Απειλή «δικτατορίας των αγορών»

Γεώργιος ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Δραματικούς ορισμένες φορές τόνους έχει προσλάβει η συζήτηση στους κόλπους της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας γύρω από την απειλή «δικτατορίας των αγορών», με αφορμή τις αλλεπάλληλες πτώσεις εκλεγμένων κυβερνήσεων στην Ευρωζώνη εξαιτίας των πολιτικών λιτότητας που τους επιβάλλεται από την ΕΕ και το ΔΝΤ να ακολουθήσουν προκειμένου να αντιμετωπίσουν την κρίση του δημόσιου χρέους που στραγγαλίζει
σταδιακά όλες τις χώρες του ευρώ.
Ο Αρνό Μονμπούρ, υποστηρικτής του υποψήφιου προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, ήταν εμπρηστικός στις δηλώσεις του στον ραδιοφωνικό σταθμό Φρανς Ιντέρ, όπου κατάγγειλε ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα «είναι έτοιμο να καταστρέψει τη δημοκρατία και να καθυποτάξει τον έναν μετά τον άλλον τους λαούς».
Δεν έχει πολύ διαφορετική άποψη ο Ζαν – Πιερ Ζουγέ, πρόεδρος της Αρχής Χρηματοπιστωτικών Αγορών, πολιτικός φίλος κι αυτός του σοσιαλιστή υποψήφιου προέδρου της Γαλλίας. «Κάτω από την πίεση των αγορών και των οίκων αξιολόγησης προκαλούνται πρόωρες εκλογές ή αλλαγές κυβερνήσεων. Οι πολίτες ταράζονται νόμιμα. Αυτό δείχνει την απόκλιση ανάμεσα στις αρχές της πολιτικής δημοκρατίας και την απουσία οικονομικής δημοκρατίας» δήλωσε χαρακτηριστικά στη φιλοσοσιαλιστική γαλλική εφημερίδα «Λιμπερασιόν».
Προχώρησε μάλιστα πιο μακριά σε δηλώσεις του στη «Ζουρνάλ ντι Ντιμάνς», μια άλλη γαλλική εφημερίδα, όπου είπε μεταξύ άλλων και τα εξής: «Οι αγορές ασκούν πίεση στο παιχνίδι της δημοκρατίας … Στο τέλος, οι πολίτες θα εξεγερθούν εναντίον αυτής της ντε φάκτο δικτατορίας».
Ο οικονομολόγος Μπρινό Αμάμπλ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Παρίσι-1, επιχειρεί μια βαθύτερη διείσδυση στο θέμα. «Είναι μέσο της υποταγής σε νεοφιλελεύθερους δομικούς εξαναγκασμούς που οι δημοκρατίες έχασαν λίγο λίγο κάθε έλεγχο των δημόσιων πολιτικών τους», δηλώνει στη «Λιμπερασιόν» και συνεχίζει λέγοντας: «Ο νεοφιλελευθερισμός είναι από τη φύση του εχθρικός προς τη δημοκρατία. Είναι ένα καθεστώς που εδράζεται στη βούληση της μόνωσης της λειτουργίας των οικονομιών από ενδεχόμενες λαϊκές διαμαρτυρίες».
Ο Γάλλος ιστορικός και οικονομολόγος Νικολά Μπαβερέ έχει αντίθετη άποψη. «Η αγορά συνιστά την καιροσκοπική ασθένεια των οικονομικών και πολιτικών κρίσεων, αλλά δεν είναι η ρίζα του κακού. Είναι η αδυναμία της Ευρώπης και η ανικανότητα των κρατών να αναχαιτίσουν την κρίση που τίθεται υπό συζήτηση» δηλώνει. Είναι όμως και αυτός ανήσυχος για τις ενδεχόμενες συνέπειες της διαχείρισης αυτής της κρίσης. «Δεν πρέπει όμως να παίζουμε με τη φωτιά. Αν η πολιτική τάξη αποτύχει και αν οι κυβερνήσεις τεχνοκρατών αποτύχουν κι αυτές, τότε στην εξουσία θα ανεβούν οι εξτρεμιστές» υπογράμμισε σε συνέντευξή του στη «Λιμπερασιόν».
Σοβαρός προβληματισμός για τα θέματα αυτά φαίνεται πως αναπτύσσεται και στην απέναντι πλευρά της Μάγχης, που χωρίζει τη Γαλλία από την Αγγλία, αν κρίνει κανείς από ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» του αρθρογράφου της Τζόναθαν Φρίντλαντ.
«Πράγματι, είναι η ίδια η δημοκρατία που φαίνεται ότι περιφρονούν οι αγορές», γράφει και συνεχίζει προειδοποιώντας όλους τους Ευρωπαίους για το τι τους περιμένει:
«Η ταπείνωση της δημοκρατίας υπήρξε πιο δραματικά ορατή στην Ελλάδα και την Ιταλία, όπου εκλεγμένοι ηγέτες παραμερίστηκαν για χάρη τεχνοκρατών και μεσαζόντων, οι οποίοι ανυψώθηκαν στη θέση αυτή χωρίς να χρειαστεί να σφίξουν το χέρι έστω και ενός ψηφοφόρου. Η αποστολή τους θα συμπεριλάβει την παράδοση πολλής οικονομικής κυριαρχίας, θέτοντας αυτές τις αποφάσεις ακόμη πιο μακριά από τους ίδιους τους πολίτες τους. Αυτά τα οποία τραβούν σήμερα οι Ελληνες και οι Ιταλοί, μπορεί να τα αντιμετωπίσουν αύριο άλλα έθνη της Ευρωζώνης, καθώς τους λένε να κάνουν ίδιες θυσίες της αυτονομίας τους για να σώσουν το οικονομικό τους τομάρι» υπογραμμίζει ο Βρετανός αρθρογράφος – και έχει φυσικά δίκιο.
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ
Τρία θύματα σε δέκα μέρες!
Α
δηφάγος Μινώταυρος που καταβροχθίζει κυβερνήσεις αποδεικνύεται η κρίση της Ευρωζώνης. Από τον Φεβρουάριο μέχρι σήμερα, όχι ένας ή δύο αλλά… έξι (!) πρωθυπουργοί από τους 17 έχασαν τη θέση τους είτε με πρόωρες εκλογές που προκλήθηκαν λόγω των εξοντωτικών μέτρων λιτότητας που εφάρμοσαν είτε με παραγκωνισμό τους μέσω του εξαναγκασμού τους σε παραίτηση λόγω των λαϊκών αντιδράσεων. Η αρχή έγινε τον Φεβρουάριο με τον Μπράιαν Κάουεν, πρωθυπουργό της Ιρλανδίας, και ακολούθησαν ο Ζοζέ Σόκρατες της Πορτογαλίας τον Μάρτιο και η Ιβέτα Ραντιτσόβα της Σλοβακίας. Ανεπανάληπτος όμως υπήρξε σε πρωθυπουργικά θύματα ο Νοέμβρης, όπου σε δέκα μέρες έχασαν το αξίωμά τους τρεις πρωθυπουργοί – ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι και χθες ο Ισπανός Θαπατέρο!

Ρε μπας κι όλοι (μας) θέλουμε να πτωχεύσουμε;

Είναι απίστευτο, αλλά στη χώρα που όλοι (σχεδόν) δηλώνουν ταγμένοι στο στόχο να βγάλουν την χώρα από την κρίση και να αποφύγουν τη χρεωκοπία, οι περισσότεροι δείχνουν να κάνουν το παν για να την φέρουν… μια ώρα αρχύτερα. Είμαι βέβαιος, αγαπητοί μου ότι το έχετε εντοπίσει και εσείς αυτό το απολύτως ελληνικό (άρα και ιστορικά αυτοκαταστροφικό) φαινόμενο, αλλά ας ρίξουμε μια ματιά στις επιμέρους επιλογές διαφόρων κρίσιμων παραγόντων.

Στη Νέα Δημοκρατία ο Αντώνης Σαμαράς και το επιτελείο του, λόγω απειρίας βρέθηκαν στη δύσκολη θέση: ενώ στήριξαν την μνημονιακή κυβέρνηση συνεργασίας τώρα εκβιάζονται να δώσουν γη και ύδωρ (δεσμευόμενοι εγγράφως για νέο δάνειο και μνημόνιο το οποίο δεν θα μπορούν να διαπραγματευθούν) για να μην κατηγορηθούν ότι θα είναι υπαίτιοι για τη μη χορήγηση της 6ης δόσης. Και καθώς δεν θέλουν να πέσουν πολιτικά στην παγίδα (που έπεσαν μόνοι τους) ψάχνονται για και οδό διαφυγής, στην οποία η μόνη λύση είναι να μην πάρουμε την 6η δόση και να χρεοκοπήσουμε…

Στο ΠΑΣΟΚ, ζητούν εδώ και τώρα την αλλαγή του Γιώργου, ο οποίος επίσης στήριξε την μνημονιακή κυβέρνηση. Με δύο λόγια σαν να ψάχνονται να βρεθούν στη θέση του Σαμαρα. Αντί να αφήσουν τον ΓΑΠ που έκανε και την επιλογή να φάει τη σαβούρα και να περιμένουν μετά για την διαδοχή… θέλουν «τώρα». Τόσο πολύ δεν έχουν καταλάβει τις τους γίνεται, που όταν βρεθεί ο «εκλεκτός» και πάρει το δαχτυλίδι, μόνο τότε θα αντιληφθούν ότι αυτός θα πρέπει να έχει και διαφορετική ατζέντα για να κερδίσουν κάτι πολιτικά. Αλλιώς, απλά και μόνο σπρώχνουν τη μονιμοποίηση του Παπαδήμο… που είναι βέβαιο ότι δεν τους έχει και καμιά ιδιαίτερη εκτίμηση σαν Κοινοβουλευτική Ομάδα…

Η κυβέρνηση, δείχνει ένα «νέο πρόσωπο» συλλαμβάνοντας κάποιους που χρωστούν στο δημόσιο μερικές εκατοντάδες χιλιάδων ευρώ (το αυτονόητο δηλαδή), αλλά με τον προϋπολογισμό που έφερε, δείχνει ότι πολλοί πολίτες θα βρεθούν σύντομα στη θέσης τους. Και με δυο λόγια κάνει τους πολίτες να φοβούνται να δείξουν έσοδα και να φορολογηθούν γι αυτά…

Οι τράπεζες έχουν χάσει σχεδόν 60 δις. ευρώ σε καταθέσεις από τις αρχές του 2010 (τον Ιανουάριο του 2010 ήταν 237 δις ευρώ, τον Σεπτέμβριο του 2011 στα 183,2 δις ευρώ και τον Οκτώβριο στα 178 δις ευρώ) και αναγκαστικά κατέφυγαν στο ELA αντλώντας πάνω από 25 δις ευρώ. Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότερες συνεχίζουν την τακτική της κατασυκοφάντησης του αντιπάλου: να λένε στους πελάτες τους ότι τα χρήματά τους δεν είναι ασφαλή «εκεί» παρά μόνο «εδώ». Έτσι, όμως δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να πυροδοτούν μια εικόνα ανησυχίας και τελικά να σπρώχνουν τους καταθέτες να σηκώσουν κι άλλα χρήματα. Σαν οι τράπεζες να επιδιώκουν την ίδια τους την καταστροφή.

Το βαθύ κράτος του δημοσίου κατάφερε μετά από δύο χρόνια αντεγκλήσεων να συζητά ακόμη για την εφεδρεία 30.000 υπαλλήλων, και χωρίς να έχει συνεισφέρει και ιδιαίτερα στις περικοπές λόγω κρίσης. Για παράδειγμα, συμβασιούχοι υπάλληλοι γραφείου κρατούν τις θέσεις τους στους υπερχρεωμένους οργανισμούς όπως ο ΟΣΕ, ενώ στον ιδιωτικό τομέα οι απολύσεις και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας είναι πλέον ο κανόνας. Σαν το δημόσιο να ψάχνει για «εμφύλιο» δηλαδή… με τον ιδιωτικό τομέα.

Αλλά και γιατί να κάνουν αλλιώς οι δημόσιοι όταν το πρότυπό τους, η Βουλή των Ελλήνων δίνει το δικό της παράδειγμα. Το παράδειγμα ενός Βατικανού που απλά θέλει να διατηρήσει τα κεκτημένα του! Αναγκάστηκαν να υποχρεωθούν και να υπογράψουν οι βουλευτές, λέει, σε περικοπές, όταν:

• Οι περικοπές αφορούν τον 15ο και 16ο μι�
  �θό τους, που άλλοι δεν γνωρίζουν καν ότι υπάρχει.
• Δικαιούνται δωρεάν αυτοκίνητα και τηλέφωνα, ενώ άλλοι δανείζονται για να τα αποκτήσουν.
• Έχουν δικαίωμα σε μειωμένη σύνταξη μετά από υπηρεσία 4 ετών με προνομιακούς όρους στο κοινοβούλιο και πλήρη σύνταξη μετά από τέσσερις θητείες.

Η κατώτατη σύνταξη αυτή ισοδυναμεί με 1.400 ευρώ. Όση δηλαδή θα είναι από το 2012 μια από τις πιο υψηλές που θα μπορεί να λαμβάνει ένας Έλληνας πολίτης της μνημονιακής εποχής. Στα 10 χρόνια θητείας η σύνταξη φτάνει τα 3.500 ευρώ. Κι όταν ο βουλευτής συμπληρώσει 17 χρόνια θητείας αποκτά δικαίωμα πλήρους σύνταξης από την Βουλή των Ελλήνων!

