Daily Archives: 15 Σεπτεμβρίου 2010
28 χρόνια από τη ναζιστική γενοκτονία στη Σάμπρα και Σατίλα… Ποια λήθη;… (Never Forget The Massacres at Sabra & Shatila)
16
Σεπτέμβρη 1982 και ώρα 18:00, τα ναζιστικά ισραηλινά στρατεύματα ξεκινούν τη σφαγή στη Σάμπρα και Σατίλα…Σύμβαση της Γενεύης (12/8/1949), αυτή η ναζιστική επιχείρηση δολοφονίας γυναικών και παιδιών, προσδιορίστηκε ως «έγκλημα γενοκτονίας».
Από τους δυτικούς ηγέτες, μόνον ο σοσιαλιστής πρόεδρος της Ιταλίας Σάντρο Περτίνι, παρά τις περιορισμένες αρμοδιότητες που του παρείχε το Σύνταγμα της χώρας του, θα συμπαρασταθεί στον Ανδρέα Παπανδρέου. Η Μελίνα Μερκούρη, πρωτοστάτησε κι αυτή σ’ αυτή την προσπάθεια να διασωθούν οι Φενταγίν της Επανάστασης, ορκιζόμενη «να καρφώσει την Παλαιστινικά σημαία στην Ιερουσαλήμ».
καταραμένη φτωχεια
Είμαι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Αυτό που συμβαίνει είναι άδικο και δεν το χωράει ανθρώπου νους.
Ο Μανώλης, αγαπητοί μου, ο γνωστός Μανώλης ο κωλοτούμπας, δήλωσε ότι τα φέρνει δύσκολα πέρα καθώς και αυτός και η γυναίκα του που είναι στο δημόσιο (κοίτα έκπληξη) έχουν μείωση των μισθών τους κατά 30%!
Χιλιάδες άνεργοι και συνταξιούχοι έχουν ήδη συγκεντρωθεί στο Σύνταγμα και δίνουν τον όβολο τους για να μην υποφέρει κατά αυτόν τον απάνθρωπο τρόπο ένας πρώην υπηρέτης του.
Τελικά είμαστε μεγαλόψυχος λαός. Προσέχουμε τους υπηρέτες μας καλύτερα και από τα αφεντικά μας.
Ο Γιωργάκης ο ταξιδευτής μας είπε ότι το 2013 θα βγούμε από το μνημόνιο. Δεν μας είπε όμως που θα μπούμε.
Κανείς οπαδός του μνημονίου δεν μας έχει πει που στο διάολο θα βρει η Ελλάδα τα επόμενα τρία του 2013 χρόνια τα 110 δις που μας δανείζει η τρόικα και τα 80 δις από παλιότερα δανεικά.
Θα έχουμε άλλο μνημόνιο;
Από αυτήν την ιστορία θα είμαστε τυχεροί αν ξεμπλέξουμε σε 15 χρόνια. Και το πιο πιθανό σενάριο, λέω ο ανθέλληνας, είναι αφού μας τα πάρουν όλα να μας αφήσουν να κηρύξουμε και στάση πληρωμών. Για να έχουν την νομική δυνατότητα να μας πάρουν και αυτά που δεν έχουμε.
Ο Αλογοθωρακισμένος αρνήθηκε να δώσει την συγκατάθεση του να ανοίξουν οι λογαριασμοί του.
Δεν το κάνει για τους λόγους που νομίζετε. Απλά αν ανοίξουν οι λογαριασμοί του που τώρα είναι στο σκοτάδι και δουν ξαφνικά το φως μπορεί να τυφλωθούν. Θέλετε να τυφλωθούν οι λογαριασμοί του αξιαγάπητου πρώην υπουργού;
Ο Κωστάκης έχει γενέθλια σήμερα. Θα ήταν ευχής έργο να τον έπαιρνε τηλέφωνο ο επίτιμος για να του ευχηθεί «Καλή επιτυχία στο υπόλοιπο της πολιτικής σου ζωής και να μην σε βρει καμιά οργή λαού».
Ο Τσουκάτος είπε ότι και τα δύο κόμματα έπαιρναν λεφτά από ιδιώτες. Και μάλιστα πολύ πάνω από το πλαφόν.
Όχι ότι μας είπε κάτι καινούριο. Αλλά είναι από τους λίγους ή ο μόνος που δεν λέει ότι δεν ξέρω από ήρθαν τα λεφτά, εμείς με τις συνδρομές των οπαδών τα βγάζουμε πέρα, έκανε έρανο ο Γιωργάκης και ο Κωστάκης και μαζέψαμε ένα – δύο χιλιαρικάκια να καλύψουμε τα προεκλογικά μας έξοδα…
Έκπληξη. Ψηφίστηκε ο Καρχιμάκης για γραμματέας στο ΠΑΣΟΚ. Για φαντάσου να μην ψηφιζόταν. Ο ένας και μοναδικός υποψήφιος.
Δεν θα κληθούν πρώην πρωθυπουργοί για την Siemens. Σωστό μέτρο. Θεωρούμε εκ των προτέρων ανίκανους τους πρώην πρωθυπουργούς να έχουν γνώση ή άποψη για το φαγοπότι της Siemens.
Εξάλλου τα χρήματα δεν έχουν μυρωδιά. Μπορεί από αυτές τις μίζες να κυκλοφορούσαν εντός των γραφείων τους αλλά οι ίδιοι δεν μυρίστηκαν τίποτα.
Από τον κύκλο της de jure( εικονικής) κυριαρχίας, στον κύκλο της de facto χρεοκοπίας
Η αρχή αυτή λίγο πολύ ισχύει στην πολιτική, στην οικονομία, αλλά και γενικότερα στο πεδίο της καθημερινής ζωής.
Εάν, για παράδειγμα, μια κοινωνία θέλει να πάει μπροστά και να επιτύχει τους στόχους της
[ συλλογικούς και ατομικούς] χρειάζεται να ξεφύγει από την αδράνεια και να θέσει σε ενέργεια, είτε αυθόρμητα, είτε καθοδηγούμενη, είτε κατ΄ αντίδρασιν το σύνολο των δυνάμεων της.
Ιδιαίτερα, στη σημερινή εποχή της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, κρίσιμης σημασίας παράγοντας είναι η επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο, το οποίο αποτελεί θεμέλιο για την απελευθέρωση μια νέας παραγωγικότητας.
Επομένως, όταν γίνεται λόγος για οικονομική, κοινωνική και πολιτική αναβάθμιση χρειάζεται να λαμβάνονται υπόψη όλες οι πτυχές του προβλήματος.
Ακριβέστερα, μπορούμε να μιλάμε για οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη όταν, στο οικονομικό, κοινωνικό, μορφωτικό και πολιτικό πλαίσιο
Α. δεν ισχύει στην πράξη η αρχή της ισότητας.
β. ο τρόπος λειτουργίας του κράτους σε μόνιμη βάση ευνοεί την παραγωγή ανισοτήτων, την διαφθορά, την ανομία, την πολιτική σκοπιμότητα, γενικώς στρουθοκαμηλίζει..
γ. όταν το παρεχόμενο από το κράτος επίπεδο εκπαίδευσης με την σύμπτυξη τμημάτων και την συνακόλουθη μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού, των αμοιβών κ.α. υποβαθμίζεται σημαντικά.
δ. όταν τα αποτελέσματα που παράγουν οι πολιτικές που ακολουθούνται οδηγούν σε πληθυσμιακή αποψίλωση την ύπαιθρο και σε δεινή οικονομική εξάντληση τον πληθυσμό των αστικών κέντρων.
ε. όταν η παραγωγή, το εμπόριο, οι τέχνες, τα γράμματα, ο αθλητισμός κ.α. με αφορμή την κρίση παρακμάζουν και αναγκαστικά παρασύρουν προς τα κάτω την γενική έννοια της κουλτούρας και τον πολιτισμό.
στ. όταν δεν λαμβάνονται υπόψη όλες οι συνιστώσες του προβλήματος, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι για την οικονομική και κοινωνική αναβάθμιση της χώρας, σε μια ευρωπαϊκή κοινωνία όπου τα κράτη- μέλη συνδέονται άρρηκτα με τις αρχές του κράτους δικαίου, της εταιρικότητας, κ.α προαπαιτούμενο είναι η οικονομική και κοινωνική σύγκλιση με σημείο αναφοράς τον γενικό μέσο όρο.
Συνεπώς και λαμβάνοντας υπόψη τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του προσανατολισμού της ακολουθούμενης πολιτικής οδηγούμαστε στο συμπέρασμα να πούμε ότι στο όνομα της διάσωσης της χώρας και των πολιτών η οικονομική ελιτ διεξάγει τον μεγαλύτερο της νεότερης ιστορίας πόλεμο οικονομικού επεκτατισμού με δούρειο ίππο τον 3ο ή τον 4ο που προέκυψε πρόσφατα δρόμο της σοσιαλδημοκρατίας.
Για να μπορέσουμε όμως να αντιληφθούμε τις παραπάνω σκέψεις είναι απαραίτητο να κάνουμε ορισμένες συγκρίσεις.
Για παράδειγμα,
τι πρόοδο έχει επιτύχει ή τι ζημιά έχει ο απλός πολίτης (αναλογικά πάντα) τον τελευταίο καιρό σε σύγκριση με την οικονομική ελίτ.
Ποιες είναι οι προοπτικές, τα αναµενόµενα του απλού πολίτη για τα επόμενα χρόνια και ποιες είναι οι προοπτικές των οικονομικά ισχυρών στην εποχή του Fast Track
Mε αυτά και με άλλα καταλήγουμε να πούμε ότι η κοινωνία δεν βρίσκεται σε «µεταβατικό στάδιο» με τριετή ορίζοντα σε ό,τι αφορά τη δημοσιονομική κατάσταση και το δημόσιο έλλειμμα, κατά πάσα βεβαιότητα βρισκόμαστε σε ελεύθερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτο.
ΠΗΓΗ
Πλαφόν στους Λάτση και Βαρδινογιάννη τώρα απαιτούν οι πολίτες!
Η άρνηση της κυβέρνησης να επιβάλει πλαφόν στις τιμές των διυλιστηρίων, αλλά να ορίσει ανώτατες τιμές μόνο στις λιανικές τιμές πώλησης των καυσίμων, στην πραγματικότητα λειτούργησε ως «πράσινο φως» για τις εταιρείες διύλισης, οι οποίες, όπως καταγγέλλουν οι εκπρόσωποι των πρατηριούχων, αύξησαν μέσα σε μία μέρα τις τιμές τους τουλάχιστον κατά 5 λεπτά το λίτρο. Προμήθευσαν, δηλαδή, πολλά πρατήρια με χονδρικές τιμές υψηλότερες και από το πλαφόν των 1,473 ευρώ το λίτρο.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι τεράστιες. Εχοντας η ίδια αυξήσει τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης στα καύσιμα και τον ΦΠΑ δύο φορές μέσα στο χρόνο και έχοντας εκχωρήσει πλήρη ασυδοσία στα μονοπώλια του κλάδου να λυμαίνονται τα λαϊκά εισοδήματα, με τις αποφάσεις που παίρνει από τη Δευτέρα βάζει ακόμα μεγαλύτερη φωτιά στις τιμές των καυσίμων.
