ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ Ε.Ε. ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΓΑΛΛΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Γράφει ο Επιμηθέας

Οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη τρέχουν πλέον πολύ νωρίτερα από όσο το φανταζόμασταν. Σύντομα όπως φαίνεται είναι πιθανόν να έχουμε ΕΕ των δύο ή και τριών ταχυτήτων, όπως επίσης και »Super League» των χωρών, κατ΄ αντιστοιχία με αυτή του ποδοσφαίρου. Με μαθηματική ακρίβεια η εξέλιξη αυτή θα χωρίσει την ευρωζώνη σε Βορρά και Νότο, 

Σύμφωνα με πληροφορίες της γερμανικής εφημερίδας Welt am Sonntag, η γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί έχουν ήδη επεξεργαστεί σχέδιο που προτίθενται να καταθέσουν την ερχόμενη εβδομάδα, με σκοπό την συγκρότηση μιας ομάδας ισχυρών κρατών στα πλαίσια της ευρωζώνης. Θα ονομάζονται »υγιείς χώρες» και θα είναι το νέο κέντρο αποφάσεων και διοίκησης της Ευρώπης.

Μέλη αυτής της ομάδας «»Super League»» της ευρωζώνης θα μπορούν να γίνουν όσα κράτη είναι διατεθειμένα να αποδεχτούν:
(α) αυστηρά κριτήρια για τον περιορισμό του δημόσιου χρέους και
(β)  τον έλεγχο του εθνικού τους προϋπολογισμού από αυτήν ομάδα.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή πρότυπο για τη λειτουργία αυτής της ομάδας, είναι η συνθήκη του Σένγκεν, στην οποία συμμετέχουν και κράτη εκτός ΕΕ. Όπως πιθανολογείται κίνητρο αυτής της  …
γαλλογερμανικής κίνησης είναι η αβεβαιότητα για το αν και πότε θα αποφασιστεί από τα κράτη της ΕΕ η μερική αλλαγή της συνθήκης της Λισσαβόνας, όπως αυτή προτείνεται από Βερολίνο και Παρίσι.

Όπως αναφλερει το αποκαλυπτικό δημοσίευμα της ίδιας εφημερίδας η Μέρκελ, θα συναινέσει στο να αλλάξει πολιτική η ΕΚΤ, και να αγοράζει μαζικά ομόλογα των κρατών μελών της ευρωζώνης για να μπορέσουν αυτά να διασφαλίσουν στις χρηματαγορές χαμηλούς τόκους για τα δάνεια τους. Ως γνωστόν, η γερμανίδα καγκελάριος αρνιόταν ως τώρα αυτού του είδους παρεμβάσεις από την ΕΚΤ στις κεφαλαιαγορές, ερχόμενη έτσι σε αντίθεση με τη Γαλλία, με πολλά νοτιοευρωπαϊκά κράτη αλλά και τις ΗΠΑ.

Κατά την εκτίμηση σημαντικών διεθνών αναλυτών κ. Μέρκελ «φοβάται» τώρα πιθανές αρνητικές εξελίξεις στις χρηματαγορές, που δεν αφήνουν πλέον πολλά χρονικά περιθώρια. Χαρακτηριστικό είναι ότι η Ιταλία δανείζεται με τόκους που πλησιάζουν το 8 %, η Γερμανία δεν κατάφερε καν να βρει αγοραστές για ολόκληρο το πακέτο ομολόγων της, ενώ ανάλογες αρνητικές εμπειρίες αναμένεται να έχουν και άλλες χώρες της ευρωζώνης το επόμενο διάστημα.

Το επόμενο βήμα θα είναι η έκδοση ευρωομολόγου, ή »ομολόγου σταθερότητας» όπως θα ονομάζεται, με το οποίο θα δανείζονται τα κράτη για να γλιτώσουν από τα υψηλά επιτόκια των αγορών.

Η χώρα μας, σύμφωνα θα βρεθεί μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα. Ή να ακολουθήσουμε το νέο ευρωπαϊκό σχήμα με ότι συνεπάγεται  αυτό (εθνικά, κοινωνικά, πολτικά, …) ή να βρεθούμε απ’ έξω, μόνοι μας σε ένα διεθνές περιβάλλον, όχι ιδιαίτερα φιλικό.

Όπως αναφέραμε και στην αρχή, σύντομα θα έχουμε εξελίξεις, ίσως και εντός της επόμενης βδομάδας. Άλλωστε οι αγορές δεν περιμένουν, όπως αρκετά όψιμα κατάλαβε και ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, σε πρόσφατη συνέντευξη του, στο περιοδικό «Der Spiegel».

Είναι ιδιαίτερα ανυπόμονες, θρασείς και χωρίς αναστολές, φτάνοντας δε στο σημείο να απειλούν με υποβάθμιση το σύνολο της Ε.Ε, όπως σήμερα ανακοίνωσε ο «οίκος» αξιολόγησης Moody’s.

EXPRESSION-GR

Ψάχνοντας στο παρελθόν μπορεί να βρεις το μέλλον.

Ένα κείμενο που γράφτηκε το 1995 από τον Μάριο Πλωρίτη.

Ότι δεν κατάφερε η ναζιστική Γερμανία του Χί�
�λερ με τα όπλα, το έχει σχεδόν καταφέρει η σημερινή «δημοκρατική» Γερμανία

 

Στοχασμος Πολιτικη

Καταγγελίες για Βουλευτές με καταθέσεις στην Ελβετία

Μέγα θέμα προέκυψε στη Βουλή με αφορμή τις δηλώσεις του Ελβετού βουλευτή Ιωσήφ Ζησιάδη περί βουλευτών, «δεξιών και του ΠΑΣΟΚ» που διαθέτουν πολλά χρήματα στην Ελβετία, στην τηλεοπτική εκπομπή «Έρευνα».

Άμεσα αντανακλαστικά επέδειξαν  οι  βουλευτές της Ν.Δ Γεράσιμος Γιακουμάτος και Κώστας Τζαβάρας  στέλνοντας  επιστολή προς τον πρόεδρο της Βουλής από τον οποίο ζήτησαν  να διερευνηθούν  τυχόν επιλήψιμες οικονομικές δραστηριότητες και αδιαφανή περιουσιακά στοιχεία Ελλήνων βουλευτών,  προφανώς για να ξεχωρίσει η ήρα από το … στάρι και να καταστεί σαφές ποιοι είναι οι έντιμοι της Βουλής και ποιοι όχι.

Στην επιστολή τους οι δύο βουλευτές ζήτησαν από τον Φ.Πετσάλνικο:

•        Μέσω του Ελβετού ομολόγου του  να προσκληθεί στην Βουλή ο εν λόγω βουλευτής και να πει όσα έχει να πει επί ελληνικού εδάφους

•         Να εξακριβωθούν από τις αρμόδιες διεθνείς και εθνικές αρχές σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο  τα ονόματα των Ελλήνων βουλευτών που διαθέτουν κατά τρόπο παράνομο , επιλήψιμο ή αδιαφανή, χρηματικά ποσά σε ελβετικές τράπεζες

•        Και να ξεκινήσει κάθε προβλεπόμενη από διεθνείς συμβάσεις διαδικασία για τον εντοπισμό και την αποκάλυψη της ταυτότητας προσώπων που εμπλέκονται σε τέτοιες υποθέσεις ως συνεργοί, αυτουργοί, κλπ. προκειμένου να καταστεί δυνατή η άσκηση δίωξης εναντίον τους και η επιβολή της προβλεπόμενης κύρωσης.

Ο κ. Πετσάλνικος, πληροφορηθείς το γεγονός,  άρχισε τα τηλέφωνα.

Στο πρώτη επικοινωνία του με τον Ελβετό βουλευτή, εκείνος ισχυρίστηκε ότι δεν θυμόταν τι δήλωσε και έτσι τώρα αναμένεται η δεύτερη τηλεφωνική  επικοινωνία αφού πρώτα ο πρόεδρος της Βουλής πάρει στα χέρια του το επίμαχο video.

Με επιστολή του δε στους δύο βουλευτές ο  κ. Πετσάλνικος κάνει γνωστό ότι από τις 15 Νοεμβρίου ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ελέγχου των Οικονομικών των Κομμάτων και των βουλευτών κ. Αργύρης, ζήτησε εγγράφως από τον Υπουργό οικονομικών κάθε διαθέσιμο στοιχεία για κατοχή τραπεζικών λογαριασμών στο εξωτερικό από πολιτικά πρόσωπα, τα οποία τυχόν προέκυψαν από τους ελέγχους του Υπουργείου.

Στο μεταξύ ο Ελβετός  βουλευτής άναψε φωτιές και για την φορολογική συμφωνία με την Ελλάδα για την φορολόγηση των καταθέσεων , υποστηρίζοντας ότι από το 2005 υπάρχει αυτή η δυνατότητα αλλά οι ελληνικές κυβερνήσεις κωφεύουν. Επ’ αυτού απάντηση θα δώσει ο Ευάγγελός Βενιζέλος
briefingnews.gr

Ο Αρμαγεδών τώρα και στα περίπτερα…

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου *

Έλληνες πατριώτες, σφίχτε το ζωνάρι και τα δόντια και ετοιμαστείτε να αντιμετωπίσουμε τον ευρωπαϊκό Αρμαγεδώνα, έτσι όπως μετατρέπουν την γηραιά ήπειρο οι αιμοβόροι και αδιόρθωτοι Γερμανοί, σύμφωνα με τα πρωτοσέλιδα των τελευταίων ημερών! Ορίστε, η άβυσσος, με την οποία μας είχαν απειλήσει τα πλέον επίσημα χείλη, είναι εδώ, παρότι εμείς ακούσαμε τον λόγο τους και υιοθετήσαμε τη στρατηγική των μνημονίων και του ΔΝΤ, για να μην καταλήξει το ναυάγιο της ελληνικής οικονομίας ακριβώς εκεί. Όπως μας απειλούσαν ότι θα γινόταν, αν δεν πράτταμε κατά γράμμα τις επιταγές της τρόικας! Οι εκβιασμοί των διαπλεκομένων έπιασαν τόπο, οι απανωτές «εγχειρήσεις» και θεραπείες στις οποίες υποβληθήκαμε εμφανίστηκαν να είναι επιτυχείς, αλλά δυστυχώς ο ασθενής σήμερα εμφανίζεται είτε ότι έπασχε από άλλη αδιάγνωστη ασθένεια, ή ότι είναι γονιδιακά οργανωμένος έτσι ώστε να μην πιάνει πάνω του καμία απολύτως κλασσική θεραπεία! Κάπως έτσι φτάσαμε στον… Αρμαγεδώνα.

Τι και αν κάποιοι ισχυριζόμαστε και επιχειρηματολογούσαμε με ακαταμάχητες συναρτήσεις ότι Αρμαγεδών δεν υπάρχει, ούτε άβυσσος, αλλά όλα τούτα είναι απειλές και τρομοκρατικά καμώματα εκείνων που νοιώθουν να βρίσκονται σε κενό δημοκρατικής πολιτικής νομιμοποίησης! Τι και αν από την αρχή περιγράψαμε με «δαιμονική» ακρίβεια, όχι απλώς την δομή της κρίσης και την πιθανή της εξέλιξη, αλλά και τις συνθήκες  κατασκευής του Αρμαγεδώνα από εκείνους που κάνουν Μεσσιανική πολιτική! Άδικος κόπος! Ακόμη και αυτοί που έδειχναν να προσεγγίζουν με ενδιαφέρον τον λόγο και τα επιχειρήματα μας, σήμερα έμπλεξαν και εκείνοι με τον «Αρμαγεδώνα», για να αναζητήσουν στο τέλος έναν Μεσσία που θα προσφέρει λύτρωση στο λαό και το έθνος! Δηλαδή, θα ανακουφίσει τον πόνο που προέρχεται από το μέρος της τρύπιας τσέπης ή δήθεν τρύπιας τσέπης του καθενός ατομικά! Κάπως έτσι ο Αρμαγεδών από τους συμβολισμούς της Βίβλου μεταφέρθηκε στους συμβολισμούς του περιπτέρου!