Και όμως δεν ιδρώνει το… αυτάκι τους. Στην χειρότερη φάση της κρίσης και με τον επαχθέστερο προϋπολογισμό (τα τελευταία 60 χρόνια…) οι βουλευτές και το πολιτικό προσωπικό δεν φαίνεται να καταλαβαίνει από περικοπές και μείωση δαπανών. Τουλάχιστον αυτό αποτυπώνεται στα στοιχεία του προϋπολογισμού, που παρουσιάσθηκε από τον υπουργό Οικονομικών (το μεσημέρι της Παρασκευής) και προβλέπει 35 εκατομμύρια ευρώ για αποζημιώσεις, επιδόματα και έξοδα κίνησης κλπ . Η αντίστοιχη πρόβλεψη δαπάνης στον προϋπολογισμό του 2011 ήταν 36 εκατ. ευρώ Κάνουν και ένα εκατομμύριο περικοπές οι αθεόφοβοι… Ούτε το κανάλι τις Βουλής με πάνω από 3.5 εκατ. ευρώ προϋπολογισμό δεν έκλεισαν. Προφανώς τους αρέσει η κλασσική μουσική

Και κατά τα άλλα περιμένουμε τον Τόμσεν να μα απονείμει τα εύσημα για την πρόοδο και να υπογράψει την 6η δόση…
γράφει ο Αλέξανδρος Μερκούριος

από το Ποντίκι via apnea

Εξοδος από το ευρώ και αθέτηση πληρωμών. Μια δύσκολη αλλά εφικτή λύση

Του ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ 

οικονομολόγου

«Είναι εμφανές ότι η αθέτηση πληρωμών με ευθύνη του οφειλέτη και η έξοδος από την ΟΝΕ δεν αποτελούν εύκολες επιλογές για την Ελλάδα ή για οποιαδήποτε άλλη χώρα της περιφέρειας.

Αλλά, ποιες άλλες εναλλακτικές δυνατότητες προσφέρονται σε αυτή τη συγκυρία στις χώρες της περιφέρειας; Παγιδευμένες στην ευρωζώνη, απειλούνται με συνεχή λιτότητα, χαμηλή ανταγωνιστικότητα, υψηλή ανεργία, αυξανόμενες κοινωνικές εντάσεις και απώλεια εθνικής ανεξαρτησίας.

Εξίσου σημαντικό: το δημοκρατικό τους πολίτευμα είναι πιθανό να πληγεί, καθώς η διαδικασία λήψης αποφάσεων θα μεταφερθεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και άλλα μη εκλεγμένα όργανα της Ε.Ε.

Η προοπτική για την περιφέρεια είναι οικονομική, κοινωνική και πολιτική συρρίκνωση για το προσεχές μέλλον. Αυτό είναι το αντίτιμο που θα πρέπει να πληρώσουν οι πιο αδύναμες οικονομίες για να παραμείνουν εντός ενός νέου διεθνούς αποθεματικού νομίσματος, σχεδιασμένου να υπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων.

Η αθέτηση πληρωμών με ευθύνη του οφειλέτη και η έξοδος προσφέρουν μια διέξοδο για την Ελλάδα και άλλες περιφερειακές χώρες για να δραπετεύσουν από την παγίδα της ευρωζώνης. Επιπλέον, συνεχίζοντας να αποτελούν μέλη της ευρωζώνης δημιουργούνται μη βιώσιμες καταστάσεις που ήδη πιέζουν την περιφέρεια στην κατεύθυνση της εξόδου».

Με τα παραπάνω ξεκινάει το κεφάλαιο των συμπερασμάτων της νέας, τρίτης, μελέτης της ομάδας Research on Money and Finance (Ερευνα για το Χρήμα και τον Χρηματοπιστωτικό Τομέα), που ιδρύθηκε και συντονίζεται από τον Κώστα Λαπαβίτσα, καθηγητή Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου*. 

Ο τίτλος της μελέτης είναι «Ρήξη; Η διέξοδος από την κρίση της Ευρωζώνης» και σύντομα πρόκειται να μεταφραστεί και να κυκλοφορήσει και στα ελληνικά.

Αφετηριακό σημείο για την ανάλυση αποτελεί ο αντιφατικός χαρακτήρας του ευρώ, που είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα κοινό νόμισμα που διευκολύνει το εμπόριο και τις χρηματοοικονομικές ροές μεταξύ των κρατών – μελών.

Το ευρώ αποτελεί μια μορφή παγκόσμιου χρήματος, που στερείται ωστόσο ενός αντίστοιχου κράτους που θα προσέφερε την απαραίτητη ομοιογένεια λογιστικών και εμπορικών πρακτικών ή νόμων, ακόμη κι ενός ενιαίου πιστωτικού συστήματος που θα χορηγούσε την αναγκαία πίστωση ή ρευστότητα. Αντίστοιχα, πρωτότυπη και εντελώς ιδιόμορφη κεντρική τράπεζα είναι η ΕΚΤ, στο βαθμό που δεν διαθέτει τα συνηθισμένα εργαλεία παρέμβασης.

Οι προηγούμενες ιδιομορφίες είναι έκφραση των ανταγωνιστικών σχέσεων επί των οποίων διαμορφώθηκε εξ αρχής η ευρωζώνη. Βασικό τους γνώρ
ισμα, ο διαχωρισμός της ευρωζώνης σε περιφέρεια και κέντρο. Ενας διχασμός που οξύνθηκε στο πέρασμα του χρόνου από τα κέρδη ανταγωνιστικότητας που κατέγραφε η Γερμανία, αντίθετα με τις χώρες της περιφέρειας.

Το εξαιρετικά ασταθές και εύθραυστο περιβάλλον που διαμόρφωσαν οι παραπάνω αντιφάσεις «τινάχτηκε στον αέρα» ως συνέπεια των περιοριστικών πολιτικών που εφαρμόζονται σε όλη την έκταση της ευρωζώνης τα τελευταία χρόνια, αποτελώντας την κυρίαρχη απάντηση στην οικονομική κρίση. Για την «Αγία Τριάδα» της λιτότητας, της απελευθέρωσης και των ιδιωτικοποιήσεων κάνει λόγο συγκεκριμένα η μελέτη του RMF, περιγράφοντας τον καταιγισμό αντιλαϊκών μέτρων που επιβλήθηκαν σε Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιρλανδία.

«Αυτές οι πολιτικές σκοπεύουν στην προστασία των συμφερόντων των τραπεζών και των ομολογιούχων, αποτρέποντας την αθέτηση πληρωμών, όπως επίσης και στην προστασία των συμφερόντων του βιομηχανικού κεφαλαίου, αλλάζοντας την ισορροπία δυνάμεων εναντίον της εργασίας», αναφέρεται συγκεκριμένα.

Καθόλου τυχαίο δεν είναι επομένως που η λιτότητα όχι μόνο απέτυχε παταγωδώς να επιλύσει την κρίση αλλά έκανε και τα πράγματα πολύ χειρότερα. Από τη στιγμή που η απώλεια ανταγωνιστικότητας αποτέλεσε την αιτία της τρέχουσας κρίσης και όχι ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός, πώς ήταν δυνατόν η περικοπή των δαπανών να δώσει μια θετική διέξοδο;

Η λιτότητα και η υπό εξέλιξη ύφεση βάθυναν τις ρωγμές στην ευρωζώνη, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να κυκλοφορεί ένας ορυμαγδός σεναρίων για τη μορφή που θα λάβει το ρήγμα. Ρόλο καταλύτη για να περάσει και τυπικά στην ιστορία η ευρωζώνη «που γνωρίσαμε» θα διαδραματίσει η αδυναμία εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους. Από αυτό το σημείο ξεκινούν δύο διαφορετικές δυνατότητες.

Η πρώτη δυνατότητα, της διαγραφής ακόμη και ενός ποσοστού της τάξης του 50% του δημόσιου χρέους, περιγράφεται στη μελέτη του RMF ως «συντηρητική», που θα επιβληθεί στην Ελλάδα. Βασικό της γνώρισμα αποτελεί ένας εντελώς μεροληπτικός επιμερισμός των βαρών της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους εις βάρος των ασφαλιστικών ταμείων και προς όφελος του χρέους που κατέχουν η ΕΚΤ, η Ε.Ε. και το ΔΝΤ, το οποίο δεν πρόκειται να θιγεί. Ο,τι σε αδρές γραμμές προβλέπεται και στη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου. Η συντηρητική επιλογή δεν περιλαμβάνει κατ’ ανάγκην την έξοδο από την ευρωζώνη.

Αντίθετα με τη δεύτερη εναλλακτική δυνατότητα, την αναγγελία μονομερούς αθέτησης πληρωμών από τη μεριά του οφειλέτη με ταυτόχρονη δήλωση μη αναγνώρισης περαιτέρω επιβαρύνσεων από τόκους, που σχεδόν σίγουρα επισύρει την έξοδο από την ευρωζώνη. Δεν πρόκειται για μια εύκολη λύση, τονίζουν οι συγγραφείς της μελέτης. Το ζοφερό μέλλον όμως που διαγράφεται στο πλαίσιο της εφαρμοζόμενης πολιτικής, με το δημόσιο χρέος για παράδειγμα να συνεχίσει να κινείται σε μη βιώσιμα επίπεδα για πολλές ακόμη δεκαετίες (κάνοντας έτσι την επιβολή πολιτικών λιτότητας αναπόφευκτη), καθιστά την έξοδο από το ευρώ και την αθέτηση πληρωμών αναγκαιότητα.

Επιπλέον, το όφελος από την αθέτηση πληρωμών και την έξοδο από το ευρώ θα αυξηθεί στο βαθμό που θα δοθεί η δυνατότητα για την εφαρμογή μιας σειράς άλλων μέτρων, υπό την πίεση των δυνάμεων της οργανωμένης εργασίας.

Μεταξύ αυτών είναι η αποτελεσματική προστασία της απασχόλησης, στο βαθμό που η απώλειά της ευθύνεται σημαντικά για την επέκταση της φτώχειας μεταξύ των εργαζομένων, η υποστήριξη τω
ν μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω φορολογικών και πιστωτικών εργαλείων, η εκ βάθρων αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος στην κατεύθυνση αύξησης της άμεσης φορολογίας, η επιδότηση δημόσιων αγαθών, ο δημόσιος έλεγχος επί των τραπεζών κ.ά. Συνολικά είναι ένα ευρύ πρόγραμμα αναμόρφωσης της οικονομίας και της κοινωνίας.

«Η έξοδος από την ευρωζώνη», αναφέρει η μελέτη του RMF, «θα κάνει έτσι εφικτή την αναμόρφωση της ελληνικής οικονομίας προς το συμφέρον του εργαζόμενου πληθυσμού, ενώ ταυτόχρονα θα διαμορφώσει συνθήκες για βιώσιμη μεγέθυνση. Σκοπός του προγράμματος θα είναι η διατήρηση της απασχόλησης σε υψηλά επίπεδα και η άνοδος του μεριδίου της εργασίας στο εθνικό προϊόν».

* Στη συγγραφή της μελέτης επίσης συμμετείχαν και οι εξής οικονομολόγοι: Α. Καλτενμπρούνερ, Ντ. Λίντο, Τζ. Μιντγουέι, Τζ. Μίτσελ, Τζ. Π. Παϊνσέιρα, Ε. Πάιρες, Τζ. Πάουελ, Α. Στένφορς, Ν. Τέλες και ο γράφων. 

 

 

πηγη

Άλλα ομόλογα να ευρωαγαπιόμαστε!

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου *

Δεν μπορεί, θα το έχετε παρατηρήσει! Μόλις φρακάρει κάθε «νέα ιδέα» περί ευρωπαϊκού μηχανισμού διαχείρισης της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη, φουντώνει η συζήτηση περί ευρωομολόγων! Ακόμη και ο προηγούμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας, αντιεξουσιαστής-σοσιαλιστής  Γ. Α. Παπανδρέου, αυτό το επικοινωνιακό κολπάκι υιοθετούσε για να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις από το ναυάγιο (τα ναυάγια ορθότερα)  του ατομικού μηχανισμού και παραλλαγών του, που εκπονήθηκε από το ευρωπαϊκό διευθυντήριο σε συνεργασία με την αμερικανική πλευρά για την σωτηρία της Ελλάδας!

Επισημαίναμε ορθά, τότε, την πολιτική διάσταση αυτού του παιγνίου, ενώ παράλληλα εξηγούσαμε την αδυναμία σε θεσμικό και οικονομικό επίπεδο εφαρμογής αυτής της εξεπιτούτου αόριστης και υπερβατικής «φιλολογίας». Παρόλα αυτά δεν διστάσαμε να μπούμε και εμείς σε αυτή τη συζήτηση, παρότι την θεωρούσαμε παραπλανητική. Ήταν τότε που επιχειρήσαμε να τοποθετήσουμε την κουβέντα σε πολιτική-στρουκτουραλιστική και όχι οικονομιστική ή απλώς θεσμική βάση. Προσπαθήσαμε, δηλαδή, να ξεκαθαριστεί για τι πράγμα μιλάμε και ποιοι ωφελούνται αντικειμενικά από τις διάφορες αναφορές περί ευρωομολόγων. Ποιες σχέσεις πολιτικής ισχύος δομούντο μέσω αυτών, με άλλα λόγια. Μόνον έτσι θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε την δυνατότητα ύπαρξής τους σε συνδυασμό με την πιθανή μορφή τους, και την οικονομικοθεσμική τους δυναμική στην πορεία μετεξέλιξης της ΕΕ, σε μια διαφορετική μορφή καπιταλιστικής πολιτικής οργάνωσης από την σημερινή.