Το πρόσχημα που προβάλλει η κυβέρνηση, για την αύξηση της τιμής του «πλαφόν», μία μέρα μετά την ανακοίνωσή του, είναι οι ..διεθνείς τιμές! Πρόκειται για ένα έωλο επιχείρημα που θυμούνται οι κυβερνώντες κάθε φορά που θέλουν να δικαιολογήσουν τις υψηλές τιμές. Οτι, δηλαδή, όταν αυξάνονται οι διεθνείς τιμές είναι «λογικό» και «αναμενόμενο» να αυξάνονται και οι λιανικές τιμές. Το αντίθετο, όμως, ισχυρίζονται όταν έρχονται αντιμέτωποι με το ερώτημα γιατί εφόσον μειώνονται οι διεθνείς τιμές δε μειώνονται και οι τιμές στην εγχώρια αγορά. Τότε, υποστηρίζουν ότι η διαμόρφωση των τιμών στην αγορά δε συνδέεται με την εξέλιξη των διεθνών τιμών!
Οπως κατήγγειλαν χτες οι βενζινοπώλες, τη Δευτέρα, πρώτη μέρα επιβολής του πλαφόν, οι εταιρείες πωλούσαν την αμόλυβδη βενζίνη με χονδρική τιμή μέχρι και 1,656 ευρώ το λίτρο. Χτες, σημειώνουν, περισσότεροι από 300 πρατηριούχοι κράτησαν κλειστά τα πρατήρια επειδή δεν μπορούσαν με βάση τις χονδρικές τιμές να κρατήσουν τη λιανική τιμή στα επίπεδα του πλαφόν.
Στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου οι εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πρατηριούχων Εμπόρων Καυσίμων (ΠΟΠΕΚ), που εκπροσωπεί χίλια πρατήρια από έξι ενώσεις βενζινοπωλών, ανέφεραν ότι εξαιτίας των αλλεπάλληλων ανατιμήσεων στα καύσιμα έχει μειωθεί η ζήτηση σε πρατήρια της βόρειας Ελλάδας μέχρι και 90% καθώς, όπως λένε, πολλοί οδηγοί ταξιδεύουν μέχρι τη Βουλγαρία προκειμένου να προμηθευτούν καύσιμα 50 λεπτά φθηνότερα.
Η ΠΟΠΕΚ ζητάει, μεταξύ άλλων, να υποχρεωθούν τα διυλιστήρια να ενημερώνουν καθημερινά για τις τιμές τους στο παρατηρητήριο όπως και τα πρατήρια, να εγκατασταθούν τα συστήματα εισροών – εκροών στα πρατήρια και να διευκολυνθεί η πρόσβαση των πρατηριούχων στα διυλιστήρια για την απευθείας προμήθεια καυσίμων. Οσον αφορά στο πετρέλαιο θέρμανσης η Ομοσπονδία καταγγέλλει ότι δεν έχει επιστραφεί ακόμα ο φόρος μέσω του συστήματος «Ηφαιστος» και προειδοποιεί ότι εάν αυτό συνεχιστεί πολλοί πρατηριούχοι δε θα μπορέσουν να προμηθεύσουν με πετρέλαιο τους πελάτες τους.
* Ποινική δίωξη ασκήθηκε, χτες, από τον εισαγγελέα σε ιδιοκτήτη πρατηρίου καυσίμων στην Καλλιθέα, που συνελήφθη για παράβαση του πλαφόν στην τιμή της αμόλυβδης. Οι κατηγορίες που του απαγγέλθηκαν είναι παράβαση του αγορανομικού κώδικα, σε συνδυασμό με την υπουργική απόφαση για την επιβολή πλαφόν στην τιμή της βενζίνης. Ο πρατηριούχος αφέθηκε ελεύθερος και θα δικαστεί σήμερα από το Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο.
Αναμένοντας ένα Νεοελληνικό Εθνικό Big Bang
«…Φυλάτε τη Γη σας και την Τιμή της μόνο με Σπαθί. Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες- ΑΝΑΦΟΡΑΤΖΗΔΕΣ- να εξευτελίζετε τη Φυλή. Πάψετε παλιόγρηες τις κλάψες,
τα σάλια, τα μελάνια και πιάστε το Σπαθί. Τα πάντα στη Ζωή -Η ΦΥΣΙΣ ΤΟ ΛΕΕΙ- κατακτώνται
με το Σπαθί…»
Περικλής Γιαννόπουλος
======================
Όταν τίποτα δεν κινείται εθνικά (που σημαίνει ότι κάποιοι καλοπερνάνε και αρνούνται να δουν πως καταστρέφεται, πως χάνεται ένα ολόκληρο βαθύτατα ιστορικό Έθνος εξ’αιτίας τους), τότε να περιμένουμε πως αργά ή γρήγορα κάποιοι εξοργισμένοι Έλληνες Πολίτες θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Και γνωρίζοντας πως η απάθεια και η τρυφηλότητα είναι που καταδικάζει μια κοινωνία (και κυρίως την Ελληνική) στην αποδόμηση και την διάλυση ενώ αντιθέτως οι ακραίες (πολεμικές) συνθήκες βγάζουν στην επιφάνεια το ένστικτο αυτοσυντήρησης του Έθνους, εύκολα συμπεραίνουμε ποια θα είναι η επόμενη πράξη του έργου.
Πάντα αυτό δεν συνέβαινε άλλωστε σ’ αυτόν τον τόπο;
Κάποιοι πήγαν να μας μετατρέψουν σε Πέρσες. Δεν το πέτυχαν.
Μετά κάποιοι πήγαν να μας κάνουν Ρωμαίους. Ούτε αυτοί το πέτυχαν.
Κάποιοι άλλοι προσπάθησαν να μας κάνουν Σλαβοβούλγαρους. Απέτυχαν και τούτοι.
Μετά, κάποιοι άλλοι αργότερα επιχείρησαν να μας μετατρέψουν σε Οθωμανούς. Απέτυχαν κι αυτοί.
Ταυτόχρονα με τους δύο προηγούμενους η Φραγκιά πάντα προσπαθούσε επίμονα να μας εκλατινίσει. Με πλήρη αποτυχία κι εκείνοι.
Σήμερα κάποιοι προσπαθούν να μας μετατρέψουν σε Αγγλοσαξονική, Αμερικανική, πολυπολιτισμική κοινωνία χωρίς εθνικό (και δη Ελληνικό) χαρακτήρα.
Θα πετύχουν άραγε εκεί που απέτυχαν όλοι οι προηγούμενοι; Θα εξαρτηθεί από δύο παράγοντες.
Ο ένας είναι η Εθνική Πατριωτική Παιδεία του λαού μας.
Όσο αυτή είναι ισχυρή, τόσο πεισματική θα είναι και η Εθνική Αντίσταση του λαού των Ελλήνων. Όσο αυτή θα είναι υποτονική και θα ωχριά μπροστά στην απάτριδα προδοτική φιλοσοφία και προπαγάνδα της Κεντροαριστεράς, τόσο το έθνος θα χάνεται.
Δεν αρκεί όμως μόνον αυτή η «Άμυνα». Δεν αρκεί μόνον η «επικοινωνία», τα «γραπτά» και η «πένα». Χρειάζεται – πάνω απ’ όλα – το «Σπαθί»…
Όπως πάντα κάποιοι έπαιρναν την πρωτοβουλία της Εθνικής Αντίστασης δημιουργώντας τις απαραίτητες εκρηκτικές πολεμικές συνθήκες που συμπαρέσυραν κατόπιν και την υπόλοιπη κοινωνία ξυπνώντας τις κοιμισμένες πολεμικές της δυνάμεις, έτσι και τώρα, εκεί είναι που θα κριθεί και ο Νέος Απελευθερωτικός Αγώνας του σήμερα.
Και προτού οι διάφοροι «απέναντι καλοθελητές» βγούν και πουν τα γνωστά τους «επίκεινται ακροδεξιές επιθέσεις», ξεκαθαρίζω πως ότι εμπεριέχεται στο παρόν σημείωμα είναι «σχήματα θεωρητικών εκτιμήσεων και ιστορικών συσχετισμών και προβλέψεων». Και τίποτε παραπάνω.
Άραγε υπάρχει «πολεμικός πυρετός» στην Ελληνική κοινωνία;
Προφανώς όχι.
Συνεπώς, το ερώτημα θα πρέπει να γίνει πιο “light”:
«…Τελικά συμβαίνουν «πολλά» ή «τίποτα» στο «Πατριωτικό Ζήτημα»;
Ανάλογα από ποιά πλευρά το βλέπει κανείς, θα πει ίσως κάποιος βαθυστόχαστα και «Πυθιακά». Αναλόγως, σε ποιό σημείο της «Πυραμίδας της Εξουσίας» (ή της «τροφικής αλυσίδας» ή «Της Ελίτ της πληροφορίας», διαλέξτε και πάρτε) βρίσκεται.
Οι «πολύ κάτω» βλέπουν μια απέραντη «ακινησία».
«Προκλητική ακινησία».
Οι «πολύ πάνω» πιθανόν να «βλέπουν αλλιώς» τα πράγματα. Ίσως βλέπουν αλλιώς την (όποια) «κινητικότητα των πραγμάτων».
Πιθανότατα – και παριστάνοντας τους Εθνικούς Αμύντορες κατά το αλαζονικό «Έχουν γνώσιν οι Φύλακες» – να ισχυρίζονται ότι «βεβαίως και υπάρχει Εθνική κινητικότητα» την οποία όμως είναι αδύνατον να διακρίνει ο «απλός όχλος».
Ξέρετε κάτι;
Κουράστηκα από όλη αυτή την «μυστικοπάθεια» των πάνω στρωμάτων της πυραμίδας.
Κουράζομαι, ενοχλούμε κι εξοργίζομαι.
Και δεν νομίζω πως είμαι ο μόνος.
Κι όταν συμβαίνει αυτό – όταν το παρακάνουν τα «πάνω διαζώματα» με την μυστικοπάθεια» – κάποιοι από τα «κάτω» αποφασίζουν να πάρουν «πρωτοβουλίες».
Κι εκεί είναι που χάνεται η μπάλα.
πχ μπαίνει μια σημαία στα Ίμια και παρ’ ολίγον να ξεκινήσει πόλεμος.ή μια βόμβα ενίοτε.ή μια εκτέλεση ή μια οποιαδήποτε αψυχολόγητη ενέργεια του οποιουδήποτε οργισμένου, ή φαντασιόπληκτου ή τρελλαμένου
ή…ή…ή χαρακτηρίστε τον όπως θέλετε και τινάζεται το σύμπαν στον αέρα…
Κι όλα αυτά γιατί τα «πάνω διαζώματα» των «ενημερωμένων ελίτ» νομίζουν πως ελέγχουν τα πάντα και πως η «βάση» του απλού λαουτζίκου δεν έχει ούτε την ευφυία, ούτε τη γνώση ούτε την ικανότητα κι εντέλει την δυνατότητα να προκαλέσει την παραμικρή διαταραχή στο σύστημα…
Κι όμως…
Η θεωρία του Χάους άλλα λέει…
Ο «Χαοτικός Καταλύτης» μπορεί να ενδυθεί το πιο απίθανο ένδυμα…
Ακόμη κι ενός «ζητιάνου»…
Που κανείς δεν γνωρίζει τι κουβαλάει στο μυαλό του…ή στις μίζερες σακούλες του…. Σταματήστε πια να παίζετε με την «βάση της πυραμίδας» όλοι εσείς οι «γεωστρατηγικοί (δήθεν) ειδήμονες»….