Μετά από αυτό, όπως ίσως καταλαβαίνετε, δεν μπορούμε να προσφέρουμε απολύτως τίποτε στον δημόσιο διάλογο περί της κρίσεως, μια και αυτή μετατρέπεται σε κρίση βιβλικών και όχι ηγεμονικών αναπαραστάσεων. Τώρα που παρακολουθούμε δια των ΜΜΕ το έργο που αναπαριστά την κρίση ως δουλειά του «σατανά-Μέρκελ», που αντικατέστησε το έργο «ευρωπαϊκοί μηχανισμοί εναντίον του διαβόλου των αγορών», προφανώς φτάσαμε στο τέλος μας. Είμαστε τα πολιτικά θύματα του Αρμαγεδώνα! Αν στη δεύτερη περίπτωση είχαμε να κάνουμε με πολιτική υπεκφυγή των οικονομικών δομών και διασκέδαση της έλλειψης δημοκρατίας στην ΕΕ, στη πρώτη, σημερινή περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με την καλλιέργεια μιας γλώσσας που θεμελιώνει πιστότερα παρά ποτέ κατά την περίοδο μετά τον τελευταίο Παγκόσμιο Πόλεμο, την έννοια του Μεσσία – ασχέτως αν αυτός καταλήξει να αναπαρασταθεί με την μορφή κάποιου προσώπου ή μιας νέας πολιτικής δομής.

Στον φανταστικό αγώνα μας να αντιμετωπίσουμε την επιδρομή και κατάληψη από το «Τέταρτο Ράιχ», κατασκευάζουμε τις συνθήκες να εμπεδωθεί στη χώρα μας το κράτος έκτακτης ανάγκης. Για να γλιτώσουμε την κατάληψη από τους Γερμανούς, η χώρα προετοιμάζεται να παραδοθεί απολύτως στον «ελεύθερο κόσμο» των τραπεζιτών, που αντιδρούν τώρα στην αντιπληθωριστική πολιτική των Γερμανών, ενώ μέχρι χθες υπερθεμάτιζαν υπέρ αυτής. Ασφαλώς και το πράγμα έχει οικονομική ερμηνεία, αρκεί να γνωρίζεις πώς λειτουργεί πολιτικά η οικονομία και πώς διαμορφώνεται κάθε φορά η αξία σε σχέση με την παραγωγή και κυκλοφορία του χρήματος (μορφ�
�, θεσμοί, ποσότητα, ταχύτητα κυκλοφορίας), και όχι απλώς οικονομικά! Ο βιομήχανος αγωνίζεται να πετύχει μια καλή τιμή για το αγαθό που προσφέρει, ενώ o τραπεζίτης μάχεται για την καλή απόδοση των τίτλων (νομίσματα, ομόλογα, μετοχές, υποθήκες κλπ) που διαχειρίζεται και μέσω των οποίων κερδοσκοπεί. Στην πραγματικότητα ο τραπεζίτης «σνομπάρει» τον βιομήχανο, καθώς γνωρίζει ότι η αξία δημιουργείται στο πεδίο της κατανάλωσης και όχι σε αυτό της παραγωγής. Ξέρει επίσης ότι η βιομηχανία δεν είναι ικανή στο να  αποζημιώνει για το κόστος από την δημιουργία αξίας. Οι αξίες αυξάνουν στο βαθμό που τα παραγόμενα αγαθά εξαφανίζονται από την αγορά και εδώ εμπλέκεται ο τραπεζίτης με τον χρηματιστή, ώστε από κοινού να ελέγξουν παγκοσμίως την σχέση παραγωγής – τιμής – αξίας, διαιωνίζοντας τον χρηματιστικό κερδοσκοπικό μηχανισμό. Ο βιομήχανος θέλει σταθερές τιμές και μείωση του κόστους κατανάλωσης αγαθών που είναι απαραίτητα στη διαδικασία παραγωγής άλλων αγαθών από αυτόν. Έχει ανάγκη από αφθονία εργαζομένων και αγωνίζεται για μην υπάρξει αύξηση των μισθών μεγαλύτερη από το βαθμό αύξησης του πλούτου και των τιμών που τον χαρακτηρίζουν. Αυτό μακροχρονίως δεν συμφέρει τους πιστωτές χρήματος, καθώς, ναι μεν η νομισματική τιμή αναπαριστά τον πλούτο, αλλά μόνον την στιγμή  αύξησης ή μείωσης της. Έτσι εάν μακροχρονίως γινόταν το χατίρι του βιομήχανου (πχ. Μέρκελ) και πετυχαίναμε σταθερό οικονομικό περιβάλλον, με σταθερούς μισθούς δίχως αύξηση των τιμών, τότε ναι μεν θα είχαμε ένα σεβαστό νόμισμα και «εμπιστοσύνη» στην αγορά, που θα βόλευε και την ανάπτυξη του τραπεζικού τομέα και τα χρηματιστήρια, αλλά στο τέλος η λειτουργία των τελευταίων θα υπονόμευε την σταθερότητα.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όσοι κερδίζουν στον κύκλο κυκλοφορίας του χρήματος, ενώ επικαλούνται την σταθερότητα – από την οποία πράγματι ωφελούνται για να στήσουν τις μπίζνες τους – στη πραγματικότητα την υπονομεύουν διαρκώς στη συνέχεια, καθώς αυτοί κερδίζουν από την αφθονία του χρήματος και κυρίως από την ταχύτητα των χρηματικών συναλλαγών μέσω των φορέων που ελέγχουν ασφαλώς.  Όπως ο βιομήχανος θέλει άφθονο, φτηνό εργατικό δυναμικό, έτσι και ο τραπεζίτης θέλει άφθονο, φτηνό χρήμα, το οποίο μέσω αυτού να διατίθεται στην αγορά. Μακροχρονίως αυτές οι δύο «επιθυμίες» της καπιταλιστικής λειτουργίας είναι ασυμβίβαστες και ο πόλεμος ξεκινά. Η πλάκα είναι ότι μια και ο πλούτος ορίζεται στο πεδίο της κατανάλωσης, μια χώρα στην οποία κυκλοφορεί άφθονο χρήμα, δίνει την εικόνα ενός ισχυρού (πλούσιου) κράτους (πχ. Ισχυρή Ελλάδα επί Σημίτη και λίγο αργότερα), ενώ στην πραγματικότητα αυτό είναι συνταγή αποδυνάμωσης, που διαμορφώνει μάλιστα προϋποθέσεις πτώχευσης του κράτους. Στην Ελλάδα μάλιστα αυτό το χρήμα, που αναπαριστά πράγματι τον λαϊκό πλούτο, συγκεντρώθηκε σχετικά γρήγορα σε λίγα χέρια, τα οποία με αντιεπιχειρηματική νοοτροπία φρόντισαν να το βγάλουν από την κυκλοφορία, «αποθησαυρίζοντας», άρα, αποδυναμώνοντας παράλληλα το χρηματιστήριο και κλονίζοντας τον τραπεζικό τομέα.  

Η ουσία είναι ότι ενώ ο βιομήχανος εκμεταλλευόμενος τον εργαζόμενο παράγει πλούτο, ο τραπεζίτης ρυθμίζοντας την αξία στην αγορά, εκμεταλλεύεται προς όφελός του τον παραχθέντα πλούτο, τον οποίο στο τέλος εξευτελίζει, μαζί με το κέλυφος του βιομήχανου που είναι το μοντέρνο κράτος. Παρόλα αυτά για πρώτη φορά στην μοντέρνα εποχή γνωρίσαμε τόσο καλή συνεργασία τραπεζίτη-βιομήχανου-επενδυτών μετά τον Πόλεμο. «Δυστυχώς», η υπερθέρμανση των αναπτυγμένων οικονομικών ζωνών και η υπερσυγκέντρωση του πλούτου, καθώς και η παραγωγή μιας τεράστιας χρηματοπιστωτικής φούσκας την τελευταία δεκαπενταετία, χάλασαν την ισορροπία του συστήματος. Η αγορά ζητεί να κοπεί χρήμα, έτσι όμως θα ακριβύνουν τα παραγόμενα αγαθά και ενώ η οικονομία θα αναθερμανθεί συγκυριακά, το κέρδος των βιομηχανικών παραγωγών θα μειωθεί, την στιγμή κατά την οποία τα κέρδη ( με την έννοια του τζίρου) των μεταπρατών του χρήματος θα αυξηθούν. Ένα ικανοποιητικό μέτρο σε αυτή την διαδικασία δεν υπάρχει – ίσως ρωτήσετε – ώστε να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι και να ηρεμήσει ο κόσμος; Θεωρητικά πάντα υπάρχει λύση πριν να ξεκινήσει ένας πόλεμος. Αν όμως ξεκινήσει, οποιαδήποτε ειρηνευτική πρωτοβουλία εκλαμβάνεται ως παρέμβαση υπέρ του ενός ή του άλλου εκ των αντιμαχομένων, που στην περίπτωσή μας είναι η βιομηχανική ελίτ της Ευρώπης και το χρηματοπιστωτικό λόμπυ της παγκοσμιοποίησ�
�ς. Ο εργαζόμενος, στην περίπτωση αυτή, βρίσκεται στην αρχή μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης, ενώ στη συνέχεια κινδυνεύει να χαθεί στην άβυσσο της λειτουργικής αντίφασης του μηχανισμού παραγωγής πλούτου και διαμόρφωσης της αξίας στον καπιταλισμό. Αν ο πόλεμος παραμείνει στο οικονομικό πεδίο (αυτό δεν μπορεί να συμβεί για πολύ) απλώς θα καταντήσει φτωχός και άνεργος. Αν όμως η οικονομική κρίση δεν αντιμετωπισθεί σύντομα με πολιτικά μέσα, τότε υπάρχει σοβαρός κίνδυνος από την διάσταση ελέγχου της αξίας να περάσουμε σε εκείνη του ελέγχου του πληθυσμού, γεγονός που θα σημάνει το τέλος των δημοκρατικών θεσμών και αυξημένες πιθανότητες μιας γενικευμένης στρατιωτικής σύγκρουσης.

Κάπως έτσι ο Αρμαγεδών θα περάσει από τα περίπτερα στην ιστορία, σαν μια μαύρη τρύπα που θα ρουφήξει την ανθρώπινη ύπαρξη, την κοινωνική ευημερία, και το φυσικό περιβάλλον. Ήδη πάντως ο Αρμαγεδών έχει ρουφήξει ένα σημαντικό μέρος του πλούτου του λαών, που με μαρξιστικούς όρους αναπαρίσταται στο δημόσιο χρέος. Αν απαλλαγείς από το δημόσιο χρέος δεν σημαίνει ασφαλώς ότι ο πλούτος θα επιστρέψει στον παραγωγό του (λαό), αλλά ότι η αξία θα διαμορφώνεται μέσω μιας νέας ισορροπίας παραγωγής-κατανάλωσης. Για να γίνει αυτό ο βιομηχανικός παραγωγός θα πρέπει να αποδεχθεί μείωση των κερδών του, ο εργαζόμενος μείωση της αγοραστικής του δύναμης, ο τριτογενής τομέας μείωση, ο δημόσιος τομέας απόλυτη αναδιοργάνωση με σταδιακή μείωση – αντίστοιχη του ρυθμού ανάπτυξης – και δραστική περικοπή του λειτουργικού κόστους, μεγέθυνση και τεχνολογική βελτίωση του πρωτογενούς τομέα (ιδιαίτερα του αγροτικού) και ασφαλώς εξαγωγικό προσανατολισμό της παραγωγής και των υπηρεσιών. Όσο για τον «τραπεζίτη»… θα πρέπει να εθνικοποιηθεί. Έτσι «δουλεύει» ο καπιταλισμός για να απορροφήσει κρίσεις, ώστε αυτές να μην πάρουν ευρύτερες, απολύτως αρμαγεδωνικές διαστάσεις, οι οποίες, επιμένω, δεν είναι τίποτε άλλο παρά αναπαραστάσεις της απειλής από εκείνους που επιχειρούν να διαμορφώσουν κλίμα και συνθήκες πιθανοτήτων υπέρ των δικών τους συμφερόντων στην φάση κοινωνικού μετασχηματισμού.