Δυστυχώς, ο κυρίαρχος λόγος ηθικοπλαστικής μορφής των παραπολιτικών φορέων, του τύπου «άλλα ομόλογα να ευρωαγαπιόμαστε», σκέπασε με ένα βαρύ πέπλο ομίχλης τις ξεκάθαρες ιδέες που προσκομίσαμε στον δημόσιο διάλογο. Για να αποδειχθεί για άλλη μια φορά το καιροσκοπικό του πράγματος, από πολλές δυστυχώς πλευρές.

Με δυο λόγια, είχαμε εξηγήσει από την αρχή ότι από μόνα τους τα ευρωομόλογα δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν μηχανισμό αντιμετώπισης της κρίσης χρέους στην  ευρωζώνη και ότι εάν λειτουργούσαν (θεωρητικά) ως σημαίνοντα αξίας σε υποκατάσταση του παρόντος ενιαίου νομισματικού συστήματος αυτής της οικονομικής περιοχής της ΕΕ, θα γονάτιζαν και θα αποδυνάμωναν μακροπρόθεσμα την Γερμανία και μερικές άλλες χώρες που στηρίζουν την ανάπτυξή τους στο ίδιο παραγωγικό και σε παρόμοιο κοινωνικό μοντέλο με αυτήν. Αν θέλετε, για μια στιγμή, να το διατυπώσω όπως οι «αγνοί πατριώτες» της ένοχης για την πτώχευση της χώρας μας διαπλοκής, θα έλεγα ότι η όψιμη φιλολογία περί ομολόγων υποκρύπτει την πρόθεση των ηττημένων εντός ενός συγκεκριμένου καθεστώτος ηγεμονίας – το οποίο οι ίδιοι καιροσκοπικά επέλεξαν για να ενταχθούν – να μεταβληθούν σε νικητές, βγάζοντας μάλιστα τη γλώσσα σε εκείνους που υπηρέτησαν πιστά και πειθαρχημένα  το συγκεκριμένο αντιπληθωριστικό (και ασφαλώς αντιλαϊκό) μοντέλο με το ισχυρό νόμισμα.

Δηλαδή, οι διαπλεκόμενοι και κάποιοι νεο-αγανακτισμένοι στην πατρίδα μας, μέσω των «ευρωομολόγων», αποζητούν την τιμωρία των πολιτικώς και οικονομικώς ορθά  λειτουργούντων στο πλαίσιο ενός εν πολλοίς προβληματικού με όρους ανάπτυξης, άδικου και σοβαρά αντικοινωνικού καθεστώτος για χώρες όπως η Ελλάδα, το οποίο όμως αυτοί ήταν που υποστήριξαν με ζέση και θεμελίωσαν παραμορφωτικά στο κράτος και την αγορά. Ας σταματήσουν, λοιπόν, αυτή την πρόστυχη «φιλολογία», και την ακόμη πιο ελεεινή επίδειξη όψιμου ψευδ
οπατριωτισμού και δήθεν ξαφνικής κρίσης κοινωνικής ευαισθησίας, διότι και το καραγκιοζλίκι θα έπρεπε να έχει κάποιο όριο!

Η αλήθεια για τα ευρωομόλογα – και όχι για τα ευρωομόλογα ανάπτυξης, που είναι μια διαφορετική περίπτωση την οποία ο γράφων είχε προ διετίας υπερασπισθεί  με θέρμη –  έχει δύο πτυχές: μια πολιτική και μια τεχνική-θεσμική. Ο συνδυασμός των δύο απαντά στα ερωτήματα: τι μορφή θα έχουν, ποιος θα τα εκδίδει, ποιος θα τα διαχειρίζεται και τι μεταβολές συνεπάγονται από την έκδοση και κυκλοφορία τους  σε ότι αφορά στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη δομή και λειτουργία της ΕΚΤ και των επιμέρους κεντρικών τραπεζών της Ένωσης; Προσοχή εδώ, μόνον στην περίπτωση κατά την οποία η κυκλοφορία ευρωομολόγων ήταν επικουρική, με παράλληλη διάθεση στην αγορά κρατικών ομολόγων, έτσι ώστε το κάθε κράτος μέλος της ευρωζώνης  να συνεισφέρει με εγγυήσεις του, αναλογικά του ποσοστού συμμετοχής του στο κεφάλαιο του κάθε ευρωομολόγου, θα μπορούσαμε να μιλάμε για σχετικά άμεσα εφαρμόσιμη επιλογή. Τούτο δεν θα απαιτούσε συντακτική αναθεώρηση των συνθηκών, αλλά θα έδειχνε τον δρόμο της χρεοκοπίας, θα άνοιγε ένα μεγάλο κεφάλαιο χρεοστασίου και θα απειλούσε τους αδύναμους ανά πάσα στιγμή με αντικειμενική (έστω και προσωρινή) αποχώρηση από την ευρωζώνη, καθώς η θέση τους θα επιβαρύνονταν από την αδυναμία τους να αντλήσουν χρήμα με λογικά επιτόκια από την αγορά. Για αυτούς μάλιστα που έχουν εισέλθει στο φάσμα της επιλεκτικής χρεοκοπίας καλύτερα να μην το συζητάμε!

Σε μια άλλη περίπτωση θα μπορούσε με αναθεώρηση ασφαλώς του άρθρο 125 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (Λισαβόνα ΙΙ) [:τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τα ίδια τις χρηματοπιστωτικές δεσμεύσεις τους], να εκδοθούν ευρωομόλογα δομημένα σε «κοινές εγγυήσεις» όλων των κρατών της ζώνης, τα οποία θα κάλυπταν μέρος μόνον των αναγκών χρηματοδότησης κρατών-μελών, ενώ τα κράτη θα συνέχιζαν να  εκδίδουν παράλληλα και τα δικά τους ομόλογα. Αυτό θα έσωζε κάποιες χώρες που απειλούνται σήμερα θανάσιμα από τις αγορές, αλλά θα απαιτούσε εντατική θεσμική αναδιοργάνωση με κατεύθυνση την ολοκληρωμένη οικονομική διακυβέρνηση, ενώ θα επέφερε την στάση πληρωμών σε κάποιες χώρες που επιβιώνουν με «δόσεις ατομικών μηχανισμών»! Παράλληλα είναι σαφές ότι η ρύθμιση αυτή θα πρέπει να αφορά σε ολόκληρη την ΕΕ και όχι αποκλειστικά στην ευρωζώνη.

Το σενάριο έκδοσης ευρωομολόγων με «κοινές εγγυήσεις» για όλη την Ευρωζώνη, που θα καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες  χρηματοδότησής των κρατών-μελών της, μπορείτε να το ξεχάσετε. Ποτέ στην ιστορία δεν εμφανίστηκαν ισχυρά οικονομικά κράτη, όπως σήμερα για παράδειγμα  είναι η Γερμανία, η Αυστρία, η Ολλανδία, ή η Δανία, να αυτοκτονούν για να διασώσουν αλτρουιστικά κάποια άλλα κράτη που υποχρεούνται από την αγορά να ψωνίσουν πανάκριβα το χρήμα που έχουν ανάγκη για να καλύψουν  δημοσιονομικές, παραγωγικές και καταναλωτικές ανάγκες. Πέραν αυτού για φανταστείτε τη θέση των υπολοίπων μελών της ΕΕ, σε μια τέτοια ρύθμιση!

Αν θέλαμε να αρχίσουμε να μιλάμε σοβαρά για τα «ευρωομόλογα» θα έπρεπε να συζητήσουμε την ριζική μεταβολή του τραπεζικού συστήματος στην ΕΕ συνολικά και την απόλυτη αναθεώρηση της δομής και λειτουργίας της ΕΚΤ. Δηλαδή, στο τέλος να καταλάβουμε την κομπίνα με τα ευρωομόλογα και να σταματήσουμε να τα επικαλούμαστε ως δήθεν λύση στο πρόβλημα της πιστωτικής κρίσης της ΕΕ. Η σοβαρή συζήτηση για τα ευρωομόλογα καταλήγει στην απομυθοποίηση της οικονομικής και πολιτικής δομής του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, φίλοι.  Καλά δεν σκανδαλίζεστε παρακολουθώντας τα κράτη, που έχουν ήδη εκχωρήσει ένα κρίσιμο για την ύπαρξή τους στοιχείο λαϊκής κυριαρχίας (: να εκδίδουν τα ίδια χρήμα), να δανείζονται μέσω των κεντρικών τραπεζών τους από την ΕΚΤ, και με τη σειρά τους να μεταφέρουν το χρήμα (εξασφαλίζουν χρήμα) με χαμηλό επιτόκιο σε ιδιωτικές τράπεζες, οι οποίες το επαναδανείζουν στα κράτη με επιτόκιο πολλαπλάσιο, έως εξωφρενικά πολλαπλάσιο!! Μου αρέσει που κάποιοι φίλοι με ρωτάτε δήθεν αθώα  ή πράγματι αφελώς να σας πω τι σημαίνει και που βλέπω κερδοσκοπία σε αντιδιαστολή με την κερδοφορία!  Ορίστε, μια επίσημη έκφραση κερδοσκοπίας, η οποία τα προηγούμενα χρόνια εκτίναξε τη�
� κερδοφορία των τραπεζών, ενώ σήμερα τα βάρη για την συντήρηση αυτού του ελεεινού καθεστώτος και την κάλυψη της «τρύπας» που προκλήθηκε, μεταφέρονται στους φορολογούμενους και μάλιστα όπως στην περίπτωση της Ελλάδας με καταστροφικές κοινωνικές συνέπειες.

Ας αφήσουμε λοιπόν την υποκρισία και την παραφιλολογία με τα ευρωομόλογα και όσοι επιμένουν να συζητούν με όρους ΕΕ, ας καταλάβουν ότι η μόνη λύση στη κρίση είναι ο απευθείας δανεισμός των κρατών της Ένωσης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Όπως λέει  η Ζάρα Βάγκενκνεχτ, αντιπρόεδρος και υπεύθυνη για την οικονομική πολιτική του γερμανικού κόμματος die Linke και επισημαίνει ο Θόδωρος Παρασκευόπουλος: «Το ευρωομόλογο υπονομεύει αυτή τη θέση. Επαναφέρει στο παιχνίδι τις ιδιωτικές τράπεζες και άλλες κερδοσκοπικές επιχειρήσεις με μειωμένο μεν επιτόκιο, αλλά με αυξημένη ασφάλεια για τα δάνεια που δίνουν. Κι έτσι, ενώ το ζητούμενο είναι να χωριστεί ο κρατικός δανεισμός από την κερδοσκοπία, οι κερδοσκόποι παραμένουν και μάλιστα με περισσότερες εγγυήσεις για τα χρήματα που δανείζουν». Άλλωστε, το όποιο ευρωπαϊκό ομόλογο θα αποτελέσει στοιχείο νεοηγεμονισμού στην ήπειρό μας συστήνοντας έναν γενικό μηχανισμό πειθαρχίας και τιμωρίας για τις επιμέρους κοινωνίες που θα παρεκκλίνουν από τους όρους μιας νέας Συνθήκης που θα απαιτηθεί  για να ρυθμίσει την έκδοση και κυκλοφορία τους. Αν δεν με πιστεύετε ακούστε τι λέει στο «France 5» ο Ευρωπαίος Επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ: «Η προϋπόθεση για τα κοινά ομόλογα, που σε εμένα δείχνει μία δίκαιη ιδέα, είναι να έχουμε συντονισμό, εποπτεία, κοινή διακυβέρνηση και ένα μεγαλύτερο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό».

«Δίκαιη ιδέα» λοιπόν είναι η κερδοσκοπία του τραπεζίτη εις βάρος του φορολογούμενου και η μεταφορά πλούτου από τα δυο-τρίτα της κοινωνίας στο ένα τρίτο. Τι συζητάμε τώρα; Αν οι Γερμανοί ενδώσουν τελικά σε κάποια μορφή ευρωομολόγου (είναι πολύ πιθανό), είναι βέβαιο ότι αυτό θα εξυπηρετήσει την επιχείρηση έμμεσης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, με τα λεφτά των φορολογουμένων, ώστε να συνεχίσουν αυτές απρόσκοπτα το κερδοσκοπικό έργο τους, ενώ παράλληλα θα θεμελιώνεται μια μορφή οικονομικής διακυβέρνηση, που θα θέτει σε ευρωκαραντίνα και καθεστώς  χρεοστασίου χώρες όπως η Ελλάδα, την ώρα που ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα των ανίσχυρων παραγωγικά και ανταγωνιστικά  χωρών της ΕΕ θα φτωχοποιούνται.

