορθόδοξοι ότι ο σατανάς είναι του κτιστού πνεύματος του αντίχριστου, και όχι του αέναου φωτός της αλήθειας εμάς των Χρισμένων τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Η ψευδαίσθηση της αλήθειας του σατανά… έκανε τον άνθρωπο να πιστέψει, πως μια πέτρα μπορεί να σηκωθεί μόνη της και να τον χτυπήσει.
Η λέξη «μαγεία» γεννά από μόνη της το πρώτο «δαιμόνιο», το οποίο ονομάζεται : «να έχει ο άνθρωπος την γνώση για αλήθεια πως υπάρχουν εξωτερικές δυνάμεις αόρατα φαντάσματα και να θέλουν να σου κάνουν κακό και ότι μπορούν να το κάνουν», (όπως βουντού, μαύρη μαγεία).
Έτσι ο άνθρωπος με το που τα φοβάται… αυτό που φοβάται δημιουργείται, γιατί στο πνεύμα μπορεί να είστε θνητοί, μα στην ψυχή είστε Θεού υιοί… και ό,τι πιστεύετε θεουργείται.
Εδώ και τρεις ημέρες του Θεού (μία ημέρα του Θεού είναι 1000 έτη ανθρώπων) το πνεύμα της γνώσης του δένδρου της ζωής είναι πάνω στην ξύλινη γνώση της κατάρας ξένου έθνους από την δικιά μας την πατρίδα του ουρανού και της γης μας.
Και στέλνουν το πνεύμα του ανθρώπου προς την πορεία της αυτεπάγγελτης σκλαβιάς με μάγους δεσπότες, και πλανεμένους ποιμένες… μέσα στον στάβλο να τον βλέπουν να ζει ως γκόημ = ζώο τους… και μέσα στα κόπρανα για νόμους και ούρα για πνεύμα να ντύνουν τον άνθρωπο με τον μανδύα του σατανά τους.
Ποια η διαφορά ανάμεσα σε αυτόν που είπε στον Θεό… τότε στον ουρανό : «παράτα με Θεέ μου, εγώ θέλω να είμαι ένας άλλος θεός από εσένα… δίπλα στον δικό σου ουρανό» ; ! … και ποια η διαφορά ανάμεσα στο παιδί του σήμερα που λέει στους γονείς του : «παρατήστε με μόνο μου… εγώ είμαι προχωρημένη εποχή»… και στέλνει τους γονείς του στον διάολο… ή οι γονείς τα ίδια τους τα παιδιά ;
Ποια η διαφορά ο πόλεμος με τους αγγέλους του Θεού και τους έκπτωτους… με το μίσος, την διχόνοια, την ειρωνεία, τον χλευασμό… όπως οι Έλληνες αναμεταξύ τους ο αδελφός τον αδελφό; Ή τους ιερείς του σήμερα ;
Το λάδι σου Έλληνα,
πηγάζει από τα λείψανα ανδρειωμένων,
που πέθαναν με την ιερή προσευχή στα χείλη τους…
Χαίρε ω! χαίρε λευτεριά.
Τα ιερά σου Ελληνίδα ψυχή,
γεννήθηκαν από Αυτό το ιερό το Αίμα
που άνθρωπος Θεού υιός έριξε σε αυτήν την γη.
Και δόξασε την δεξιά του πατρός Του.
Και ανύψωσε Αυτήν… και την γυναίκα ανέδειξε ως όμοια με την αριστερά της.
Και σήμερα η εκκλησία του Θεού την καταδικάζει ως πόρνη επάνω στην ξύλινη γνώση των σταυρωτών της… ώστε Χριστούγεννα να μην έρθουν στον νέο Αδάμ,
…παρά μόνο αν του έχουν ευνουχίσει την γνώση… στέλνοντας το πνεύμα του ανθρώπου να βαδίζει προς τα εκεί που έρχονται οι ψυχές και όχι προς τα εκεί που ως φύση ανήκουν.
Και ο μέγας άγιος λόγος του βασιλιά της βασιλεύουσας των βασιλέων ο βασιλεύς [την ώρα που ακούστηκε να φωνάζει ο Τούρκος έξω από την Πόλη να καλεί τους στρατιώτες του για την οριστική μάχη… να λέει : «σήμερα η θα φάτε πιλάφι στο τραπέζι του αλλάχ, μαζί με δεκάδες παρθένες γυναίκες… ή θα γίνεται αιώνια αφέντες του πλούτου των άπιστων… και αυτούς θα τους έχετε σκλάβους»] ήταν, φωνάζοντας (ο βασιλιάς) στον τελευταίο του λόγο προς τους Έλληνες: «σήμερα αν χάσουμε την πόλη… θα χαθεί όλη η Ελλάδα». Και τότε στην έκβαση της μάχης έγινε το αναπάντεχο… οι ραβίνοι δεσπότες άνοιξαν την πόρτα στους τούρκους, και εάλω η Ελλάς…
Και έκτοτε η εκκλησία προσκυνά την αγία του Θεού αγία σοφία… των μιναρέδων τον θεό και εμάς τους Έλληνες μας χτίζουν την παιδεία του ναού των παιδεραστών και ανθρωποφάγων Μακκαβαίων.
Και αντί του Χριστού το ένδυμα ντύνουν την ψυχή των κατοίκων της βασιλεύουσας… του θεού των τεσσάρων μιναρέδων την σοφία.
Κλείσανε σε πήλινο δοχείο την ψυχή…
και της φόρτωσαν την αγκάθινο γνώση για κελί.
Φυλακισμένη η ζωή μέσα στον Άδη της, να περπατά επάνω στις ταφόπλακές της και να μην το ξέρει.
Και Μόνο ο Ιησούς Χριστός το μαρτυρεί !
Το βιβλίο της ζωής του εαυτού… στο εντός του είναι του ανθρώπου.
Αυτού του είναι και το άγιο Ορθόδοξο ευαγγέλιο.
Την μόνη οδό και μόνη αλήθεια, και με τα μάτια της αγνότητας και του αγαθού.
Με την διχόνοια το ψέμα την ειρωνεία και τον χλευασμό,
ως καλικαντζάρους για λόγια στο μυαλό… Τον άνθρωπο στα Τάρταρα μέσα οδηγούν.
Στεφάνωσαν για φώτα το νερό της γνώσης του Άδη, και οι καλικάντζαροι οι δώδεκα θεοί στον Όλυμπο του ανθρώπου τα πάθη του… πριονίζουν του δένδρου της ζωής του ανθρώπου της ψυχής την λαλιά, ώστε Χριστούγεννα ποτέ να μην γεννηθούν στην καρδιά… και τα συναισθήματα του ανθρώπου προς την αγάπη να είναι μαρμαρωμένα, όπως η αγάπη των αλλήλων ως εαυτό, προς το σώμα του Χριστού… εσάς Ελλάδα μου… του Αιώνιου τώρα !
Ιωάννης
Αυτα για οσους πιστευουν!!!!
δικαιωμα τους να μην τα πιστευουν ολοι μα μην βριζουν ουτε μαγκες να το παιζουν ο χρονος ειναι ο πιο μεγαλητερος μαρτυρας για οσα θα συμβουν κι τοτε να τα πουμε μαυτους που δε τα πιστευουν !!