Προφανώς, όσοι πιστεύουν ότι ο κόσμος θα «σωθεί» με την ολοκλήρωση της παγκοσμιοποίησης σε μια μορφή παγκόσμιας διακυβέρνησης, η οποία θα ρυθμίζει αρμονικά την παραγωγή αγαθών και την κυκλοφορία του χρήματος, τον ορισμό της αξίας σε σχέση με τον πλούτο και άλλα παρόμοια, είναι οι ίδιοι οι εκπρόσωποι του Αρμαγεδώνα σε κάθε εθνικό κράτος. Μην ξεχνάτε ότι η σύγκρουση της βιομηχανικής ελίτ της ΕΕ με το χρηματοπιστωτικό λόμπυ, προκλήθηκε όταν όλος ο κόσμος, που δεν καταλαβαίνει την φιλοσοφία των οικονομικών, πίστεψε ότι ταυτίστηκαν οι καπιταλιστικές λειτουργίες τους και ταυτότητές τους. Όχι, ποτέ δεν έγινε αυτό, απλώς ο βιομήχανος εντάχθηκε στις χρηματοπιστωτικές δομές, όσο του πρόσφεραν αγορές και σταθερότητα. Σήμερα το χρηματοπιστωτικό λόμπυ υπόσχεται τα ίδια, μόνον που ζητεί ο βιομήχανος να του παραδώσει τα κλειδιά της επιχείρησής του και να μετατρέπει σε μέτοχο, δίχως ουσιαστική δύναμη, δίχως κρατικό κέλυφος και εξασφάλιση. Οι χρηματιστές εκβιάζουν σήμερα τον βιομήχανο με όλους τους τρόπους, απειλώντας μάλιστα ότι προκαλώντας κοινωνική κρίση, αν δεν αποδεχθεί τους όρους τους, θα στρέψουν τους εργαζόμενους εναντίον του όπως και εναντίον των πολιτικών δομών κρατών που ακόμα συνεχίζουν να τον υποστηρίζουν. Πράγματι στην αναμέτρηση αυτή ο «βιομήχανος» εμφανίζεται ως το ασθενές μέρος, αδυνατώντας μάλιστα σε χώρες με χαμηλή ανταγωνιστικότητα και περιθωριακή παραγωγή, να συμμαχήσει πρόσκαιρα με τους εργαζόμενους. Σε κάθε περίπτωση, εάν αυτή η απόπειρα καθολικής κυριαρχίας των χρηματιστών στεφθεί με επιτυχία, θα σημάνει όχι απλώς το τέλος του «βιομηχάνου» και του εμπόρου με την κλασσική έννοια, αλλά και το τέλος των μοντέρνων κρατών και της εργασίας, έτσι όπως την ξέρουμε μέχρι σήμερα και όπως την μελετούμε σε σχέση με την παραγωγή πλούτου και κέρδους. Στην περίπτωση αυτή η αναπαράσταση του Αρμαγεδώνα θα έχει επιφέρει την απόλυτη καταστροφή σε έναν ολόκληρο κόσμο, ο οποίος θα ξαναγυρίσει στη σκοτεινή εποχή της δουλείας, της θεοκρατίας, της μοιρολατρίας, του δεισιδαιμονισμού και του μεσσιανισμού.

Στην δική μας, εσωτερική ελληνική πραγματικότητα, αν θέλουμε να αντιληφθούμε τις πολιτικές σχέσεις που διαμορφώνονται και την φύση των παραγόντων που εμπλέκονται σε αυτές, αρκεί να προσέξουμε πώς ο καθένας από αυτού�
� αναπαριστά και ορίζει τον Αρμαγεδώνα που πλέον είναι κρεμασμένος στα περίπτερα. Με τις παραπάνω αράδες ο συντάκτης αυτών των γραμμών δεν επιχείρησε ασφαλώς να υποστηρίξει τον «κόσμο της εκμετάλλευσης» του βιομηχανικού καπιταλισμού που υπερασπίζονται δυνάμεις όπως η Γερμανία και η Κίνα για παράδειγμα, ούτε όλους εκείνους που στοιχίζονται πίσω από την κερδοσκοπική φιλολογία του χρηματοπιστωτικού λόμπυ και του νεοφιλελευθερισμού που αυτό διακονεί. Παρουσιάσαμε με λίγες κουβέντες απλώς το καθεστώς σύγκρουσης που διαμορφώνει την σημερινή παγκόσμια κρίση, δίχως επ’ ουδενί να φανταστείτε ότι υιοθετούμε τον ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου». Καμία σχέση! Απλώς πιστεύουμε ότι η φιλολογία περί «Αρμαγεδώνα» συσκοτίζει προθέσεις, στόχους και στρατηγικές των αντίπαλων καπιταλιστικών στρατοπέδων, όπως και κατευθύνει τον λαό στην αναζήτηση Σωτήρων και στην ανοχή αντιδημοκρατικών πρακτικών, και άρα πρέπει να απομυθοποιείται. Πιστεύουμε ότι η μετάβαση σε μια μεταβιομηχανική εποχή είναι αναπόφευκτη και το ζήτημα είναι αν οι προοδευτικοί άνθρωποι και οι αριστερές πολιτικές δυνάμεις, κατανοήσουν αυτήν την συνθήκη και παρέμβουν, ενωμένες  δημιουργικά και συλλογικά, έτσι ώστε η χειραφέτηση των εργαζομένων και όλων των άλλων κατηγοριών του πληθυσμού που βρίσκονται σε καθεστώς αποκλεισμού και χυδαίας εκμετάλλευσης, να αποσυνδεθεί από την βιομηχανική επανάσταση, ορίζοντας ένα νέο μοντέλο δημοκρατικής διακυβέρνησης.

Για τις λαϊκές δυνάμεις στην πατρίδα μας το ζήτημα δεν είναι να υποστηρίξουν εμμέσως την στρατηγική της κυβέρνησης της Γερμανίας, ή αυτών που καλύπτονται πίσω από την διακυβέρνηση των ΗΠΑ. Είναι να αρθρώσουν ένα συγκροτημένο προγραμματικό λόγο μιας νέας διακυβέρνησης που θα ορίζει εκ νέου τη σχέση πρωτογενούς – δευτερογενούς – τριτογενούς τομέα της οικονομίας, έτσι ώστε και να αυξηθεί ο πλούτος στην χώρα και να ακολουθηθεί μια διαδικασία διαρκούς μείωσης της ανισότητας στην κατανομή του, πράγμα που αν συνδυαστεί με τον εξαγωγικό χαρακτήρα των επιχειρήσεων, θα μπορούσε να διαμορφώσει συνθήκες σταθερότητας, ανάπτυξης και ευημερίας, μετά ασφαλώς από ένα χρονικό διάστημα αναπροσαρμογής, εκδημοκρατισμού και προοδευτικής θεσμικής μεταρρύθμισης, με άξονα την αυτοκυβέρνηση και την αποκέντρωση.    

   * Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.

Ακτιβιστης

ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΜΕΡΟΥΣ! …ΕΚΑΝΑΝ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ

Tουρκικός Τύπος: «3.000 ελληνίδες γίνονται πόρνες λόγω κρίσης»

«Η Ελλάδα μπήκε στον κακό δρόμο» είναι ο τίτλος της τουρκικής εφημερίδα Takvim που τονίζει πως χιλιάδες Ελληνίδες γίνονται πόρνες λόγω της οικονομικής κρίσης…

Η τουρκική εφημερίδαυποστηρίζει πως κάνει αναφορά σε… δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου και υποστηρίζει πως τουλάχιστον 3000 Ελληνίδες έχουν βγει στους δρόμους ή στο διαδίκτυο.
Ο τίτλος της τουρκικής εφημερίδας έχει και ειρωνεία καθώς το πρωτοσέλιδο …στολίζει μια σέξι κοπέλα.

greece-salonika

Στις 11.3.10 είχαμε αναρτήσει «Τα κοριτσια μας θα γινουν οι πουτανες της Ευρωπης«

Σφαγές υπαλλήλων

Ενώ ο προϋπολογισμός σχεδιά­ζεται για να ενσωματώσει ένα κούρεμα ομολόγων το οποίο δεν είναι σε καμία περίπτωση… βέ­βαιο, το επόμενο διάστημα ξεκινά το πραγματικό κούρεμα της ελληνικής κοινωνίας που θα φέρει ντόμινο και στην οικονομία. Ο λόγος για την εργα­σιακή εφεδρεία που ξεκινά τα επόμε­να 24ωρα, αλλά και το μαχαίρι που έρ­χεται να πέσει στο μέχρι τώρα απόρ­θητο κάστρο των τραπεζών και των τραπεζοϋπαλλήλων.
Πριν από μερικούς μήνες το «Π» έγραφε ότι οι συγχωνεύσεις των τρα­πεζών πιθανόν να οδηγήσουν σε απο­λύσεις σημαντικής κλίμακας. Και με δε­δομένο ότι οι τραπεζοϋπάλληλοι και τα στελέχη είναι από τους καλύτερα και σταθερότερα αμειβόμενους Έλληνες, ο αντίκτυπος στην κοινωνία και την οι­κονομία επρόκειτο να είναι μεγάλος.
Σήμερα πριν καν ξεκινήσουν οι διερ­γασίες για το πρακτικό μέρος των συγ­χωνεύσεων (Alpha και Eurobank μιλούν ακόμη για τα λογιστικά περισσότερο) οι πληροφορίες λένε ότι έχουν ξεκινήσει διεργασίες για τη μείωση του προσωπι­κού των τραπεζών και το κλείσιμο κα­ταστημάτων εν όψει του κουρέματος των ελληνικών ομολόγων και των συνεπειών του στο τραπεζικό σύστημα. Κάτι που σε περίπτωση κρατικοποίησης θα γίνει σε ακόμη μεγαλύτερη διάσταση.
Μείωση κόστους
Επισήμως δεν γίνεται καμία κίνηση. Όμως, η επικείμενη απομείωση στα ομόλογα, οι υποβαθμίσεις και η κρίση ρευστότητας, έχουν ανοίξει εδώ και μήνες στις τράπεζες τη μεγάλη συζήτη­ση περί μείωσης του λειτουργικού κό­στους, καθώς μετά το κούρεμα οι τρά­πεζες δεν θα είναι πια οι ίδιες. Τι σημαί­νει μείωση του λειτουργικού κόστους; Περικοπές σε προσωπικό και καταστή­ματα και μείωση αποδοχών.
Με βάση κάποιες υποθέσεις εργα­σίας που έχουν ήδη γίνει, το χαλαρό σενάριο μείωσης προσδιορίζεται στο 10% και το σοβαρό στο 20%. Δηλαδή σε κάθε περίπτωση λιγότερο από αυ­τό που έχει ήδη εφαρμοστεί σε άλλους τομείς της οικονομίας. Ας δούμε, όμως, και τι σημαίνει αυτό στην πράξη.
Με δεδομένο ότι σήμερα στην Ελ­λάδα λειτουργούν περίπου 4.100 τρα­πεζικά καταστήματα, μία μείωση της τάξης του 10% σημαίνει ότι θα κλεί­σουν περί τα 400 με 450 καταστήμα­τα σε όλη τη χώρα. Εάν όμως το σενά­ριο αφορά το 20% (ή προστεθούν και οι απώλειες από τις συγχωνεύσεις), τότε θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι ο αριθμός αυτός μπορεί να φτάσει και τα 750. Με επίσης δεδομένο ότι τα περισσότερα από τα καταστήματα αυ­τά μισθώνονται, οι οικογένειες που τα μισθώνουν και ζουν από τα μισθώματα (που συνήθως είναι πολύ υψηλά) θα χάσουν τα έσοδά τους. Και με (επίσης) δε­δομένο ότι τέτοιου τύπου εισοδηματίες συνήθως είναι αντίστοιχα εκτεθειμένοι σε αντίστοιχα έξοδα (δάνεια, σχολικές δαπάνες κ.λπ.) επειδή έχουν «σίγουρο και σταθερό εισόδημα», το ντόμινο που μπορεί να ξεκινήσει γίνε­ται προφανές.
Αντίστοιχες   όμως θα είναι οι απώλειες και για τα έσοδα του Δημοσίου. Κάτι που ο    προϋπολογισμός δεν   έχει   προβλέψει. Τα ενοίκια των τραπεζικών καταστημάτων είναι της τάξης των 5.000 – 10.000 ευρώ τον μήνα. Και ο φόρος που καταβάλλεται αντι­στοιχεί στο 35-40% του μι­σθώματος. Αν υποθέσουμε ότι μισθωμένα είναι μόνο τα 300 καταστήματα (που κατά το σενάριο εργασίας μπορεί να κλείσουν), τα «διαφυγόντα» είναι αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ…
Σε ό,τι αφορά τους υπαλλήλους και τις αποδοχές τους, εδώ οι συζητήσεις μιλούν για κούρεμα της τάξης του 20%. Με δεδομένο ότι οι υπάλληλοι και τα στελέχη των τραπεζών στην Ελλάδα ξεπερνούν τις 65.000, ένα τέτοιο κού­ρεμα θα σημάνει την αποχώρηση περί­που 13.000 προσώπων. Σαφέστατα οι ασφαλιστικοί οργανισμοί των τραπεζο­ϋπαλλήλων είναι ισχυροί ώστε να καλύ­ψουν τους εν δυνάμει αποχωρούντες. Όμως και στην περίπτωση αυτή, η αγο­ραστική τους δύναμη δεν θα είναι πια η ίδια. Οπότε και οι επιπτώσεις στην ιδιω­τική κατανάλωση θα είναι ισχυρές.
Περικοπές μισθών
Ακόμη ισχυρότερες θα είναι οι επι­πτώσεις με την περιστολή των απο­δοχών. Στις άτυπες συζητήσεις και υποθέσεις εργασίας οι περισσότερες τράπεζες βάζουν την ιδέα για μαχαί­ρι 10-15% στους μισθούς, ενώ υπάρ­χ�
�υν και ορισμένες που ζητούν 20%. Η εξοικονόμηση θα γλιτώσει τις τρά­πεζες από 450 εκατ. ευρώ, τα οποία όμως θα χαθούν από την οικονομία. Δηλαδή δεν θα πέσουν στην αγορά και δεν θα χρηματοδοτήσουν κάποιες επιχειρήσεις όπου μέχρι τώρα τα λάμ­βαναν. Το σπιράλ έχει μόλις ξεκινήσει να μας πνίγει…
Πριν αυτό συμβεί (εξελίξεις στις τρά­πεζες θα έχουμε το νωρίτερο την άνοι­ξη), θα πάρουμε μία πρόγευση από τις 30.000 εφεδρείες, που ξεκινούν σε λίγα μόνο 24ωρα. Και στην περίπτωση αυτή, οι άνθρωποι που απομακρύνο­νται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από την αγορά εργασίας χάνουν την αγο­ραστική δύναμη που διαθέτουν. Όπως και στα προηγούμενα παραδείγματα, οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορεί να μην είναι εισοδηματίες με υψηλά μισθώ­ματα, αλλά είναι πρόσωπα με σίγουρα και σταθερά εισοδήματα. Άρα και πο­λύ συχνά εκτεθειμένοι σε υψηλό δα­νεισμό. Το τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τη συνέχιση της δυνατότητάς τους να εξυπηρετούν τα δάνειά τους είναι προφανές, όπως επίσης και για τις επι­πτώσεις στην πραγματική οι­κονομία. Κάτι που προ­φανέστατα δεν έχουν λάβει υπόψη τους οι σχεδιαστές του προ­ϋπολογισμού… εξω­ραΐζοντας το οικονομι­κό περιβάλλον μιας κα­ταρρέουσας χώρας.