Βεβαίως, στο σημείο αυτό κάποιος ίσως αντέτεινε: Τι μας λες τώρα και εσύ, κάνεις ότι δεν ξέρεις γιατί δομήθηκε η ΕΚΤ και τον ρόλο της; Όλοι με μαέστρο το χρηματοπιστωτικό λόμπυ δεν δομούν πολιτική στην ΕΕ; Τι σημαίνει «όλα είναι οικονομία»; Δεν ξέρεις εσύ άλλο τρόπο χρηματοδότησης; Πώς, δόξα τω θεώ, αυτά τα γνωρίζω και κατά καιρούς, όπως θα έχετε προσέξει, τα …μολογώ στο Διαδίκτυο, αλλά επειδή δεν επιθυμώ να μιλώ διαρκώς την normative διάλεκτο, προσεγγίζω τα πράγματα μάλλον στρουκτουραλιστικά και δίχως ψευδαισθήσεις. Προσπαθώ να πω όχι «τι θα πρέπει να γίνει», αλλά να δείξω «τι γίνεται», μήπως και καταλάβουμε «τι πρέπει και μπορούμε να κάνουμε», όσοι τουλάχιστον έχουμε λόγο και αιτία να αμφισβητούμε το καθεστώς. 

Ναι, τα κράτη μπορούν να επιβιώσουν, να λειτουργήσουν και να αναπτυχθούν, χρηματοδοτώντας τις δαπάνες τους αποκλειστικά μέσω της φορολογίας, μόνον που αυτό προϋποθέτει ριζική μεταβολή των σχέσεων κυριαρχίας, αυτοκυβέρνηση με προοδευτικές συντεταγμένες, μεταβολή της ηγεμονίας υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, υιοθέτηση ενός άλλου παραγωγικού προτύπου, σημαντική μεταβολή των παραγωγικών σχέσεων με άνοιγμα στον κόσμο και εισαγωγή σύγχρονης τεχνολογίας στη διοίκηση, στην παραγωγή και στην αγορά, εκδημοκρατισμό και γενικά την εμπέδωση ενός άλλου συστήματος ηγεμονίας. Αυτό δεν κατασκευάζεται, όμως, με λόγια και δυστυχώς δεν βλέπω να αναπτύσσεται από πουθενά μια συγκεκριμένη στρατηγική που θα μπορούσε βάσιμα να υπηρετήσει τούτο τον στόχο, δομώντας ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εξόδου της χώρας μας από την κρίση. Το μόνον που παρατηρώ να κυριαρχεί είναι το … άλλα ομόλογα να ευρωαγαπιόμαστε! 

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.

Παπαδήμος: Ο Σαμαράς έχει υπογράψει ! ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΑΣ!! Ο ΝΕΟΣ ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ ΕΔΩΣΕ ΤΑ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

Ο Πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να δώσει τέλος στη σαπουνόπερα της ΝΔ για το ζήτημα των υπογραφών σήμερα στις Βρυξέλλες.

Σύμφωνα με πληροφορίες θα παρουσιάσει στους εταίρους μας την….
επιστολή Σαμαρά , όπως είχε τονίσει πρώτο το kontranews.gr, η οποία φέρει την υπογραφή του και δεσμεύεται ρητά να στηρίξει τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου και τη νέα κυβέρνηση. Προκειμένου να κλείσει η όλη παραφιλολογία που αναπτύσσεται από γαλάζια blog και εφημερίδες.

Σημείωση Φωνακλας: Οι συγκεκριμένες επιστολές έχουν αποσταλεί την προηγούμενη μέρα της ψήφου εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση. Επομένως, εσκεμμένα ο κύριος Σαμαράς και το επιτελείο του για εσωκομματικούς λόγους κρατούσαν το θέμα στην επικαιρότητα. Καταλαβαίνουμε ότι όλοι επιθυμούν τα ’5 λεπτά διασημότητας που τους αναλογούν και να αισθανθούν σημαντικοί, “κύριοι” των εξελίξεων. Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ πιο πεζή και η χώρα δεν έχει χρόνο για σαπουνόπερες.

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ! Η ΞΕΥΤΙΛΑ ΤΟΥ "ΔΙΕΘΝΗ" ΓΑΠ…….

Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΕΔΩΣΕ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΚ (ΤΕΛΙΚΑ Η ΝΕΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΑΤΗ ΣΑΜΑΡΑΣ "ΥΠΕΓΡΑΨΕ" ΤΗΝ ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ)

κ. Wilfried Martens
Πρόεδρο Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος
Αθήνα, 13 Νοεμβρίου 2011
Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε,
Όπως σας ανέφερα ήδη, θεωρώ απαραίτητο να ενημερώσω τους συναδέλφους μου στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα για την τρέχουσα κατάσταση στην Ελλάδα.
Οι πρόσφατες εξελίξεις έθεσαν σε μεγάλο κίνδυνο τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26ης Οκτωβρίου αναφορικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Η Νέα Δημοκρατία παρενέβη ενεργά για να εξουδετερώσει όλους τους επικείμενους κινδύνους: το “δημοψήφισμα” απορρίφθηκε, από τον κ. Γ. Παπανδρέου ζητήθηκε να παραιτηθεί από Πρωθυπουργός, και μια νέα μεταβατική Κυβέρνηση σχηματίστηκε με τη συμμετοχή της Νέας Δημοκρατίας και του κόμματος του ΛΑ.Ο.Σ.
Αυτή η Κυβέρνηση θα προωθήσει την επικύρωση των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου και θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές στις 19 Φεβρουαρίου 2012.
Πιστεύουμε ότι ο νέος Πρωθυπουργός, κ. Λ. Παπαδήμος, – Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) έως την προηγούμενη χρονιά – και η ευρεία πολιτική βάση της νέας Κυβέρνησης, θα βοηθήσουν στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας της Ελλάδας στην Ευρώπη. Η νέα Κυβέρνηση απολαμβάνει ισχυρής κοινοβουλευτικής στήριξης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, με εξαίρεση τους βουλευτές των κομμάτων της αριστεράς.
Πιστεύουμε επίσης ότι οι εκλογές θα εξομαλύνουν την κατάσταση στην Ελληνική κοινωνία, εκτονώνοντας τις πολιτικές πιέσεις και αποτρέποντας σοβαρές κοινωνικές αναταραχές.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρθηκε στη συνάντηση των τριών Πολιτικών Αρχηγών υπό την αιγίδα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κ. Παπούλια: “συμφωνήθηκε ότι το έργο της νέας κυβέρνησης είναι η υλοποίηση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 26ης Οκτωβρίου 2011 και η εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής που συνδέεται με τις αποφάσεις αυτές.”
Ο νέος Πρωθυπουργός έχει ήδη δεσμευτεί να εκπληρώσει αυτό το έργο.
Η Νέα Δημοκρατία δεσμεύεται να στηρίξει το νέο Πρωθυπουργό.
Η Νέα Δημοκρατία είναι σταθερά προσηλωμένη στην επιτυχία της δημοσιονομικής εξυγίανσης και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, προκειμένου να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των αγορών και να επιτευχθεί οικονομική ανάπτυξη.
Η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει πλήρως τους στόχους της δημοσιονομικής προσαρμογής, αναφορικά με την εξάλειψη του ελλείμματος και την αντιστροφή της δυναμικής του χρέους. Επίσης υποστηρίζει “εργαλεία” που ήδη εφαρμόζονται (αν και ανεπιτυχώς), και ειδικότερα την περικοπή των δημοσίων δαπανών, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και την αξιοποίηση της ανεκμετάλλευτης ακίνητης δημόσιας περιουσίας.
Βάσει των στοιχείων από την μέχρι τώρα εκτέλεση του προϋπολογισμού, πιστεύουμε ότι συγκεκριμένες πολιτικές πρέπει να τροποποιηθούν προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιτυχία του Προγράμματος. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο, αφού σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες Ευρωπαϊκές προβλέψεις για την Οικονομία, η Ελλάδα το 2012 θα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που θα βρίσκεται 5 συνεχή έτη σε ύφεση!
Πρόθεσή μας είναι να αναδείξουμε αυτά τα θέματα, μαζί με βιώσιμες εναλλακτικές πολιτικές, αυστηρά εντός του πλαισίου που περιγράφεται από το Πρόγραμμα. Δίνουμε μεγάλη έμφαση στο να επιτευχθεί ταχεία ανάκαμψη, έτσι ώστε τα δημόσια έσοδα που θα προκύψουν, να μας επιτρέψουν να πετύχουμε τους στόχους που έχουν τεθεί. Αποδίδουμε επίσης ιδιαίτερη έμφαση στις διαδικασίες εφαρμογής οι οποίες πρέπει να εξορθολογιστούν και να αναβαθμιστούν.
Η δέσμευση του Ελληνικού λαού και της Νέας Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ είναι ισχυρή και αμετάκλητη.
Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί να βγει από την κρίση και να διασφαλίσει την κοινωνική της συνοχή.
Είμαστε αποφασισμένοι να το πετύχουμε.
Με εκτίμηση,
Αντώνης Κ. Σαμαράς
Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας

ΣΧΕΤΙΚΟ: Ο Σαμαράς θα δώσει στην δημοσιότητα την επιστολή που έστειλε; Μήπως ο κ. Σαμαράς έχει υπογράψει ήδη και δεν το λέει;

Απαξιώνουν τον πνεύμονα της Αττικής για να τον ξεπουλήσουν σε ιδιώτες…

sibilla

Το περιβαλλοντικό διαμάντι της Αττικής, το Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Αντώνης Τρίτσης είναι εγκαταλειμμένο και απαξιώνεται καθημερινά ώστε να χαριστεί στους ιδιώτες.

Νεκρές πάπιες, σκουπίδια, βρώμα και δυσωδία… Οι υγειονομικές υπηρεσίες, οι Δήμοι, η πολιτεία κλείνουν τα μάτια…

Κάνουν τα πάντα να το απαξιώσουν για να μην το επισκέπτονται οι πολίτες.

Οι ευθύνες δεν ανήκουν αποκλειστικά στη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση γΑΠ-ΛάΟΣ-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, αλλά και στους Δήμους Ιλίου και Αγίων Αναργύρων-Καματερού.

Είναι πολλά τα λεφτά Άρη… Αλλά…

όλοι αυτοί κάνουν τους λογαριασμούς τους χωρίς τον ξενοδόχο. Οι κάτοικοι της περιοχής θα βάλουν μπροστά τα στήθη τους μπροστά σε κάθε απόπειρα να ξεπουληθεί το Πάρκο.

Να είναι σίγουροι οι υποψήφιοι «αγοραστές» ότι δεν πρόκειται να αγοράσουν για ψίχουλα το διαμάντι της Αττικής και να το «εκμεταλλευτούν»…

ΕΜΕΤΟΣ ΚΑΙ ΑΗΔΙΑ: ΑΠΟΚΗΡΥΞΕ ΤΟ "ΑΚΡΑΙΟ" ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ Ο ΒΟΡΙΔΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΓΙΑΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΑ ΑΝΑΡΧΟΑΡΙΣΤΕΡΟ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΚΑ ΤΟΥ ΜΠΟΜΠΟΛΑ!

1) Δηλώνει μετανιωμένος για τις σχέσεις του με τον κουμπάρο του Ζάν Μαρί Λεπέν (3:10 του βίντεο), ο οποίος και τον πάντρεψε με την παιδίατρο Δανάη Μιχελάκου το 2003.

2) Μετανοεί γιατί το 1985 υπήρξε Αρχηγός της Νεολαίας ΕΠΕΝ, του κόμματος του Γεωργίου Παπαδοπούλου (4:10 του βίντεο). Ο κρετίνος Βορίδης λέει τρείς φορές πως ήταν Αρχηγός της Νεολαίας ΕΠΕΝ το 1983, ενώ η ΕΠΕΝ ιδρύθηκε έναν χρόνο αργότερα: Το 1984! Τόσο άχρηστος είναι ο νέος υπουργός…

3) Μετανιώνει για την Κόκκινη Κάρτα στους Ξένους Μετανάστες (5:38 έως 8:00 του βίντεο). Στο 7:18 του βίντεο, ο Δηλωσίας Βορίδης τάσσεται κατά του Ελληνικού Αίματος, δηλώνοντας ξεκάθαρα πως δεν πιστεύει πως Έλληνες είναι μόνο όσοι έχουν ελληνικό αίμα στις φλέβες τους! 

4) Στο 8:40, ο Βορίδης δηλώνει πως δεν πιστεύει ότι οι Εβραίοι κυβερνάνε τον Κόσμο!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ  ΕΔΩ

 

ΣΧΕΤΙΚΟ:Ο υπουργός της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΛάΟΣ-ΝΔ δεν είναι μόνον υποστηρικτής του Λε Πεν, αλλά και θιασώτης της φασιστικής οργάνωσης Ταγματαλήτων Χ!

ΝΤΡΟΠΗ: ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΕΣ και ΣΥΣΣΙΤΙΑ πείνας στον Ελληνικό Στρατό!