Γιατί ποτέ δεν ξέρετε πότε και ποιός θα μετατραπεί σε «χαοτικό καταλύτη»…
«Καταλαβαινόμαστε», έτσι;
Μονοπάτια για να μεταλλαχθούν σε στρατιωτικοποιημένες οι όποιες «παρέες» των εθνικά ευαισθητοποιημένων οργισμένων πολιτών υπάρχουν πολλά.Σκεφτήκατε πχ πως – βοηθούσης και της οικονομικής κρίσης – κάποιοι από αυτούς ίσως επιλέξουν το «Μονοπάτι του Κοινού Ποινικού Δικαίου» (βλ. Οργανωμένο Έγκλημα) προκειμένου «έμμεσα» να επιτύχουν αυτήν ακριβώς την «στρατιωτικοποίησή» τους ;
Λέμε τώρα. Όπως και να το κάνεις, ιστορικά (και ανά την υφήλιο) αυτό ήταν άλλωστε και το πιο «σύντομο και αποτελεσματικό μονοπάτι στρατιωτικοποίησης πολιτών». Άσχετα αν εμπεριείχε πάντα ακόμη και συμβόλαια με τον Διάβολο, ανέκαθεν έπρεπε κάποιος να γίνει «Κλέφτης» προτού γίνει «Αρματωλός».
Στην άλλη όψη του δια ταύτα:
Για ποια υπαρκτή Εθνική κινητικότητα μιλάνε οι «επαϊοντες υποστηρικτές του Συστήματος» όταν πχ η διαρροή των Ελλήνων Αξιωματικών έχει προσλάβει διαστάσεις χιονοστιβάδας;
Προφανώς κάποιοι θα τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση. Ποιοι άραγε; Κι είναι μόνον εξωτερικοί εχθροί αυτοί;
Κάποιοι εξ’ αυτών λένε βεβαίως:
Μουσουλμάνοι δηλαδή – αφού αυτοί είναι η συντριπτική πλειοψηφία των λαθρομεταναστών
που κατακλύζουν τη χώρα. Νεομαμελούκοι δηλαδή.
Μέχρι που μια μέρα θα ανεβάσουν και τον δικό τους Μεμέτ Αλή στην Ηγεσία του τόπου – προς χαράν της γειτόνου βεβαίως.
Οι κινήσεις που ανεβάζουν το ηθικό των Ενόπλων Δυνάμεων καμιά φορά είναι πολύ απλές.
Μια «επέμβαση που στέφεται με επιτυχία» ήταν πάντα η κορυφαία «Ατραπός» για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Αλλά ποιος να κάνει επέμβαση;
Αυτοί που σε λίγο θα αρχίσουν να στέλνουν στα μέτωπα του ΝΑΤΟ νοσοκόμες αντί για μάχιμους;
Εν πάση περιπτώσει, πριν και ξέχωρα απ’ αυτό, πολλές είναι οι «μικροκινήσεις» που «περνάνε τα κατάλληλα μηνύματα ισχύος».
Να, πως για παράδειγμα η Τουρκία άρχισε τις Νεοοθωμανικές αυτοκρατορικές ναυτικές περιπολίες στη Μεσόγειο;
Ή πως παράλληλα εγκατέστησε Φρουρά στην Αλβανία;Λογικά σκεπτόμενος θα περίμενε κανείς μια ισοδύναμη (αν όχι πολλαπλάσια) αντίδραση από την Ελλάδα.
Κανονικά και στα πλαίσια της Εθνικής Ασφάλειας – όπως και ευθυγραμμισμένοι με το αυτονόητο Δόγμα της ισοδυνάμου ανταπόδοσης – θα όφειλε και η Ελλάδα να επιδιώξει να εγκαταστήσει «Αποσπάσματα Στρατιωτικής Συνεργασίας» (πχ από 1000 άνδρες το καθένα) σε Αρμενία και Ιρακ (Κουρδιστάν).
Υπομονή….Υπομονή….Υπομονή…Υπομονή….Υπομονή….Υπομονή…Υπομονή….Υπομονή…Υπ
ομονή…Υπομονή…Υπομονή………….
Ακριβώς…
Είναι ενοχλητικό να σου επαναλαμβάνουν διαρκώς αυτή την λέξη…χώρια που υποβιβάζει τη νοημοσύνη σου.
Στο τέλος καταντάει άνευ περιεχομένου και ουσίας…
Για να μην πω καταντάει μπούμερανγκ στα χέρια των επιτηδείων…
Παραφράζοντας το γνωστό δόγμα της δράσης ας αναλογιστούμε τα παρακάτω :
ιθανόν κάποια αόριστη διαίσθηση. Μια κάποια αμφιβολία για το στέρεο της θέσης σου. Κι αν έχεις αμφιβολίες τότε Δράσε. Οποιαδήποτε Δράση είναι απείρως προτιμότερη απο την αυτοκτονική στασιμότητα. Δράσε λοιπόν κοιμισμένε ραγιά. Δράσε, κουνήσου, ξύπνα, χτυπήσου μέσα στον εφιάλτη σου μπας και πέσεις από το κρεβάτι σου και ξυπνήσεις έστω και την τελευταία στιγμή…»
Ποιος είπε ότι ο Πόλεμος έχει μόνον ένα πρόσωπο; Σφαλερή και ύποπτη θεωρία.
Γιατί και η Ειρήνη ένα είδος Πολέμου είναι. Και μάλιστα το χειρότερο. Γιατί είναι συγκεκαλυμμένη και μονόπλευρη. Γιατί στον πόλεμο έχουν όλοι όπλα, μικροί και μεγάλοι καθώς και το συνακόλουθο δικαίωμα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, τα αγαθά τους και την ελευθερία τους. Ενώ στην ειρήνη, ο μόνος που είναι οπλισμένος και με δικαίωμα χρήσης αυτής της υπεροπλίας είναι ο «προνομιούχος». Η Ελίτ. Οικονομική, Πολιτική, Γραφειοκρατική, Πνευματική.
Υπάρχουν Φυλές Πολέμου και Φυλές Ειρήνης στην Ιστορία. Ας μην διστάζουμε να το συνειδητοποιήσουμε.
Οι Έλληνες είναι Φυλή Πολέμου. Έτσι ήταν πάντα, έτσι είναι κι έτσι θάναι. Κάποιοι μπορούν να λειτουργήσουν (δηλ. πονηρά, χαμερπά και ικανά) στα πλαίσια της Ειρήνης και κάποιοι όχι. Οι Έλληνες δεν μπορούν.
Κάποιοι είναι φτιαγμένοι για το ένα και κάποιοι για το άλλο.
Αυτή είναι η ανθρώπινη φύση.
Κάποιοι είναι φτιαγμένοι να δημιουργούν και να χτίζουν Μεγαλεία στον Ξεκάθαρο έντιμο Πόλεμο. Εκεί που άλλες ράτσες δειλιάζουν και καταστρέφονται.
Και η απάρνηση αυτής της «Πολεμικής» ταυτότητας είναι που βυθίζει ταχύτατα το Έθνος στην άβυσσο των εξαφανισμένων εθνών.
Γιατί αυτή είναι η μοίρα που μας περιμένει εάν συνεχίσουμε να απαρνούμαστε τη φύση μας. Η εξαφάνιση του λαού μας.Όσο είναι για λίγο ακόμη καιρός θα πρέπει να αποδεχτούμε αυτή την βασική πλευρά της εθνικής μας ταυτότητας και να την αναδείξουμε όπως της πρέπει σε κορυφαία έκφραση του λαού μας και της δράσης του.
Όποια πολεμική πέτρα κι αν σηκώνει κάποιος στον Πλανήτη, η Ελληνική Φυλή θα πρέπει να είναι από κάτω.
Γεράκι του Αιγαίου
πηγη
To νου σας ρε!!!!
Γράφει η Amelie Law
Ξυπνάω το πρωί με ένα φούσκωμα, ένα τσούξιμο, ένα δεν πέτυχε το κολλαγόνο γιατρέ μου στα χείλη. Φτου ρε γαμώτη μου! Έρπης! Και πονάειιιιιιιιιιι… α ρε μάνα, α ρε μάνα εσύ και οι μπουκαρέλες σου. Πονάειιιιιι…
Μια και δυο λοιπόν πάω η χαζή μεσήλιξ στο φαρμακείο με τα ευρουλάκια μου που φύλαγα κάτω από το στρώμα για ώρα ανάγκης, στο χεράκι.
«Καλημέρα σας!» λέω η ανόητη.
«Μμμμμ καλημέρα» με κοιτάει ο φαρμάκας υποτιμητικά ψάχνοντας με τα μάτια το χέρι μου να δει αν έχω λεφτά.
«Θα ήθελα επιθέματα για επιχείλιο έρπη» λέω εγώ και ευτυχής τείνω το χεράκι με τα ευρουλάκια όλο χαρά (σα να πήγαινα στο κυλικείο του σχολείου πρώτη φορά να πάρω κουλούρι ένιωθα, τέτοια χαρά είχα που θα μου έδινε το θαυματουργό τσιροτάκι και δε θα πονούσα πια).
«Τι είπες μικρή ανόητη;» με κοιτάει αυστηρά ο φαρμάκας
«Ε-πί-θε-μα για ε-πι-χεί-λι-ο έρ-πη, ευχαριστώ που με είπατε μικρή» ψιθυρίζω εγώ ξεροκαταπίνοντας και μάζεψα το χεράκι για να μην μου το κάνει ντα με το χάρακα. Ήδη ένιωθα να μικραίνω, όλο να μικραίνω και τον έβλεπα να ψηλώνει, να τεντώνεται η κοιλιά και να μεγαλώνει η μύτη που κουνιόταν πέρα δώθε καθώς μου έκανε τσκ τσκ τσκ.
«Επιθέματα ΤΕΛΟΣ» με ξανακοιτάει αυστηρά ο φαρμάκας «υπάρχει τόση ζήτηση που η αγορά στέρεψε, δεν έχουμε να σου πουλήσουμε, μικρή ανόητη» και με αποτελειώνει λέγοντάς μου «Όπου και να πας στο νομό Αττικής δε θα βρεις πουθενά. Περιμένουμε νέες παρτίδες από Οκτώβρη και αν. Τα εργοστάσια δεν προλαβαίνουν να παράγουν πλέον με τόση ζήτηση, όλοι πια ευαισθητούληδες μού γίνατε, τσκ τσκ!» κάνει, μου γυρίζει την πλάτη και κοιτάει στα ράφια.
Γυρνάει απότομα και μου δίνει ένα κουτί «να! Πάρε αυτό και θα είσαι μια χαρά! Επουλώνει τα πάντα στη στιγμή! Δωρεάν είναι! Είναι μέρος της καμπάνιας του νέου Υπουργείου για πιο χαρούμενους πολίτες!»
Παίρνω το κόκκινο κουτί χωρίς να τολμήσω να το κοιτάξω, ψελλίζω ένα ευχαριστώ και βγαίνω έξω παραπατώντας από τη σύγχιση και την τρομάρα.
Το κόκκινο κουτί σα να καίει στο χέρι μου:
«Total Soul Care x7» γράφει.
- Επουλώνει γρήγορα. Ορίζουμε την επιβίωση ως τη μόνη δυνατότητά μας. Τρώμε, χέζουμε, κοιμόμαστε και τέλος. Όποιος εμφανίζει παρέκκλιση από την πεπατημένη είναι ασθενής με εμφανή τραύματα που χρήζουν άμεσης φροντίδας.