Το Ποντικι

Μέχρι σήμερα το πρωί 1.300 οι συλλήψεις στη “δημοκρατική” Γερμανία…

Στη Γερμανία χιλιάδες διαδηλωτές προσπαθούν να σταματήσουν το τρένο του θανάτου, το οποίο μεταφέρει 11 κοντέινερ με 300 τόνους πυρηνικών απόβλητων ουρανίου από τη Γαλλία για να ταφούν με «υγειονομικούς» όρους στη Γερμανία ή να «σταλούν» με αντίτιμο οικονομικά οφέλη σε φιλικές χώρες, ή στη μαφία για να τα βυθίσει στη Μεσόγειο με τις γνωστές μεθόδους…

Με την ευκαιρία… όποια χώρα αγοράζει ηλεκτρική ενέργεια σε…
 περίοδο αναγκών της στην κατανάλωση (π.χ. η Ελλάδα αγοράζει ηλεκτρική ενέργεια την καλοκαιρινή περίοδο) από χώρες που παράγουν με πυρηνικά εργοστάσια (π.χ. Γαλλία, Βουλγαρία κλπ), είναι υποχρεωμένη να λαμβάνει και τις σχετικές ανάλογες ποσότητες πυρηνικών αποβλήτων για «αποθήκευση» με δική της ευθύνη…

Στην Ελλάδα ποτέ δεν μάθαμε τι συμβαίνει σ’ αυτόν τον τομέα… Αρμόδιοι υπάρχουν να μάθουμε αν αποθηκεύουμε κι εμείς τον θάνατο στο έδαφός μας;

Σχετικό: (sibilla, 23 Νοέμβρη 2011) Βία & καταστολή στη Γαλλία εναντίον διαδηλωτών που διαδηλώνουν για τα πυρηνικά…

Η καταγωγή των Ελλήνων

Βασισμένο σε άρθρο των Άρη Ηλία, Γιάννη Κουτσούρη, Δημ. Παπαδόπουλου και Τάσου Σαλβάνου που αναρτήθηκε για πρώτη φορά στο blog ΕΧΩ ΟΡΑΜΑ

Διασκευή – προσαρμογή από ειδικό συνεργάτη της ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

Η κρίση έφερε στην επικαιρότητα και το ζήτημα που έχουν θέσει κάποιοι διανοούμενοι και πολιτικοί, Έλληνες και μη, ότι οι σύγχρονοι Έλληνες δεν είναι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων. Στα πλαίσια αυτά έχουν διατυπωθεί θεωρίες ότι οι σημερινοί Έλληνες κατάγονται από Ινδοευρωπαίους, από την Αφρική, από Σημιτοφοίνικες και άλλα συναφή ή μη φύλα.

Υπάρχουν σήμερα Έλληνες διανοούμενοι, πολιτικοί αλλά και εκπαιδευτικοί θιασώτες αμφισβητούμενης αξίας θεωριών, όπως αυτή του Ιακώβ Φαλμεράϋερ (που έχει αντικρουστεί επιστημονικά πάνω έναν αιώνα), που υποστηρίζουν ότι οι σημερινοί κάτοικοι της Ελλάδας δεν έχουν σχέση με τους αρχαίους, αλλά είναι Σλάβοι, Αλβανοί, Ρωμαίοι, Αφρικανοί, Τούρκοι και ο,τιδήποτε άλλο εκτός από Έλληνες.

Γι αυτό άλλωστε και ο πόλεμος κατά της σύγχρονης Ελληνικής γλώσσας, για την οποία κάποιοι πολιτικοί πρότειναν να αντικατασταθεί από την Αγγλική!

Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι τα τελευταία 100 χρόνια διάφοροι λαοί εμφανίστηκαν ως απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων ή έστω ως απόγονοι τμήματος του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Έτσι σε διάφορα τούρκικα βιβλία οι προ- Σωκρατικοί φιλόσοφοι εμφανίζονται ως Τούρκοι (ενώ είναι γνωστό ότι οι Τούρκοι εμφανίστηκαν στην περιοχή 1000 περίπου χρόνια μετά Χριστό).

Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα στις ημέρες μας, οι Σλάβοι κάτοικοι της νότιας Γιουγκοσλαβίας περί τα Σκόπια. Πιστεύουν και προπαγανδίζουν σε όλο το κόσμο ότι είναι κατ’ ευθείαν απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου! Κι ενώ θα ανέμενε κανείς να θελήσουν να μάθουν Ελληνικά, παιδεύονται, ξαναγράφοντας απ’ την αρχή την ιστορία, να αποδείξουν μετά από 2500 χρόνια ότι ο Φίλιππος, ο Αλέξανδρος ή ο Αριστοτέλης δεν ήταν Έλληνες! Και χρησιμοποιούν ως σύμβολο τον ήλιο των βασιλικών τάφων της Βεργίνας παραλείποντας σκόπιμα τις Ελληνικές επιγραφές που τον συνοδεύουν.

Βέβαια δεν ήρθε ξαφνικά στο μυαλό μιας ομάδας Σλάβων η ιδέα ότι είναι γνήσιοι Μακεδόνες. Τύποι όπως ο Τζόρτζ Σόρος έχουν δωρίσει για άγνωστους λόγους πολλά εκατομμύρια δολλάρια στα Σκόπια φτιάχνοντας Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και Πανεπιστήμια, που διδάσκουν την αναθεωρημένη ιστορία. Χωρίς τη συνεχή και τεράστια οικονομική ενίσχυση από ιδρύματα και οργανώσεις όπως του κ. Σόρος, το κρατίδιο που ίδρυσε ο Τίτο ως «Μακεδονία» πιθανότατα δεν θα υπήρχε σήμερα.

Βέβαια όλα αυτά συμβαίνουν με την ανοχή (ή τη συμμετοχή) μελών ελληνικών κομμάτων και ελληνικών κυβερνήσεων. (Οι αναγνώστες μπορούν να ψάξουν στο διαδίκτυο και θα βρουν σωρεία δηλώσεων Ελλήνων βουλευτών πάνω στο θέμα…)

Η αμφισβήτηση της σύνδεσης με τους προγόνους συμβαίνει μόνο στους Έλληνες;

Σε μια πρώτη έρευνα στο διαδίκτυο δεν εντοπίσαμε άρθρα που να αμφισβητούν την καταγωγή των Ιρανών από τους Πέρσες ή των Εβραίων από τους αρχαίους Εβραίους. Κανείς δεν τόλμησε να ισχυριστεί ότι οι σημερινοί Κινέζοι δεν προέρχονται από τους αρχαίους Κινέζους ούτε οι Ινδοί από τους αρχαίους Ινδούς.

Αντίθετα οι σύγχρονοι αναθεωρητές της ιστορίας αμφισβητούν το αδιάσπαστο των Ελλήνων και τον πολιτισμό τους. Λένε ότι δεν είμαστε Έλληνες. Τι κοινό έχουν οι αναθεωρητές αυτοί, όπως ο κ. Λιάκος, ο κ. Βερέμης, η κα Ρεπούση, η κα Δραγώνα κλπ.; 
Ιδεολογικά ανήκουν στη νεοταξίτικη κεντροαριστερά και έχουν σχέσεις με πανεπιστημιακούς ή κυβερνητικούς οργανισμούς της Βρετανίας και των ΗΠΑ, διεθνείς λέσχες και Έλληνες διαπλεκόμενους πολιτικούς και ιδιοκτήτες ΜΜΕ. Οι ιστορικοί τύπου Βερέμη, Ρεπούση κ.ο.κ. (στο διαδίκτυο θα βρείτε απίστευτες καταγγελίες για το πώς έχουν αποκτήσει τα πτυχία τους) επιχειρούν να αλλάξουν την ιστορία από τα σχολικά βιβλία ισχυριζόμενοι ότι είναι γραμμένη «μονόπλευρα και εθνικιστικά».

Η συγγραφή των βιβλίων τους βασίζεται σε παράξενες πηγές. Αποκόμματα εφημερίδων, περιοδικών, αναρχικές ιστοσελίδες όπως το Indymedia Athens, τουρκικές ιστορικές πηγές, αλβανικές πηγές, βουλγαρικές πηγές. Αντίθετα τις ελληνικές πηγές συνήθως τις πετάνε στα άχρηστα, παρ’ όλο που είναι πολύ πιο παλιές και πιο αξιόπιστες.

Μπορεί σε ένα σύγγραμμά τους να αναφέρουν σαν πηγή ένα Βούλγαρο συγγραφέα, που όμως χρησιμοποιεί ως βιβλιογραφία επιλεγμένους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν αρχαίοι Βούλγαροι συγγραφείς, ούτε άλλωστε αρχαίοι Τούρκοι συγγραφείς.

Αποτελέσματα των θετικών επιστημών

Παρ’ όλα αυτά οι επιστήμες προοδεύουν. Σήμερα οι ιστορικές εθνογενετικές έρευνες δεν περιορίζονται μόνο στα ιστορικά και αρχαιολογικά δεδομένα. Πολλές επιστήμες επιστρατεύονται για την εξαγωγή ακριβέστερων και πιο αντικειμενικών συμπερασμάτων πάνω στην ανθρώπινη ιστορία.

Ήδη πριν 50 χρόνια δημοσιεύθηκε το βιβλίο του Άρη Πουλιανού «Η Προέλευση των Ελλήνων» με μελέτη στηριγμένη στη Ρωσική φυσική ανθρωπολογική μέθοδο, το οποίο αν και προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση ελάχιστα έχει προβληθεί στη χώρα μας.