Εκεί κατάντησαν τις Ένοπλες Δυνάμεις: Να δίνουν συσσίτιο στους μη έχοντες υπηρεσία για να μπορέσουν να ζήσουν!
Με εντολή του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Μιχάλη Κωσταράκου, άρχισαν οι ελεημοσύνες στα στελέχη κυρίως υπαξιωματικούς και επαγγελματίες οπλίτες, καθώς δεν επαρκούν οι αποδοχές τους για να τρέφονται εκτός στρατοπέδου.
Εφ’ όσον το επιθυμούν, οι χαμηλόβαθμοι στρατιωτικοί μπορούν να τρώνε μέσα στη μονάδα τους φυσικά δωρεάν ακόμα και όταν δεν έχουν υπηρεσία, κάτι που μέχρι στιγμής απαγορευόταν.
Με διαταγή του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, η απόφαση για παροχή μιας δωρεάν μερίδας φαγητού σε όσους χαμηλόβαθμους στρατιωτικούς το επιθυμούν -εκτός από τον Στρατό Ξηράς- θα εφαρμοστεί επίσης στο Πολεμικό Ναυτικό και στην Πολεμική Αεροπορία.
Στο πλαίσιο της προσπάθειας να ληφθούν μέτρα για την ενίσχυση του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων, υπό εξέταση είναι το ενδεχόμενο να παραχωρηθούν κατοικίες -από τα θέρετρα όπου περνούν μερικές ημέρες από την θερινή τους άδεια οι αξιωματικοί- σε στρατιωτικούς που αντιμετωπίζουν πιεστικά οικονομικά προβλήματα.
Ελπίζουμε η επόμενη ενέργεια του Α/ΓΕΕΘΑ να μην είναι η προσφυγή στα λαϊκά συσσίτια για να τραφούν οι άνδρες και οι γυναίκες που προστατεύουν την χώρα με άδειο το στομάχi.
Mήπως ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος εκτός από την σωτηρία των τραπεζών μπορεί να ασχοληθεί λιγάκι και με την ασφάλεια της χώρας;

ΠΗΓΗ: defencenet.gr

Ξεπουλιέται η χώρα – Στην τελική φάση το μεγάλο πλιάτσικο

Διαβάστε,  φρίξτε και ανατριχιάστε:

Στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου μεταβιβάστηκαν περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων

Μεταξύ άλλων πρόκειται για τις συμμετοχές του δημοσίου στις τράπεζες Εθνική, Alpha Bank [ACBr.AT]  , Πειραιώς, όπως και στον ΟΠΑΠ, τον ΟΛΠ [OLPr.AT]  , τον ΟΛΘ, την ΕΥΔΑΠ [EYDr.AT]  , την ΕΥΑΘ, περιφερειακά λιμάνια και αεροδρόμια.

Αναλυτικά, σύμφωνα με την απόφαση, μεταβιβάζονται και περιέρχονται χωρίς αντάλλαγμα στην ανώνυμη εταιρεία, με την επωνυμία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» (Ταμείο), τα ακόλουθα:

– Κατά πλήρη κυριότητα, οι ακόλουθες κινητές αξίες εταιρειών, μαζί με τα σχετικά δικαιώματα ψήφου, οι οποίες ανήκουν στην κυριότητα του Δημοσίου και περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 – 2015:

α) 3.306.202 μετοχές της εταιρίας ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΕ, οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 0,619% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

β) 11.793.750 μετοχές της εταιρίας ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ, οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 1,234% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

γ) 14.953.429 μετοχές της εταιρείας ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 1,308% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

δ) 5.775.000 μετοχές της εταιρίας ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΑΕ, οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 23,1% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

ε) 2.348.640 μετοχές της εταιρείας ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΕ, οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 23,3% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

στ) 29.074.500 μετοχές της εταιρίας ΕΤΑΙΡΙΑ ΥΔΡΕΥΣΕΩΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΗΣ ΑΕ, οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 27,3% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

ζ) 14.520.000 μετοχές της εταιρείας ΕΤΑΙΡΙΑ ΥΔΡΕΥΣΕΩΣ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΕ, οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 40% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

Τα ακόλουθα περιουσιακής φύσεως δικαιώματα, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα και δικαιώματα λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης υποδομών:

α) Κρατικά Αεροδρόμια: Την παραχώρηση σε τρίτους μέσω συμβάσεων παραχώρησης των δικαιωμάτων που αφορούν στη διοίκηση, διαχείριση, λειτουργία, ανάπτυξη, επέκταση, συντήρηση και εκμετάλλευση όλων των κρατικών αεροδρομίων, των οποίων η οργάνωση, η λειτουργία και η διοίκηση ανήκει στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, συμπεριλαμβανομένων και των δικαιωμάτων διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης επί των κινητών και των ακινήτων που σχετίζονται με τη λειτουργία τους, καθώς και των χώρων εμπορικής ή άλλης χρήσης που βρίσκονται μέσα ή κοντά στα κρατικά αυτά αεροδρόμια και υπό τους όρους που καθορίζει η ανωτέρω διάταξη.

β) Νότια Καβάλα: Τα υφιστάμενα και μελλοντικά περιουσιακής φύσεως δικαιώματα
του Δημοσίου, δικαιώματα διαχείρισης και εκμετάλλευσης, κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα, άυλα δικαιώματα και δικαιώματα λειτουργίας, που απορρέουν από την από 23 Νοεμβρίου 1999 σύμβαση μεταξύ του Δημοσίου και της εταιρίας ΚΑΒΑΛΑ OIL Α.Ε., πλην των δικαιωμάτων που αφορούν στην Περιοχή Εκμετάλλευσης «Νότια Καβάλα», συμπεριλαμβανομένων και των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης επί του εναπομείναντος στην εν λόγω Περιοχή κοιτάσματος φυσικού αερίου, για χρονικό διάστημα έως και 50 έτη μετά τη λήξη της προαναφερθείσας σύμβασης.

Τα περιουσιακής φύσεως δικαιώματα του Δημοσίου και το δικαίωμα παραχώρησης της χρήσης, ανάπτυξης και εκμετάλλευσης του υπόγειου φυσικού χώρου που προκύπτει εκ του σχεδόν εξαντληθέντος κοιτάσματος φυσικού αερίου «Νότια Καβάλα», για τη μετατροπή του ως χώρου αποθήκευσης φυσικού αερίου.

γ) Τα οικονομικής φύσεως δικαιώματα του Δημοσίου, υφιστάμενα και μελλοντικά, που απορρέουν από τις ακόλουθες συμβάσεις παραχώρησης:

– μεταξύ του Δημοσίου και της παραχωρησιούχου εταιρίας ΜΩΡΕΑΣ ΑΕ,

– τη σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του Δημοσίου και της παραχωρησιούχου εταιρίας ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ,

– τη σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του Δημοσίου και της παραχωρησιούχου εταιρίας ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΙ ΑΙΓΑΙΟΥ ΑΕ,

– τη σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του δημοσίου και της παραχωρησιούχου εταιρίας ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΔΟΣ ΑΕ.

δ) Το δικαίωμα του Δημοσίου που σχετίζεται με τις ακόλουθες συμβάσεις παραχώρησης, για περαιτέρω παραχώρηση, για το χρονικό διάστημα μετά τη λήξη των εν λόγω συμβάσεων, και για έως 25 χρόνια:

– Τη σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του Δημοσίου και της παραχωρησιούχου εταιρίας ΓΕΦΥΡΑ ΑΕ.

– Τη σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του Δημοσίου και της παραχωρησιούχου εταιρίας ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ ΑΕ.

Παρέχεται η εξουσιοδότηση στον υπουργό Οικονομικών να συνομολογήσει με το Ταμείο συμβάσεις, με τις οποίες το τελευταίο θα ασκεί για λογαριασμό του Δημοσίου τα δικαιώματα ψήφου, που απορρέουν από την ιδιότητά του Δημοσίου ως κυρίου, των μετοχών των κατωτέρω αναφερομένων εταιρειών μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας αποκρατικοποίησης των ακόλουθων εταιριών που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής:

– Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ ΑΕ, δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

– Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΛΑΥΡΙΟΥ ΑΕ, δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

– Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ ΑΕ, δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

– Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ ΑΕ, δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

– Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΒΟΛΟΥ ΑΕ, δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

– Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ ΑΕ, δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

– Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΑΕ, δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

– Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΠΑΤΡΩΝ ΑΕ, δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

– Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΡΑΦΗΝΑΣ ΑΕ, δικαιώματα ψήφου που �
�ντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

– Για την εταιρεία ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΑΕ, δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

– Για την εταιρεία ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ ΑΕ, δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

– Για την εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΑΕ, δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 100% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

– Για την εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ ΑΕ, δικαιώματα ψήφου που αντιστοιχούν σε μετοχές ποσοστού 90% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

ΠΗΓΗ: http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2092831

Σύντομος δικός μας σύνδεσμος: http://wp.me/pPn6Y-boD

Ο Σαμαράς θα δώσει στην δημοσιότητα την επιστολή που έστειλε; Μήπως ο κ. Σαμαράς έχει υπογράψει ήδη και δεν το λέει;

Ο Αντώνης Σαμαράς έχει υπογράψει σε μια επιστολή που έστειλε στους ηγέτες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος  ανέλαβε δεσμεύσεις για την υλοποίηση της δανειακής σύμβασης που θα προκύψει.

Οπότε μένει το αίτημα : Θα τις δώσει στην δημοσιότητα;

 «Να τι σκαρφίστηκε ο Σαμαράς: Να  στείλει επιστολή με την υπογραφή του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) στην οποία θα αναλύει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει και θα δηλώνει πως δεν θα υπογράψει την άλλη επιστολή» , 

Η επιστολή αυτή προς το ΕΛΚ στάλθηκε στις 13 Νοεμβρίου στον πρόεδρο του ΕΛΚ κ. Μαρτές. Όμως πλην της δημοσιογραφικής διαρροής καμία άλλη επίσημη ανακοίνωση δεν υπήρξε σχετικά με το περιεχόμενο της επιστολής από το γραφείο Τύπου της ΝΔ. Μονάχα ο κ. Σαμαράς ανέφερε παρεμπιπτόντως σε μια δήλωση του ότι θα «ενημερώσει» τους ομολόγους του στο ΕΛΚ για τις εξελίξεις στην Ελλάδα και το σχηματισμό νέας κυβέρνησης. Ούτε φυσικά δόθηκε η επιστολή στη δημοσιότητα. Γιατί άραγε;

Έχει ενδιαφέρον να γνωρίζουμε πως ο παραλήπτης της επιστολής Σαμαρά είναι έμμεσα, ως  αρχηγός κόμματος που μετέχει στο ΕΛΚ , και ο κ. Γιουγκερ, ο πρόεδρος του  Eurogroup, δηλαδή του αρμόδιου θεσμικού οργάνου που ζήτησε επίσημα τις εγγραφές δεσμεύσεις κατά τη συνεδρίαση του Eurogroup την 7^η Νοεμβρίου, αλλά και η κα. Μέρκελ, καθώς το κόμμα της ανήκει στο ΕΛΚ.

Όλοι θυμόμαστε ότι η απαίτηση αυτή ανακοινώθηκε πανηγυρικά στη συνέντευξη Τύπου που είχαν δώσει αμέσως μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup, στις 7.11 ο κ. Γιουγκερ και ο κ. Όλι Ρεν.

Όμως παρότι το κόμμα της κ. Μέρκελ  θεωρητικά έλαβε την επιστολή, ο υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, κ. Σόιμπλε, επιμένει στην απαίτηση γραπτής δέσμευσης ,γιατί προφανώς είτε η περίφημη επιστολή Σαμαρά δεν ελήφθη είτε δεν θεωρήθηκε επαρκής.

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, και η ακατανόητη συζήτηση περί προφορικών και γραπτών δεσμεύσεων, αξιοπρέπειας, μπέσας και φιλότιμου  συνεχίζεται, η χώρα εκτίθεται σε νέους κινδύνους προσθέτοντας νέα προβλήματα σχετικά με  τη διεθνή αξιοπιστία της. Περιττό να πούμε ότι με τη συζήτηση αυτή δεν αφήνουν ούτε τους έλληνες πολίτες να ηρεμήσουν ούτε την αγορά μια και η 6η δόση είναι ακόμα στην αέρα.

Και όλα αυτά συμβαίνουν διότι ο κ. Σαμαράς θέλει να δείξει στη βάση του κόμματος του ότι έχει αξιοπρέπεια και πως δεν βάζει υπογραφές …  παρά μόνον έμμεσα και χωρίς δημοσιότητα…

Τη Δευτέρα και Τρίτη ο Πρωθυπουργός, κ. Παπαδήμος, συναντάται με τον πρόεδρο της ΕΕ, κ Ρόμπεϊ, τον πρόεδρο της  Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Μπαρόζο και τον πρόεδρο του Eurogroup κ. Γιούνκερ.  Το κύριο θέμα των συναντήσεων αυτών είναι οι δεσμεύσεις του κ. Σαμαρά για το υπάρχον πρόγραμμα που οδηγεί στην έκτη δόση και το νέο πρόγραμμα που οδηγεί σε άλλα 130 δις και στη  μείωση του χρέους κατά 100 δις. Τα 80 από τα 130 δις αναμένεται να δοθούν μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου.