- Κρύβει άμεσα τα συναισθήματα
- Μειώνει το αίσθημα φλόγωσης, τον πόνο, τη χαρά, τη θλίψη
- Μειώνει την κοκκινίλα από την ντροπή
- Ανακουφίζει από τον πόνο – Ελαχιστοποιεί την ελπίδα
- Μειώνει τη δημιουργία εφελκίδας και φουσκάλας. Δημιουργεί ένα στρώμα αδιαπέραστο από τα δάκρυα, την ομορφια, την επιθυμία.
- Περιορίζει τον κίνδυνο εξάπλωσης της μόλυνσης της απαντοχής
«Πρέπει να βάλω γυαλιά πρεσβυωπίας άμεσα και να σταματήσω να παριστάνω την παιδούλα» σκέφτηκα και τρίβοντας τα μάτια μου, κοίταγα μια το κουτί και μια τους ανθρώπους στη στάση του τραμ. Καμπουριασμένες πλάτες, απλανή βλέμματα, στόματα ξινά, εκνευρισμός, απογοήτευση.
«Πω ρε! Total Soul Care x7 που έφαγαν!!!! Φτου φτου φτου, όξω από δω» απομακρύνθηκα χαϊδεύοντας με αγάπη σχεδόν το πρησμένο μου στόμα. Στο σπίτι πήγα στο μπάνιο, άνοιξα το κόκκινο κουτί και πέταξα όλα τα χάπια στη λεκάνη βγάζοντάς τους τη γλώσσα (κι ας πόναγε ο ρημάδης ο έρπης δαιμονισμένα).
Ξαναβγήκα στο δρόμο φωνάζοντας, ουρλιάζοντας σχεδόν τα λόγια της Κατερίνας Γώγου:
Ξέρω πως ποτέ δεν σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο στόχος.
ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΡΕ!!!!
Ξένοι με ξένους : 5-1
Του Θανάση Ι. Νικολαΐδη
ΔEN χαρήκαμε, δεν στενοχωρηθήκαμε για το 5-1 στη Βαρκελώνη. Απλά αδιαφορήσαμε. Όπως για τα συμβαίνοντα στον κόσμο που δεν μας αφορούν. Και είναι η αλήθεια απλή. Γεμάτη λογική και χωρίς συμφέρον. Ούτε μας ρώτησαν για τους ξένους παίκτες, ούτε προσδοκούμε μοιρασιά στα κέρδη των ατζέντηδων και δεν είναι η πρώτη φορά που χειροκροτούνται ξένοι από ξένους, σαν να’ ταν δικά τους παιδιά. Και, βέβαια, γιατί να σε αγγίξουν οι…ημίθεοι εκ μετεγγραφής και χωρίς (τουλάχιστον) αλλαγή υπηκοότητας;
ΤΙ άλλο να κάναμε πριν απ’ το «εναρκτήριο λάκτισμα» (σε…χουντικό λεξιλόγιο) στημένοι στην τηλεόραση; Μετρήσαμε ελληνικά ονόματα ψάχνοντας τους ντόπιους. Πόσους έλληνες βρήκαμε ανάμεσα στους 11; Μόνο δυο, χαμένους ανάμεσα σε συμπαίκτες απ’ τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Οι τόνοι έπεσαν. Ούτε υπέρ, ούτε κατά. Χωρίς φωνές και ενθουσιασμός, χωρίς μαύρες πλερέζες για τη (βαριά) ήττα κι ας βλέπαμε κάποιους φανατικούς με να φωνασκούν ανεμίζοντας τρελά το «παναθηναϊκό» λάβαρο.
ΟΛΑ κατά παραγγελία, φτιαχτά και…ξένα. Χωρίς πνοή και πνεύμα κι αν κλείσεις τα μάτια των θεατών κι αλλάξεις τις εστίες και τη στολή στους παίκτες, τότε τους…μπέρδεψες. Θα εξακολουθήσει να φωνασκεί ο «φίλαθλος» που άλλη αθλητική συγκίνηση δεν ένιωσε στη ζωή του, πέρα απ’ της μπάλας την τρέλα.
ΑΣ ξαναπάμε στους παίκτες και στ’ αφεντικά, στα κέρδη και τις μετεγγραφές. Δεν υπάρχει λογική να μοιραστούμε τις προσδοκίες των επιχειρηματιών. Τη δουλειά τους κάνουν, το άθλημα εμπορεύονται, πωλούν και αγοράζουν παίκτες κι αυτό το’ παν ποδόσφαιρο. Και τι απόμεινε για ‘μας; Ο…ενθουσιασμός, το χειροκρότημα και τα ανοικονόμητα πρωτοσέλιδα. Κι αν δεν έχουμε μερδικό απ’ τα κέρδη, δικαιούμαστε να’ νιώσουμε μιαν εθνική υπερηφάνεια που δεν την έχουμε, να μοιραστούμε την «ελληνική» χαρά με τους δικούς μας παίκτες. Να σταμπάρεις νεαρό ταλέντο απ΄ τα τσικό, να μοιραστείς τη χαρά του απ’ τη νίκη και να συμμεριστείς τη θλίψη του για την ήττα. Γιατί να μην είναι συμπολίτης σου ο «ημίθεος», γείτονας, συγχωριανός, για να νιώσεις τη χαρά μιας χειραψίας μαζί του; Γιατί να σου τον ξένο για να γεμίσουν τσέπες (ή να ξεπλύνουν χρήμα), να τρέχει αυτός σαν κουρντιστό στρατιωτάκι με τη «φίρμα» στην πλάτη κι εσύ να γελάς ή να αγριεύεις για το σκορ;
Μπαρτσελώνα-ΠΑΟ 5-1. Σημειώσατε Χι για την καρδιά μας απέναντι στην αναμέτρηση ξένων με ξένους.
ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ 2572 του 1998 ΠΕΡΙ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΔΙΠΛΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ – ΙΣΡΑΗΛ
Είχαμε μάθει για το «Σύνταγμα» των Εβραίων των Αθηνών (Κ.Ι.Σ.) και για το δικαίωμά τους να φορολογούν, τόσο τους καθαρόαιμους Εβραίους, όσο και τους λιποτάκτες του Ελληνισμού, κυρίως στις αναρτήσεις:
…..Αρθρο 26 — ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΕΙΣΠΡΑΞΕΩΣ ΕΙΣΦΟΡΑΣ «ΠΕΤΣΙΑ»
σαν ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ: ΤΟ «ΣΥΝΤΑΓΜΑ» ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ — ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Ο κ. Παπανδρέου και ο μύθος του Ιαμβούλου…
Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη
Κάθε φορά που τον παρακολουθώ πια, μου έρχεται στο μυαλό η ιστορία του Ιαμβούλου και η σχέση της με την έννοια της ουτοπίας. Αυτή, ως σύλληψη, έχει τις καταβολές της στην ελληνική αρχαιότητα και συνδέεται με το γνωστό μύθο του Ιαμβούλου.
Σύμφωνα με τον Διόδωρο, ο Ιάμβουλος ένας κοσμοπολίτης της εποχής του, ταξίδευε μαζί μ’ έναν σύντροφό του στην Αραβία, όταν συνελήφθησαν από Αιθίοπες και μεταφέρθηκαν στη χώρα τους προκειμένου να τους χρησιμοποιήσουν ως εξιλαστήρια θύματα. Ακολουθώντας μια αρχαία ιερατική συνήθεια, οι Αιθίοπες τους έβαλαν σε μια σχεδία και αφού τους εφοδίασαν με τρόφιμα για έξι μήνες, τους είπαν πως αρμενίζοντας στο πέλαγος με κατεύθυνση το Νότο θα συναντήσουν ένα πανέμορφο νησί την «Πολιτεία του Ήλιου«, όπου και θα ζήσουν ευτυχισμένη ζωή.
Αν το θελήσουν οι θεοί και φθάσουν στο ευλογημένο αυτό νησί, θα είναι συνάμα και ευεργέτες των Αιθιόπων, καθώς σύμφωνα με τον αρχαίο χρησμό που όριζε την παράξενη αυτή συνήθεια, η Αιθιοπία θα απολάμβανε εξακόσια χρόνια ειρήνης. Αν, όμως, δείλιαζαν μπροστά στους κινδύνους της θάλασσας και γύριζαν πίσω, τότε θα πέθαιναν από απάνθρωπα βασανιστήρια.
Μετά από πολλές περιπέτειες, ο Ιάμβουλος μαζί με τον φίλο του, ανακάλυψαν έναν πανευτυχή λαό που ζούσε σε επτά μεγάλα νησιά. Η «Πολιτεία του Ήλιου» ήταν πράγματι ένας αληθινός παράδεισος, όπου επικρατούσε καθεστώς κοινοκτημοσύνης, οι άνθρωποι ήταν πανέμορφοι, δεν αρρώσταιναν ποτέ και ζούσαν πάνω από εκατό χρόνια. Οι δύο τους, έζησαν εκεί επτά χρόνια, ώσπου οι κάτοικοί της τους έδιωξαν κακήν κακώς «σαν κακούργους και επίβουλους, σαν ανθρώπους που δεν μπορούσαν να ξεριζώσουν από την ψυχή τους τις κακές συνήθειες του πολιτισμένου κόσμου«. Επιστρέφοντας, ο σύντροφος του Ιαμβούλου παρασύρθηκε από τα άγρια κύματα και χάθηκε στη θάλασσα, ενώ ο ίδιος ξεβράστηκε σε μια αμμουδιά του Ινδικού Ωκεανού.
Μπορείς ελεύθερα να κάνεις πολλούς παραλληλισμούς της ιστορίας με τον εαυτό σου, τη χώρα σου, την πορεία σου, τον Ηγέτη σου. Προσωπικά ο ΓΑΠ μου θυμίζει έντονα τον Ιάμβουλο. Έζησε καλά, το κόμμα του κέρδισε πολλά από την Ευρωπαϊκή Ένωση -που αρχικά κατέκρινε- διαχειρίστηκαν πολλά κονδύλια, έφαγαν άλλα τόσα μετά την κοινή ομολογία όλων, και τώρα η «Πολιτεία του Ήλιου» (=Ε.Ε.) μας μεταχειρίζεται σαν κακούργους και επίβουλους, σαν ανθρώπους που δεν μπορούν να ξεριζώσουν από την ψυχή τους τις κακές συνήθεις του πολιτισμένου κόσμου. Την απάτη, την ψευτομαγκιά, την φοροδιαφυγή και την φοροαποφυγή, τη μίζα, το μέσον, την λαμογιά, την τεμπελιά και την κάθε ανατολίτικη συνήθεια…
Η όποια, δε, κίνηση προς την σωστή κατεύθυνση, η όποια ενδεχόμενη καλή πρόθεση μοιάζουν να χάνονται μες στη γενικότητά τους και στα μετέπειτα βήματα οπισθοδρόμησης (βλ.π. το τεράστιο κυβερνητικό σχήμα και την υπουργοποίηση αποτυχημένων). Ουτοπία οι καλύτερες μέρες που σου έταξε. Ουτοπία τα «λεφτά που υπάρχουν«. Ουτοπία η «πράσινη ανάπτυξη«. Ουτοπία η «αξιοκρατία παντού«. Δες τις συνεχόμενες προσλήψεις και μετατάξεις στο Μαξίμου. Δες τον πολύτιμο χρόνο που θα δαπανήσουν μέχρι να διαπιστώσουν ποιές είναι οι νέες αρμοδιότητές τους και έπειτα να σιγουρευτούν για το ότι όποιες κι αν είναι, το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο και απαράλλακτο. Μην δεις ειδήσεις σε κρατικά κανάλια. Εκεί ζουν στην Πολιτεία του Πράσινου Ήλιου για τα καλά…
Συγνώμη αν σ’ αναστάτωσα τώρα που προετοιμάζεσαι για τη χειμερία νάρκη…
ΑΝΤΙ ΕΠΑΙΝΟΥ ΔΙΑΓΡΑΦΗ
Μου είναι αδύνατον τελικά να παρακολουθήσω το μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ που στην κατρακύλα που ΄χει πάρει έχασε ακόμα και την αίσθηση του χιούμορ.