Οι σημερινές μελέτες είναι γενετικές και αφορούν στον έλεγχο κυρίως του DNA.

Εχουν γίνει τέτοιου είδους έρευνες που να αποδεικνύουν ότι είμαστε πάντα Έλληνες; Βεβαίως έχουν γίνει, αλλά δεν έχουν προβληθεί παρά ελάχιστα. Αντίθετα τα ελληνικά ΜΜΕ στη χώρα μας επί μέρες πρόβαλλαν μια γενετική έρευνα από τα Σκόπια, που «απέδειξε» ότι οι Έλληνες κατάγονται από την Αφρική!

Η μελέτη των επιστημόνων από τα Σκόπια περιείχε (προφανώς από πρόθεση κι όχι από άγνοια) ένα συστηματικό λάθος γιατί δεν αφορούσε σε μιτοχονδριακό DNA, όπως είναι επιστημονικά ορθό προκειμένου για έρευνες που αφορούν σε καταγωγή εθνών.

Σε μεγάλη πολυκεντρική Ευρωπαϊκή έρευνα της δεκαετίας του 1990 στην οποία συμμετείχαν 28 Πανεπιστήμια μελετήθηκε το μιτοχονδριακό DNA των σημερινών πληθυσμών της Ευρώπης και της Εγγύς Ανατολής . Από Ελληνικής πλευράς συμμετέσχε το Τμήμα Γενετικής και Μοριακής Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υπό τον καθηγητή Κωνσταντίνο Τριανταφυλλίδη.

Η έρευνα αυτή ήταν άκρως ενδιαφέρουσα, διότι απέδειξε ότι σε ποσοστό 70% οι σημερινοί Έλληνες έχουν το ίδιο DNA, με τους αυτόχθονες κατοίκους της Ελλάδας της προϊστορικής εποχής. Το υπόλοιπο 30% προέρχεται από την Εγγύς Ανατολή και προσδιορίζεται χρονικά στα νεολιθικά χρόνια, όταν ως έχει αποδειχθεί στην περιοχή κατοικούσαν ελληνικά φύλα. Με απλά λόγια η έρευνα λέει ότι οι πρόγονοι του Περικλή, του Σωκράτη, του Αριστοτέλη και εμείς, έχουμε το ίδιο DNA. Σε ποσοστό που αγγίζει το 99,5%. Όμως η έρευνα αυτή δεν προβλήθηκε από τα ελληνικά ΜΜΕ.

Σε κάθε περίπτωση είναι γεγονός ότι τα πρώτα αποτελέσματα ερευνών των θετικών επιστημών αποδεικνύουν ότι οι θεωρίες του Φαλμεράϋερ και των αναθεωρητών της ιστορίας είναι λανθασμένες. Οι Έλληνες παρ΄ όλα τα 400 χρόνια σκλαβιάς στους Τούρκους, δεν αλλοιώθηκαν γενετικά.

[Περισσότερα στοι
χεία για ειδικούς στο βιβλίο του Κ. Τριανταφυλλίδη «Η γενετική σύσταση των κατοίκων της Ελλάδας» (Εκδόσεις Γαληνός). Για το πλατύ κοινό διατίθεται το βιβλίο «Έλληνες αεί εσμέν» (Εκδόσεις Κάδμος)]

Ανώτερη φυλή οι Έλληνες;

Οι συγγραφείς αυτού του άρθρου δεν πιστεύουν ότι ο Ελληνικός λαός είναι ανώτερος φυλετικά από τους άλλους λαούς ούτε πιστεύουν σε «περιούσιους και εκλεκτούς λαούς του Θεού». Θεωρούν όμως αναγκαίο να δώσουν μάχη ενάντια σε αυτούς που κάτω από τη μάσκα του «προοδευτικού», του «ανοιχτόμυαλου» ή του «ανεκτικού», επιχειρούν να αλλάξουν την ιστορία και αποκρύπτουν πληροφορίες με σκοπό να ελέγξουν το νου μας και τις αποφάσεις μας.

 

Δημοσιεύθηκε στην ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ http://www.isopoliteia.gr/

ιστοσελίδα ενημέρωσης και πολιτισμού

Το άγαλμα-σύμβολο των Βρυξελλών ντύθηκε … τσολιάς!

Στολή τσολιά φόρεσαν οι Βέλγοι στο άγαλμα-σύμβολο αντίστασης της πρωτεύουσάς τους ως ένδειξη συμπαράστασης στους Έλληνες για την κρίση χρέους που η χώρα τους καλείται να αντιμετωπίσει.

To εν λόγω μπρούτζινο άγαλμα, το οποίο απεικονίζει ένα μικρό αγόρι που ουρεί και έχει αποκτήσει το όνομα «Manneken Pis» («ο κατρουλής»), θεωρείται σύμβολο αντίστασης, καθώς ο θρύλος θέλει το παιδί ενός δούκα να ουρεί εναντίον των εισβολέων που πήγαν να ανατινάξουν τα τείχη της πόλης. Από…
το 1659, οπότε και διασώθηκε από τον βομβαρδισμό των Βρυξελλών, ο «κατρουλής» έχει γίνει σήμα-κατατεθέν της πόλης και αγαπημένη συνήθεια των Βέλγων είναι να τον ντύνουν κατά καιρούς με στολές, με αποτέλεσμα το «μπρούτζινο αγόρι» να έχει έως σήμερα περισσότερες από 800 «μεταμφιέσεις» στο ενεργητικό του.

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Plaisirs d’ Hiver», που διεξάγονται αυτές τις ημέρες στις Βρυξέλλες, οι Βέλγοι έντυσαν το σύμβολο της πρωτεύουσάς τους με στολή τσολιά, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο τη συμπαράστασή τους προς τους Έλληνες για την οικονομική κρίση της χώρας τους και, ταυτόχρονα, δίνοντας την απάντησή τους προς τις διεθνείς χρηματαγορές.

THE INSIDER

WSJ: ICAP και CLS Bank ετοιμάζονται για δραχμή

Για διάλυση του ευρώ και επιστροφή εθνικών νομισμάτων ετοιμάζονται κορυφαίες εταιρίες συναλλαγών. Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, η ICAP Plc., η οποία λειτουργεί το μεγαλύτερο σύστημα διατραπεζικών νομισματικών συναλλαγών, δήλωσε την Κυριακή ότι δοκιμάζει συστήματα ηλεκτρονικών συναλλαγών για πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και επιστροφή στη δραχμή.

Ανώτατα στελέχη της δηλώνουν πως οι προετοιμασίες έχουν επικεντρωθεί στον καθορισμό της σχέσης μεταξύ της δραχμής και άλλων νομισμάτων και στο πώς θα διαμορφωθούν οι συναλλαγματικές ισοτιμίες.

Όπως τόνισαν, η εταιρία δοκιμάζει τεχνολογία που θα επέτρεπε στις τράπεζες να κάνουν συναλλαγές σε δραχμή έναντι του δολαρίου και του ευρώ, διευκρινίζοντας πως τα μέτρα που ελήφθησαν τις τελευταίες εβδομάδες είναι προληπτικά και ότι δεν θα πραγματοποιηθούν συναλλαγές σε δραχμή, εκτός και αν το απαιτήσουν οι συνθήκες της αγοράς.

Επίσης, η CLS Bank International, η πλατφόρμα της οποία δίνει τη δυνατότητα στις τράπεζες να διακανονίζουν τις συναλλαγές τους σε νομίσματα, πραγματοποιεί stress test για να προετοιμαστεί σε πιθανή διάλυση του ευρώ, με βάση πηγές που γνωρίζουν το θέμα.
euro2day.gr

ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ… οι αθόρυβοι συνεργοί στο έγκλημα!

Του Δημήτρη Τσιμούρα

Το τελικό σχέδιο ήταν καλά προμελετημένο. Η άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι εκμεταλλεύτηκαν τις προσδοκίες και τα όνειρα ενός λαού για καλύτερες μέρες και υφάρπαξαν την ψήφο του. Από εκεί και πέρα όλοι,  όσοι συμμετείχαν  στην εφαρμογή του σχεδίου, ήταν στις θέσεις τους. Το αποτέλεσμα αγγίζει την… «τελειότητα»! Κατάφεραν σε τόσο λίγο χρόνο να πετύχουν τόσα πολλά! Είναι βέβαιο ότι «εταίροι», «σύμμαχοι», τρόικες,  εργολάβοι, ντόπιοι και ξένοι  τραπεζίτες τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση για αυτό το αποτέλεσμα, χωρίς βέβαια να σταματούν να απαιτούν τα πάντα. Αθόρυβοι συνεργοί στο μεγάλο έγκλημα, στο ξεπούλημα ενός λαού, της ίδιας της πατρίδας, οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ  και ΑΔΕΔΥ.

Και βέβαια δεν είναι συνεργοί, σε αυτό το έγκλημα, μόνο οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές, που βρίσκονται στις ηγεσίες της  ΓΣΕΕ και  ΑΔΕΔΥ  και που είναι πρώτης γραμμής   στελέχη των κυβερνητικών κομμάτων  –από αυτά εξ άλλου  προτάθηκαν  γι  αυτές τις θέσεις-  αλλά  ολόκληρη  η πυραμίδα των κυβερνητικών και εργοδοτικών συνδικαλιστών, που με σχέδιο και πρόγραμμα στήριζαν τις     επιλογές των κυβερνήσεων  της τελευταίας τουλάχιστον εικοσαετίας  με τη γνωστή τους μέχρι στιγμής κατάληξη.    Ακριβώς  το ίδιο  κάνουν και τώρα. Πέρα από τις όποιες  φραστικές τους διαφοροποιήσεις, στην  ουσία υπερασπίστηκαν και υπερασπίζονται   όλες τις επιλογές της προηγούμενης και της σημερινής κυβέρνησης. Η τακτική του δούρειου ίππου είναι για αυτούς καθημερινή πράξη. Ελάχιστοι βέβαια είναι αυτοί που επί της ουσίας διαφώνησαν και κατέβηκαν από το… τραίνο! Οι υπόλοιποι είναι στις… θέσεις τους, «μάχιμοι»! Όχι φυσικά γιατί πιστεύουν ότι η κυβέρνηση παίρνει τα μέτρα για το καλό της πατρίδας και των εργαζομένων, των οποίων   υποτίθεται ότι τα συμφέροντα υπερασπίζονται –δεν είναι αφελείς οι άνθρωποι- αλλά γιατί έχουν βλέψεις  σε μερίδιο αντιπαροχής, ανάλογα με τη θέση και την… προσφορά του ο καθένας σε αυτό το απάνθρωπο σύστημα!  Αντιπαροχή που τους προσφέρεται αφειδώς από τους κυβερνώντες και την εργοδοσία ή διαφορετικά τη διεκδικούν και την παίρνουν!

Έχει αποδειχθεί κατ’ επανάληψη ότι ύστερα από μία απόφασή τους  για απεργιακή κινητοποίηση,   κατόπιν της πίεσης των εργαζομένων ή και… επετειακά,    ακολουθεί και η υπονόμευσή  της  από  τους ίδιους  που την αποφάσισαν! Για να βγάλουν  �
�τη συνέχεια το συμπέρασμα… ότι οι εργαζόμενοι δεν ακολουθούν, άρα  είναι…μη  αποτελεσματικές και… άκαιρες οι κινητοποιήσεις!  Άλλες φορές αποφάσιζαν απεργίες, έχοντας  τη βεβαιότητα για την αποτυχίας τους,  κάτι που έχουν επαναλάβει όχι λίγες φορές, προκειμένου να απογοητεύσουν τους εργαζόμενους!  Έτσι οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, με αποκορύφωμα την τελευταία, συνεπικουρούμενες  στην ουσία  από τους… «υπερασπιστές»  των εργαζομένων, τη ΓΣΕΕ  και ΑΔΕΔΥ, αλλά και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, ελεγχόμενες από τους κυβερνητικούς και εργοδοτικούς συνδικαλιστές, κατάφεραν να πάρουν πίσω εργατικές κατακτήσεις τουλάχιστον μισού αιώνα, με όλα τα συνεπακόλουθα  που είναι γνωστά σε όλους μας!