Αλήθεια,  ποιος δίνει τόσα λεφτά, υπό τις σημερινές συνθήκες, χωρίς καθαρές δεσμεύσεις; Και πόσο μάλλον όταν τα χρήματα αυτά ανήκουν στους φορολογούμενους πολίτες των κρατών μελλών που θα στηρίξουν την Ελλάδα. … … Αν θέλει να σφυρίζει μικροκομματικά και αδιάφορα ο Σαμαράς, για ποιό λόγο να μην κάνει ακριβώς το ίδιο και η κα Μέρκελ, μια και οι δικοί της ψηφοφόροι θα κληθούν να πληρώσουν.

Με λίγα λόγια.. ο Σαμαράς επιθυμεί να δεσμευτεί εν κρυπώ για να περισώσει το πολιτικό κόστος το οποίο βέβαια μόνος του δημιούργησε με τα περί δήθεν «αξιοπρέπειας».

Το μέγιστο που μπορεί  να προκύψει από τις συναντήσεις του Παπαδήμου σε Βρυξέλλες και Λουξεμβούργο  είναι να θεωρηθεί ως επαρκής γραπτή δέσμευση απευθυνόμενη στο Eurogroup, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΔΝΤ και τα κράτη μέλη της ευρωζώνης , η περίφημη επιστολή Σαμαρά προς το ΕΛΚ που θα κοινοποιηθεί σε όλους τους τους άλλους !

Πολύς
κόπος και του νέου Πρωθυπουργού για ένα παλαιοκομματικό παιχνίδι δήθεν εντυπώσεων και προσχημάτων , την ώρα που η χώρα διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο.

Φτάσαμε στο σημείο που ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών παρακαλούν τους συνομιλητές τους να αποδεχθούν μια έμμεση λύση , για να δοθεί η έκτη δόση, παρά το «πείσμα» του κ. Σαμαρά που υπογράφει , αλλά…δεν θέλει να μας το πει !

Ο Γ. Καρατζαφέρης, με τη γνωστή του ευελιξία (κοινώς κωλοτούμπα), δήλωσε την Κυριακή ότι «θα κάνει  όλα όσα πρέπει για να λάβει η χώρα την έκτη δόση» (διαβάστε εδώ), παρότι στη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων είχε συνταχθεί με τον κ. Σαμαρά υποστηριζοντας πως όταν  έχουμε «μπέσα « δεν χρειάζονται υπογραφές! Προφανώς ο κ Καρατζαφέρης κατά την 50λεπτη  συζήτηση με την τρόικα αντιλήφθηκε πως το ζήτημα δεν προσφέρεται για παιχνιδάκια και άφησε μόνο τον έτερο της πολυκατοικίας και πρόεδρο της ΝΔ.

Τώρα όσον αφορά το ΠαΣοΚ που επίσης έχει αξιοπρέπεια, μπέσα και φιλότιμο …δεν έχει λόγο να υπογράψει κείμενο διαφορετικό απο αυτό  που η τροικα θα θεωρήσει επαρκές με την υπογραφη του κ. Σαμαρα .

Στο μεταξύ οι ημέρες περνούν και η 15η Δεκεμβρίου πλησιάζει επικίνδυνα με τις ταμειακές ανάγκες του δημοσίου να είναι πλέον ανυπέρβλητες.

Ποιος και για ποιο λόγο δικαιούται να παίζει με τη φωτιά;

Το παράδοξο μάλιστα  είναι ότι ενώ ο κ. Σαμαράς υποτίθεται ότι  βιάζεται για εκλογές , καθυστερεί την εκταμίευση της έκτης δόσης και την έναρξη των διαπραγματεύσεων για το νέο πρόγραμμα της 26^ης Οκτ, η έγκριση του οποίου είναι προϋπόθεση για το PSI και η εφαρμογή του PSI προϋπόθεση για τις εκλογές!… Με απλά λόγια: ο κ Σαμαράς όπου σταθεί κι όπου βρεθεί δηλώνει ότι οι εκλογές θα γίνουν 19 Φεβρουαρίου … και παραλλήλως με κάθε δυνατό τρόπο προσπαθεί να τις καθυστερήσει. Δουλευόμαστε ή ιδέα μας;..

Είναι καιρός πάντως να καταλάβουν όλοι ότι το πολιτικό στοίχημα για το μέλλον της χώρας θα κριθεί στο ποιος είναι αυτός που λέει την αλήθεια και παίρνει ,με προσωπικό ρίσκο ,δύσκολες αποφάσεις για το συμφέρον της χώρας.

Πηγες: http://www.smartpost.gr,politicsgr.net 

Συνωμοσίες και… τεχνοκρατικά πραξικοπήματα

Υπό τον τίτλο «Συνωμοσίες, πραξικοπήματα και ισοτιμίες», ο αρθρογράφος Ross Douthat των New York Times…

περιγράφει τη σκληρή και ιδιότυπη Ευρωπαϊκή πραγματικότητα υπό το μεγεθυντικό φακό των ΗΠΑ. «Οι ψίθυροι πως ο Ομπάμα θα εκδιωκόταν από τον Λευκό Οίκο ξεκίνησαν στο Βερολίνο και το Πεκίνο. Αφού το κόμμα  του έχασε την μεσοπρόθεσμη ψήφο, υπάρχαν ενδείξεις πως θα επιβαλλόταν στην Αμερική μια κυβέρνηση τεχνοκρατών, για να σώσει τη χώρα από τη κρίση χρέους και τον πλανήτη από ένα νέο κραχ. Με τις διαπραγματεύσεις για το «ταβάνι» του χρέους να φτάνουν σε αδιέξοδο, ένας διεθνής συνασπισμός, με επικεφαλής τη Γερμανία, την Κίνα και το ΔΝΤ, ξέκινησαν παρασκηνιακές διαδικασίες για να απομακρύνουν με ομαλό τρόπο τον Ομπάμα από το Λευκό Οίκο. Η υποβάθμιση της πιστοληπτικής δυνατότητας της χώρας ήταν το τελειωτικό χτύπημα: ο Πρόεδρος είχε χάσει τη στήριξη από την παγκόσμια σκιώδη κυβέρνηση και η κυβέρνησή του δεν μπορούσε πλέον να επιβιώσει. Μέσα σε διάστημα λίγων ημερών και μετά από κάποιες περίτεχνες συνταγματικές μανούβρες, ο Ομπάμα παραιτήθηκε από την προεδρία και ο Μάικλ Μπλουμπεργκ κλήθηκε να αναλάβει καθήκοντα Προέδρου. Με το Πεκίνο να εξαπολύει απειλές εναντίον του δολαρίου, το Κογκρέσο δεν είχε άλλη επιλογή από το να παραδώσει την οικονομική διαχείριση της χώρας στην δικομματική ομάδα τεχνοκρατών, η οποία με τη σειρά της αποδέχτηκε την Κινεζική και Γερμανική «επίβλεψη» των διαπραγματεύσεων. Εν τω μεταξύ, υπήρχε μια όλο και αυξανόμενη τάση στην Ευρώπη και την Ασία πως μόνο μια πραγματική παγκόσμια υπερκυβέρνηση θα μπορούσε να αποτρέψει την εξάπλωση του ιού του χρέους.» Για τους Αμερικανούς, το παραπάνω σενάριο είναι παρανοϊκή φαντασία, για ανθρώπους που τρέμουν μια σκιώδη Νέα Τάξη Πραγμάτων και βλέπουν εφιάλτες με μαύρα ελικόπτερα και έχουν εμμονές με την Τριμερή Επιτροπή. Αλλά για τους κατοίκους της Ιταλίας και της Ελλάδας, που τον τελευταίο καιρό έχουν παρακολουθήσει τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις τους να ανατρέπονται από οικονομικά συμφέροντα και πιέσεις από δανειστές, από γραφειοκράτες της Ε.Ε. και προέδρους ξένων κρατών, αποτελεί απλά την σκληρή και ανελέητη πραγματικότητα της πολιτικής κατάστασης του 21ου αιώνα. Η Δημοκρατία είναι καλή στη θεωρία, αλλά σε στιγμές κρίσης, οι τεχνοκράτες είναι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις. Η εθνική κυριαρχία είναι μια όμορφη ιδέα, αλλά η επιβίωση του κοινού Ευρωπαϊκού νομίσματος έρχεται πρώτη. Δεν υπήρξαν πολλά δάκρυα στην Ελλάδα και την Ιταλία για τον Παπανδρέου και τον Μπερλουσκόνι, η πτώση των οποίων σχεδιάστηκε από τον άξονα των Βρυξελλών-Βερολίνου-Παρισιού. Αλλά η αναγκαστική απομάκρυνσή τους, όσο καλοδεχούμενη κι αν ήταν, έδωσε μια ιδέα για το πώς είναι ένα πραγματικό Ευρωπαϊκό κράτος. Η Σταθερότητα είναι προτεραιότητα ακόμα και εις βάρος της Δημοκρατίας: οι κλασικές τελετουργίες της βουλής και των εκλογών μπορούν φυσικά να παραμείνουν, αλλά οι πραγματικές αποφάσεις θα παίρνονται από τις δυνάμεις που εκπροσωπούν το λεγόμενο «Γκρουπ της Φρανκφούρτης», με μέλη την Άντζελα Μέρκελ, το Νικολά Σαρκοζί, και μια ομήγυρη τραπεζιτών και αξιωματούχων της Ε.Ε., ενός γκρουπ που έχει πρωτοστατήσει στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους από τον Οκτώβριο. Οι περισσότεροι αναλυτές θα συμφωνήσουν πως αυτή είναι πιο ενδεδειγμένη λύση για όποια χώρα θέλει να παραμείνει στο ευρώ και για να αποφευχθεί ένα παγκόσμιο οικονομικό ολοκαύτωμα. Η παλιά και συμβατική σοφία έλεγε πως η ιδέα ενός κοινού νομίσματος στην Ευρώπη ήταν μια υπέροχη ιδέα και πως οι ευρω-σκεπτικιστές ήταν απλοί γραφικοί. Η νέα σοφία λέει πως ναι, εντάξει, ίσως να είχαν και κάποιο δίκιο σχετικά με τους κινδύνους του ευρώ, αλλά είναι πολύ αργά τώρα για να κάνουμε πίσω. Η τουλάχιστον είναι πολύ αργά τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Αφού έχει περάσει η κρίση, θα υπάρχει χρόνος για να αντιστραφεί η διαφαινόμενη συγκέντρωση εξουσίας σε συγκεκριμένα κέντρα και να συζητήσουμε για την έλλειψη δημοκρατικότητας στην Ευρώπη.  Αλλά σήμερα, η Ε.Ε χρειάζεται μια ενιαί� � οικονομική πολιτική και μια κεντρική τράπεζα που θα λειτουργεί όπως η Federal Reserve Bankτων ΗΠΑ. Μόλις όμως το ευρώ σταθεροποιηθεί, τότε οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα ξεκινήσουν να ακούνε λίγο πιο προσεκτικά τις φωνές των λαών και να συζητάνε εναλλακτικές λύσεις. Αυτά όμως ακούγονται σαν ευσεβείς πόθοι. Κάποιοι πολιτικοί προσανατολισμοί δεν ξε-γίνονται έτσι απλά και τείνουν να  αυτοενισχύονται. Τα τεχνοκρατικά πραξικοπήματα στην Ιταλία και την Ελλάδα αποκάλυψαν την δύναμη που έχουν οι επικεφαλείς της ΕΕ στην εσωτερική πολιτική των κρατών-μελών. Είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος ότι το Γκρουπ της Φρανκφούρτης θα θελήσει εθελοντικά να παραχωρήσει τη δύναμη αυτή. Κάποιος μπορεί να πει πως οι Έλληνες και οι Ιταλοί, οι Ισπανοί και οι Ιρλανδοί, θα έπρεπε να ξέρουν τι ακριβώς συμπεριλάμβανε η ένταξη στην Ε.Ε και στο ευρώ. Αλλά η αλήθεια είναι πως το εγχείρημα της ΕΕ δεν είχε ποτέ βαθιά λαϊκή υποστήριξη. Οι υπέρμαχοί του έθεταν πάντα εκβιαστικά διλλήματα στα δημοψηφίσματα μέχρι να λάβουν την στήριξη που ήθελαν, ή σχεδίαζαν τις διεθνείς συνθήκες με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφύγουν τελείως την διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Οι Λαοί της Ευρώπης ήταν πάντα επιφυλακτικοί με την ανταλλαγή της εθνικής τους ανεξαρτησίας με μια όλο και μεγαλύτερη ένωση και τώρα βλέπουμε ακριβώς γιατί. Από την προοπτική των Αμερικανών, μια πιο ενωποιημένη και λιγότερο δημοκρατική Ευρώπη είναι σαφώς καλύτερη επιλογή από το ρίσκο ενός ακόμα παγκόσμιου κραχ. Για την παραπαίουσα παγκόσμια οικονομία, μια ενδεχόμενη κατάρρευση του ευρώ θα ήταν καταστροφική. Αλλά είναι εύκολο για εμάς να σχολιάζουμε και να μιλάμε. Δεν είναι η δική μας αυτοδιακυβέρνηση που κινδυνεύει. Πηγή: Ross Douthat, New York Times απο Επίκαιρα

VIDEO: Σήμερα μπαίνει στην πολιτική σκηνή το Κόμμα των Αποστράτων! ΠΗΓΗ: VIDEO: Σήμερα μπαίνει στην πολιτική σκηνή το Κόμμα των Αποστράτων!