Όλοι περιμέναμε πως μετά τη ανακοίνωση της υποψηφιότητάς τους για τη θέση του Περιφερειάρχη το Εθνικό Συμβούλιο, με εντολή Παπανδρέου, θα ανακήρυττε τα προβεβλημένα στελέχη του Αλέξη Μητρόπουλο και Γιάννη Δημαρά σε εθνικούς ευεργέτες και ο υποψήφιος περιφερειάρχης Γιάννης Σγουρός θα επέδιδε προσωπικά τα σχετικά μετάλλια.
Αντί γι αυτό οι μεταλλαγμένοι ελληνόφωνες ΠΑΣΟΚοι έσπευσαν να τους διαγράψουν με συνοπτικές διαδικασίες και αναπολόγητους.
Ούτε ένα ευχαριστώ δηλαδή σε δυό (μέχρι σήμερα) στελέχη του ΠΑΣΟΚ που επί δίμηνο θα δίνουν τη μάχη μαζί με τον Αλέκο Αλαβάνο για την επικράτηση του Γιάννη Σγουρού αφού είναι βέβαιο ότι με τη διάσπαση των αντιμνημονιακών ψήφων μεταξύ Μητρόπουλου, Δημαρά και Αλαβάνου στο δεύτερο γύρο θα περάσει ο Κικίλιας που όλοι προεξοφλούν ότι χάνει από χέρι.
Κι' εγώ που νόμιζα…. ότι επειδή "πέρασαν καλά" το καλοκαίρι οι Νορβηγίδες in Greece, ερωτεύτηκαν τα …."ανομολόγητά" μας.
Τα επιτόκια των …«κογκολέζικων» δανείων θύμισαν τα επιτόκια των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου τον φετινό Αύγουστο, καθώς οι αποδώσεις των 5ετών ξεπέρασαν το 12% και των 10ετών σε 11,5%. Έτσι λύθηκε και η απορία γιατί προτίμησαν τα ελληνικά ομόλογα οι Νορβηγοί επενδυτές…Η διαπίστωση αυτή, για την οποία η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο λαλίστατος υπουργός των Οικονομικών δεν έκαναν καμιά ενημέρωση της κοινής γνώμης, προκύπτει από χθεσινή ανακοίνωση της Τραπέζης της Ελλάδος. Ειδικότερα, στην ανακοίνωση της Τραπέζης της Ελλάδος αναφέρονται και τα ακόλουθα:
«Στην Ηλεκτρονική Δευτερογενή Αγορά Τίτλων (ΗΔΑΤ), οι αποδόσεις των ελληνικών κρατικών τίτλων αυξήθηκαν σημαντικά κατά τη διάρκεια του Αυγούστου. Τη μεγαλύτερη αύξηση κατά 144 μονάδες βάσης σημείωσε η απόδοση του 5ετούς ομολόγου αναφοράς, η οποία στο τέλος Αυγούστου ανήλθε σε 12,02%, ενώ η απόδοση του 10ετούς ομολόγου αναφοράς αυξήθηκε κατά 124 μονάδες βάσης και ανήλθε σε 11,48%. Την ίδια περίοδο, η απόδοση του 3ετούς και του 30ετούς ομολόγου αναφοράς αυξήθηκε κατά 117 και 61 μονάδες βάσης αντίστοιχα σε 12,21% και 9,26% στις 31 Αυγούστου. Η κλίση της καμπύλης αποδόσεων παρέμεινε ανεστραμμένη, με τη διαφορά απόδοσης μεταξύ του 30ετούς και του 3ετούς τίτλου αναφοράς να διαμορφώνεται στο τέλος Αυγούστου σε -295 μονάδες βάσης από -239 μονάδες βάσης στα τέλη Ιουλίου. Τέλος, η μέση ημερήσια διαφορά απόδοσης μεταξύ του ελληνικού 10ετούς ομολόγου αναφοράς και του αντίστοιχου γερμανικού διευρύνθηκε περαιτέρω τον Αύγουστο σε 832, από 770 μονάδες βάσης τον Ιούλιο, και ανήλθε στις 31 Αυγούστου σε 937 μονάδες βάσης από 756 μονάδες βάσης στις 30 Ιουλίου.
Όσον αφορά τις τιμές των τίτλων αναφοράς, η τιμή του 3ετούς ομολόγου μειώθηκε στα τέλη Αυγούστου σε 83,19 από 85,11 στα τέλη Ιουλίου, του 10ετούς ομολόγου σε 69,94 από 75,70 και του 30ετούς ομολόγου σε 53,18 από 57,00.
Η αξία των συναλλαγών στην ΗΔΑΤ διαμορφώθηκε σε 819 εκατ. ευρώ τον Αύγουστο του 2010 από 1,5 δισ. ευρώ τον Ιούλιο του 2010 και 30,8 δισ. ευρώ τον Αύγουστο του 2009. Η μέση ημερήσια αξία συναλλαγών διαμορφώθηκε σε 37,2 εκατ. ευρώ τον Αύγουστο του 2010 από 66,5 εκατ. ευρώ τον προηγούμενο μήνα. Το μεγαλύτερο ποσοστό συναλλαγών συγκέντρωσε το 3ετές ομόλογο λήξεως 20.03.2012 καταγράφοντας συναλλαγές αξίας 103 εκατ. ευρώ. Τέλος, από τις 753 εντολές που εκτελέσθηκαν στην ΗΔΑΤ το 72% αφορούσε σε εντολές πώλησης και το 28% σε εντολές αγοράς.»
Σ.Α.
"ΜΑΥΡΟ" ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ
Σε μάχη χαρακωμάτων μετατρέπουν τα κόμματα την εκλογική διαδικασία του Νοεμβρίου θέτοντας στο λαο το δίλημμα της καταψήφισης της πολιτικής μνημονίου.
Η ΝΔ παρα τα χαμηλά ποσοστά ανεβάζει ψηλά τον πήχη και χαρακτηρίζει «δημοψήφισμα» τις επερχόμενες εκλογές.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο διαλυμένος ΣΥΡΙΖΑ που ζήτησε την καταδίκη της πολιτικής ΠΑΣΟΚ.
Μόνο ο Καρατζαφέρης που υπερψήφισε με «πατριωτικά» χέρια και πόδια το προδοτικό μνημόνιο έτσι όπως του ήρθαν τα πράγματα ύστερα απο τις «πόρτες» που έφαγε άρχισε την…άτακτη υποχώρηση δηλώνοντας πως «οι επερχόμενες εκλογές δεν είναι…εθνικές».
Παρόλα αυτά αν και στην Θεσσαλονίκη όπως είχαμε αναφέρει ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ τελικά να προτείνει για υποψήφιο τον Βελόπουλο.Απέναντι στον Γκιουλέκα προτίμησε την προσφιλή τακτική του και στηρίζει τον πρόσφατα παραιτηθέντα μέλος της ΝΔ (πανελλαδικός άγνωστο) Στεργίου.
Και φυσικά θα διερωτηθείτε που τον βρήκε….Αφού οσο αφορά την Αττική και την υποψηφιότητα της ΝΔ ξελαρυγγιάστηκε να φωνάζει για το «ανύπαρκτο πολιτικό βάρος» του Κικίλια…Τώρα μάλλον στο πρόσωπο του…Στεργίου βρήκε τον πολιτικό που ζυγίζει….τόνους.
Τώρα γιατί το κάνει αυτό;
Μα είναι ολοφάνερο…Ο στόχος του είναι όχι η νίκη του ΛΑΟΣ αφού με αυτή την επιλογή ρίχνει λευκή πετσέτα εγκαταλείποντας τον Δήμο αλλά η «τιμωρία» της ΝΔ αφου στηρίζοντας εναν μέχρι χθες αυστηρά νεοδημοκράτη πλην όμως τελείως άγνωστο περιμένει να «κόψει» ψήφους απο τον Γκιουλέκα όχι όμως προς κέρδος του δικού του υποψηφίου αλλά προς….προσωπική μελλοντική χρήση ώστε να «εκβιάζει» τους «συγκάτοικους» στην φανταστική πολυκατοικία που τον βολεύει να έχει στο μυαλό του.
Με αυτά τα δεδομένα η μόνη επιλογή με την απουσία ΠΑΤΡΙΩΤΩΝ υποψηφίων θα ήταν η αποχή….Ομως τα «δημοκρατικά» παράσιτα έχουν φροντίσει να εκλεγούν προβλέποντας ακόμα και αυτό το ενδεχόμενο.
Αφού ο νόμος που ισχύει για τις αυτοδιοικητικές εκλογές ακόμα και με 90% αποχή αρκεί στο υπόλοιπο 10% ΕΝΑΣ παραπάνω ψήφος για να εκλεγεί ο Χ υποψήφιος.
Ετσι οι περισσότερες δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν μεγάλο ποσοστό αποχής ή λευκού σε τίποτα δεν θα τους ενοχλήσει απεναντίας απο την στιγμή που πλέον που τα ψέμματα τελείωσαν και δεν μπορούν να ταΐζουν το λαό άλλο κουτόχορτο ίσως να την επιδιώκουν κιόλας.
Αφού προτιμούν την αποστασιοποίηση των πολιτών παρά το έμπρακτο «μαύρισμα».
Γιατί άλλο είναι την βραδιά των εκλογών να μιλούν για «απογοήτευση» των πολιτών και άλλο για «μαύρισμα» και αηδία.
Πηγη
ΜΠΟΥΜ!!!!!!!! ΠΕΛΕΚΥ ΓΙΑ ΒΑΤΟΠΕΔΙ!!!!!!!!!! "Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΕΣ…ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΦΟΡΑΝΕ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΙΜΟΥΝ!!!
Η ΚΥΡΙΑ ΠΕΛΕΚΥ!!! ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΟΤΙ Η ΕΝΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙ ΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ…………. ΕΠΙΣΗΣ ΒΑΡΥ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΑΡΕΝΟΥΝ ΕΔΩΣΕ ΓΛΑΦΥΡΑ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ Η ΚΥΡΙΑ ΠΕΛΕΚΥ Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ..
«ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΝΑΛΟΓΟΥΝ»
Οι Βασιλικότεροι του Βασιλέως!!!
Γράφει ο Γιάννης Πρεβενιός
σας υποστηρίζουν να μιλάτε για εντολή του λαού γιατί κάθε φορά που το ακούμε μας ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και αμέσως μας έρχονται στο μυαλό οι προεκλογικές σας ψεύτικες υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις “Λεφτά υπάρχουν” “Δεν θα αυξήσουμε το Φ.Π.Α και δεν θα παγώσουμε τους μισθούς”.
e-mail: prevejohn@yahoo.gr
Ένα χρόνο μετά τις εκλογές – Η κατάσταση των κομμάτων (α΄μέρος)
Tου Δημήτρη Κωνσταντίνου
Σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος απ’ τις βουλευτικές εκλογές του 2009, που ανέδειξαν πρώτο κόμμα με ισχυρή πλειοψηφία αλλά και με μια ιστορική διαφορά το ΠΑΣΟΚ. Παράλληλα με τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ υπέστη την χειρότερη ήττα της ιστορίας της και ως προς το ποσοστό που κατέλαβε και ως προς τη διαφορά της απ’ το πρώτο κόμμα.