Σήμερα, κόντρα στα στημένα γκάλοπ, που δείχνουν  ότι  είμαστε… ευχαριστημένοι και ότι… εναποθέτουμε ελπίδες  στη συγκυβέρνηση  Παπαδήμου -ενός εκ των αρχιτεκτόνων της μέχρι τώρα τραγικής για τους εργαζόμενους πορείας-  ο λαός είναι «καζάνι που βράζει». Αυτό φαίνεται καθημερινά παντού. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα από τη 48^ωρη γενική απεργία στις 19-20  Οκτώβρη, που αποφάσισαν  θέλοντας και μη οι εν λόγω οργανώσεις. Ίσως δεν περίμεναν τόση μεγάλη συμμετοχή, δεν περίμεναν ότι θα νεκρώσει όλη η Ελλάδα και ότι εκατοντάδες χιλιάδες    εργαζομένων θα διαδήλωναν στους δρόμους όλης της χώρας. Είναι γεγονός ότι αυτή η μεγαλειώδης   απεργία,  καθώς και οι λαϊκές εκδηλώσεις αντίστασης την ημέρα της 28^ης Οκτωβρίου  θορύβησαν  κυβέρνηση και «εταίρους» και τους ανάγκασαν να χρησιμοποιήσουν σχεδόν στο σύνολό τους, άρον-άρον,  τις… «χρυσές εφεδρείες» τους!  

  Οι αδρά αμειβόμενοι μεγαλοδημοσιογράφοι, που ανέλαβαν εργολαβικά   να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη, αυτοί, που έχουν σαν καθημερινό στόχο  το πώς θα πείσουν  το λαό να σκύψει το κεφάλι, προστατεύουν σαν κόρη οφθαλμού τις  ηγεσίες των κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων, ΓΣΕΕ και  ΑΔΕΔΥ, τους… αθόρυβους  συνεργούς  στο μεγάλο έγκλημα(!), τους χρήσιμους και απαραίτητους   του συστήματος! Από την άλλη υποσκάπτουν, υπονομεύουν και συκοφαντούν με κάθε πρόσφορο μέσο τις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, που είναι και οι πραγματικοί αντίπαλοι των αφεντικών τους και εν γένει της άρχουσας τάξης.

 Αυτός είναι και ο λόγος που οι κάθε λογής εντεταλμένοι κονδηλοφόροι και τηλεπαρουσιαστές ασχολήθηκαν, όχι με τη μαζικότητα, την αποφασιστικότητα,  τον  παλμό,   και τα δίκαια αιτήματα  των  εκατοντάδων  χιλιάδων διαδηλωτών, αλλά με την… «κατάληψη» της πλατείας Συντάγματος από το ΠΑΜΕ, και    την περιφρούρηση του.  Και βέβαια δεν  είναι τυχαίο ότι οι ίδιοι  εξίσωσαν θύτη και θύμα, επιτιθέμενο και αμυνόμενο  και φυσικά  απέφυγαν να θέσουν καίρια ερωτήματα, οι απαντήσεις των οποίων θα αποκάλυπταν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις ενοχές  της κυβέρνησης,  των συνοδοιπόρων της και των αφεντικών τους!

Φυσικά οι ηγεσίες της  ΓΣΕΕ  και ΑΔΕΔΥ, αλλά και άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού έχουν απόλυτη επίγνωση της κατάστασης, όπως και του ρόλου που οι ίδιες παίζουν. Αν όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα δεν αποτελούν ισχυρό λόγο κήρυξης επαναλαμβανομένων γενικών απεργιών με συγκεκριμένο πρόγραμμα και στόχους, μέχρι να ανατραπεί αυτή η πορεία, τότε τι θα μπορούσε να αποτελέσει έναν τέτοιο λόγο; Και όμως οι εν λόγω συνδικαλιστικές ηγεσίες περί άλλων τυρβάζουν, γιατί ακριβώς   ξέρουν  ότι μια σειρά από τέτοιες κινητοποιήσεις, όχι μόνο θα είχαν υψηλή συμμετοχή και  επιτυχία, αλλά θα κλόνιζαν συθέμελα τις επιλογές των  κυβερνητικών εταίρων και θα τους ανέτρεπαν τα σχέδια. Όχι βέβαια λόγω των δικών τους ψευδεπίγραφων  και υποκριτικών αιτημάτων και του δικού τους «αγώνα», αλλά λόγω της μεγάλης συνεισφοράς, συνέπειας, μαζικότητας και αγωνιστικότητας    των ταξικών δυνάμεων, που συσπειρώνονται γύρω από   το ΠΑΜΕ και των καίριων αίτημά των τους,  έχοντας πάντα σαν  στόχο το ταξικό συμφέρον. Το σύνθημα  «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»  προκαλεί αλλεργία στους…  θεσμικούς «εκπροσώπους» των εργατών(!), καθώς και στην    άρχουσα τάξη  και  στα κόμματά της. Να, γιατί οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού και  κυβερνητικού   συνδικαλισμού προσπαθούν πάση θυσία  και με κάθε κόστος να αποφύγουν την κήρυξη τέτοιων κινητοποιήσεων.

 Όλα τα παραπάνω δεν μπορούν και δεν έχουν δικαίωμα να τα αγνοούν  οι εργαζόμενοι,  που ακόμα τους ακολουθούν. Δεν μπορούν οι ίδιοι να ενισχύουν εκείνες τις δυνάμεις που λειτουργούν προδοτικά απέναντι στην τάξη, στην οποία  οι ίδιοι  ανήκουν. Δεν μπορούν οι ίδιοι να πριονίζουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται και να ψηφίζουν  τέτοιους «συνδικαλιστές» για εκπροσώπους τους! Όπως δεν μπορούν και αυτοί που διαφωνούν(;) να συμπορεύονται μαζί τους,  στο όνομα της όποιας…  ενότητας!

Το κείμενο αυτό γράφτηκε λίγο πριν οι εν λόγω ηγεσίες αποφασίσουν την 24^ωρη  απεργία της 1^ης Δεκέμβρη. Τίποτα όμως δεν αλλάζει την ουσία των όσων παραπάνω ελέχθησαν. Αν μπορούσαν να αποφύγουν μια τέτοια απεργία, θα το είχαν κάνει. Η πίεση όμως που δέχονται από τους εργαζόμενους είναι αφόρητη.   Η  24^ωρη γενική απεργία,  που από ανάγκη κήρυξαν,    δεν συνοδεύεται  από συγκεκριμένο πρόγραμμα συνέχειας,  αλλά από  ένα αόριστο… «ο αγώνας συνεχίζεται», τη στιγμή  που   βρισκόμαστε κυριολεκτικά μπροστά σε έναν    ορυμαγδό ανατροπών σε όλα τα μέτωπα Ούτε φυσικά στην ανακοίνωσή  τους δείχνουν την πραγματική αιτία  όλων αυτών, που δεν είναι άλλη από την  πολιτική  που  ασκούσανε και ασκούν  τα κόμματα, που εναλλάσσονται στην εξουσία  ή συγκυβερνούν. Πολιτική, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στηρίζουν  οι εν λόγω συνδικαλιστικές ηγεσίες.  Με  γενικόλογη αναφορά -και όχι φυσικά τυχαία-  αναγορεύουν  σαν βασική αιτία των όσων συμβαίνουν σήμερα το μνημόνιο, αποσιωπώντας έντεχνα την πατρότητά  του, όπως και τι προηγήθηκε  αυτού.  Ρίχνουν την ευθύνη στα… εργαλεία -ένα πολύ καλό εργαλείο   είναι  το μνημόνιο- και όχι στο
υς κατασκευαστές και  χειριστές τους -τα κυβερνητικά κόμματα,  σε αγαστή συνεργασία με τους λεγόμενους… «εταίρους»-  τα  οποία, όσο μπορούν,   φροντίζουν να τα προφυλάξουν από την  οργή των εργαζομένων! Αν αυτοί οι κομματικοί μηχανισμοί της άρχουσας τάξης μείνουν ανέπαφοι, τότε τέτοιου είδους εργαλεία πολύ εύκολα μπορούν να κατασκευάζονται, άσχετα βέβαια με το τι όνομα θα δοθούν  σ’ αυτά!  

 Μεγάλη ευκαιρία, για να δοθεί ακόμη μια μεγαλειώδης απάντηση από τους εργαζόμενους σε όλους αυτούς, η  24^ωρη  απεργία της 1^ης Δεκέμβρη. Είναι επιτακτική ανάγκη  εκατοντάδες χιλιάδες εργατών και λαού να βγουν στους δρόμους, για να δημιουργήσουν αφενός σοβαρό ρήγμα στην πολιτική του μαύρου συνασπισμού των κομμάτων της άρχουσας τάξης και αφετέρου να ασκήσουν αφόρητη πίεση σε αυτές τις ηγεσίες, που προδίδουν κατ’ εξακολούθηση την εργατική τάξη,  κάνοντάς τους σαφές  ότι η μοναδική επιλογή που έχουν  είναι η συνέχιση των κινητοποιήσεων με  συγκεκριμένο  πρόγραμμα. Η πίεση που θα ασκηθεί σε όλους αυτούς θα είναι ακόμη μεγαλύτερη και τα αποτελέσματα του αγώνα πιο  ορατά, όταν οι απεργοί εργαζόμενοι πάρουν αγωνιστική θέση κάτω από τις σημαίες, τα πανό και τα  συνθήματα   των ταξικών δυνάμεων  του ΠΑΜΕ.

Βέβαια είναι σαφές ότι ο αγώνας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, αυτής της καταστροφικής πορείας για τους εργαζόμενους και το λαό, είναι δύσκολος και θα έχει  διάρκεια. Οι  κυβερνητικοί και εργοδοτικοί συνδικαλιστές,   οι συνεργοί στο μεγάλο έγκλημα που συντελείται, προφανώς  υπονομεύουν αυτόν τον αγώνα, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους με το αζημίωτο στην άρχουσα τάξη.   Κατά συνέπεια βασική  και απαραίτητη  προϋπόθεση για την επιτυχία αυτού του αγώνα,  ενάντια σε αυτήν την πολιτική και τις βαριές   συνέπειές της,  είναι και  η αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτή η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά και μόνο τους ίδιους τους  εργαζόμενους.

28/11/11

ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΝΔ ΚΑΙ ΛΑ.Ο.Σ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΕΜΠΡΗΣΤΩΝ, ΜΑΣΤΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

TI… TΡΕΧΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ… ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ;

Ο αντιεισαγγελέας ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΙΘΥΜΟΣ κάνει αποκαλύψεις και… παραιτείται!

(Από το βιβλίο ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ. Εκδόσεις ΛΕΟΝ 1993, του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΗΧΟΥ)

Συγκλονιστικές καταγγελίες για διασυνδέσεις τρομοκρατίας και οργανωμένου εγκλήματος, με ΑΝΩΤΑΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ, έγιναν στις αρχές του 1992 στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου, από τον αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Κερκύρας ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΡΙΘΥΜΟ, οι οποίες όμως έγιναν η αιτία να τιμωρηθεί ο αντεισαγγελέας.

Τρία χρόνια νωρίτερα ο ίδιος αντεισαγγελέας είχε κάνει πρωτοφανείς αποκαλύψεις βασισμένες σε αδιάσειστα στοιχεία και ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ για τη δράση κυκλώματος στο χώρο της δικαιοσύνης, με την ανοχή και ΚΑΛΥΨΗ ανώτατων παραγόντων της ηγεσίας της και του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ – που είχαν αναγκάσει τον πρόεδρο της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου να αναρωτηθεί «τι χάλια είναι αυτά; Είναι δικαιοσύνη αυτή»; Ο αντεισαγγελέας Πρωτοδικών Παναγιώτης Κρίθυμος το 1989 παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με το ερώτημα της οριστικής απόλυσης από το Δικαστικό Σώμα αλλά ΑΘΩΩΘΗΚΕ. Στις 17 του Δεκέμβρη 1992 ο αντεισαγγελέας Πρωτοδικών παρέδωσε στην υπουργό Δικαιοσύνης Αννα Ψαρούδα – Μπενάκη εξασέλιδη δήλωση παραίτησης, διαμαρτυρόμενος για την «τύχη» που είχε η πρόσφατη έρευνά του σχετικά με την ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ και ειδικότερα για την απόφαση του Αρείου Πάγου να μην δώσει συνέχεια στις αποκαλύψεις!!!