Λίγες ώρες μείνανε από την απογευματινή εκδήλωση Ίδρυσης Πολιτικού Φορέα μετά από Πρωτοβουλία Αποστράτων Αξιωματικών.

Η ίδρυση θα γίνει σήμερα Δευτέρα – Ημέρα της εορτής των Ενόπλων Δυνάμεων – και ώρα 18:30 μ.μ στο Ξενοδοχείο OSCAR στην Αθήνα, στη στάση ΜΕΤΡΟ «Σταθμός Λαρίσης», αίθουσα ΔΙΟΝΥΣΟΣ. Εκεί η προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή θα παρουσιάσει προς τον Ελληνικό Λαό το νέο πολιτικό κόμμα -ιδρυτική διακήρυξη και προγραμματικούς στόχους.

Την επομένη, αύριο Τρίτη δηλαδή, ο προγραμματισμός προβλέπει να υποβληθούν προς την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, με μέριμνα της Διοικούσης Επιτροπής, όλα τα απαραίτητα έγγραφα για την νομική υπόσταση του κόμματος. Το όνομά του είναι «Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας» και το έμβλημά του έχει σχήμα αποτελούμενο από τρεις πλάγιες παράλληλες γραμμές, χρώματος γαιώδους, βαθέος κυανού και γαλάζιου αντίστοιχα.

Τα χρώματα αυτά, λένε, «συμβολίζουν τη γη, τον αέρα και τη θάλασσά μας, στοιχεία Εθνικής κυριαρχίας, τα οποία σήμερα διακυβεύονται από ενέργειες και παραλείψεις του πολιτικού κατεστημένου».

Το Α’ Συνέδριο του κόμματος θα οργανωθεί σύμφωνα με το καταστατικό και θα πραγματοποιηθεί εντός του πρώτου Τριμήνου του 2012. Τότε η προσωρινή 12μελής Διοικούσα Επιτροπή θα περατώσει το έργο της και θα εκλεγούν η ηγεσία και τα όργανα του κόμματος.

Μέχρι την πραγματοποίηση του Συνεδρίου θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση του κόμματος, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδος, από μέλη που θα ορίζονται, προς ενημέρωση των αποστράτων και των τοπικών κοινωνιών και προς ενίσχυση των δυνάμεών του φορέα.

Όπως αναφέρουν οι απόστρατοι το νέο κόμμα ιδρύεται υπό τις παρούσες δύσκολες, για την Πατρίδα μας, συνθήκες οι οποίες χαρακτηρίζουν το τέλος της μεταπολιτευτικής περιόδου. Η νέα όμως αυτή πολιτική δύναμη που δημιουργείται και εμφανίζεται στον πολιτικό βίο της Χώρας μας, με την ενθουσιώδη υποστήριξη των φίλων μας από όλη την Ελλάδα, θα αποτελέσει την ελπίδα για την ανόρθωση του εθνικού φρονήματος και της αυτοπεποίθησης του Λαού.

Δείτε προηγούμενη Ομιλία του αντιπρόεδρου της προσωρινής Διοικουσας Επιτροπής Θ.Διαμαντή:

Πηγη

ΣΕΝΑΡΙΑ ΔΙΑΔΟΧΗΣ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ….."ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ ΟΠΑΔΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΘΡΑΣΙΜΙΑ ΦΑΣΙΣΤΟΝΕΟΤΑΞΗΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΑΝ ΝΑ ΠΡΟΣΔΟΚΟΥΝ ΝΑ ΠΕΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΥΣ ΕΣΤΩ (ΠΡΩΗΝ ΠΛΕΟΝ) ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΤΕΩΣ ΠΑΣΟΚ)

«Δεν κρύφτηκα ποτέ πίσω από το δάχτυλό μου. Καθαρά λόγια και πράξεις». Με αυτή τη φράση που έγραψε στο twitter του ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης αφήνει να διαφανεί με ξεκάθαρο τρόπο η πρόθεσή του να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, όταν ξεκινήσουν οι εσωκομματικές διαδικασίες.

Λίγο πιο πριν, ο κ. Χρυσοχοΐδης σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό Real fm είχε αιφνιδιάσει δηλώνοντας ότι «δικαιούμαι κάποια στιγμή να θέσω κι εγώ με τη σειρά μου την υποψηφιότητά μου, αν τυχόν τεθούν διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ», ενώ επισήμανε επίσης πως: «είμαι πολιτικός, στέλεχος της παράταξής μας, του κόμματός μας που έχω μακρά θητεία. Νομίζω ότι είμαι χρήσιμος και για την πολιτική και για τον τόπο μέχρι σήμερα».

Επίσης, ο υπουργός Ανάπτυξης και ένας εκ των κορυφαίων στελεχών του  ΠΑΣΟΚ άσκησε αυτοκριτική και έδειξε ένα πρώτο δείγμα γραφής του πολιτικού πλαισίου που θα κινηθεί, όταν ξεκινήσουν οι εσωκομματικές διαδικασίες: «προϋπόθεση είναι ότι έχουμε πάρει ένα ισχυρό, συγκλονιστικό μήνυμα, ότι αυτό το ΠΑΣΟΚ που υπάρχει τα τελευταία, πολλά χρόνια δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ που ονειρεύτηκαν αυτοί που το έφτιαξαν, που το ίδρυσαν, ούτε το ΠΑΣΟΚ που οραματίστηκαν και στήριξαν τουλάχιστον τρεις στους τέσσερις Έλληνες σε όλη αυτήν τη διαδρομή. Τρεις στους τέσσερις Έλληνες ψήφισαν τουλάχιστον μια φορά το ΠΑΣΟΚ και κάθε φορά αυτοί οι άνθρωποι επένδυσαν προσδοκίες, ελπίδες πάνω μας. Εμείς δυστυχώς δεν μπορέσαμε να υπερβούμε την καθεστωτικότητά μας και δεν μπορέσαμε να υπηρετήσουμε αποτελεσματικά τη χώρα και τον λαό σε κρίσιμες στιγμές. Αυτό το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αλλάξει και να αλλάξει ριζικά».

Με τις  δηλώσεις αυτές του κ. Χρυσοχοΐδη ανοίγει ουσιαστικά ο κυκλος των υποψηφιοτήτων για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ. Όπως όλα δείχνουν, οι εξελίξεις εντός του κόμματος θα είναι ραγδαίες το επόμενο διάστημα, ιδιαίτερα μετά την εκταμίευση της έκτης δόσης και την ψήφιση του προυπολογισμού.

Ο κ. Γιώργος  Παπανδρέου μέχρι στιγμής κρατά  κλειστά τα χαρτιά του, ενώ σήμερα συνεχίζει τις επαφές με στελέχη  του κόμματος, τους κυρίους Πάγκαλο, Κακλαμάνη και Καστανίδη.

Εχθές από το γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ  βγήκε ανακοίνωση προς απάντηση δημοσιευμάτων  που έφεραν τον σημερινό πρόεδρο  του ΠΑΣΟΚ να αποχωρεί. Στην ανακοίνωση αναφερόταν μεταξύ άλλων:

«Η επιτυχία της κυβέρνησης, η σταθερή πορεία της χώρας, η σταθερή πορεία του ΠΑΣΟΚ, αποτελούν προτεραιότητα για τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Α. Παπανδρέου. Οτιδήποτε άλλο, όπως αναφορές ή σχόλια σε πάσης φύσεως ΜΜΕ, δεν απηχούν παρά διαθέσεις, προθέσεις και σχεδιασμούς άλλων».

http://www.twitter.com/AndreasBelegris 

ΣΧΟΛΙΟ ΛΗΜΕΡΙ: Και όμως είναι απίστευτο αλλά πέρα για πέρα αληθινό! Οι νεοταξίτες φασίστες της χουντικής καθόλα κυβέρνησης ΓΑΠ τολμούν να θέτουν εαυτούς ως εν δυνάμει διαδόχους και ηγέτες του πάλαι ποτέ σοσιαλιστικού και πατριωτικού κινήματος με τον τίτλο ΠΑΣΟΚ!                           Αναρωτιόμαστε εύλογα πως είναι δυνατόν να πιστεύουν οι υπαίτιοι της πτώχευσης της χώρας ,οι κατά το μέρος που τους αναλογεί υπεύθυνοι του ξεγυμνώματος του πτωχευμένου πολιτικού συστήματος που οι ίδιοι συντήρησαν αλλά και απαξίωσαν,  … οι φεουδάρχες καθεστωτικής νοοτροπίας ,οι αποδομητέςκαι καταλύοντες το ελληνικό σύνταγμα και την δημοκρατία, οι ασπαστές των όποιων επικυρίαρχων και διεθνών γερακιών λιμάρικων ακρίδων που απομυζούν από τους λαούς του κόσμου, οι υποκριτές  ψεύτες απατεωνίσκοι ασελγητές πορνοβοσκοί …να ελπίζουν ότι θα ΕΞΑΠΑΤΗΣΟΥΝ ΘΑ ΤΟΥΜΠΑΡΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΗΓΗΘΟΥΝ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΑΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΩΝ ΤΟΥΣ ΥΠΑΚΟΥΟΝΤΑΣ ΤΥΦΛΑ ΣΤΟΥΣ ΕΞΩΓΕΝΕΙΣ ΕΝΤΟΛΕΙΣ ΤΟΥΣ…….

ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΝΕΚΡΟΣ???

Το έλλειμμα, οι φοροφυγάδες και οι 256 κροίσοι!

της Έλενας Λάσκαρη

Τις δύο όψεις μιας και μεγάλης αλήθειας δείχνουν τα στοιχεία για την εκτέλεση του προϋπολογισμού σε αντιπαραβολή με τη στατιστική επεξεργασία των φορολογικών δηλώσεων.

Η φοροδιαφυγή οργιάζει και το κράτος αδύναμο να επιβάλλει φορολογική συμμόρφωση κάθε χρονιά απλώς παρακολουθεί τα έσοδα και τα ελλείμματα να εκτρέπονται των στόχων, τρέχοντας την τελευταία στιγμή να διορθώσει τα αδιόρθωτα και φτάνοντας εν τέλει στις πύλες της χρεοκοπίας.

Τα στοιχεία για την εκτέλεση του προϋπολογισμού δείχνουν ότι στο δεκάμηνο Ιανουαρίου – Οκτωβρίου τα καθαρά έσοδα αντί να αυξάνονται κατά 1,4% εμφανίζουν μείωση 4,1%, με αποτέλεσμα να έχουν εισπραχθεί 39,230 δισ. ευρώ (από 40,913 δισ. ευρώ το αντίστοιχο περυσινό διάστημα).

Για να κλείσει ο προϋπολογισμός εντός των στόχων, το τελευταίο δίμηνο του έτους θα πρέπει να εισπραχθούν 12 δισ. ευρώ. Παρά το εκτεταμένο φοροκυνηγητό των τελευταίων ημερών από το ΣΔΟΕ και την Οικονομική Αστυνομία, με συλλήψεις και αυτόφωρο για ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο, παρά την επικείμενη δημοσιοποίηση της μαύρης λίστας των μεγαλοοφειλετών, παρά τη βροχή από ειδοποιητήρια με χαράτσια και φόρους που αναμένεται τις επόμενες ημέρες, το άνοιγμα φαίνεται δύσκολο να κλείσει.

Πηγές του υπουργείου Οικονομικών ήδη εγκαταλείπουν τον στόχο για είσπραξη 12 δισ. ευρώ, λένε όμως ότι θα εισπραχθούν περισσότερα από 10 δισ. ευρώ!
Τα 2 δισεκατομμύρια όμως έχουν φτάσει (μετά τη βουτιά του ΑΕΠ λόγω ύφεσης) να ισοδυναμούν με περίπου 1% του ΑΕΠ (220 δισ. ευρώ υπολογίζεται το ΑΕΠ με ύφεση 5,5%, η οποία μάλλον και αυτή θα είναι μεγαλύτερη), άρα η απόκλιση 2 δισ. ευρώ στα έσοδα φορτώνει το έλλειμμα με έναν επιπλέον… πόντο.

Ήδη, άλλωστε, από τον Οκτώβριο το δημοσιονομικό έλλειμμα δεν φαίνεται να έχει τις καλύτερες προοπτικές. Το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού στο δεκάμηνο άγγιξε τα 20,104 δισ. ευρώ με αύξηση 11,2% σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα, όταν στο σύνολο του έτους με αύξηση 5,1% θα πρέπει να διαμορφωθεί στα 22,558 δισ. ευρώ, για να βγει το δημοσιονομικό έλλειμμα στο 8,5% του ΑΕΠ. Ο στόχος ήδη μεταφέρεται προς το 8,9% του ΑΕΠ, αν όχι παραπάνω, διότι, πέραν της απόκλισης των εσόδων, υπάρχει και η υπέρβαση των δαπανών. Οι πρωτογενείς δαπάνες σε περίοδο πρωτοφανούς λιτότητας αντί να μειώνονται κατά 0,7% (σε ετήσια βάση) αυξάνονται κατά 2,4%.