Η ήττα αυτή πυροδότησε μια σειρά από εξελίξεις στην αξιωματική αντιπολίτευση οι οποίες έχω την εντύπωση ότι επηρέασαν με τη σειρά τους το σύνολο του πολιτικού συστήματος.
Σ’ αυτή την ανάλυση θα επιχειρήσουμε μια περιγραφή της κατάστασης των κομμάτων ένα χρόνο μετά τις εκλογές, κατάσταση που κατά την εκτίμηση των περισσότερων αναλυτών, δεν έχει ιστορικό όμοιό της απ’ την μεταπολίτευση και μετά. Η διαπίστωση θα μπορούσε να στηριχθεί και μόνο στην πρόθεση ψήφου όπως εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις, που βλέπουν όλο αυτό το διάστημα το φως της δημοσιότητας και που εμφανίζουν τα δύο κόμματα εξουσίας να συγκεντρώνουν μετά βίας το 50% της προτίμησης των ψηφοφόρων. Δεν είναι όμως μόνο η πρόθεση ψήφου που φανερώνει την κρίση που διέρχεται το πολιτικό σύστημα. Είναι κυρίως τα δομικά, τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων που δείχνουν πως η γνώμη, η άποψη των πολιτών μετά τις τελευταίες εκλογές έχει μεταβληθεί σημαντικά τόσο για τους πολιτικούς ως πρόσωπα κι ως θεσμικά ενεργούμενα όσο και για το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Μένει βέβαια να αποδειχθεί – κι οι περιφερειακές εκλογές αποτελούν καλή ευκαιρία – αν η αντίδραση των πολιτών θα αποτυπωθεί και στη ψήφο τους.
Ας δούμε όμως αναλυτικά την κατάσταση των κομμάτων ένα χρόνο μετά τις εκλογές ξεκινώντας απ’ το κυβερνών κόμμα.
Το ΠΑΣΟΚ εξελέγη εκμεταλλευομένο την αποσύνθεση της κυβέρνησης Καραμανλή, τις αλλεπάλληλες κυβερνητικές της αστοχίες, το κλίμα σκανδαλολογίας που είχε δημιουργηθεί, την οικονομική δυσπραγία, καλλιεργώντας παράλληλα προσδοκίες παροχών με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν». Ο κ. Παπανδρέου διαβεβαίωνε προεκλογικά τους πολίτες ότι θα εξασφαλίσει χρήματα απ’ την υπερσπατάλη της προηγούμενης φαύλης κυβέρνησης των σκανδάλων, απ’ τη φοροδιαφυγή, την περικοπή των δημοσίων εξόδων κλπ, κατακεραυνώνοντας ταυτόχρονα, στις τελευταίες του μέρες ως αντιπολίτευση τον τότε πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή για μια σειρά μέτρων που εξήγγειλε στη ΔΕΘ.
Εντούτοις απ’ τη στιγμή που κέρδισε τις εκλογές και σχημάτισε κυβέρνηση, αμέσως ξεκίνησε μια φιλολογία περί άδειων ταμείων η οποία προϊδέαζε για το τι θα επακολουθούσε. Το δυστύχημα για τη χώρα δεν ήταν η γνωστή φιλολογία που τείνει πλέον να γίνει παράδοση, απ’ τις νέες κυβερνήσεις περί άδειων ταμείων και καμμένης γης. Ήταν κυρίως ότι στελέχη της ίδιας της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης διατυμπάνιζαν ανά τον πλανήτη την οικονομική κατάντια της χώρας. Ένας πολιτικός ερασιτεχνισμός που ουσιαστικά καλούσε τους κερδοσκόπους να παίξουν παιχνίδι με τη χώρα μας. Απ’ αυτό το σημείο και μετά η κατάσταση χάθηκε εντελώς απ’ τον έλεγχο. Η κερδοσκόποι άρχισαν το πάρτυ, τα περίφημα σπρεντ ανέβαιναν σαν ασανσέρ ουρανοξύστη, οι κυβερνητικοί παράγοντες άρχισαν δειλά -δειλά να ψελλίζουν περί ισχυρών προστατών – χρηματοδοτών, οι προστάτες αυτοί σιγά -σιγά αποκτούσαν οντότητα και όνομα. Η συνέχει είναι γνωστή. Μετά από αρκετή ταλαιπωρία βρέθηκε φόρμουλα βοήθειας για τη χώρα μας. Μόνο που το είδος και η ποιότητα της βοήθειας αυτής ήταν η χειρότερη δυνατή για τους πολίτες.
Εν τέλει η κυβέρνηση υπέγραψε ένα μνημόνιο με το ΔΝΤ και τους ευρωπαίους εταίρους που μόνο υποτελής χώρα με τον δυνάστη της θα μπορούσε να υπογράψει και με τόσο επαχθείς όρους που η μνήμη κι οι ιστορικές μου γνώσεις όσο κι αν προσπαθούν αδυνατούν να βρουν αντίστοιχο ιστορικό προηγούμενο. Μισθοί τσεκουρεύτηκαν, επιδόματα κόπηκαν, δώρα ακρωτηριάστηκαν, εργατικές κατακτήσεις δεκαετιών που κατακτηθήκαν με αιματηρές θυσίες καταργήθηκαν εν μία νυκτί, τα όρια ηλικίας ανέβηκαν όπως και το όριο των απολύσεων, οι αποζημιώσεις μειώθηκαν κι ο κατάλογος συνεχίζεται ατελείωτος.
Η ανακοίνωση των μέτρων προκάλεσε βέβαια την οργή των πολιτών και κυρίως την οργή των δημοσίων
παλλήλων οι οποίοι και επλήγησαν περισσότερο από κάθε άλλον απ’ τα μέτρα. Η κυβέρνηση όμως ελέγχοντας τα μεγάλα συνδικάτα κατάφερε να εκτονώσει και σχεδόν να απορροφήσει το θυμό του κόσμου με μερικές πορείες διαμαρτυρίας κι άλλες τόσες απεργίες κάθε φορά που εξαγγελλόταν ένα μέτρο. Απεργίες που γίνονται για το ονόρε αφού δεν έχουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα με τον τρόπο που γίνονται.
Πέρα απ’ τα συνδικάτα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε με το μέρος της και τη μεγαλύτερη μερίδα των ΜΜΕ (η ΝΔ έχει χάσει από χρόνια τα σοβαρά της ερείσματα στο χώρο αυτό) που εμφάνιζαν το Μνημόνιο και τα μέτρα που αυτό επέβαλλε, ως μόνη ελπίδα σωτηρίας της χώρας . Τρομοκρατώντας καθημερινά τον κόσμο με το ενδεχόμενο της πτώχευσης κατάφερε τελικά, αν όχι να εμπεδώσει μια κάποια εμπιστοσύνη του κόσμου προς στην κυβέρνηση, τουλάχιστον να διευρύνει την ανοχή (και την αντοχή) του και να αμβλύνει τις αντιδράσεις του, στα χωρίς προηγούμενο σκληρά μέτρα λιτότητας.
Οι πολίτες στο σύνολο μας έχω την εντύπωση έχουμε καταλάβει ότι ειδικά ο δημόσιος τομέας ασθενεί σοβαρά εδώ και χρόνια. Υπάρχει πράγματι πολύ σοβαρό πρόβλημα και χρειάζεται μέτρα για την τακτοποίησή του, ώστε και πιο λειτουργικός να είναι για να ανταποκρίνεται στην αποστολή του αλλά και λιγότερο κοστοβόρος για το κράτος. Από κει όμως έως του σημείου να στοχοποιούνται αναφανδόν οι δημόσιοι υπάλληλοι ως χρυσοπληρωμένοι τεμπέληδες που ζουν εις βάρος του υπόλοιπου λαού είναι παρασάγγες εκατό. Αυτή η κομποστοποίηση, είναι άδικη και συγχρόνως ατελέσφορη αφού δεν βάζει το πρόβλημα στη σωστή του διάσταση, με αποτέλεσμα να μην βρίσκεται σωστή λύση. Οι προνομιούχες ομάδων δημοσίων υπαλλήλων, που υπάρχουν πράγματι και αμείβονται παχυλά δεν μπορεί να εξομοιωθούν με την πλειοψηφία των εργαζομένων που αμείβονται απ’ το δημόσιο (εκπαιδευτικοί, υπάλληλοι σε όχι «ενδιαφέροντα» υπουργεία, κλπ) με μισθούς των 1200 ευρώ. Η κυβέρνηση δεν έλαβε καθόλου υπόψη αυτές τις διαφορές ή τις όποιες ιδιαιτερότητες κι αντί για προσεκτικό χειρουργείο με το οποίο θα αφαιρούσε το απόστημα, πήρε πριόνι κι έκοψε όλο το μέλος που νοσούσε.
Προχωρώντας θα λέγαμε ότι οι επιδόσεις της κυβέρνησης δεν διαφέρουν πολύ στους υπόλοιπους τομείς και πέραν της οικονομίας. Έργο αξιοσημείωτο δεν έχει να επιδείξει κάποιος υπουργός της κυβέρνησης.
Η περίφημη καθημερινότητα με την οποία κήρυξαν μάχη όλες οι κυβερνήσεις παραμένει ως έχει συνεχίζοντας να ταλαιπωρεί τους πολίτες.
Η ασφάλεια των πολιτών είναι ακόμη ζητούμενο. Οι τρομοκράτες έφτασαν σε σημείο να χτυπήσουν ακόμα κι αυτό το γραφείο του Υπουργού σκοτώνοντας τον υπασπιστή του χωρίς να συναντήσουν κανένα πρόβλημα.
Η κατάσταση στην υγεία και ειδικότερα στα νοσοκομεία παραμένει τριτοκοσμική με τους πολίτες να ταλαιπωρούνται κι την εύρυθμη λειτουργία τους να εξαρτάται εν πολλοίς απ’ το φιλότιμο κάποιων νοσηλευτών και γιατρών, τα ασφαλιστικά ταμεία συνεχίζουν να πληρώνουν (στα καρτέλ) φάρμακα και υλικά σε δεκαπλάσιες τιμές απ’ ότι στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο.
Στον τομέα του υπουργείου εσωτερικών ο υπουργός με μια ανεξήγητη πρεμούρα κι ενώ ο κόσμος χανόταν λόγω οικονομικής κρίσης πέρασε δυο νομοσχέδια εξαιρετικά αμφιλεγόμενα. Το ένα αφορούσε την ιθαγένεια των μεταναστών και το άλλο τον Καλλικράτη. Για το πρώτο αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι η ιθαγένεια δόθηκε πρόχειρα, απροϋπόθετα, χωρίς τις αναγκαίες εγγυήσεις και δικλείδες που βάζει κάθε σε σοβαρή χώρα της δυτικής Ευρώπης όταν διευθετεί ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Αλλά γιατί να ζητούμε να λειτουργεί στο συγκεκριμένο θέμα η χώρα μας πάνω σε ευρωπαϊκά πρότυπα όταν παντού αλλού λειτουργεί τριτοκοσμικά;
Όσον αφορά τον Καλλικράτη εκφράζονται φόβοι ότι θα αποτελέσει την ταφόπλακα της ελληνικής επαρχίας που ήδη βρίσκεται σε μαρασμό. Πάνω σ’ αυτό ας προσθέσουμε το έλλειμμα δημοκρατίας που τον συνοδεύει, αποκλείοντας – για να δώσουμε ένα μικρό παράδειγμα – εμμέσως με τον αριθμό των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων που απαιτεί (103 !) κάποιους που θα ήθελαν να κατεβάσουν δικό τους συνδυασμό χωρίς να καλύπτονται από κομματική ομπρέλα.