Στο βιβλίο μου αυτό θεώρησα καλό να φέρω στη δημοσιότητα τις φοβερές αποκαλύψεις του Παναγιώτη Κρίθυμου για την τρομοκρατία και τα κυκλώματα που την εκτρέφουν.

Η αναφορά του Π. Κρίθυμου, με ημερομηνία 17 Φλεβάρη 1992, στηρίζεται σε καταθέσεις συγκεκριμένων μαρτύρων. Ο αντεισαγγελέας λέει ότι η έρευνά του ξεκίνησε το Σεπτέμβρη του 1989, «όταν με προσωπικές του ενέργειες αποκαλύφθηκε η ταυτότητα των περιώνυμων εμπρηστών που είχαν μεταβάλει την κοιτίδα του Ολυμπιακού Πνεύματος σε έρημη χώρα» και ο κ. Τσεβάς του ανέθεσε, με την υπ΄ αριθμόν 439/90 ονομαστική παραγγελία «τη διενέργεια δικαστικής έρευνας», επικαλούμενος μάλιστα και «εμπιστευτική αναφορά αξιωματικού της αστυνομίας, που επιβεβαιώνει την αλληλεξάρτηση εμπρηστών και τρομοκρατίας».

Η διενέργεια της έρευνας ήταν πολύ δύσκολη, αφού σύμφωνα με τον Π. Κρίθυμο, όσοι τόλμησαν να συνεργαστούν μαζί του υπέστησαν πρωτοφανείς εκβιασμούς και διώξεις. Χαρακτηριστικά αναφέρει την περίπτωση ενός αστυνόμου ο οποίος αφού επιπλήχθηκε από άλλον αστυνομικό, μετατέθηκε δυσμενώς και παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό συμβούλιο με το ερώτημα της απόταξης! Επίσης τις περιπτώσεις ενός λοχαγού και ενός δημοσιογράφου, οι οποίοι βρήκαν ξεβιδωμένα τα μπουλόνια των τροχών των αυτοκινήτων τους…

Σε ποια στοιχεία όμως στηρίχτηκε ο Παναγιώτης Κρίθυμος; Πρόκειται, γράφει ο ίδιος στην αναφορά του, για τις καταθέσεις του αστυφύλακα της αντιτρομοκρατικής ομάδας (σ.σ. αναφέρεται το ονοματεπώνυμο) με τις οποίες περιγράφονται:

1) Οι προσπάθειες του (σ.σ. αναφέρεται το όνομα ενός πολίτη γνωστού στην κοινή γνώμη ως συνεργάτη της ασφάλειας ο οποίος συνέβαλε στη σύλληψη δύο αστυνομικών της πρωθυπουργικής φρουράς για λαθρεμπόριο όπλων και εκρηκτικών) να τον στρατολογήσει ΩΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ!!!

2) Η παρουσίαση του αστυφύλακα από τον (πολίτη) σε ΑΝΩΤΕΡΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ για να αναλάβουν την προστασία του!!!

3) Οι προσπάθειες να τον εντάξει σε ΚΥΚΛΩΜΑ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ!!!

4) Η κατονομασία ΕΠΩΝΥΜΩΝ εκτελεστών των Τσουτσουβή και τριών αστυνομικών στη συμπλοκή του Γκύζη.

5) Η εξουθενωτική διαδικασία μύησης των υποψηφίων συνεργατών του (πολίτη) και

6) Υπάρχουν αποκαλύψεις σχετικές με την πολύνεκρη βομβιστική ενέργεια στην Πάτρα!

«Eπιπρόσθετα προκύπτει από τις καταθέσεις ότι οι ίδιοι μηχανισμοί που σχεδιάζουν και οργανώνουν ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ και όλες τις παρεμφερείς δραστηριότητες που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα ενεργειών από την ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΛΕΙΑ μέχρι τη ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ, αναλαμβάνουν και το έργο της «διαλεύκανσης» των συγκεκριμένων εγκλημάτων και αυτό οδηγεί βεβαίως, με μαθηματική ακρίβεια στη διαρκή συγκάλυψη κα
ι συσκότιση της εγκληματικής τους δραστηριότητας», λέει ο Παν. Κρίθυμος. Στη συνέχεια γίνεται η περιγραφή του ιστορικού της μετακίνησης του αστυφύλακα από την επαρχία στην Αθήνα, για να καταθέσει ενώπιον του Δ. ΤΣΕΒΑ. Κατά περίεργο όμως τρόπο πριν αναχωρήσει για την Αθήνα τηλεφωνεί ο (πολίτης) και του αφήνει παραγγελία να του τηλεφωνήσει στις 10.30 στην Αθήνα για να του ανακοινώσει ένα σοβαρό νέο. Ακριβώς τη στιγμή αυτή, γράφει ο Π. Κρίθυμος, εκτοξεύτηκε η ΡΟΥΚΕΤΑ ΤΗΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ κατά των εγκαταστάσεων Ασπροπύργου, γεγονός, που θεωρείται από τον Π. Κρίθυμο όχι απλή σύμπτωση, αλλά ως προειδοποιητική απειλή εναντίον του αστυφύλακα. Οταν όμως τελικά ο αστυφύλακας παρουσιάζεται στον Δ. ΤΣΕΒΑ βρίσκεται προ εκπλήξεως διότι ο Δ. ΤΣΕΒΑΣ «ΤΟΝ ΕΠΕΠΛΗΞΕ ΔΡΙΜΥΤΑΤΑ για το περιεχόμενο των καταθέσεών του», χαρακτηρίζοντας ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ αυτά που υποστήριζε. Ο Δ. ΤΣΕΒΑΣ «τον προειδοποίησε να μην επιμείνει στο σημείο εκείνο της κατάθεσης από το οποίο προκύπτουν ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ της χώρας διότι σε αντίθετη περίπτωση θα πήγαινε κατηγορούμενος, του απαγόρευσε στο εξής να έχει οιανδήποτε σχέση με τον Π. Κρίθυμο και του συνέστησε να προβεί σε αλλαγή του κειμένου της κατάθεσης»!

Αναφερόμενος στην 17 Νοέμβρη ο Π. Κρίθυμος αναφέρει επίσης ότι την 1η Αυγούστου έλαβε απειλητική επιστολή ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΑ ΤΗΣ 17Ν της οποίας το περιεχόμενο έχει ορισμένες χαρακτηριστικές ομοιότητες με την προκήρυξη της 17Ν που δημοσιεύθηκε την ίδια μέρα σε αθηναϊκή εφημερίδα. Ένα μήνα αργότερα όταν υπέβαλε υπόμνημα στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για αλληλεξάρτηση τρομοκρατίας και εμπρηστών και διατύπωσε την υπόνοια ότι πίσω από την σκοτεινή αυτή επιχείρηση κρύβονται Τούρκοι πράκτορες, ακολούθησε προκήρυξη της 17Ν, σύμφωνα με την οποία ευθύνονται πράγματι οι τρομοκρατικοί μηχανισμοί για την καταστροφή των δασών. Η 17Ν όμως διαχώρισε τη θέση της, αποδίδοντας τους εμπρησμούς σε μια ομάδα που αποχώρησε από την οργάνωση! Και στο σημείο αυτό ο Π. Κρίθυμος – στα άκρως απόρρητα έγγραφα που σήμερα παρουσιάζουμε – διερωτάται: «Είναι άραγε απλή σύμπτωση ότι προβαίνουν σ΄ αυτή την κυνική ομολογία, ένα μήνα μετά την περιεχόμενη στο υπόμνημά μου καταγγελία ή μήπως η σπουδή να διαχωρίσει η 17Ν τις ευθύνες της από τη δραστηριότητα των ανθρώπων της που προέβησαν στις συγκεκριμένες πράξεις και γι΄ αυτό τάχα «εξοβελίστηκαν» από την οργάνωση, υπαγορεύτηκε από το φόβο των αποκαλύψεών μου;».

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΗΤΟΣ ΣΑΚΗΣ ΤΗΣ ΡΗΓΙΛΛΗΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ (εδώ πέφτουν και ονόματα) και ποια σχέση μπορεί να έχει η δραστηριότητά του με τις δημόσιες καταγγελίες ότι κορυφαίοι παράγοντες της δημόσιας ζωής κατέχουν πλούσιες συλλογές αρχαιοτήτων; ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ (ΠΟΛΙΤΗΣ) και από πού αντλεί την ισχύ του ώστε να διαθέτει ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ, ΝΑ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΕΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ, να διευθύνει στρατηγούς και αρχηγούς, ΝΑ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΠΟΙΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ Ν΄ ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΥΘΟΥΝ, ΝΑ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ ΤΕΛΟΣ ΩΣ ΑΟΡΑΤΗ ΑΡΧΗ ΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝ, ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΚΑΠΗΛΩΝ;

Κλήθηκε να ελεγχθεί για τη δραστηριότητά του ο αρχιφύλακας (αναφέρεται το επώνυμο) που επαίρεται ότι δίνει πληροφοριακά σημειώματα στη 17 Νοέμβρη για το «Who Is Who» των υποψηφίων θυμάτων της; Γιατί εξακολουθούν ακόμη να δρουν ανεξέλεγκτοι οι φύλακες που συνεργάζονται με τον (πολίτη) εντός του σώματος της αστυνομίας; Ενδιαφέρθηκε ποτέ κανείς να μάθει και να ελέγξει αν σχηματίστηκε κι αν έφτασε ποτέ στην εισαγγελία Αμαλιάδος δικογραφία για τα όπλα που κατασχέθηκαν στα χέρια του (αναφέρεται το ονοματεπώνυμο) που τόσο πολύ θόρυβο προκάλεσε ύστερα από σχετικές δημοσιεύσεις στον τοπικό Τύπο; Έγινε καμιά έρευνα για τους ηθικούς αυτουργούς και οργανωτές της πολύνεκρης έκρηξης στην Πάτρα»;

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ: ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ;

Αυτό το σύστημα έχει ανάγκη την τρομοκρατία. Οι εργαζόμενοι όχι. Ο καπιταλισμός χρειάζεται τη 17 Νοέμβρη και τα παρακλάδια της, η εργατική τάξη χρειάζεται ένα επαναστατικό κόμμα για τη Σοσιαλιστική Επανάσταση. Κι αν τα έντερά σας έχουν γυρίσει μετά από όσα διαβάσατε, καλή συνέχεια…

9 ΓΕΝΑΡΗ 1993
ΠΗΓΗ : http://www.politikokafeneio.com/tromokratia/astinomia-tromokratia.htm

Ζητούνται αποτυχημένοι

Την καραμέλα του Κωστάκη του κουρασμένου πιπιλάει ο Γιωργάκης ο αντιεξουσιαστής. Το κύριο αρνητικό της κυβέρνησης του ήταν ότι έπρεπε να πάει πιο γρήγορα.

Σημειωτέον ότι οι πολιτικές τους ήταν ενάντια στους μισθοσυντήρητους και τους συνταξιούχους.

Δηλαδή ο Γιωργάκης λυπάται που δεν κατάφερε πιο γρήγορα να μας ξαποστείλει όλους. Γιατί κάτι θετικό δεν έκανε. Έστω και με αργούς ρυθμούς ρε παιδάκι μου…

Έρχεται και ο διαχρονικός αντιπρόεδρος και λέει ότι οι υπουργοί  οικονομικών της λαοπρόβλητης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ απέτυχαν.

Ο ένας εκ των οποίων είναι ακόμα υπουργός οικονομικών. Και ο άλλος παριστάνει τον υπουργό περιβάλλοντος.

Εν ολίγοις. Έχουμε μια κυβέρνηση που απέτυχε, μια κυβέρνηση που συνεχίζει με τα ίδια πρόσωπα (συν τον αντιπολιτευόμενο Σαμαρά και τον μπουμπούκο υπουργό) να ακολουθεί τον ίδιο αποτυχημένο δρόμο και τον αντιπρόεδρο να κάνει κρίσεις.

Και κανείς από όλους αυτούς δεν διανοήθηκε ότι ως αποτυχημένοι (χρόνια τώρα) θα έπρεπε το λιγότερο να παραιτηθεί. Αλλά μόνο η απλή λογική παραιτείται σε τούτη τη χώρα.

Πόσα να αντέξει και η λογική. Κλατάρει.