Από το σκηνικό γίνεται κατανοητή η οργή της κοινωνίας. Το κράτος από τη μία πλευρά κόβει ανελέητα μισθούς και συντάξεις, όμως οι πρωτογενείς δαπάνες -χωρίς τόκους- έχουν και πάλι ξεφύγει, ενώ έπειτα από μια ανελέητη φοροκαταιγίδα δεν μπορεί να εισπράξει τους φόρους που οφείλονται (οι επιπτώσεις της ύφεσης έχουν προφανώς εξαλειφθεί σε επίπεδο στόχων ύστερα από τρεις αναθεωρήσεις).

Τα συνήθη θύματα
Σε αυτό το φόντο, τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, που προκύπτουν από την επεξεργασία των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος που υποβλήθηκαν το 2010 (με τα εισοδήματα του 2009), έρχονται να δώσουν τη χαριστική βολή. Πριν καν ληφθούν έκτακτα μέτρα, αυτοί που συνήθως δηλώνουν ό,τι αποκτούν, διότι ακόμα και να ήθελαν να το κρύψουν δεν μπορούν, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δήλωσαν αυξημένα εισοδήματα σε σχέση με το 2008, σε αντιδιαστολή με τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους επιτηδευματίες, τους εισοδηματίες, τους αγρότες και τους εργολάβους, των οποίων τα εισοδήματα μειώθηκαν (μάλλον διότι αυξήθηκε περισσότερο η φοροδιαφυγή).

Συγκεκριμένα, το 2009 οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δήλωσαν 78,5 δισ. ευρώ εισοδήματα (68,23% του συνόλου) και πλήρωσαν 6,9 δισ. ευρώ φόρους (το 52,59%). Το 2010 δήλωσαν 81,2 δισ. ευρώ εισοδήματα και πλήρωσαν 7 δισ. ευρώ.
Αντίστοιχα, οι λοιποί φορολογούμενοι το 2009 δήλωσαν εισοδήματα 19,8 δισ. ευρώ (17,25%) και το 2010 περίπου 400 εκατ. ευρώ λιγότερα (19,4 δισ. ευρώ ή 16,79%). Έτσι πλήρωσαν και αναλογικά λιγότερους φόρους. Από 2,19 δισ. ευρώ, 1,995 δισ. ευρώ.
Τα «ωραία» δεν σταματούν εδώ. Από τα ίδια στοιχεία προκύπτουν τα εξής:

• Επτά στους δέκα ελεύθερους επαγγελματίες δήλωσαν το 2010 εισοδήματα κάτω από το (τότε) αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ και συνολικά μόλις 36 ελεύθεροι επαγγελματίες δήλωσαν περισσότερα από 500.000 ευρώ.
• Στο σύνολο των φορολογουμένων μόνο 204 είναι αυτοί που δηλώνουν εισοδήματα μεταξύ των 500.000 και των 900.000 ευρώ.
• Στην Ελλάδα οι κροίσοι με ετήσιο εισόδημα πάνω από 900.000 ευρώ είναι μόλις 52. Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι 15 από αυτούς είναι μισθωτοί.
Πρακτικά, δηλαδή, στην Ελλάδα μόνο 256 άνθρωποι είναι «πολύ» έχοντες… 

euro2day.gr/

New York Times:«Έγινε πραξικόπημα σε Ελλάδα και Ιταλία..

για να σωθεί το ευρώ» Σύμφωνα με το δημοσίευμα «το πραξικόπημα το ενορχήστρωσε η λεγόμενη «Ομάδα της Φρανκφούρτης», δηλαδή οι τραπεζίτες ,οι Σαρκοζί-Μέρκελ, και ευρωπαίοι αξιωματούχοι .

Οχι -δεν είναι άρθρο απο ελαφρό συνομωσιολογικό σάιτ η περιοδικό. Πρόκειται για χθεσινό συγκλονιστικό άρθρο των New York Times.
Ιστορία τρέλας η η ωμή πραγματικότητα; Μήπως μπήκαμε ήδη στην περιοχή του αδιανόητου;
«Συνωμοσίες, πραξικοπήματα και νομίσματα» είναι ο τίτλος άρθρου στους New York Times, το οποίο υποστηρίζει ότι «Στην Ελλάδα και την Ιταλία έγινε πραξικόπημα, με σκοπό την προστασία του ευρώ».

Το δημοσίευμα αναφέρει χαρακτηριστικά: «Μία παγκόσμια συμμαχία με επικεφαλής τη Γερμανία, την Κίνα και το ΔΝΤ, κινούνται παρασκηνιακά με στόχο την απομάκρυνση του Ομπάμα από τον Λευκό Οίκο.

Όμως η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των ΗΠΑ ήταν το χαριστικό χτύπημα: ο Πρόεδρος έχει πλέον χάσει την δεδηλωμένη της παγκόσμιας σκιώδους κυβέρνησης και το επιτελείο του αδυνατεί να επιβιώσει. Μέσα σε λίγες ημέρες, μέσω κάποιων ασυνήθιστων συνταγματικών τακτικισμών, ο Ομπάμα παραιτείται και καλείται ο Michael Bloomberg να αναλάβει το οβάλ γραφείο.

 Με το Πεκίνο να εξαπολύει επιθέσεις κατά του δολαρίου, το Κογκρέσο δεν έχει καμία άλλη επιλογή από το να παραδώσει την οικονομία της χώρας στην διακομματική συμμορία των «6» μελών της Γερουσίας, οι οποίοι κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων δέχτηκαν την παρουσία των Κινέζων και των Γερμανών. Στο μεταξύ, στην Ευρώπη και την Ασία επικρατεί μία ευρεία συναίνεση για την δημιουργία ενός παγκόσμιου υπερ-κράτους καθώς μόνο έτσι μπορεί να αποφευχθεί η εξάπλωση της οικονομικής μόλυνσης».

Οι New York Times λένε χαρακτηριστικά ότι «για τους Αμερικανούς, το παραπάνω σενάριο αποτελεί μία παρανοϊκή φαντασίωση.

 Όμως, για τους πολίτες της Ιταλίας και της Ελλάδας, οι οποίοι πρόσφατα είδαν τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις να ανατρέπονται από τις πιέσεις των αγορών, τους γραφειοκράτες της ΕΕ και από τους αρχηγούς ξένων κρατών, αποτελεί την ψυχρή πραγματικότητα της πολιτικής του 21ου αιώνα».

Η ημερίδα μιλά για απώλεια της εθνικής κυριαρχίας εις βάρος του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.
Όμως όπως τονίζει «λίγοι στεναχωρήθηκαν στην Ιταλία και την Ελλάδα για την πτώση του Μπερλουσκόνι και του Παπανδρέου, καθώς και οι δύο είναι διεφθαρμένοι και ανεπιθύμητοι σε Βρυξέλλες, Βερολίνο και Παρίσι.

«Ωστόσο, οι εσπευσμένες αναχωρήσεις τους, τις οποίες χαιρετίζουμε, δείχνουν πώς θα είναι το πραγματικό ευρωπαϊκό κράτος του μέλλοντος. Η σταθερότητα θα επιτευχθεί εις βάρος της δημοκρατίας».
Η εφημερία τονίζει ότι οι «τα κοινοβούλιο και οι εκλογές θα παραμείνουν», όμως οι πραγματικές αποφάσεις θα λαμβάνονται από την περίφημη «Ομάδα της Φρανκφούρτης» και μίας ομάδας που αποτελείται από την Μέρκελ, τον Σαρκοζί, κάποιους τραπεζίτες και αξιωματούχους της ΕΕ, που έχουν αναλάβει την διαχείριση της κρίσης που βιώνει η Ευρώπη.


stopcartel Newsdesk

Ποιοι θέλουν να μετατρέψουν την «οικονομική πτώχευση» σε «Εθνική πτώχευση»;

Τεράστια ερωτηματικά προκαλεί δημοσίευμα της ηλεκτρονικής Hurriyet Daily News, όπου αναφέρει ότι η Ελλάδα προσανατολίζεται στη λύση της ηλεκτροδότησης των ακριτικών νησιών από το τουρκικό ηλεκτρικό δίκτυο.

Η έγκυρη τουρκική ηλεκτρονική πύλη ειδήσεων αναφέρεται σε δηλώσεις του υπουργού Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Παπακωνσταντίνου, που προκαλούν έκπληξη τόσο για το ύφος, όσο και για το χρόνο που ειπώθηκαν.

Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα ο  κ. Παπακωνσταντίνου φέρεται να δήλωσε, στο περιθώριο της συνάντησης του Ατλαντικού Συμβουλίου για την ενέργεια στη Μαύρη Θάλασσα, που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, ότι «γίνονται συζητήσεις με την τουρκική πλευρά για την σύνδεση των ακριτικών νησιών με το τουρκικό ηλεκτρικό δίκτυο».

«Μιλήσαμε και στο παρελθόν με τις τουρκικές αρχές για διασύνδεση ελληνικών νησιών με την Τουρκία,για ηλεκτρική ενέργεια  και ακόμη το εξετάζουμε» φέρεται να δηλώνει ο κ. Παπακωνσταντίνου.

Τα όσα δηλώνει ο κ. Παπακωνσταντίνου έρχονται σε πλήρη αντιδιαστολή με τα όσα επίσημα είχε απαντήσει σε ερώτηση του βουλευτή της ΝΔ Πάνου Παναγιωτόπουλου,τον Μάρτιο ο τότε υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας.

Ο κ. Παναγιωτόπουλος στην ερώτησή του επικαλείτο δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» σύμφωνα με το οποίο η τρόικα  «με βάση το νέο αναθεωρημένο Μνημόνιο για την ενέργεια, ζητεί από τη χώρα μας να απελευθερώσει την αγορά ενέργειας και στα μη διασυνδεδεμένα ελληνικά νησιά, όπου το μονοπώλιο έχει η ΔΕΗ», κάτι που σημαίνει ότι «όσοι ιδιώτες επενδυτές επιθυμούν να προμηθεύουν με ηλεκτρική ενέργεια τα νησιά μας θα έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν. Το ίδιο και οι Τούρκοι, οι οποίοι σημειωτέον έχουν εκδηλώσει σχετικό ενδιαφέρον».

Επίσης ο βουλευτής της ΝΔ είχε ζητήσει από την κυβέρνηση να ενημερώσει τη Βουλή αν αληθεύουν οι πληροφορίες ότι στις 14 Μαΐου 2010, κατά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, Τούρκοι επιχειρηματίες είχαν θέσει στο υπουργείο Περιβάλλοντος θέμα ηλεκτροδότησης των Ελληνικών Νησιών από τουρκικές εταιρείες.

Η απάντηση του -τότε- υπουργού Εξωτερικών κ. Δρούτσα ήταν κάθετη: «το υπογραφέν στις 14.5.2010 Μνημόνιο Κατανόησης για την Συνεργασία στον τομέα της Ενέργειας,δεν περιλαμβάνει καμία τέτοια πρόβλεψη«.

Από την στιγμή λοιπόν που ορίζεται με τον πλέον επίσημο τρόπο ότι στο υπογραφέν   Μνημόνιο Κατανόησης για την Συνεργασία στον τομέα της Ενέργειας,δεν περιλαμβάνει καμία τέτοια πρόβλεψη, πως είναι δυνατόν να ….»Μιλήσαμε και στο παρελθόν με τις τουρκικές αρχές για διασύνδεση ελληνικών νησιών με την Τουρκία,για ηλεκτρική ενέργεια  και ακόμη το εξετάζουμε» που φέρεται να δηλώνει ο κ. Παπακωνσταντίνου;

Ποιος από τους δύο λέει ψέματα; Ο υπουργός Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Παπακωνσταντίνου ή ο -τότε- υπουργός Εξωτερικών κ. Δρούτσας;

Ποιος λειτουργεί υπόγεια και με πλήρη συσκότιση των ενεργειών του από τα βλέμματα του ελληνικού λαού;
Μήπως και οι δύο;  Μήπως όλη η «πολιτική» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ αυτά τα δύο χρόνια , ήταν βασισμένη στην εξαπάτηση του ελληνικού λαού;

Τέλος , ποιος είναι ο λόγος που ο κ. Παπακωνσταντίνου -σύμφωνα με τα όσα φέρεται να δηλώνει στην Hurriyet Daily News- συσχετίζει το ζήτημα με ….τις έρευνες της Κύπρου στην ΑΟΖ για κοιτάσματα υδρογονανθράκων;

Αληθεύει όπως γράφει η Hurriyet Daily News, ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο και για την εξαγορά  της ΔΕΠΑ (Δημό
σια Επιχείρηση Αερίου) από Τούρκους;

Τέτοιες υπόγειες ενέργειες είναι εθνικά ζημιωγόνες και δεν γίνονται αποδεκτές επ’ ουδενί από τον ελληνικό λαό, σε όποια κατάσταση οικονομικής «πτώχευσης» και εάν προσπαθήσουν να τον φέρουν!

Γιατί άλλο «οικονομική πτώχευση» και άλλο «Εθνική Πτώχευση»! Επειδή  εμπεριέχεται η κοινή λέξη «πτώχευση» δεν σηματοδοτείται ότι αυτά τα δύο είναι ταυτόσημα.
Όσοι τολμήσουν στο όνομα της «οικονομικής πτώχευσης» να δρομολογήσουν σχεδιασμούς και καταστάσεις , με απώτερο σκοπό την Εθνική πτώχευση, θα βρουν τον ελληνικό λαό σύσσωμο απέναντί τους!

politis