Η ελληνική διπλωματία και μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό που αναβάθμισε τον κ. Δρούτσα σε υπουργό, είναι στα χέρια ενός στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού, με μηδενική εμπειρία. Υπάρχει στασιμότητα σε όλα σχεδόν τα σοβαρά μέτωπα της ελληνικής διπλωματίας. Κινητικότητα υπάρχει μόνο στα ελληνοτουρκικά χωρίς ουδείς να γνωρίζει την έκβαση σε σημαντικά σημεία τριβ
ής των δυο πλευρών. Οι πολιτικές προσέγγισης μένουν ακόμα στο επίπεδο των θερμών χειραψιών και των καλών λόγων ένθεν κακείθεν όμως αυτές δεν παράγουν αποτέλεσμα, όπως δεν παρήγαγε κι η κουμπαριά του Κ. Καραμανλή με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Παροιμιώδης πάντως θα μείνει η επίσκεψη στα μέσα Μαΐου(και μετά από ελληνική πρόσκληση !) του Τούρκου Πρωθυπουργού μαζί με το μισό υπουργικό του συμβούλιο την ώρα που κατά τα λεγόμενα του Έλληνα πρωθυπουργού η Ελλάδα αντιμετώπιζε και προσπαθούσε ν’ αποφύγει το φάσμα της οικονομικής καταστροφής και της χρεοκοπίας. Είναι δηλαδή σαν να είχαμε στο σπίτι μας τρεχάματα με τρομερά οικονομικά προβλήματα και την ίδια ώρα να καλούσαμε τον πιο δύστροπο γείτονα με όλη του την οικογένεια, με τον οποίο έχουμε πολλά προηγούμενα (σχεδόν βεντέτα) για να διευθετήσουμε τα προβλήματά μας.
Τέλος για να επανέλθουμε στην οικονομία που αποτελεί και το κρίσιμο μέγεθος, τα σπρεντς παρ’ όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί συνεχίζουν να είναι σε δυσθεώρητα ύψη, (τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι στις 980 μ.β.) πράγμα που σημαίνει ότι κανένας δεν έχει πεισθεί ότι τα μέτρα που εφαρμόζει η κυβέρνηση αποδίδουν κι οι αγορές συνεχίζουν να μην μας εμπιστεύονται. Οι αριθμοί έρχονται αρωγοί σ’ αυτή μας την εκτίμηση και δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας. Σύμφωνα λοιπόν με τους αριθμούς, τον Αύγουστο υπάρχει τρύπα στα έσοδα 2.2 δισ. Από που θα καλυφθούν αυτά τα έσοδα;; Το ερώτημα είναι ακαδημαϊκό. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς μαντικές ικανότητες για να δώσει την απάντηση. Την τρύπα θα την καλύψουν οι συνήθεις αιμοδότες. Εργαζόμενοι και συνταξιούχοι. Ήδη μελετάται η εξομοίωση του ΦΠΑ στο πετρέλαιο θέρμανσης. Μέτρο που αν εφαρμοστεί θα είναι όχι απλώς δυσβάστακτο αλλά εξοντωτικό ακόμα και για τα μεσαία πορτοφόλια. Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου δεν θα σταματήσει όμως μόνο εκεί. Ακόμα κι αν είχε την καλή θέληση να το πράξει, δεν μπορεί. Το διαβόητο μνημόνιο επιβάλλει για το 2011 νέα σειρά μέτρων και οι διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου είναι πομφόλυγες. Αρκεί κανείς να ρίξει μια ματιά στο κείμενο του μνημονίου και θα καταλάβει. Τέλος η ανάπτυξη έχει στραγγαλιστεί απ’ τα μέτρα κι απ’ την αδυναμία της κυβέρνησης να λάβει τονωτικά αντίμετρα, η ανεργία καλπάζει, η ακρίβεια οργιάζει αφού τα καρτέλ συνεχίζουν να δρουν ανενόχλητα.
Ο ανασχηματισμός στον οποίο κατέφυγε ο πρωθυπουργός για να αντιστρέψει την εικόνα δεν απέφερε τα αναμενόμενα, για να μην πούμε ότι έφερε τα αντίθετα απ’ τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Στιγματίστηκε δε απ’ τις αντιρρήσεις και την απροθυμία των στελεχών για μετακινήσεις πράγμα που δημιούργησε τρομερή δυστοκία που με τη σειρά της είχε ως αποτέλεσμα πέρα απ’ την απώλεια της ουσίας και το επικοινωνιακό κάζο με τον ανασχηματισμό να ανακοινώνεται στις 1.30 μετά τα μεσάνυχτα. Απ’ τον ανασχηματισμό προέκυψε εν τέλει ένα πολυμελές, δυσκίνητο σχήμα, με νέα μέλη στην κυβέρνηση παλαιοκομματικά στελέχη με κυβερνητική μεν εμπειρία που όμως ευλόγως δημιουργούν την απορία, γιατί αφού δεν απέδωσαν τόσα χρόνια απ’ τα κυβερνητικά πόστα που υπηρέτησαν, να μπορέσουν να αποδώσουν τώρα; Το ερώτημα μένει να απαντηθεί σε λίγους μήνες.
Για να συνοψίσουμε θα επισημάνουμε τα εξής:
1) Ο Πρωθυπουργός υφάρπαξε την ψήφο του λαού, δίνοντας υποσχέσεις που ήξερε πως δεν μπορεί να τηρήσει. Γνώριζε πολύ καλά την κατάσταση της οικονομίας, αφού είχε ενημερωθεί λίγες μέρες πριν τις εκλογές απ’ τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλο κατά δήλωση του ιδίου, που ποτέ δεν διαψεύσθηκε. Παρόλα αυτά δήλωνε αντίθετος με κάθε μέτρο ( δείτε εδώ) και ενώ αφόριζε το ΔΝΤ (δείτε εδώ) στο τέλος του άνοιξε ορθάνοιχτα τις πόρτες.
2) Με εντελώς ερασιτεχνικούς έως επικίνδυνους χειρισμούς επέτρεψε το κερδοσκοπικό παιχνίδι εις βάρος της χώρας μας και την έβαλε σε περιπέτειες που δεν έχουν τελειώσει ακόμη
3) Όχι μόνο έλαβε
μέτρα, παρότι διαβεβαίωνε περί του αντιθέτου διαβεβαιώνοντας πως λεφτά υπάρχουν, έλαβε μέτρα εξοντωτικά που ουδέποτε κανείς είχε φανταστεί πως θα μπορούσε να λάβει κυβέρνηση. Μέτρα που δεν αφορούν μόνο τους μόνιμους κουβαλητές του βαρύ φορτίου της λιτότητας, αλλά κι αυτούς τους απόμαχους της ζωής, πράγμα όχι μόνο πολιτικά απαράδεκτο αλλά και ηθικά επιλήψιμο.
Το επόμενο διάστημα θα είναι κρίσιμο για την κυβέρνηση και το μέλλον της. Θα λέγαμε πως οι περιφερειακές εκλογές θα αποτελέσουν ένα πολύ σοβαρό τεστ. Μένει να δούμε αν θα τα καταφέρει να βγει αλώβητη απ’ αυτή τη δοκιμασία ή αν και αυτές οι εκλογές (όπως οι περσινές) παρότι Περιφερειακές επιφυλάσσουν εξελίξεις.
Πηγη
ΡΕΣΙΤΑΛ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ!!! ΜΠΡΑΒΟ ΝΙΚΟΛΑΣ!!!!…. ΣΕ ΕΙΔΕ Ο ΧΥΤΗΡΗΣ!! ΕΝΤΑΞΕΙ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΩΡΑ!! ΤΟΝ ΕΠΕΙΣΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟ-ΚΡΑΤΟΥΣ
ΛΎΣΣΑ ΚΑΚΙΑ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ALTER ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ …… ΑΝΕΤΡΕΨΕ ΤΟΥΣ ΑΡΓΥΡΩΝΗΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΚΑΦΡΟΥΣ ΤΥΠΟΥ ΜΑΚΡΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ Χ»»ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ……ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ…… ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΣΤΗΝ REAL ΚΑΙ ΣΤΟΝ REAL FM!!!!!!!!!!!!!!!!!!! META THN ΛΥΣΑΛΑΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΜΕΤΑΦΟΡΕΩΝ ….. Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΤΑΚΑ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΙΣ ΜΑΦΙΑ!!!! ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΦΏΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΝΤΡΟΛ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΠΟΥ ΜΕΙΩΝΑΝ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Ο ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΚΑΡΑΜΕΛΑ ΛΟΓΎΔΡΙΟ ΠΟΥ ΠΙΠΙΛΑΝΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΡΓΥΡΩΝΗΤΟΙ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΑΣ ΕΝΤΟΛΑΣ ΒΕΒΑΙΑ!!!
ΝΙΚΟ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΟΥ!!!
ΣΣ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΦΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΣΚΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΝ ΕΝΤΟΛΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΥΤΗΡΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΕΣ ΤΙΠΟΤΑ ΡΕ ΝΙΚΟΛΑΚΗ
Ο Ι Λ Ο Μ Π Ι Σ Τ Ε Σ
…Σήμερα η διαπλοκή έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις ως σύμφυση και σύμπτωμα του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής στο ανώτατο στάδιο αυτού, ώστε απροκάλυπτα πλέον μπορούμε να πούμε ότι το φαινόμενο εκφράζεται από τους στίχους αυτούς του Γκαίτε4:
« το ένα με το άλλο υφαίνονται μαζί
=======================================
Ανοίγοντας το ΛΕΞΙΚΟ (ορθογραφικό- ερμηνευτικό) του Γεωργίου Μπαμπινιώτη1, στη σελίδα 584 βρίσκουμε το λήμμα2 ελληνιστί ΛΟΜΠΙ και στην αγγλική, απ’ όπου προέρχεται, ως LOBBY.
Διαβάζουμε λοιπόν ότι «η αγγλική Lobby δήλωνε αρχικώς τον προθάλαμο του Κοινοβουλίου και αναφερόταν σε προσπάθειες οργανωμένων ομάδων να ασκήσουν πίεση στα μέλη του νομοθετικού σώματος στους προθαλάμους και στους διαδρόμους πριν από την ψηφοφορία».
Ελληνιστί δε, λόμπι, χαρακτηρίζεται «ομάδα προσώπων που ασκούν επιρροή (και πίεση) σε πολιτικούς και επηρεάζουν παρασκηνιακά την πολιτική κατάσταση».
Τα ΛΟΜΠΙ λοιπόν ως ομάδες «συμφερόντων», «πίεσης» και «επιρροής» συγκροτούνται από επιχειρηματίες, επιστήμονες, δημοσιογράφους κ.α. και διαμεσολαβούν μεταξύ επιχειρήσεων και αστών πολιτικών για να εξυπηρετούν τα βρώμικα συμφέροντα της κεφαλαιοκρατίας.