Όλο αυτό το τσούρμο που παριστάνει τους σωτήρες, αφού μας έφερε στην καταστροφή, αφού έχει διαλύσει το σύμπαν, θα έρθει σε λίγο καιρό να μας ζητήσει να το ξαναψηφίσουμε σαν να μην τρέχει τίποτα.

Ο Καρατζαφέρης είπε ότι θα φύγει από την δημοκρατικότατη και νομιμότατη κυβέρνηση αν δεν κάνει τα χατίρια των ταξιτζήδων.

Σίγουρα δεν θα φύγει. Ή πρόκειται για μία ακόμα κωλοτούμπα και λαϊκισμό προς την κίτρινη φυλή (και καλά εγώ παλεύω για τα δίκαια αιτήματα σας) ή ξέρει ότι το νέο νομοσχέδιο θα περιλαμβάνει μέσα τα αιτήματα των ταξιτζήδων. Οπότε θα λέει ότι με την δική του πίεση δικαιώθηκε ο αγώνας τους και δοξάστε με, αλληλούια.

Και όμως, υπάρχει ένα 5% που τον πιστεύει. Προφανώς αυτό το ποσοστό έχει μνήμη χρυσόψαρου, αλλιώς θα είχε σαλέψει από τις άπειρες κωλοτούμπες.

Ή είναι λοιπόν χωρίς μνήμη ή είναι σαλεμένοι. Για συνειδητοί ψηφοφόροι μάλλον δεν κάνουν.

Η υπεύθυνη αριστερά (όπου υπεύθυνη αριστερά είναι αυτή που θέλει δεξιά πολιτική αλλά να βάζουμε και λίγο συναίσθημα) ονειρεύεται  τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Τους απογοητευμένους.

Και επειδή δεν θέλει να χάσει το κελεπούρι που λέγεται ΠΑΣΟΚ ζητάει και συγκυβέρνηση. Με προγραμματική σύγκλιση βεβαίως.

Όπου σύγκληση θα είναι δυο τρία υπουργεία και πολλά γιαούρτια.

Και την ώρα που στο ΠΑΣΟΚ οι φιλόδοξοι αρχηγοί είναι περισσότεροι από τους ψηφοφόρους του κόμματος στην Ευρώπη γίνεται ο κακός χαμός.

Η Μέρκελ μας ετοιμάζει ένα πανευρωπαϊκό κοστούμι όπου τα πάντα θα τα ελέγχει και θα τα καθορίζει η Γερμανία.

Ναι αλλά θα έχουμε ευρώ. Αν όχι εμείς (που δεν θα έχουμε έτσι κι αλλιώς), οι πολυεθνικές και οι τράπεζες.

Πότε θα γίνουν εκλογές; Ποτέ.

Γιατί το λέω; Γιατί εμπιστεύομαι  αυτά που μας λένε οι κυβερνήτες. Είπαν λοιπόν ότι αυτή η κυβέρνηση του σωλήνα θα υπάρχει μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο της, δηλαδή να εφαρμοστεί η συμφωνία της 26^ης Οκτωβρίου.

Αυτή η συμφωνία όμως έχει ήδη πεθάνει, οπότε δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ. Τηρώντας λοιπόν τις δεσμεύσεις ο Παπαδήμος θα παραμείνει εσαεί πρωθυπουργός. Αφού δεν θα έχει ολοκληρωθεί η συμφωνία, τι να κάνει; Να φύγει;

Τσάμπα οι υπογραφές, τα γράμματα και τα δημοσιογραφικά άρθρα;

Σε λίγο καιρό πλέον θα μπορούμε πάλι να λέμε: Ένα φράγκο η βιολέτα….

Μικρός Φωκίων

€4 δισ. χάνουν σήμερα τα ταμεία από τα ομόλογα

Σε €9 δισ. ανέρχονται οι τοποθετήσεις των Ταμείων σε κρατικά χρεόγραφα, ομόλογα τραπεζών και αμοιβαία κεφάλαια και -σύμφωνα με υολογισμούς του υπουργείου Εργασίας – αν η αποτίμηση γίνει σε τρέχουσες τιμές, οι ζημιές ανέρχονται στο 50%. Αν σε αυτά συνυπολογιστούν τα χαμένα κεφάλαια από το 1999 και οι ζημιές από τα δομημένα ομόλογα, τότε οι ζημιές επί των αποθεματικών προσεγγίζουν το 70-80%. Αν δεν είχαν χαθεί αυτά τα κεφάλαια, το συνταξιοδοτικό σύστημα θα ήταν βιώσιμο και δεν θα ήταν απαραίτητες μεγάλες αλλαγές και μειώσεις συντάξεων. Εάν τα ταμεία είχαν διατηρήσει υψηλή ρευστότητα στα αποθεματικά τους θα είχαν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν τις συντάξεις, να αγοράσουν τώρα έντοκα γραμμάτια και να αποφύγει το Δημόσιο τους κινδύνους στην εσωτερική αγορά από ενδεχόμενη στάση πληρωμών.
Όπως αναφέρει σε σχετικό έγγραφο που απέστειλε στη Βουλή ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γιώργος Κουτρουμάνης, «μέσα στο προσεχές διάστημα θα προσδιοριστούν οι λεπτομέρειες της διαδικασίας περιορισμού του ελληνικού χρέους και του τρόπου υλοποίησής της στα ασφαλιστικά ταμεία».
Τα στοιχεία διαβιβάστηκαν στη Βουλή, μετά από ερώτηση που είχε υποβάλει ο βουλευτής της ΝΔ Νίκος Νικολόπουλος, ο οποίος ζητούσε να ενημερωθεί «εάν ευσταθούν οι πληροφορίες ότι από τον Μάρτιο του 2010, τα ασφαλιστικά ταμεία υποχρεώθηκαν να αγοράσουν επιπρόσθετα ελληνικά ομόλογα ή έντοκα γραμμάτια ή ομολογίες Τραπεζών και ομολογιακά Αμοιβαία Κεφάλαια Εσωτερικού». Παράλληλα, επισήμαινε ότι η κυβέρνηση οφείλει να θέσει ως «κόκκινη γραμμή» την απόλυτη προστασία των Ασφαλιστικών Ταμείων από τις απώλειες που θα εγγράψουν από το «κούρεμα» των ομολόγων.
Σύμφωνα με το έγγραφο του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, «στις 30.09.2011, οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης αρμοδιότητας της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων κατείχαν στο χαρτοφυλάκιό τους ομόλογα ελληνικού δημοσίου ονομαστικής αξίας 7.333.493.580,27 ευρώ και τρέχουσας αξίας 4.209.559.659,98 ευρώ. Αντίστοιχα, στις 31.03.2010, οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης κατείχαν στο χαρτοφυλάκιο τους ομόλογα ελληνικού δημοσίου ονομαστικής αξίας 8.113.604.037,68 ευρώ και τρέχουσας αξίας 7.603.249.861,21 ευρώ».
Ο κ. Κουτρουμάνης ενημερώνει επιπλέον ότι «στις 30.09.2011, οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης αρμοδιότητας της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων κατείχαν στο χαρτοφυλάκιο τους έντοκα γραμμάτια ύψους 84.316.077,49 ευρώ, μερίδια ομολογιακών αμοιβαίων κεφαλαίων ύψους 643.459.482,04 ευρώ και τραπεζικά ομόλογα ύψους 391.000.000,00 ευρώ σε ονομαστικές αξίες. Οι αντίστοιχες αξίες στις 31.03.2010 ήταν 86.151.655,53 ευρώ για τα έντοκα γραμμάτια, 773.903.678,69 ευρώ για τα μερίδια ομολογιακών αμοιβαίων κεφαλαίων και 424.555.500,00 ευρώ για τα τραπεζικά ομόλογα».
Καθίσταται προφανές, σημειώνει ο υπουργός, ότι βάσει των ανωτέρω «η αναφορά σε υποχρεωτική αύξηση της επένδυσης των ασφαλιστικών ταμείων στις προαναφερόμενες κατηγορίες χρεογράφων δεν ευσταθεί». 

.sofokleousin.gr

To πρόβλημα δεν είναι το χρέος είναι η ύφεση όρνια*!

Κουτόπουλα σε αναμνηστική φώτο από eurogroup!

Η Ευρωζώνη -που δεν είναι κάτι παραπάνω από σημαιούλες και αστεράκια-

λειτούργησε  “τραλαλι τραλαλό”  για όσο κρατούσε το αναπτυξιακό πάρτι και πολύ λογικά, “ρευστοποιείται” στην πρώτη στραβή της ιστορία της.

Στο  διαολεμένα προφητικό άρθρο μας στις 16 Οκτ 201ο γράφαμε κάπου:
Καλά φάγαμε καλά ήπιαμε και τώρα άντε γεια

Σήμερα διαβάζω διάφορες αρλούμπες για μηχανισμούς και αναχρηματοδοτήσεις χρέους, τελευταίος χρηματαδότης, μόχλευση του EFSF, για ιλιγγιώδη δάνεια από το ΔΝΤ και για spread που τρέχουν με χίλια, για συμφωνίες των προθύμων κουρέματα και διαιρέσεις της Ευρωζώνης σε Βορά και Dixieland στο νότο.

Αν δούμε όμως στο πυρήνα  των πραγμάτων, θα δούμε το ένα και μοναδικό δεδομένο που έχουμε και μάλιστα είναι εύκολα αντιμετωπίσιμο πρόβλημα. Απλό και  κατανοητό σε φοιτητές οικονομικών σχολών. Αυτό  το πρόβλημα είναι η ύφεση.

 Η ύφεση γέννησε την κρίση, δημιουργεί ελλείμματα και αύξηση στην ζήτηση χρήματος αυξάνοντας τα επιτόκια δανεισμού των κρατών και τα spread μεταξύ τους.  Η αυξανόμενη ζήτηση χρήματος δηλαδή δανείων ανεβάζει τα επιτόκια. Η ύφεση κάνει το 5% ή 7% ιλιγγιώδες επιτόκιο ενώ, με ανάπτυξη 3% το επιτόκιο  της τάξεως του 5% θα ήταν στην αρμοδιότητα του  κινήματος του τζάμπα!!

Η ύφεση γέννησε και ανατροφοδοτεί τα προβλήματα των χωρών που βρίσκονταν στα μνημόνια τους και η ύφεση είναι η αιτία που εξαπλώνεται η κρίση σε όλη την Ευρωζώνη και φτάνει στο πυρήνα.

Τόσο απλό είναι το πρόβλημα που ζούμε και τόσο ιστορικά τεκμηριωμένο που απορώ πως θα γραφτούν στην Ιστορία δίπλα σε τόσο σημαντικές στιγμές τόσοι  αδαείς μαζεμένοι. Πώς να χαρακτηρίσεις κάποιους που δεν είδαν ούτε καν την ύφεση και έχασαν όλο το ευρώ-οικοδόμημα; Δύο χρόνια αφημένοι σε  παραλογισμούς και αποπροσανατολισμούς από το main problem. Φταίνε τα PIIGS και κολοκύθια. Κανένας ηγέτης δεν είπε λέξη σε μια Ευρώπη που αν λογική βρεθεί δίπλα στους Μερκοζύ τότε απλώς…

πιάνει χώρο.

Η κρίση τελειώνει αύριο το πρωί με απλό τρόπο. Αναπτυξιακές πολιτικές αναχρηματοδότηση δανείων από ΕΚΤ via επενδυτικά σχέδια και διολίσθηση του ευρώ τόσο ώστε τα εκατοντάδες δις που λείπουν σε τρία χρόνια να είναι αστεία ποσά… μικροποσά καθώς θα αυξάνει  εντυπωσιακά το ευρω ΑΕΠ. Τόσο απλά.

Για να πιάσεις του στόχους των Γερμανών για 60% χρέος επί του ΑΕΠ έχεις δυο τρόπους, μυωπική μείωση του χρέους μέσα από λιτότητα που οδηγεί στην ύφεση  και σε σακατεύει  ή απλούστερα την  αύξηση του ΑΕΠ.

Μα τι στο διάολο όλοι το london school of economics βγάλατε;

*Έχει επικρατήσει να λέμε όρνια τα πτωματοφάγα πτηνά με τους μακριούς λαιμούς αλλά οι γιαγιάδες μας έλεγαν “όρνιο”  κάθε ζαβό που γνώριζαν.

papaioannou