Αυτή η επαίσχυντη διαπλοκή ξεκίνησε από τα παλιά, στα πλαίσια λειτουργίας του αστικού πολιτικού συστήματος, ενώ στις μέρες μας πήρε τέτοιες διαστάσεις (βλ. υπόθεση SIEMENS κ.α.), ώστε οι αστοί «εθνοπατέρες» και υπουργοί να φέρονται ως απλοί ανθυπο-υπαλληλίσκοι, μειράκια και υπηρέτες των ξένων μονοπωλιακών συμφερόντων και της ντόπιας «ψωρο-ελίτ».
Η επαίσχυντη αυτή διαπλοκή μεταξύ των κεφαλαιοκρατών και της πολιτικής εξουσίας είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις στις Η.Π.Α. σε βαθμό που ο πρόεδρος τους Τόμας Τζέφερσον3 δήλωνε ότι «πολιτική είναι η σκιά που ρίχνουν στην κοινωνία οι μεγάλες οικονομικές επιχειρήσεις». Και να συλλογιστεί κανείς ότι τότε που έδινε τον αφορισμό αυτό και την απαξίωση της πολιτικής ο Τόμας Τζέφερσον, οι μονοπωλιακές τάσεις διαμορφώνονταν ακόμα στην εμβρυακή τους μορφή.
Σήμερα όμως αυτή η διαπλοκή έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις ως σύμφυση και σύμπτωμα του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής στο ανώτατο στάδιο αυτού, ώστε απροκάλυπτα πλέον μπορούμε να πούμε ότι το φαινόμενο εκφράζεται από τους στίχους αυτούς του Γκαίτε4:
« το ένα με το άλλο υφαίνονται μαζί
το ένα μες στο άλλο ενεργεί και ζει»
Η «μίζα», η «χορηγία» είναι το μέσον με το οποίο οι λομπίστες «πείθουν» υπουργούς και βουλευτές για να ψηφίσουν ή να καταψηφίσουν ένα νόμο.
Στις Η.Π.Α. το «Κέντρο για Υπεύθυνη Πολιτική» εκτιμά ότι κατά το τρέχον έτος θα υπερβεί κατά πολύ το ποσό ρεκόρ που καταγράφηκε το 2009, το οποίο αφορούσε σε μίζες των «δωρητών-λομπιστών» και ήταν 220 εκατομμύρια δολάρια. Αυτά όσον αφορά τα επίσημα, τα καταγραμμένα στοιχεία από τη θεσμοθετημένη αρμόδια υπηρεσία που προαναφέρθηκε. Όσο για τις «δωρεές», τις μίζες και τα άλλα «τυχερά» που πιάνουν οι πολιτικοί στις Η.Π.Α., «ο Θεός και η ψυχή τους», κατά τη λαϊκή έκφραση.
Εδώ και αρκετά χρόνια έκαναν την εμφάνισή τους και στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα λόμπι με τα ίδια απαίσια, τα προκλητικά χαρακτηριστικά και τις ίδιες επαίσχυντες διαπλοκές και επιδ
ώξεις που περιγράψαμε.
Η επιθεώρηση «Forbes» γράφει ότι κατά το τρέχον έτος οκτώ ευρωπαϊκές τράπεζες (Credit Suisse, UBS, Barkleys, Deutsche Bank, HSBC, RBS, AXA και BNP-Paribas) πρόσφεραν για «λόμπινγκ» στις Η.Π.Α. συνολικά 2,9 εκατομμύρια δολάρια. Απ’ αυτά τα μεγαλύτερα ποσά εισέπραξαν οι Νεοϋορκέζοι δημοκρατικοί γερουσιαστές Charles Schumer και Kirsten Gillibrand, που πήραν 110.050 και 79.056 δολάρια αντίστοιχα ως χορηγία «εκλογικών εισφορών». Βέβαια τα ποσά αυτά είναι ψιχία σε σχέση με τις «χορηγίες»-«εισφορές» των αμερικανικών τραπεζών.
Στην πατρίδα μας οι ΛΟΜΠΙΣΤΕΣ έχουν βρει κι άλλο τρόπο για να επηρεάζουν και να καλλιεργούν σχέσεις και δεσμούς «φιλίας» με πολιτικά πρόσωπα. Εκμεταλλευόμενοι το κενό του νόμου για διαφάνεια στη λειτουργία ιδρυμάτων και μη κυβερνητικών Οργανώσεων (Μ.Κ.Ο.) γίνονται πηγές «αδήλων πόρων» αυτών.
Θα είχε πράγματι πολύ ενδιαφέρον να δοθούν στη δημοσιότητα οι κατά καιρούς «χορηγοί» των εξής, για παράδειγμα, ιδρυμάτων και Μ.Κ.Ο. : «Ίδρυμα Γεώργιος Παπανδρέου», «Ίδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής», «Ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου», «Μ.Κ.Ο. Κάθε μέρα πολίτης», «Μ.Κ.Ο. για τις Κλιματολογικές Συνθήκες και το Περιβάλλον» κ.α
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι αυτού του είδους τα ιδρύματα και οι Μ.Κ.Ο. ως «δωρολήπτες» φημίζονται για τη διαβόητη «καταδεκτικότητά» τους και πάντως δεν ενδιαφέρονται για την κομματική ένταξη, το βίο και την πολιτεία κάποιων «δωρητών»-χορηγών τους. Γνωρίζουμε λοιπόν ότι ο Δημήτρης Μηλιάκος, ο πρώην Διοικητής της τράπεζάς μας, ο οποίος με το τεράστιο οικονομικό έγκλημα των δομημένων ομολόγων εζημίωσε ανεπανόρθωτα την ΑΤΕ, υπήρξε τρόφιμος και υπότροφος του «Ιδρύματος Αβέρωφ». Αυτό ωστόσο δεν τον εμπόδισε, φροντίζοντας για το τομάρι του, να γίνει «χορηγός» των Ιδρυμάτων της Αγίας Οικογένειας Παπανδρέου.
Αναφερόμενοι μόνο στο τραπεζικό σύστημα, τονίζουμε ότι μεταξύ των ΛΟΜΠΙΣΤΩΝ εξαιρετική θέση κατέχει ο Μιχάλης Σάλλας. Άλλωστε το Μετοχολόγιο της «Πειραιώς» αποκαλύπτει αφ’ εαυτού τη δυνατότητα «επηρεασμού» που διαθέτει η Τράπεζα αυτή. Η Κίρκη είχε τις μαγικές ικανότητες να μεταμορφώσει τους συντροφοναύτες του Οδυσσέα σε γουρούνια. Κι η οικογένεια των μεγαλομετόχων της Πειραιώς είχε τον τρόπο της να μεταλλάξει τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ (που τρομάρα του ήθελε να γίνει και πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας) σε πρόεδρο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός! Πρόσφατα δε η Τράπεζα Πειραιώς φρόντισε ώστε με τη «βοήθειά» της σημαντικός αριθμός δήθεν αδέσμευτων δημοσιογράφων να απολαμβάνουν δωρεάν ακόμη και πακέτα διακοπών για να παρακολουθήσουν ζωντανά το ΜΟΥΝΤΙΑΛ.
Τέλος πρέπει να επισημανθεί ότι η «επιθετική προσφορά» του Μιχάλη Σάλλα για ταυτόχρονη εξαγορά της Α.Τ.Ε. και του Τ.Τ., μπορεί να συνδεθεί βέβαια με το πρόγραμμα Ιδιωτικοποιήσεων της Κυβέρνησης Παπανδρέου. Συνδέεται όμως και με ανειλημμένες υποχρεώσεις της Αγίας Οικογένειας στα πραγματικά αφεντικά. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί «επενδυτική πρόταση» όπως ψιττακίζουν τα «παπαγαλάκια» των Μ.Μ.Ε. (Μέσων Μαζικού Εκμαυλισμού). Συνιστά colpo grosso, τεράστια απάτη με δυσμενέστατες συνέπειες για τους πελάτες, τους αγρότες και τους εργαζόμενους στην Τράπεζα. Μπροστά λοιπόν σε αυτή την απάτη που βρίσκεται σε εξέλιξη, το «Σκάνδαλο Κοσκωτά» είναι απλή παρανυχίδα, σκανδαλάκι που «ωχριά».
Σημειώσεις
1 Γεωργίου Μπαμπινιώτη: «ΛΕΞΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ» Δεύτερη Έκδοση, ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΞΙΚΟΛΟΓΙΑΣ Ε.Π.Ε., ΑΘΗΝΑ 2008.
2 λήμμα: κάθε λέξη με τον βασικό της τύπο που περιλαμβάνεται και σχολιάζεται σε λεξικό.
3 Τόμας Τζέφερσον: γεννήθηκε στην Βιρτζίνια των Η.Π.Α. στις 13 Απριλίου 1743 και πέθανε στις 4 Ιουλίου 1826.Διετέλεσε Πρόεδρος των Η.Π.Α. από το 1801 έως το 1809. Συνέταξε την περίφημη «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Η.Π.Α.» και ήταν θαυμαστής της Γαλλικής Επανάστασης.
4 Γκαίτε, Φάουστ, μετάφραση Ιωάννη Θεοδωρακόπουλου.
Παπαρήγα: «Στημένο» το παιχνίδι με «αντάρτες », όπως οι Δημαράς, Μητρόπουλος
Για «στημένα» διπλά ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. στις αυτοδιοκητικές εκλογές, με δήθεν «αντάρτες», έκανε λόγο σήμερα το πρωί από τη ΔΕΘ, η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, φέρνοντας ως παράδειγμα τις υποψηφιότητες του Γιάννη Δημαρά και του Αλέξη Μητρόπουλου.
«Λόγου χάρη ό Μητρόπουλος και ο Δημαράς ήδη έχουν υπογραμμίσει ότι έχουν πρόβλημα με το Μνημόνιο, όχι με τον πρωθυπουργό, ότι υποστηρίζουν τις ίδιες απόψεις με τον Στίγκλιτς και τους συμβούλους του πρωθυπουργού που υποστηρίζουν μια άλλη διαχείριση της κρίσης, με στόχο πάντα την υπεράσπιση του συστήματος», είπε χαρακτηριστικά η κ. Παπαρήγα, προβλέποντας ότι στο β΄γύρο οι ψηφοφόροι τους θα ψηφίσουν τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ.
Αιχμές ωστόσο για τις θέσεις που υποστηρίζουν και τον τρόπο που παρουσιάζουν τις υποψηφιότητες τους άφησε και εναντίον των Παναγιώτη Ψωμιάδη, Κώστα Γκουλέκα και Γιάννη Μπουτάρη.
Παράλληλα η κα Παπαρήγα χακτήρισε ισοδύναμες με τις εθνικές εκλογές την αναμέτρηση για την ανάδειξη των περιφερειαρχών και δημάρχων της χώρας, και παραπλανητικό, επικίνδυνο και ψευδεπίγραφο το δίλημμα της λεγόμενης αντι-μνημονιακής ψήφου.
Εν κατακλείδι κάλεσε τους ψηφοφόρους να «συντρίψουν» το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. και να ψηφίσουν τους συνδυασμούς του ΚΚΕ, ενώ για τον δεύτερο γύρο πρότεινε να ψηφίσουν «λευκό» και «άκυρο» στις περιπτώσεις που δεν θα υπάρχουν υποψήφιοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» του κομμουνιστικού κόμματος.
aftodioikisi.gr
ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ 
